จากกระทุ้ง"เคยมีดาวพลูโตเป็นของตัวเองหรือเปล่าครับ"ที่สมาชิกกระทุ่งนึงได้เขียนไว้
เราก็เลยอยากเขียนความรู้สึกของดาวพลูโตบ้าง เราเองแหละที่พยายามจะเข้าไปอยู่ในวงโครจรของเค้าเองแหละ
ถ้าดาวพลูโตพูดได้มันคงถามว่า มันทำผิดอะไรมันก็โครจรของมันอย่างนั้นนานแล้ว คงเสียใจหน้าดูนะ
ดาวพลูโตถูกตัดออกจากระบบสุริยะอาจเป็นเพราะมันอยู่ไกล มันโครจรต่างจากดาวดวงอื่น มีคุณสมบัติไม่เหมือนดาวดวงอื่น หรือเหตุผลต่างๆนาๆ
ก็เหมือนเราแหละมั้งเค้าไม่ได้โฟรกัสที่เรา เราก็เลยโดนมองข้ามไป เรื่องของเรามีอยู่ว่า
ได้รู้จักพี่คนนึงตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกพอไปๆมาๆดันอยากเข้าไปอยู่ซะงั้น สืบหาข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้า
เพราะไม่กล้าถามเค้าตรงๆ พอเราหาเฟสเจอละแอดไปกว่าเค้าจะรับก็นานพอสมควรเลย ทักไปบ่อยๆแน่นอนเราถามอยู่ฝ่ายเดียว
แต่พอเจอหน้ากันก็ไม่มีอะไรพูดหรือเป็นเพราะไม่กล้า555+ เราก็ถือไปนั้งโต้ะทำงานเค้าบ่อยๆจนเค้าเบื่อหน้า(ก็สมควรอะ)
หาเรื่องโทรไปที ไปเบิร์ดเดย์ให้ สวัสดีปีใหม่ อีกหลายๆวีรกรรม ยอมรับนะเรารักเค้ามาก แต่มันเป็นไปไม่ได้
เรารู้ว่าเค้าลำคารมากที่ไปพยายามเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเค้า เค้าก็มีคนของเค้าอยู่แล้วแหละพลูโตอย่างเราก็เลยต้องถอยออกมาแต่ก็ยังทำหน้าที่อยู่เหมือนเดิมเพียงแต่มองอยู่ห่างๆ คนๆนี้ดีกับเรามากของอะไรช่วยหมด ใจดีมากๆ
ทุกวันนี้ก็ยังเจอกันอยู่นะ คุยบ้างบางทีไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่ได้รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ว่าเค้าก็สำคัญกับเราเหมือนเดิม เราก็รู้นะว่าเค้ารู้ว่าเราคิดอะไรรู้สึกยังไงแต่เลือกที่จะไม่พูด เราก็เหมือนกันรักเค้ามากแต่เลือกที่จะไปบอกไปเพราะรู้ว่าเค้ามีคนๆนั้นอยู่แล้ว
กลัวเสียมิตรภาพด้วยแหละ แต่อีกใจนึงก็อยากจะบอกไปว่าเราเคยรู้สึกมากแค่ไหน เพราะวันนึงเราอาจไม่ได้เจอเค้าอีกแล้วก็ได้...
พิมซะยาวเลย เราเล่าไม่เก่งขอโทษด้วยนะ
เชื่อว่าหลายๆคนคงเคยเป็นดาวพลูโตของใครเหมือนกัน^^
เคยเป็นดาวพลูโตของใครมั้ย???
เราก็เลยอยากเขียนความรู้สึกของดาวพลูโตบ้าง เราเองแหละที่พยายามจะเข้าไปอยู่ในวงโครจรของเค้าเองแหละ
ถ้าดาวพลูโตพูดได้มันคงถามว่า มันทำผิดอะไรมันก็โครจรของมันอย่างนั้นนานแล้ว คงเสียใจหน้าดูนะ
ดาวพลูโตถูกตัดออกจากระบบสุริยะอาจเป็นเพราะมันอยู่ไกล มันโครจรต่างจากดาวดวงอื่น มีคุณสมบัติไม่เหมือนดาวดวงอื่น หรือเหตุผลต่างๆนาๆ
ก็เหมือนเราแหละมั้งเค้าไม่ได้โฟรกัสที่เรา เราก็เลยโดนมองข้ามไป เรื่องของเรามีอยู่ว่า
ได้รู้จักพี่คนนึงตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรหรอกพอไปๆมาๆดันอยากเข้าไปอยู่ซะงั้น สืบหาข้อมูลทุกอย่างที่เกี่ยวกับเค้า
เพราะไม่กล้าถามเค้าตรงๆ พอเราหาเฟสเจอละแอดไปกว่าเค้าจะรับก็นานพอสมควรเลย ทักไปบ่อยๆแน่นอนเราถามอยู่ฝ่ายเดียว
แต่พอเจอหน้ากันก็ไม่มีอะไรพูดหรือเป็นเพราะไม่กล้า555+ เราก็ถือไปนั้งโต้ะทำงานเค้าบ่อยๆจนเค้าเบื่อหน้า(ก็สมควรอะ)
หาเรื่องโทรไปที ไปเบิร์ดเดย์ให้ สวัสดีปีใหม่ อีกหลายๆวีรกรรม ยอมรับนะเรารักเค้ามาก แต่มันเป็นไปไม่ได้
เรารู้ว่าเค้าลำคารมากที่ไปพยายามเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของเค้า เค้าก็มีคนของเค้าอยู่แล้วแหละพลูโตอย่างเราก็เลยต้องถอยออกมาแต่ก็ยังทำหน้าที่อยู่เหมือนเดิมเพียงแต่มองอยู่ห่างๆ คนๆนี้ดีกับเรามากของอะไรช่วยหมด ใจดีมากๆ
ทุกวันนี้ก็ยังเจอกันอยู่นะ คุยบ้างบางทีไม่เหมือนเมื่อก่อน แต่ไม่ได้รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแล้ว แต่ว่าเค้าก็สำคัญกับเราเหมือนเดิม เราก็รู้นะว่าเค้ารู้ว่าเราคิดอะไรรู้สึกยังไงแต่เลือกที่จะไม่พูด เราก็เหมือนกันรักเค้ามากแต่เลือกที่จะไปบอกไปเพราะรู้ว่าเค้ามีคนๆนั้นอยู่แล้ว
กลัวเสียมิตรภาพด้วยแหละ แต่อีกใจนึงก็อยากจะบอกไปว่าเราเคยรู้สึกมากแค่ไหน เพราะวันนึงเราอาจไม่ได้เจอเค้าอีกแล้วก็ได้...
พิมซะยาวเลย เราเล่าไม่เก่งขอโทษด้วยนะ
เชื่อว่าหลายๆคนคงเคยเป็นดาวพลูโตของใครเหมือนกัน^^