อยากจะถามหลายๆคน เคยเป็นเเบบเราไหม เเล้วทำใจยังไง มันทรมานมากๆ รอคนที่เขาไม่รู้จะกลับมาไหม ตั้งเเต่เลิกกันฉันรอเขามาตลอด เเละบอกเขาว่าจะรอถึงวาเลนไทน์ปีหน้า ฉันรอมาได้สองเดือนเเล้วฉันท้อมากนะ เเต่ฉันรักเขา รักมากที่สุด ฉันร้องไห้ทุกครั้งที่นึกถึงเขา เขายังคุยกับฉัน เเต่ไม่เท่าเดิม แค่บอกว่าไปไหน กลับบ้านเเล้ว เพราะฉันขอไว้ ไม่ต้องคุยกันก็ได้เเต่อยากให้บอก คือฉันยอมทุกอย่าง โดนทำร้ายความรู้สึกบ่อยๆ เเต่ก็อยากพยายามให้ถึงที่สุด อยากให้เขารู้ว่าฉันรักมาก อยากให้เขารู้เเค่นั้นก็ยังดี เขาเป็นผู้ชายคนเเรกที่ฉันอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับเขา เป็นผู้ชายคนเเรกที่อยากจะดูเเลไปตลอดชีวิต ฉันอยากให้เขารู้ อยากให้เขาเปิดใจ อยากให้เขาได้อ่าน ถึงเราจะคุยกันทุกวันแต่เพราะเขาไม่อยากเคลียร์เรื่องต่างๆ ฉันพยายามมาหลายรอบ แต่เขาไม่เต็มใจ ฉันเลยไม่กล้าพูดอีกเพราะเขาคงรำคาญ ถ้าเธอได้อ่าน ขอให้เทอลองคิดอีกสักครั้ง ไม่ก็พูดกันตรงๆ ว่าไม่สามารถเป็นเหมือนเดิมได้ เพราะฉันยังหวังอยู่นะ อยากให้เทอเห็นมัน ^^