อ่อยจริง เอาจริง ไม่สลิง ไม่สตั๊น ... ในที่สุดพี่เสือของเราก็ประกาศก้องแก่เหล่าหมู่มวลทั้งหลายแล้วว่า "เค้าเอาจริง" และ "หักหน้า" ไม่เว้นแม้แต่แฟนเก่าอย่าง "หนุงหนิง" ที่เกิดอารมณ์หวงก้างออกนอกหน้า จึงโดนสวนหมัดตรงเสยคางนับน็อคไปอย่างหน้าแตก ไม่รู้เหมือนกันนะ .. แอบเข้าใจหนุงหนิงเรื่องอารมณ์แบบนี้ ไม่เห็นใจในพฤติการณ์ แต่สงสารในส่วนที่เสียไปแล้วถึงแม้จะร่วมมือร่วมใจทั้งสองฝ่ายก็ตาม หากก็ควรจะถือว่าหายกันนะ เพราะ เสือเองก็เสียอกเสียใจไปพอสมควร
แต่ก็อย่างที่ว่าในกระทู้ที่แล้วนั่นแหละ การที่เสือเปรียบเทียบจูเนียร์กับหนิงว่าจูเนียร์ไม่เคยทิ้งเสือไม่ว่าเวลาไหน อาจจะไม่แฟร์กับหนิงเท่าไหร่ เสืออาจจะลืมไปอย่างหนึ่งว่า "จู" กับ "หนิง" เจอเสือในคนละฐานะ คิดกันคนละมุม สำหรับจูเสือคือพี่ สัมพันธ์ของเสือกับจูไม่ได้ลึกซึ้งขนาดที่จะต้องคิดอะไรมากมายนอกจากความเป็นห่วงเป็นใยกันฉันมิตร แต่กับหนิง ... หนิงคิดกับเสือในรูปแบบของคนที่สัมพันธ์ลึกซึ้ง ซึ่งเลยไปถึงอนาคตที่จะมีร่วมกัน ฐานะ พื้นเพ ครอบครัว มันก็เข้ามาในห้วงคิด และ เมื่อหนิงเตลิดไปกับความคิดตัวเองแล้ว ตัดสินใจแล้ว ชีวิตมันย้อนกลับไม่ได้ แต่ความรู้สึกยังเหลืออยู่ มันก็คงออกมาในรูปหวงก้างแบบนี้แหละ
เราคิดว่าการจะรักจูไม่ผิดอะไรเลย ก็เรื่องระหว่างเสือกับหนิงจบไปแล้ว
เพียงแต่การจะพูดว่าจูไม่เหมือนหนิง เหมือนพูดนัย ๆ ว่าจูดีกว่าหนิงในแง่ที่
ไม่ทิ้งเสือเวลาลำบาก เปรียบเทียบกันแบบนี้ก็แอบจะเห็นใจหนิงนิดหน่อย
เพราะจริง ๆ ใน relationship ที่ผ่านมา เห็นว่าพลาดด้วยกันทั้งสองฝ่าย
การที่เสือได้เจอรักใหม่ที่ดีก็น่าจะเพียงพอ และ การที่ตอกหน้าหนิงว่าชอบจู ก็น่าจะพอเพียงกับการต่อกรอาการหวงก้างของหนิง โดยไม่ต้องยกสิ่งใดมาต่อความอีก (แม้หนิงจะถามก็ตามที)
ว่าด้วยเรื่องการเจอรักใหม่ ... หุ หุ ในที่สุดแผนการอ่อย พยัคฆ์หมอบมังกรซ่อนก็หาได้ผลอันใดไม่ ขนาดถอดเสื้อถอดผ้าก็ยังไม่คือ สุดท้าย ... 3 เดือนที่เสียไปจึงได้ประกาศลั่น ๆ ในห้องหมอศักดา และ หมอก็เป็นใจ๊เป็นใจ ออกสเตปสโลว์ ๆ ควิก ๆ ให้เจ้าผู้ชายที่วิ่งหน้าเริ่ดเข้ามาในห้องตรวจได้ดำเนินการ ... ดำเนินการอะไรก็เหอะที่อยากจะทำน่ะ สุดท้ายทุกแผนการที่คิดที่ทำมาทั้งหมดก็กลายร่างออกมาเป็นคำไม่กี่คำ ... เนี่ย ตั้ง 3 เดือนล่ะนะ ที่พี่อ่อยเธอ
แต่ยัยเด็กจูก็ยังคงนึกว่าพี่ล้อเล่น และ แม้พี่จะบอกว่าไม่ได้ล้อเล่น จูก็ยังย้ำตัวเองว่าไม่รู้สึกอะไร คำถามก็คือ "ทำไม ?"
