คนที่ดูถ่ายทอดโปโลน้ำวันนั้น  คงยังไม่ลืมช็อตช็อคหัวใจช็อตนั้นของสิงคโปร์ เกมก่อนหน้านั้นไม่กี่วินาทีเราบุกขึ้นไป แต่ยิงเบาเข้ามือโกล์ เหลือเวลาประมาณ 10 วินาที ผู้เล่นเรา สปีดว่ายน้ำกลับสุดชีวิต ขณะเดียวกัน ผู้เล่นสิงคโปร์ว่ายฉีกหนีออกด้านข้างไปรอรับบอลจากโกล์ และโกล์สิงคโปร์ขว้างบอลไปอย่างแม่น ให้ผู้เล่นทางปีกขวา เหลือเวลาหกวินาทีผุ้เล่นเค้าส่งบอลกลับมาตรงกลาง ไทยเข้าปิดไม่ทัน เหลือ 4 วินาทีผู้เล่นสิงคโปร์ขยับตัวพุ่งขึ้น มุมยิงกลางประตูเป๊ะ และยิงเร็วทันทีขณะเวลา เหลือ 4 วินาที  นับตั้งแต่เค้าเงื้อยิง  4 วินาทีนั้นโลกผมหยุดนิ่งไปชั่วขณะ มองดูบอลลอยจากมือด้วยความเร็ว แรง ได้น้ำหนักและทิศทาง พุ่งเข้าหากรอบประตูไทยในวิถีเรียดผิวน้ำ แถมยังถูกบังด้วยผุ้เล่นไทยหน่อยนึง สารภาพตามตรง  ในใจผมและอีกหลายคนที่ดู เหมือนหัวใจมันหยุดเต้นไปแล้ว  ถ้าเข้า  ไม่มีโอกาสแก้ตัว ไม่มีโอกาสโต้กลับ หรือแม้แต่ต่อเวลา เพราะคะแนนไทยจะแพ้ลูกได้เสียทันทีถ้าแต้มเสมอ แต่ น้อง ศตกมล โกล์อายุ14 สมาธิและปฏิกิริยา ไวสุดยอด เซฟไว้ได้ด้วยการตบลูกบนผิวน้ำไว้ได้ทันหวุดหวิด ขณะเวลาเดินมา 0.2 เธอขว้างบอลทิ้งให้เพื่อนและกรี๊ดดังลั่นกระโดดขึ้นลงดีใจสุดชีวิต เวลาเดินมา 0.00  เฮ่ออออออออออ ผมกลับมาหายใจอีกครั้ง  ตะโกนสุดชีวิต(ในใจ เพราะอยู่ออฟฟิศ ลูกน้องเต็ม) ชนะโว้ย  เหนียวโคตรรรรรรรรรร  น้อง

อย่าเพิ่งเบื่อนะครับ  เหรียญนี้ ผมภูมิใจมากจริงๆ...เพราะผมแอบดูถูกความสามารถพวกเธอไว้ก่อนแข่ง ว่า สิงคโปร์จองไว้แล้วเหรียญนี้  เพราะผมดูซีเกมส์มาเกือบสามสิบปีแล้ว ผมรู้ว่ากีฬาชนิดนี้ แทบไม่มีใครล้มสิงคโปร์ได้  โดยเฉพาะในบ้าน ผมเลยต้องไถ่บาปในใจ ด้วยการตั้งกระทู้ยกย่องในความพยายามของพวกเธอ เพื่อให้เป็นแรงบันดาลใจนักกีฬาไทยคนอื่นๆที่อาจจะเคยคิดว่า เราสู้เค้าไม่ได้  เค้าเก่งเกินไป เค้าเหนือกว่าเรา  คงได้แค่ฝันจะชนะเค้า  วันนี้น้องๆโปโลน้ำ  อายุแค่สิบกว่าปีเธอทำให้ดูแล้วครับ  ถ้าคุณมีฝัน และบวกกับความพยายาม คุณไปได้ถึงครับ

ปล.เครดิตภาพจากเพื่อนในพันทิปครับ ขออนุญาต คุณployplearnplearn นะครับ ขอบคุณครับ