กล่องเหล็กที่รูปทรงสี่เหลี่ยมที่เธอให้เรามาหลังวันปัจฉิม  ข้างในมีกระดาษโน๊ตปึกหนึ่งโรยด้วยใบไม้แห้งๆ
เขาใช้ดินสอเขียนลงบนกระดาษโนตแผ่นแรกว่า "secret ของผม" แน่นอนว่าข้างในต้องเขียนบรรยายความลับของเขา  แผ่นสุดท้ายเขียนว่า "ขอบใจนะเพื่อนรัก ถึงแม้ความรู้สึกมันจะมากกว่าเพื่อนก็ตาม  ..ความลับยังไงต้องเป็นความลับต่อไป "
ย้อนไปเมื่อ 4 ปีก่อนสมัย ม.ปลาย เรากับผช.คนนี้เป็นเพื่อนกัน (เขาไม่รู้ว่าเราแอบชอบมาตั้งแต่สมัย ม.ต้น)คุยกันได้ทุกเรื่อง คอยเป็นที่ปรึกษากันไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ เราคุยกันเกือบทุกวันจนบางคืนคุยกัน ตี2ตี3 ก็มี  ฐานะเรานะหรอ ?  เป็นเพื่อนสนิทกัน ต่างคนก็ต่างคิดมากเกินกว่าเพื่อน  แต่เราก็รู้นะว่ามันไม่มีทางเป็นแฟนกันได้หรอก  มีแต่ความรู้สึกดีๆ ที่มีให้กัน เราผูกพันกันมาก มากจนรู้สึกได้
..วันนี้เราอยู่คนละมหาลัยกัน เราคุยกันน้อยลงจบแทบจะไม่ได้คุยกัน  เพราะต่างคนก็ต่างมีแฟนละมั้ง  แต่ความรู้สึกเราก็ไม่เคยเปลี่ยน  ทุกครั้งที่เห็นเขาออนเฟสก็ได้แต่มองจุดเขียวๆ ไม่กล้าทัก ,,เราตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาเพื่อ  ..เราอยากบอกเธอนะว่า  "เราโครตคิดถึงเธอเลยว่ะเพื่อนรัก"  ความเป็นจริงบอกไม่ได้ก็ขอบอกในนี้ละกัน    

..ความลับในกล่อง ยังคงมีแค่เราสองคนเท่านั้นที่รู้ ..ความลับในใจก็เช่นกัน

>> เลือนหายไปจากการมองเห็น ก็,,,ใช่ว่าบางสิ่งจะหายไป
ถ้า,,,ในเมื่อความเป็นจริง ยังคงชัดเจนอยู่ในความทรงจำ (ขออนุญาตเจ้าของข้อความด้วยนะคะ)



ปล.หากผิดพลาดประการใด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะค่ะ