เราคิดว่าที่ผ่านมาจูน่าจะคลาย perception ของความ perfect ไปเยอะแล้ว เคยให้ข้อสังเกตไว้ว่าสิ่งที่จูรับมาก็คือเปลือกที่สังคมโปะมาให้ ตามประสาวัยรุ่นที่ตามเทรนด์สังคมและตามเทรนด์เพื่อน เดี๋ยวนี้เธอทำงานพิเศษก็เป็น กินข้าวแกงก๋วยเตี๋ยวข้างทางก็ได้ ของแบรนด์ก็ใช้มั่งไม่ใช้มั่ง อือ ... ใช่ สิ่งเหล่านี้ลดละไปแล้ว แต่สิ่งที่จูยังไม่ลดละนั่นคือเรื่องของ "ความงาม" ทำไมมันถึงไม่เปลี่ยนไปล่ะ
เรื่องหน้าตานี่มันของคู่กันกับผู้หญิง และ มันคือเนื้อตัวร่างกายเสียด้วย ไม่ใช่ของนอกกายอย่างเสื้อผ้า หรือ อาหาร อีกอย่างหนึ่งคือที่บ้านของจูเนียร์ถ้าฟังจากคำพูดคุณหญิงแม่รากฐานความคิดของที่บ้านก็ยังคงคิดถึงเรื่องความสวยความงามเป็นอันดับต้น ๆ อีกประการนึงคือ "ตัวพี่เสือ" เอง ใช่ ... พี่เสือบอกจูอยู่เสมอ ๆ ว่า การที่พี่เสือชอบจูนั้น ชอบเพราะนิสัยใจคอไง ไม่สนใจว่าหน้าตาจูจะเป็นอย่างไร เพราะจูสวยจากข้างใน น้องก็อย่าตัดสินพี่ที่หน้าตาสิ ใช้ใจมองพี่เหมือนที่พี่ใช้ใจมองน้องอะไรทำนองนั้น
แต่เราก็สังเกตอีกหมือนกันว่าวิธีการจีบของพี่เสือค่อนข้างลักลั่นย้อนแย้ง ในขณะที่พี่เสือ present ว่าพี่เสือไม่สนเรื่องหน้าตาอะไรนั่น แต่เวลาพี่เสืออ่อย พี่เสือใช้อะไรอ่อย ... ถ้าพูดให้ถึงใจก็ต้องบอกว่า "เบ้าหน้า" แม้พี่เสือจะเน้นว่าให้ดูที่ใจ ดูที่ใจ แต่หลายครั้งที่พี่เสือแสดงตนด้วยรูปลักษณ์ภายนอก "หน้าตาอย่างพี่มีสิบเมียยังได้" "หน้าแบบนี้ หุ่นแบบนี้ ไม่หวั่นไหวจริงเหรอ" หรือ คำพูดของบุคคลภายนอก หญิงบี้ หนุงหนิง ตุ้ย หรือ นุ้ย ที่มีต่อพี่เสือ ก็ไม่ได้ไกลห่างจากเรื่องหน้าตาเลย มันมาอันดับแรก ๆ ที่เป็นของซื้อของขายของพี่เสือ
คือถ้าอยากให้มองด้วยใจ ก็ควร present ใจ ไม่ใช่หน้าตารึเปล่า ?
คิดว่าจูจะรับรู้อย่างที่พี่เสือต้องการให้รับรู้รึเปล่า ? ว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจ ไม่ได้บอกว่าคำพูดพี่เสือเชื่อไม่ได้ แต่มันเป็น fact ที่เน้นย้ำเข้าไปในการรับรู้ของจู เพราะแบบนี้รึเปล่า ที่จูมักบอกว่าหนูขี้เหร่แบบนี้แล้วพี่หน้าตาดีแบบนี้ มันไม่มีวันเป็นไปได้ บวกกับอาการอ่อยได้ทุกจังหวะ และ ดูท่าทางโชกโชนช่ำชอง มี potential ว่าจะอ่อยเรี่ยราด ก็เป็นไปได้ไหมว่าจูเนียร์จะคิดเผื่อใจ ทั้งที่จริง ๆ ก็เขิน ทั้งที่จริง ๆ ก็ชอบใจ มากเลยด้วยแหละ
แล้วยิ่งเมื่อมาถึงเกมส์ perfect match ของหญิงบี้ ทั้งคู่ตอบอะไรไม่ตรงกันซักอย่าง หัวใจของจูเนียร์ก็ยิ่งสั่นคลอน เอ๊ะ นี่เราชอบอะไรไม่ตรงกันซักอย่างเลยนี่หว่า แม้เพื่อนนุ้ยจะบอกว่าก็เพราะเธอสองคนคิดแทนกันไง ... อ่า ใจชื้นขึ้นมานิด แต่มันก็กลับไปที่เดิม อ่อยยยยย ก็แปลว่าชอบอะไรไม่ตรงกันเหมือนเดิมเลยไม่ใช่เรอะ
เรื่องราวจบลงตรงความงงงวยของจูเนียร์ว่าเธอจะเอายังไงดีกับการรุกหนักของพี่เสือที่เธอกำลังจะต้านไม่อยู่ เธอจะเอายังไงกับใจที่สับสนว่าควรจะดูที่ใจอย่างที่พี่เสือพูด หรือ จะเป็นหน้าตาอย่างที่เธอเชื่อและพี่เสือ present อะไรคือนิยามของการเป็น perfect match กันหนอ เธอกับพี่เสือจะเป็นได้ไหม ถ้าเธอก้าวลงไปในความสัมพันธ์นี้จะมีอะไรรออยู่ข้างหน้ากันแน่ ?
