อยากจะรักใครสักคนนึงให้นานมาก ๆ เเต่กลับโดนเขาหลอกทุกที ก็ยอมโง่เป็นควายเพราะรักเขามากจนวันนึงเขามาบอกว่าเราเลิกกันเถอะเพราะว่าเธอคนนั้นลืมแฟนเก่าไม่ได้ ผมก็กะจะไม่เลิกละครับ เเต่ทำไงได้ก็ต้องเลิกเพราะเธอคนนั้นอยากเลิก จนตอนนี้เป็นปีเเล้ว ผมก็ยังลืมเธอไม่ได้เลย สมองผมยังไปคิดถึงเเต่เขาผมก็ไม่รุ้จะทำไงดี ลองบล็อคfacebookบล็อคline ไปหมดรูปในโทรศัพท์ก็ลบ เเต่ยังกลับไปจำเธอคนนั้นอยุ่ได้ ผมก็ไม่รุ้หรอกนะครับว่ามันเป็นเพราะอะไร ผมก็กะจะหาแฟนใหม่เเต่มันทำไม่ได้จริง ๆ ครับ เคยลองแบบว่าจะหาแฟนใหม่เพื่อประชดเขาเเต่เขาก็ไม่มีท่าทีว่าจะหึงจะหวงผมเลย ผมก็เข้าใจว่าเขาคงจะแบบว่าไม่รักไม่เเคร์ผมเเล้ว ผมก็เลือกที่จะลืมเธอคนนั้นดีกว่าเพื่อไม่ให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้... อีกอย่างนึงที่สำคัญก็คือปล่อยให้เขาไปมีความสุขกับคนที่เขารักละคนสำคัญของเขาดีกว่า ก็อยากให้เป็นผมนะเเต่มันไม่ใช่อะเส้ ก็เหมือนที่ใคร ๆ บอกกันมาว่าอย่าไปเปลี่ยนตัวเองเพื่อใครให้เป็นตัวของตัวเองดีที่สุด เเค่อยากจะมีความรักแบบคนอื่น ๆ ที่เขารักกันก็เท่านั้นเเต่พรหมลิขิตยังไม่ได้กำหนดความรักให้ผมละมั้ง ผมเลยต้องอยุ่เป็นโสดแบบนี้มาเนิ่นนาน ก็เหงานะครับ มีคนคุยก็เป็นได้เเค่คนคั่นเวลาเหงาให้เขาก็เท่านั้นไม่รุ้จะเจอความรักแบบเเท้จริงได้รึป่าว?