คำแถลงจากแม่บัว ถึงแม่ตำแหรกทั่วพระนคร!!,




     ดอกบัว จะเบ่งบานได้ก็ต้องอาศัยก้านช่อชูดอกออกจากโคลนตม ชีวิตบัวก็ไม่ต่างกันดอกเจ้าค่ะ  ..  ลูกรักอย่าลำดวนจะมารู้เห็นกะไรเท่าลูกชังอย่างบัวบ้างเล่าเจ้าคะ...
     เมื่อครั้งยังรุ่นสาว พี่ทับทิมกับบัวสิที่รู้อยู่แก่ใจว่าพ่อแม่ท่านถูกครหานินทามานานเช่นไร เพียงเพราะท่านเชื่อมั่นกับคำว่า "รักแท้"  ด้วยแม่ท่านเป็นบุตรีลูกชาติลูกตระกูล ทั้งงามงดเลื่องลือจนมีทั้งหัวหมื่นนายทหารแลท่านขรัวพ่อค้า ข้าราชการมาเทียวเกี้ยวพาราสี หากแต่แม่ท่านก็ผูกสมัครรักใคร่กับพ่อท่านด้วยเชื่อมั่นในรัก
     แต่ผลจากความรักนั่นเล่า  ก็หาได้มีแต่หนทางหวานชื่น ด้วยว่าครอบครัวแลวงศ์ตระกูลทางแม่ท่านมีได้เห็นสม มีแต่คำค่อนแคะนินทา.. ยังเหลือแต่ลุงท่านผู้เป็นเจ้าพระยาพระคลังเท่านั้นที่ยังพอเอ็นดูให้หลานสาวได้เกียรติว่าเป็นหลานท่านเจ้าพระยาอยู่

     ครั้นพอพี่ทับทิมจะได้ออกเรือน แลอิฉันเติบใหญ่กลายเป็นนางรำเลื่องชื่อ คณะละครของพ่อแม่ท่านจึงได้ลืมตาอ้าปาก มีชื่อเสียงขจรไกลด้วยว่ามีนางสีดาประจำคณะที่งามนัก .. เจ้าลำดวนก็ยังเพิ่งวิ่งซนร้องตามคุณพี่เหมอยู่ก็เท่านั้น



     อิฉันเกิดมาในตระกูลร้องรำ แม้หน้าเวทีเขาจะเห็นว่างามงด แต่จะหาใครนับถือแลยกย่องคนเต้นกินรำกินกะไรได้ไม่ .. หากจะพ้นคำนินทา ก็ต้องออกเรือนไปกับขุนน้ำขุนนาง หรือถวายตัวเป็นางรำละครในในวังของเสด็จสักพระองค์ เผื่อจะได้มีโอกาสรุ่งเรือง หรือเป็นเจ้าจอมหม่อมห้ามก็เท่านั้น

    เมื่อเริ่มสาว บัวก็ใคร่ครวญแล้วว่าจะฝากชีวิตแลอนาคตไว้ที่คุณเหมด้วยจริงใจ แม้หลวงสรอรรถ หรือชายใดมากรายใกล้ก็หาได้ชายตาแลไม่ แต่ครั้นบิดาของคุณเหมโดนอาญาจนถูกริบเรือนแลถอดยศไปเป็นตะพุ่นเกี่ยวหญ้าเลี้ยงช้างทั้งครัวจะให้เด็กสาวอย่างบัวทำกะไรได้  ...  แต่ลำพังได้ชื่อว่าหม้ายขันหมาก ก็เป็นมลทินหนักหนา แลไม่รู้ว่าอนาคตที่วาดหวังไว้จะเป็นอย่างไรในภายภาคหน้า .. หากไปเยี่ยมยามถามไถ่ แลยังผูกสมัครรักใคร่กับคุณเหม ก็เกรงอาญาแผ่นดินจะตกถึงตัวแลวงศ์ตระกูล  ..

    ผิดด้วยหรือเจ้าคะ ที่บัวจะใช้สติปัญญานำทางชีวิต  มิใช่ใช้แต่เพียงหัวใจ .. หากจะต้องทนทุกข์ ละสุขสบาย แลเกียรติยศแห่งวงศ์ตระกูลออกไปทุกข์ยากตามคุณเหมดังนางสีดาตามพระราม หรือมัทรีตามพระเวส...  ดอกบัวที่วาดหวังไว้ว่าจะได้โผล่พ้นน้ำขึ้นชมแสงตะวันเห็นทีจะไม่สมปราถนา .. แต่บัวก็ยอมรับเจ้าค่ะ  ว่าวิธีที่บัวใช้ มันรุนแรงไปนัก...