จากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/33783364/
คือถ้ามองว่า Cast เป้นนักแสดงไทยล้วน ฝรั่งอาจไม่ดู
เลยถึงขนาดต้องเปลี่ยนคุณหญิงกีรติเป็นฝรั่ง แบบที่ทำอยู่นี่นะ
ถ้าจะทำแบบนั้น เปลี่ยนนพพรเป็นฝรั่ง แล้วเก็บคุณหญิงไว้ตามเดิมดีกว่า
สำหรับเราหัวใจของ "ข้างหลังภาพ" คือคุณหญิงกีรติ
และคิดว่าเจ้าของบทประพันธ์ก็คงคิดเหมือนกัน
เพราะตัวละครคุณหญิงกีรติ เป็นตัวละครที่ชัดเจนมากว่าผู้เขียน
ผ่านกระบวนการคิด และตั้งใจจะสร้างขึ้นมา ด้วยความพิถีพิถันเป็นอย่างมาก
แม้แต่ชื่อ กีรติ แปลว่า เกียรติ,ศักดิ์ศรี ซึ่งไอ้การไว้เกียรติและศักดิ์ศรีของตัวคุณหญิงนี่แหละ
ที่เป็นหลักใหญ่ใจความ และเป็นเหตุผลของทุกเหตุการณ์ในหนังสือเล่มนี้
จริงๆต้องบอกว่า นวนิยายไทย เกิน 90% เล่าเรื่องผ่านนางเอกทั้งนั้น
น้อยเรื่องมาก ที่จะเล่าเรื่องผ่านตัวละครที่เป็นผู้ชาย
............................................................................................
ตั้งแต่หนังสือพิมพ์เล่มนี้ถูกตีพิมพ์มา ขึ้นจอขึ้นเวทีมาก็หลายครั้ง ตัวละครเพียงตัวเดียว
ที่ถูกนำมาเป็นกรณีศึกษา ถูกเอามาตีความ พูดถึง และพิจารณาตลอด คือคุณหญิงกีรติ
ในฉบับหนังจอใหญ่ครั้งล่าสุด เพลงนำภาพยนตร์ก็ชื่อ "กีรติ"
และเป็นเพลงที่สะท้อนความรู้สึกนึกคิดของตัวคุณหญิง
เพราะคุณหญิงกีรติเป็นตัวละครที่มีแง่มุมน่าสนใจ และที่สำคัญ
เธอคือ "แกน" ของนวนิยาย "ข้างหลังภาพ" ทุกการกระทำ ทุกการตัดสินใจ
คือส่วนที่ "สร้าง" เนื้อหาให้กับตัวนวนิยาย
ประเด็นของเรื่องนี้คือ "เกียรติ"" และ "กรอบ" ที่ครอบตัวคุณหญิงกีรติเอาไว้อยู่
ถ้าไม่มีประเด็นพวกนี้ เรื่องมันกลายเป็น Lover Story ดาดๆไปทันที
สิ่งที่ "ข้างหลังภาพ" นำเสนอ ไม่ใช่เรื่องรักต้องห้าม มันไม่ใช่ "ลิลิตพระลอ"
แต่หนังสือต้องการพูดถึง(หรืออาจเรียกว่า ตีแผ่)ชีวิตของลูกผู้หญิง ที่ต้องแบกหน้าตา
เกียรติ ศักดิ์ศรี ความเป็นกุลสตรีเอาไว้ แล้วมันส่งผลกระทบต่อชีวิตเธอยังไง
...........................................................................................