[Ugly Duckling] กึ่งรีวิว : Definition of "Perfect Match"
แต่ก็อย่างที่ว่าในกระทู้ที่แล้วนั่นแหละ การที่เสือเปรียบเทียบจูเนียร์กับหนิงว่าจูเนียร์ไม่เคยทิ้งเสือไม่ว่าเวลาไหน อาจจะไม่แฟร์กับหนิงเท่าไหร่ เสืออาจจะลืมไปอย่างหนึ่งว่า "จู" กับ "หนิง" เจอเสือในคนละฐานะ คิดกันคนละมุม สำหรับจูเสือคือพี่ สัมพันธ์ของเสือกับจูไม่ได้ลึกซึ้งขนาดที่จะต้องคิดอะไรมากมายนอกจากความเป็นห่วงเป็นใยกันฉันมิตร แต่กับหนิง ... หนิงคิดกับเสือในรูปแบบของคนที่สัมพันธ์ลึกซึ้ง ซึ่งเลยไปถึงอนาคตที่จะมีร่วมกัน ฐานะ พื้นเพ ครอบครัว มันก็เข้ามาในห้วงคิด และ เมื่อหนิงเตลิดไปกับความคิดตัวเองแล้ว ตัดสินใจแล้ว ชีวิตมันย้อนกลับไม่ได้ แต่ความรู้สึกยังเหลืออยู่ มันก็คงออกมาในรูปหวงก้างแบบนี้แหละ
เพียงแต่การจะพูดว่าจูไม่เหมือนหนิง เหมือนพูดนัย ๆ ว่าจูดีกว่าหนิงในแง่ที่
ไม่ทิ้งเสือเวลาลำบาก เปรียบเทียบกันแบบนี้ก็แอบจะเห็นใจหนิงนิดหน่อย
เพราะจริง ๆ ใน relationship ที่ผ่านมา เห็นว่าพลาดด้วยกันทั้งสองฝ่าย
การที่เสือได้เจอรักใหม่ที่ดีก็น่าจะเพียงพอ และ การที่ตอกหน้าหนิงว่าชอบจู ก็น่าจะพอเพียงกับการต่อกรอาการหวงก้างของหนิง โดยไม่ต้องยกสิ่งใดมาต่อความอีก (แม้หนิงจะถามก็ตามที)
ว่าด้วยเรื่องการเจอรักใหม่ ... หุ หุ ในที่สุดแผนการอ่อย พยัคฆ์หมอบมังกรซ่อนก็หาได้ผลอันใดไม่ ขนาดถอดเสื้อถอดผ้าก็ยังไม่คือ สุดท้าย ... 3 เดือนที่เสียไปจึงได้ประกาศลั่น ๆ ในห้องหมอศักดา และ หมอก็เป็นใจ๊เป็นใจ ออกสเตปสโลว์ ๆ ควิก ๆ ให้เจ้าผู้ชายที่วิ่งหน้าเริ่ดเข้ามาในห้องตรวจได้ดำเนินการ ... ดำเนินการอะไรก็เหอะที่อยากจะทำน่ะ สุดท้ายทุกแผนการที่คิดที่ทำมาทั้งหมดก็กลายร่างออกมาเป็นคำไม่กี่คำ ... เนี่ย ตั้ง 3 เดือนล่ะนะ ที่พี่อ่อยเธอ
เราคิดว่าที่ผ่านมาจูน่าจะคลาย perception ของความ perfect ไปเยอะแล้ว เคยให้ข้อสังเกตไว้ว่าสิ่งที่จูรับมาก็คือเปลือกที่สังคมโปะมาให้ ตามประสาวัยรุ่นที่ตามเทรนด์สังคมและตามเทรนด์เพื่อน เดี๋ยวนี้เธอทำงานพิเศษก็เป็น กินข้าวแกงก๋วยเตี๋ยวข้างทางก็ได้ ของแบรนด์ก็ใช้มั่งไม่ใช้มั่ง อือ ... ใช่ สิ่งเหล่านี้ลดละไปแล้ว แต่สิ่งที่จูยังไม่ลดละนั่นคือเรื่องของ "ความงาม" ทำไมมันถึงไม่เปลี่ยนไปล่ะ
