เรื่องนี้เริ่มต้นขึ้นเมื่อ.... กลางปี 2013

             เรื่องของเรื่องคือ...กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว สามีของฉันเป็นนักเดินเรือชาวควิเบก ประเทศแคนาดา ได้มีเพื่อนนักเดินเรือเยอะแยะมากมาย และหนึ่งในนั้นคือคู่ สามี-ภรรยา ชาวเยอรมัน ด้วยความเป็นนักเดินเรือ จึงเดินทางไปเรื่อย ไม่ได้เจอเพื่อนเกลอมาประมาณ8ปี แต่เมื่อเป็นเพื่อนกันแล้ว ก้อต้องเป็นเพื่อนกันตลอดไปงี้..

             ต่อมาวันหนึ่งได้ทราบข่าวว่าฝ่ายสามีได้เสียชีวิตลงด้วยโรคหัวใจ ส่วนภรรยาก้อป่วย ไม่สามารถเดินทางโดยเครื่องบินได้ ปัญหาคือก่อนสามีตาย ทั้งคู่ได้ จอดเรือแสนรักนามว่า ‘Swantje’ และติดประกาศขายไว้ที่ท่าเรือที่  ประเทศ Dominican Republic (เป็นเกาะติดกะประเทศ Haiti โน่นแน่ะ) แลว่าอัน ประเทศ Dominican Republic นั้นขึ้นชื่อนัก เรื่องการคอรัปชั่น และโจรผู้ร้าย เป็นประเทศอันตรายติดอันดับโลกเลยนะจะบอกให้.... โดยได้จ้างผู้หญิงชาว Dominican Republic ที่รู้จักกันให้คอยทำความสะอาดให้...แต่เวลาผ่านไปก็ไม่มีทีท่าว่าจะได้ขาย..ค่าเช่าที่ท่าเรือก็ต้องจ่าย ค่าดูแลก็ต้องเสีย ซ้ำนับวันเรือก้อเริ่มจะผุพัง... ผลบุญหรือกรรมไม่รู้ จึงมาตกที่สามีดิฉันค่ะ ช่วยเราหน่อยนะช่วยแล่นเรือจาก Dominican Republic มาส่งให้โบรคเกอร์ ที่ Florida ขอร้องล่ะนะๆๆๆ นายคือที่พึ่งสุดท้าย..เราไม่สามารถไว้ใจใครได้นอกจากเตงนะๆๆ... ใช่ค่ะตลาดเรือที่อเมริกา ดีกว่าแน่นอน เพราะนักเดินเรือสามารถมาดูเรือได้ง่ายด้วย ตอนนั้นสามีและฉันอยู่ที่แคนาดา ..

      สามี : อยากไปเดินเรือผ่านมหาสมุทรแอตแลนติกมั๊ย?? มันสุดยอดของการผจญภัยเลยนะ ตอนนี้เรือไอก้อไม่มีแล้ว และเรือของ Kiaus กับ Lilo  นะ      รับรองเลย เพราะชาวเยอรมันนะชนะเลิศ เรื่องการวางแผน และการ organize นะ โดยเฉพาะ Kiaus เพื่อน ไอนะเป็นทหารเก่า ไม่ต้องห่วงเรื่องอุปกรณ์เซฟตี้บนเรือเลย..บลาๆๆๆ  ถ้าไปก้อเท่ากับเราได้ท่องเที่ยว..ราคาถูกเกือบๆฟรีเลยน๊า..แล้วทะเลที่โน่น โสยมากเลยน๊า..เราไปแล่นเรือ เที่ยวหมู่เกาะ       Bahamas กัน ไอไปมาหลายครั้งแล้วอยากพายูไป...บลาๆๆๆ  สนแม๊ะ?.....