ในส่วนที่มีคนทักท้วงว่า เปลี่ยนพพรเป็นฝรั่ง
แล้วยังจะเหลืออะไรบ่งบอกว่านี่คือละครเวทีจากเมืองไทย
สู้ขายบทประพันธ์ไปให้เขาทำไม่ดีกว่าหรือ
เราก็ยังเหลือ "คุณหญิงกีรติ" ไง และตัวละครคุณหญิงกีรตินี่แหละ
ที่ทำใหหนังสือ "ข้างหลังภาพ" มันยืนหยัดข้ามกาลเวลามาได้จนทุกวันนี้
เพราะตัวละครคุณหญิงกีรติ ทั้งมีแง่มุมซับซ้อน
มีมิติในเชิงลึก ทั้งเฉพาะตัวละครคุณหญิงเอง และต่อเนื้อหาโดยรวมทั้งหมด
และโดดเด่นเป็นหลักให้กับเรื่อง มากกว่าตัวละครนพพรมากมายหลายเท่านัก
และแน่นอนว่า บทคุณหญิงกีรติ เป็นบทที่เอื้อให้ "นักร้องนักแสดงหญิงชาวไทย" ซักคน
ได้ถ่ายทอดแง่มุมซับซ้อนของตัวละคร ได้แสดงฝีมือ และได้เป็น "ตัวเด่น" ของเรื่อง
มากกว่าที่บท "นพพร" จะให้กับ "นักร้องนักแสดงชายชาวไทย" คนไหนๆ
เพราะบทนพพร มันไม่ใช่ตัวเดินเรื่อง และไม่มีแง่มุมลึกซึ้งซับซ้อนอะไรเลย
ไม่ต้องมองไหนไกล ในพันทิปนี่แหละ เวลาพูดถึงการรีเมคข้างหลังภาพ
คุณหญิงกีรติถูกวิเคราะห์เยอะกว่ามาก ว่าใครเหมาะสมยังไง สวยสง่า ลึกซึ้งพอมั้ย
เพราะคุณหญิงกีรติ เป็ตัวละครที่มีเอกลักษณ์สูง เป็นที่จดจำกว่ามาก
ขณะที่นพพร แทบจะเป็นนักแสดงชายคนไหนในประเทศไทยก็ได้
ที่อายุเหมาะสม และการแสดงพอใช้ได้
และคุณหญิงกีรติ ก็เป็นตัวละครเสนอภาพ "ความเป็นไทย"
ได้ชัดเจนกว่าตัวละครนพพรมาก คือนำเสนอให้เห็นว่ากุลสตรีจากโลกตะวันออก มีกรอบ มีขนบ
เป็นหลักใหญ่ใจความในชีวิตขนาดไหน "กุลสตรีไทย" ยุคนั้นเป็นยังไง ต้องอดทนกับอะไรบ้าง
แบบที่คนในโลกตะวันตก หรือแม้แต่คนไทยเองในปัจจุบัน อาจไม่มีวันเข้าใจ
............................................................................................
ขณะที่ "พระเอก" เรื่องนี้ อาจจะเป็นผู้ชายคนไหนในโลกก็ได้
ที่สามารถทำให้คุณหญิงรักได้ ไม่จำเป้นต้องเป็นคนไทย
ไม่จำเป็นต้องชื่อนพพร ไม่จำเป็นต้องอายุน้อยกว่าคุณหญิงกีรติด้วยซ้ำ
อาจเป็นฝรั่งหนุ่มใหญ่ ที่อายุมากกว่าคุณหญิง แต่ยังหล่อเหลาดูดีอยู่มาก
(ลองนึกภาพดาราแบบ แดเนียล เดย์-ลูอิส หรือว่า จอร์จ คลูนี่ย์ ดู)
หรือวัยรุ่นฝรั่ง (ประมาณ Grant Gustin อะไรประมาณนี้)
โดยที่ประเด็น และสาส์นของเรื่อง ไม่ผิดไปจากต้นฉบับเลย
แต่ "นางเอก" ยังไงก็ต้องเป็น "ผู้หญิงไทย"
ที่ชื่อว่า "กีรติ" เท่านั้น
การเลือกที่จะตัดบทคุณหญิงกีรติทิ้ง กลายเป็นแหม่มฝรั่ง แล้วเก็บนพพรไว้
ในความรู้สึกของเราคือ มันทำให้สิ่งที่ตัววรรณกรรมต้องการจะบอก หายไป
...................................................................................................
เราไม่ต่อต้านการดัดแปลงนะ และในความเห็นเรา ถ้าลองให้พระเอกเป็นฝรั่ง
ประเด็นเรื่องตะวันออกปะทะตะวันตก ที่ฉบับละครเวทีอยากใช้เป็นประเด็น ชัดเจนขึ้นด้วยซ้ำ
เพราะเอาเข้าจริง ไม่ว่าโลกตะวันออกหรือโลกตะวันตก ในยุคของ "ข้างหลังภาพ"
