คนบางคนอยากให้มั่นใจก่อนบอกใครต่อใครว่านี่คือแฟนเราค่ะ ต้องการมั่นใจว่าเค้ากับคุณสามารถคบกันไปได้แน่นอน อย่างเราเนี่ย จริงๆก้ชอบแหละ ชอบมากเลย แต่รุ้สึกว่าเรายังไม่รุ้จักเค้าทุกด้าน เค้าเองก้ยังไม่รุ้จักเราทุกมุม มันก้จะเปนช่วงศึกษากันค่ะ คือเราค่อนข้างมองว่าคำว่าแฟนนี่ต้องใช้สำหรับคนที่มีโอกาสพัฒนาเป็นครอบครัวเดียวกันด้วย ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนอะไร เพราะไม่ได้มองว่าแฟนเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องมี ถ้าเจอคนที่ใช่ละค่อยมีดีกว่า คือถ้าคนรักกันจริงนี่คงไม่ตัดใจง่ายๆหรอกค่ะ. เราเองก็อยากให้มั่นใจว่าผู้ชายคนนี้เค้ารักเราจริง ในช่วงที่ไม่ได้เจอกันก้ไม่ใช่รีบตัดพ้อจากเราแล้วไปหาคนใหม่ ถ้ารักจริงใจเค้าจะมีแต่เรา เพราะเรามั่นใจว่าเราก้รักเค้า และก้ไม่ใช่เปนพวกคบใครก็ได้ ตลอดเวลายี่สิบกว่าปีไม่เคยมีแฟนค่ะ เพราะไม่เคยรักใคร มีคนมาจีบหล่อเป็นถึงคิงโรงเรียนเราไม่สนคือไม่สน ไม่เล่นด้วยไม่ศึกษา แต่พอมาเจอคนนี้เราบอกได้ว่าเป็นคนแรกที่เรารัก แต่ก้อยากศึกษากันมากกว่านี้

ถ้าปฏิเสธนี่คงไม่สนใจไม่ถามไม่ตอบค่ะ

ปล.เรามาจากครอบครัวที่มีความพร้อมทุกด้าน พูดง่ายๆคือฐานะดีค่ะ แต่คนที่เราชอบเราไม่รุ้หรอกว่าฐานะทางบ้านเค้าเป็นยังไง เราเลือกรักเพราะนิสัยเค้าที่เรารุ้จัก ความมีน้ำใจ เเต่อยากบอกว่าไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่ดูคนจากฐานะนะคะ เราถือว่าเราเลี้ยงตัวเองได้ มั่นใจในความสามารถของตัวเอง และเค้าเป็นคนขยัน รับผิดชอบ แค่นิสัยแบบนี้เราก็รักมากแล้วค่ะ