      ฉัน : Let me think about  that…..tik..tok..tik..tok…..Okay!!!(เฮ๊ย..ทำไมตัดสินใจเร็วจังวะชั้น....แหะๆๆ.)
      เนื่องจากฉันถือพาสปอร์ตไทย การเดินทางไปไหนมาไหนไม่ใช่ง่ายๆเลย  ต้องขอ วีซ่า2ประเทศ คือ วีซ่าเมกา และ วีซ่าโดมินิกัน รีพับลิค เอาล่ะสิ ฉันมาแคนาดาด้วย วีซ่าท่องเที่ยว กำลังจะหมดแล้วด้วย ขั้นแรกต้องของต่อของแคนาดาก่อน หลังจากนั้นก้อวีซ่าเมกาล่ะไงดีว๊า..งั้นขอ VISA Type / Class R C1/D ละกัน สงสัยใช่มั๊ยว่ามันคืออัลไล?? มันก้อคือ Crew member วีซ่าเฉพาะของลูกเรือ ใช้สำหรับ transit แล้วสามารถอยู่บนบกได้นานถึง  29 วัน ให้ระยะเวลา  5ปี (ทีแรกคิดว่าจะยุ่งยากเหมือนกันเพราะเราไม่ได้อยู่ในไทย แต่ก็ไม่ยากแห๊ะ) ส่วนของ Dominican Republic ไม่มีปัญหาไปขอหลังจากที่ถึงสนามบินที่โน่นได้เลย
      เมื่อวีซ่าผ่านแล้ว ซื้อตั๋วแล้ว..เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋าเสร็จสรรพ...ระริกระรี้มากค่ะฉันน่ะ

      สามี : รู้ใช่มั๊ยการเดินเรือน่ะ เรือลำนี้มันเป็นเรือใบ ไม่ใช่เรือสำราญลำใหญ่ๆ ที่คลื่นซัดก็ไม่รู้สึกสะเทือน มีโอกาสเรือล่ม เพราะพายุ คลื่นซัด ถ้าตกเรือว่ายน้ำไม่เป็น.. และในเรือทุกอย่างต้องเป็น   ระบบ..วางไหนทิ้งนั่นไม่ได้..ต้องไว..ต้องสังเกต.ต้องมีหน้าที่รับผิดชอบ..เพราะมีแค่เราสองคนเท่านั้น...บลาๆๆ…. @#$%^&***&^%~~~``

      ฉัน : เอ้อ..เราเปลี่ยนใจได้มั๊ยอ่ะตะเอง..

      สามี : NO WAY !!! …ตังค์ก้อเสียแล้ว ตั๋วก้อซื้อแล้ว วีซ่าก็ผ่านแล้ว ไม่ต้องพูดมาก เตรียมตัวไป สำนักงานทนายความกัน

      ฉัน : ไปไมอ่ะ???

      สามี : ทุกอย่างเกิดขึ้นได้ ไอจะทำพินัยกรรมให้ลูกสาวยูที่เมืองไทย พี่น้องและหลานๆที่นี่เขาไม่เดือดร้อน แต่ถ้าเราเป็นไรไป ลูกยูจะได้มีตังค์ไว้เรียน    หนังสือ ถึงมันจะเล็กน้อย เพราะไอไม่ใช่คนรวย แต่ก้อคงพอให้ลูกสาวยูเรียนจนจบ

      หูยย...ทำเอาฉันน้ำตาคลอเบ้า...เธอนี่มันชั่งน่ารั๊กๆๆ และแสนดีกะชั้นเจงๆ
               .....เมื่อทุกอย่างเสร็จสรรพเรียบร้อย  ส่งเอกสารสำคัญไปทางอีเมล สั่งเสียลูกๆ, แม่ และ ญาติๆที่เมืองไทย เรียบร้อย..ก้อบินสิคะ...


แวะต่อเครื่องที่ Chicago


เราบินไปถึง Santo Domingo ประเทศ Santo Domingo เมื่อ 30 OCT 2013 เป็นที่รู้จักกันในนาม "ประตูสู่แคริบเบียน" (gateway to the Caribbean)

สามีจองโรงแรมที่ Santo Domingo ไว้2คืน นางบอกว่า เราต้อง take holiday before we have long vacationอิอิ... ก่อนที่จะเดินทางไปต่อยัง เมือง Boca Chica ที่ๆ ‘Swantje’ คอยเราอยู่ ....เที่ยวแปร๊บๆค่ะ




โบส์แรกของอเมริกาค่ะ สร้างโดยลูกชายของ คริสโตเฟอร์โคลัมบัส



โชว์ถึงความอลังการณ์ ที่ยุโรปนำมาสู่ทวีปอเมริกา



อนุสาวรีย์ คริสโตเฟอร์โคลัมบัส ชาวยุโรปคนแรกที่ค้นพบทวีปอเมริกา


ย่านนักท่องเที่ยว









ป้อมปราการ แห่งแรก ตั้งอยู่ปากแม่น้ำโอซามา (Ozama river)








อาชีพนึงที่มีคนใช้บริการไม่ขาด รับขัดรองเท้าค่ะ มีเครื่องมืออยู่ในกล่องไม้ใช้เป็นเก้าอี้ด้วย คนที่นี่ถึงจะจนแต่ไม่มีขอทานเลยนะ



สาวๆที่นี่สีสรร สดใจค่ะ