ผู้ชายทั้งสองฟากฝั่งของโลก จริงๆมันก็แทบไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่เลย
คือมีอิสระที่จะรัก ที่จะคิด ที่จะไปไหน ที่จะทำอะไรก็ได้
แต่ผู้หญิงในโลกตะวันออก และผุ้หญิงในโลกตะวันตกนี่สิ
ที่มันต่างกันมาก จากถูกกำหนดด้วยกรอบของประเพณีและวัฒนธรรม
(แม้กระทั่งทุกวันนี้ก็เถอะ)
สรุป ข้างหลังภาพ จะดัดแปลงไปยังไงก็ได้ แต่ตัวละครตัวเดียว
ที่ต้องคงไว้อย่างนั้น ต้องเก็บเอาไว้ คือ "คุณหญิงกีรติ"
ยังไงก็ต้องเก็บคุณหญิงเอาไว้ ส่วนตัวละครอื่นๆ
จะเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้ มันไม่เสียหาย ไม่กระเทือนเท่าไหร่หรอก
จากกรณีดราม่า ข้างหลังภาพ-Waterfall เราคิดแบบนี้นะ
http://ppantip.com/topic/33783364/
คือถ้ามองว่า Cast เป้นนักแสดงไทยล้วน ฝรั่งอาจไม่ดู
เลยถึงขนาดต้องเปลี่ยนคุณหญิงกีรติเป็นฝรั่ง แบบที่ทำอยู่นี่นะ
ถ้าจะทำแบบนั้น เปลี่ยนนพพรเป็นฝรั่ง แล้วเก็บคุณหญิงไว้ตามเดิมดีกว่า
สำหรับเราหัวใจของ "ข้างหลังภาพ" คือคุณหญิงกีรติ
และคิดว่าเจ้าของบทประพันธ์ก็คงคิดเหมือนกัน
เพราะตัวละครคุณหญิงกีรติ เป็นตัวละครที่ชัดเจนมากว่าผู้เขียน
ผ่านกระบวนการคิด และตั้งใจจะสร้างขึ้นมา ด้วยความพิถีพิถันเป็นอย่างมาก
แม้แต่ชื่อ กีรติ แปลว่า เกียรติ,ศักดิ์ศรี ซึ่งไอ้การไว้เกียรติและศักดิ์ศรีของตัวคุณหญิงนี่แหละ
ที่เป็นหลักใหญ่ใจความ และเป็นเหตุผลของทุกเหตุการณ์ในหนังสือเล่มนี้
จริงๆต้องบอกว่า นวนิยายไทย เกิน 90% เล่าเรื่องผ่านนางเอกทั้งนั้น
น้อยเรื่องมาก ที่จะเล่าเรื่องผ่านตัวละครที่เป็นผู้ชาย
............................................................................................
ตั้งแต่หนังสือพิมพ์เล่มนี้ถูกตีพิมพ์มา ขึ้นจอขึ้นเวทีมาก็หลายครั้ง ตัวละครเพียงตัวเดียว
ที่ถูกนำมาเป็นกรณีศึกษา ถูกเอามาตีความ พูดถึง และพิจารณาตลอด คือคุณหญิงกีรติ
ในฉบับหนังจอใหญ่ครั้งล่าสุด เพลงนำภาพยนตร์ก็ชื่อ "กีรติ"
และเป็นเพลงที่สะท้อนความรู้สึกนึกคิดของตัวคุณหญิง
เพราะคุณหญิงกีรติเป็นตัวละครที่มีแง่มุมน่าสนใจ และที่สำคัญ
เธอคือ "แกน" ของนวนิยาย "ข้างหลังภาพ" ทุกการกระทำ ทุกการตัดสินใจ
คือส่วนที่ "สร้าง" เนื้อหาให้กับตัวนวนิยาย
ประเด็นของเรื่องนี้คือ "เกียรติ"" และ "กรอบ" ที่ครอบตัวคุณหญิงกีรติเอาไว้อยู่
ถ้าไม่มีประเด็นพวกนี้ เรื่องมันกลายเป็น Lover Story ดาดๆไปทันที
สิ่งที่ "ข้างหลังภาพ" นำเสนอ ไม่ใช่เรื่องรักต้องห้าม มันไม่ใช่ "ลิลิตพระลอ"
แต่หนังสือต้องการพูดถึง(หรืออาจเรียกว่า ตีแผ่)ชีวิตของลูกผู้หญิง ที่ต้องแบกหน้าตา
เกียรติ ศักดิ์ศรี ความเป็นกุลสตรีเอาไว้ แล้วมันส่งผลกระทบต่อชีวิตเธอยังไง
...........................................................................................
