เคยค่ะ แต่ไม่เคยได้ยินอยู่ข้างๆหูขนาดนั้น

ส่วนกรณีของ จขกท ก็อาจจะเป็นได้ว่าช่วงกำลังเคลิ้มๆ เพลียๆ สมองมันเบลอๆ กึ่งๆฝัน กึ่งๆตื่น
บางทีเหมือนเรากึ่งฝันไปน่ะค่ะ หรือไม่ก็หูแว่ว มันยังไม่ชัดเจนนะคะ ว่าเป็นกุ๊กกู๋น่ะค่ะ ยิ่งช่วงเบลอๆกำลังจะหลับบางทีสมองเราเกิดภาพหลอนไปเองได้นะคะ

แต่เรื่องที่เจอ ขอเล่านิดนึงละกันโนะ

คือสมัยตอนย้ายมาอยู่บ้านปัจจุบันได้ซักพัก
อันนี้จำได้ว่ามีสติเต็ม 100 แน่นอน
เรื่องแรกที่ชัดเจนเลย คือตอนนั้นนอนอยู่ในห้องกับแม่ แม่นอนข้างๆ
แล้วปกติเป็นคนชอบนอนตะแคง เวลานอนหูมันก็จะแนบไปกับหมอนอ่ะค่ะ
พอหลับไปได้ซักพัก ตกใจตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงหายใจแรงๆ ช้าๆ อ่ะค่ะ ได้ยินจากหูข้างที่แนบลงไปกับหมอน
ตอนแรกคิดว่าเสียงแม่หายใจ เลยหันไปตะแคงหูฟังใกล้ๆ จมูกแม่เลย
แต่ปรากฏแม่หายใจเบามาก แทบไม่มีเสียง เลยเรียกแม่ให้ตื่น ทำเป็นแกล้งให้แม่ขยับไปหน่อย เบียด ไรงี้
ไม่กล้าบอก กลัวแกด่าเอาว่าเลอะเทอะอ่ะค่ะ
พอพิสูจน์ได้และว่าไม่ใช่เสียงแม่เดี๊ยนแน่นอน ก็ทำใจ นอนต่อค่ะ เพราะง่วงมาก ตี 1 ละมั๊ง
พอนอนต่อท่าเดิมแต่เปลี่ยนข้างบ้าง พอจะกำลังจะหลับ ได้ยินอีกละ แต่พอนอนหงาย ก็ไม่ได้ยินนะคะ
พอเอาหูแนบหมอน ได้ยินชัดมาก แต่อารมณ์ง่วงสุดๆตอนนั้น ขี้เกียจและ ไม่ไหว นอนดีกว่า จนหลับไป
แล้วก็ได้ยินแบบนี้อีกประมาณ 2-3 ครั้งค่ะ แต่ก็ไม่ได้สนใจอะไร
..................

อีกเรื่อง อันนี้ค่อนข้างชัดเลย เกิดตอนใกล้ๆสว่าง
คือวันนั้นอิชั้นมานอนกางมุ้งนอกห้อง คือเป็นบ้านไม้ต่างจังหวัดนะคะ บนบ้านมันจะมีพื้นที่โล่งๆ
เอาไว้นั่งดูทีวีไรงี้ อิชั้นก็กางมุ้งนอนกลางบ้านเลย
แล้วช่วงนั้นแม่อิชั้นทำโรงอิฐ เลยต้องลงไปทำอิฐตั้งแต่ตี 3 ตี 4 แกก็ออกไปที่โรงอิฐหน้าบ้านละ
คือตอนนั้นทุกคนในบ้านตื่นกันหมดแล้วนะคะ มีอิชั้นนอนอยุ่คนเดียวบนบ้าน
จำได้ว่าน่าจะประมาณเกือบ 6 โมงเช้า
นอนๆอยู่ในมุ้ง รอบข้างก็ปิดไฟ มืดๆหน่อยอ่ะ มองไม่ค่อยเห็นอะไร
ซักพักสะดุ้งตื่นขึ้นมา เพราะได้ยินเสียงหายใจดังมากๆๆๆ รู้สึกเหมือนเป็นเสียงผู้ชายอ่ะค่ะ
อิชั้นก็ตื่นเต็มตาเลยทีนี้ พยายามมองไปข้างนอกมุ้ง แต่ไม่เห็นใคร แต่ไม่กล้าลุกออกไปดูนะคะ เพราะกลัวผีมาก กลัวตึ่งโป๊ะค่ะ
ระหว่างที่มอง เสียงหายใจก็ดังตลอดนะคะ รู้สึกว่าอยู่ใกล้ๆมุ้งอิชั้นนี่แหล่ะ แต่มองไม่เห็น
อิชั้นก็แบบรีบลงไปนอนนิ่งๆ ห่มผ้า เกร็งมากเลยค่ะ แต่เสียงก็ไม่หายไป แบบเหมือนมาหายใจอยู่ที่หัวนอนอิชั้นเลย ดังมาก ชัดมาก
คืออิชั้นกลัวจนแบบไม่กล้าขยับตัว จนแบบประมาณเกือบ 15 นาที กุไม่ไหวละ
ตะโกนเรียกน้าชายลั่นบ้านเลยค่ะ เรียกนานมาก กว่าน้าจะได้ยิน
พอน้าเดินมาหา ถามว่าเป็นอะไร เสียงนั้นก็หายไปเฉยเลยค่ะ เงียบเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

-----------

สำหรับอิชั้น มาเป็นเสียงหายใจ ยังดีกว่ามาเป็นตัวๆ นะคะ หุๆ