เรื่องหน้าตานี่มันของคู่กันกับผู้หญิง และ มันคือเนื้อตัวร่างกายเสียด้วย ไม่ใช่ของนอกกายอย่างเสื้อผ้า หรือ อาหาร อีกอย่างหนึ่งคือที่บ้านของจูเนียร์ถ้าฟังจากคำพูดคุณหญิงแม่รากฐานความคิดของที่บ้านก็ยังคงคิดถึงเรื่องความสวยความงามเป็นอันดับต้น ๆ อีกประการนึงคือ "ตัวพี่เสือ" เอง ใช่ ... พี่เสือบอกจูอยู่เสมอ ๆ ว่า การที่พี่เสือชอบจูนั้น ชอบเพราะนิสัยใจคอไง ไม่สนใจว่าหน้าตาจูจะเป็นอย่างไร เพราะจูสวยจากข้างใน น้องก็อย่าตัดสินพี่ที่หน้าตาสิ ใช้ใจมองพี่เหมือนที่พี่ใช้ใจมองน้องอะไรทำนองนั้น
แต่เราก็สังเกตอีกหมือนกันว่าวิธีการจีบของพี่เสือค่อนข้างลักลั่นย้อนแย้ง ในขณะที่พี่เสือ present ว่าพี่เสือไม่สนเรื่องหน้าตาอะไรนั่น แต่เวลาพี่เสืออ่อย พี่เสือใช้อะไรอ่อย ... ถ้าพูดให้ถึงใจก็ต้องบอกว่า "เบ้าหน้า" แม้พี่เสือจะเน้นว่าให้ดูที่ใจ ดูที่ใจ แต่หลายครั้งที่พี่เสือแสดงตนด้วยรูปลักษณ์ภายนอก "หน้าตาอย่างพี่มีสิบเมียยังได้" "หน้าแบบนี้ หุ่นแบบนี้ ไม่หวั่นไหวจริงเหรอ" หรือ คำพูดของบุคคลภายนอก หญิงบี้ หนุงหนิง ตุ้ย หรือ นุ้ย ที่มีต่อพี่เสือ ก็ไม่ได้ไกลห่างจากเรื่องหน้าตาเลย มันมาอันดับแรก ๆ ที่เป็นของซื้อของขายของพี่เสือ
คิดว่าจูจะรับรู้อย่างที่พี่เสือต้องการให้รับรู้รึเปล่า ? ว่าทุกอย่างอยู่ที่ใจ ไม่ได้บอกว่าคำพูดพี่เสือเชื่อไม่ได้ แต่มันเป็น fact ที่เน้นย้ำเข้าไปในการรับรู้ของจู เพราะแบบนี้รึเปล่า ที่จูมักบอกว่าหนูขี้เหร่แบบนี้แล้วพี่หน้าตาดีแบบนี้ มันไม่มีวันเป็นไปได้ บวกกับอาการอ่อยได้ทุกจังหวะ และ ดูท่าทางโชกโชนช่ำชอง มี potential ว่าจะอ่อยเรี่ยราด ก็เป็นไปได้ไหมว่าจูเนียร์จะคิดเผื่อใจ ทั้งที่จริง ๆ ก็เขิน ทั้งที่จริง ๆ ก็ชอบใจ มากเลยด้วยแหละ
แล้วยิ่งเมื่อมาถึงเกมส์ perfect match ของหญิงบี้ ทั้งคู่ตอบอะไรไม่ตรงกันซักอย่าง หัวใจของจูเนียร์ก็ยิ่งสั่นคลอน เอ๊ะ นี่เราชอบอะไรไม่ตรงกันซักอย่างเลยนี่หว่า แม้เพื่อนนุ้ยจะบอกว่าก็เพราะเธอสองคนคิดแทนกันไง ... อ่า ใจชื้นขึ้นมานิด แต่มันก็กลับไปที่เดิม อ่อยยยยย ก็แปลว่าชอบอะไรไม่ตรงกันเหมือนเดิมเลยไม่ใช่เรอะ
เรื่องราวจบลงตรงความงงงวยของจูเนียร์ว่าเธอจะเอายังไงดีกับการรุกหนักของพี่เสือที่เธอกำลังจะต้านไม่อยู่ เธอจะเอายังไงกับใจที่สับสนว่าควรจะดูที่ใจอย่างที่พี่เสือพูด หรือ จะเป็นหน้าตาอย่างที่เธอเชื่อและพี่เสือ present อะไรคือนิยามของการเป็น perfect match กันหนอ เธอกับพี่เสือจะเป็นได้ไหม ถ้าเธอก้าวลงไปในความสัมพันธ์นี้จะมีอะไรรออยู่ข้างหน้ากันแน่ ?