ในส่วนที่มีคนทักท้วงว่า เปลี่ยนพพรเป็นฝรั่ง
แล้วยังจะเหลืออะไรบ่งบอกว่านี่คือละครเวทีจากเมืองไทย
สู้ขายบทประพันธ์ไปให้เขาทำไม่ดีกว่าหรือ
เราก็ยังเหลือ "คุณหญิงกีรติ" ไง และตัวละครคุณหญิงกีรตินี่แหละ
ที่ทำใหหนังสือ "ข้างหลังภาพ" มันยืนหยัดข้ามกาลเวลามาได้จนทุกวันนี้
เพราะตัวละครคุณหญิงกีรติ ทั้งมีแง่มุมซับซ้อน
มีมิติในเชิงลึก ทั้งเฉพาะตัวละครคุณหญิงเอง และต่อเนื้อหาโดยรวมทั้งหมด
และโดดเด่นเป็นหลักให้กับเรื่อง มากกว่าตัวละครนพพรมากมายหลายเท่านัก
และแน่นอนว่า บทคุณหญิงกีรติ เป็นบทที่เอื้อให้ "นักร้องนักแสดงหญิงชาวไทย" ซักคน
ได้ถ่ายทอดแง่มุมซับซ้อนของตัวละคร ได้แสดงฝีมือ และได้เป็น "ตัวเด่น" ของเรื่อง
มากกว่าที่บท "นพพร" จะให้กับ "นักร้องนักแสดงชายชาวไทย" คนไหนๆ
เพราะบทนพพร มันไม่ใช่ตัวเดินเรื่อง และไม่มีแง่มุมลึกซึ้งซับซ้อนอะไรเลย
ไม่ต้องมองไหนไกล ในพันทิปนี่แหละ เวลาพูดถึงการรีเมคข้างหลังภาพ
คุณหญิงกีรติถูกวิเคราะห์เยอะกว่ามาก ว่าใครเหมาะสมยังไง สวยสง่า ลึกซึ้งพอมั้ย
เพราะคุณหญิงกีรติ เป็ตัวละครที่มีเอกลักษณ์สูง เป็นที่จดจำกว่ามาก
ขณะที่นพพร แทบจะเป็นนักแสดงชายคนไหนในประเทศไทยก็ได้
ที่อายุเหมาะสม และการแสดงพอใช้ได้
และคุณหญิงกีรติ ก็เป็นตัวละครเสนอภาพ "ความเป็นไทย"
ได้ชัดเจนกว่าตัวละครนพพรมาก คือนำเสนอให้เห็นว่ากุลสตรีจากโลกตะวันออก มีกรอบ มีขนบ
เป็นหลักใหญ่ใจความในชีวิตขนาดไหน "กุลสตรีไทย" ยุคนั้นเป็นยังไง ต้องอดทนกับอะไรบ้าง
แบบที่คนในโลกตะวันตก หรือแม้แต่คนไทยเองในปัจจุบัน อาจไม่มีวันเข้าใจ
............................................................................................
ขณะที่ "พระเอก" เรื่องนี้ อาจจะเป็นผู้ชายคนไหนในโลกก็ได้
ที่สามารถทำให้คุณหญิงรักได้ ไม่จำเป้นต้องเป็นคนไทย
ไม่จำเป็นต้องชื่อนพพร ไม่จำเป็นต้องอายุน้อยกว่าคุณหญิงกีรติด้วยซ้ำ
อาจเป็นฝรั่งหนุ่มใหญ่ ที่อายุมากกว่าคุณหญิง แต่ยังหล่อเหลาดูดีอยู่มาก
(ลองนึกภาพดาราแบบ แดเนียล เดย์-ลูอิส หรือว่า จอร์จ คลูนี่ย์ ดู)
หรือวัยรุ่นฝรั่ง (ประมาณ Grant Gustin อะไรประมาณนี้)
โดยที่ประเด็น และสาส์นของเรื่อง ไม่ผิดไปจากต้นฉบับเลย
แต่ "นางเอก" ยังไงก็ต้องเป็น "ผู้หญิงไทย"
ที่ชื่อว่า "กีรติ" เท่านั้น
การเลือกที่จะตัดบทคุณหญิงกีรติทิ้ง กลายเป็นแหม่มฝรั่ง แล้วเก็บนพพรไว้
ในความรู้สึกของเราคือ มันทำให้สิ่งที่ตัววรรณกรรมต้องการจะบอก หายไป
...................................................................................................
เราไม่ต่อต้านการดัดแปลงนะ และในความเห็นเรา ถ้าลองให้พระเอกเป็นฝรั่ง
ประเด็นเรื่องตะวันออกปะทะตะวันตก ที่ฉบับละครเวทีอยากใช้เป็นประเด็น ชัดเจนขึ้นด้วยซ้ำ
เพราะเอาเข้าจริง ไม่ว่าโลกตะวันออกหรือโลกตะวันตก ในยุคของ "ข้างหลังภาพ"
ผู้ชายทั้งสองฟากฝั่งของโลก จริงๆมันก็แทบไม่ได้ต่างกันเท่าไหร่เลย
คือมีอิสระที่จะรัก ที่จะคิด ที่จะไปไหน ที่จะทำอะไรก็ได้
แต่ผู้หญิงในโลกตะวันออก และผุ้หญิงในโลกตะวันตกนี่สิ
ที่มันต่างกันมาก จากถูกกำหนดด้วยกรอบของประเพณีและวัฒนธรรม
(แม้กระทั่งทุกวันนี้ก็เถอะ)
สรุป ข้างหลังภาพ จะดัดแปลงไปยังไงก็ได้ แต่ตัวละครตัวเดียว
ที่ต้องคงไว้อย่างนั้น ต้องเก็บเอาไว้ คือ "คุณหญิงกีรติ"
ยังไงก็ต้องเก็บคุณหญิงเอาไว้ ส่วนตัวละครอื่นๆ
จะเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้ มันไม่เสียหาย ไม่กระเทือนเท่าไหร่หรอก