รักเเรก

สวัสดีครับผมชื่อ สา ผมเเค่อยากจะเขียนเรื่องนี้ไว้ในโลกออนไลน์เพราะเวลาคิดถึงก็จะสามารถวนกลับมาอ่านได้ตลอด
มีใครเคยมีรักเเรกที่พยายามที่จะลืมเเต่กลับจำได้ดีบ้างครับ  เรื่องที่ผมอยากจะเขียนลงก็คือเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับรักเเรกของตัวผมเอง ช่วงระยะเวลาหนึ่งผมเองก็ได้มีเเฟนคนเเรกเเลวเราก็รักกันมากถึงจะเป็นช่วงเวลาที่ไม่นานนักเเต่ก็เป็นความทรงจำที่ดีมากสำหรับผมเธอเป็นคนที่จะคอยซัพพอร์ตผมเสมอจะเป็รคนที่คอยบอกคิดถึงตลอดเธอทำให้ผมรู่จักกับคำว่ารักเเล้วดันเป็นรักที่ดีมาก เธอเป็นคนที่เวลาเราเศร้า เสียใจ หรือเจอเรื่องเเย่ๆมาก็ตามเธอจะเป็นคนเเรกที่จะคอยถามคอยให้กำลังใจเผมตลอดเธอเป็นคนที่สดใสเเละน่ารักมากต่างจากผมที่เป็นคนไม่ค่อยรักตัวเอง เเต่ผมเองก็เริ่มดูเเลตัวเองเพราะไม่อยากให้เธอต้องเป็นห่วงอยากให้เราดูดีเวลาเดินกับเธอไม่อยากให้คนอื่นมองว่าเธอคบกับพวกนักนักเลงอยู่ผมเริ่มสนใจการเล่นกีฬาเเล้วก็ติดเพื่อนผมมักจะอยู่กับเพื่อนช่วงวันหยุดบ่อยๆบางครั้งก็ไปนอนบ้านเพื่อนเเล้วเราก็เริ่มคุยกันน้อยลงเพราะว่าตัวผมเองติดเพื่อน หลังจากนั้นเราเองก็ทะเลาะกันเธอคนเดียวที่ผมรักเเต่ผมทำเธอร้องไห้ส่วนตัวผมเองดันนั่งหัวเราะกับเพื่อน เเล้วก็มีสิ่งที่ผมคิดมากผมคิดว่ามีเเค่เพื่อนก็มีความสุขมากเเล้วมีทำไมเเฟนที่จะต้องมาคอยตอบเเชทตลอด เเล้วก็ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆเเล้วเธอก็เลือกที่จะห่างกัน เรามีโอกาสกลับมาคบกันหลายรอบมากเเต่ตัวผมเองดันไม่ยอมคว้าโอกาสนั้นไว้เเล้วก็มานั่งร้องไห้ฟูมฟายขอร้องให้เธอกลับมา พอเศร้ามากรู้ตัวอีกทีผมก็ติดบุหรี่เเต่มันอาจจะเป็นสิ่งเดียวที่จะทำให้คิดถึงเธอน้อยลง เเต่ตอนนี้ผมเองก็ยังคิดถึงเธอตลอดคิดถึงมากๆ สุดท้ายเเล้วก็ไม่มีอะไรมากครับผมเเค่อยากจะบอกกับเธอว่าผมรักเธอมากถ้าเธอหันมาก็ยังจะมีเค้าคอยโอบกอดเธอตลอดนะ รักเธอมากจริงๆ (รักเธอนะลิ้นจี่)
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่