มีโอกาสชวนตัวเองออกเดินเที่ยวอีกแล้วครับ
คราวนี้ต้องเป็นสารถีพาภรรยาไปประชุมที่สำนักงานใหญ่แห่งสหประชาชาติ ริมถนนราชดำเนิน
การประชุมใช้เวลาราวครึ่งค่อนวัน จึงสบโอกาสหลบไปปลีกวิเวกเพียงลำพังที่ “วัดพระแก้ว”



เนื่องจากอยากจะทดสอบความอดทนของจิตใจในการฉายเดี่ยวโดยพกเลนส์ห้าสิบมิลลิเมตร “เพียงตัวเดียว”
ซึ่งการถ่ายภาพด้วยเลนส์ 50mm ตัวเดียว เมื่อมองเผินๆอาจไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใดครับ
แต่การถ่ายภาพแบบนี้ที่วัดพระแก้วถือเป็นเรื่องท้าทายครับ




เนื่องจากการถ่ายภาพที่วัดพระแก้วนั้นควรพกเลนส์วายด์แองเกิ้ลเป็นเลนส์ติดกระเป๋า
พกเลนส์เทเลเอาไว้แอบถ่ายฝรั่ง พกนอมอลเลนส์เอาไว้ถ่ายบรรดารูปปั้นต่างๆ
แต่คราวนี้มีนอมอลเลนส์ตัวเดียว เปล่าเปลี่ยวเอกา




มาคราวนี้ได้พบเจอนักท่องเที่ยวจีนกลุ่มใหญ่ (มากๆ )
ส่งเสียงดังแข่งกัน ทำให้รู้สึกราวกับกำลังเดินถ่ายภาพอยู่ตามตลาดสด
และสิ่งที่ทำให้ผมตื่นเต้นมากๆก็คือ เกือบทุกคนจะมี “ด้ามวิเศษ”
ที่เอาไว้ใช้เซลฟี่ตัวเอง เสมือนมันได้กลายเป็นอวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายไปแล้ว




นึกสงสัยว่าไอ้คนที่คิดค้นไอ้เจ้านี่ขึ้นมามันเป็นใครกัน
ถึงได้ทำให้คนนับล้านต้องซื้อหาสินค้าที่เขาเป็นผู้คิดค้นเอามาใช้กันอย่างแพร่หลาย
ถือได้ว่าเป็น “นวัตกรรม” แห่งยุคสมัยอย่างแท้จริง
ชมภาพกันเพลินๆนะครับ ไม่ได้ซีเรียสมากมาย
ยกเล็งแล้วกดชัตเตอร์ ไม่มีพิธีรีตองอะไรมาก

















สนุกดีครับ กับการเดินถ่ายด้วยนอมอลเลนส์ตัวเดียวแบบนี้ และในสถานที่แบบนี้
ขอให้มีความสุข สุขภาพแข็งแรงทุกๆท่านครับ
     สวัสดี!!!