อ่านไลน์ไม่ตอบ โทรหาไม่รับ ไม่โทรกลับ รู้ตัวอีกที เอ้ววว โดนอันเฟรนด์เฟซบุค

เฮ้ย!!!!!!!!!! //ตกใจหนักมาก

ถามจริง!!!!

แค่พูดมาคำเดียว แมนๆ ว่าไม่ชอบ ไม่อยากคุยด้วยแล้ว ที่ผ่านมาจะคิดว่าฝันไป เราก็โอเคนะ

จะไม่วุ่นวายเลย

เอาจริงๆ ถามจริงๆ พูดแมนๆคำเดียว ยากนักหรอ ยากกว่าการเงียบไปแบบนี้ใช่ป่ะ

ป๊อดหรอ ? ทีด่าเราแรงกว่านี้ ด่าได้ด่าดี หยาบคายใส่เราได้ เราไม่ว่าอะไร หยาบมาหยาบกลับ

แต่แค่บอกเรา สักคำ ดีๆ หรือจะไม่ดีก็ได้

เราไม่ได้อยากได้อะไรเลย เราเห็นคุณเงียบ เราเห็นคุณไม่โทรกลับ เราก็ปล่อย

คุณพูดเองให้ทิ้งคุณไว้ เป็นอะไรเดี๋ยวหายเอง

อ๋ออออ... นี่คือหายเอง หายไปเอง อีสลัด!!!!!!!!!!!!!







เรารู้ว่าการโดนเงียบใส่คืออะไรนะ แต่เราไม่เข้าใจ ทำไมคนเราไม่พูดกัน
เราเป็นผู้หญิง เราจะบอกเลิกใคร เราจะเลิกคุยกับใคร ใครไม่ใช่ เรากล้าพูดตรงๆ เรากล้าเผชิญหน้ามากกว่าคุณอีก
คุณไม่เข้าใจหรอ การรอมันทรมาน ถึงแม้จะคิดไว้แล้วว่าคำตอบคืออะไร แต่การพูดออกไปมันก็แค่ช่วยยืนยันสิ่งที่เราคิดไว้

แค่อยากได้ยินมันดังๆ เข้าใจไหม ?
ไม่งั้นมันรู้สึกเหมือนเรื่องนี้มันยังไม่จบสักที

แค่นี้เอง

เออ!!!! ไม่เอาก็บอกไม่เอาดิวะ!!!!

โว๊ะ!!