ตอนนี้ชอบเรื่องนี้มาก มีอาการบ้าระหว่างรอให้ถึงวันศุกร์ไวๆ เลยตัดนั่งตัด GIF เล่นๆ เอามาฝากค่ะ
สายตาพ่อเหมเวลามองน้องลำดวนนี่ทำเอาคนดูรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นนางเอก ทำไมรู้สึกเขิน 5555
เอาของตอน 7 กับ 8 มาตัดเพราะมีฉากน่ารักเยอะ

แรกๆ เห็นหน้าเจ้าลำดวนทีไรก็ทำเป็นเมิน ทำเป็นหน้ายุ่ง นี่เพิ่งรู้ว่าผู้ชายซึนมีมาตั้งแต่รัชกาลที่ 3 แล้วใช่มั้ย
  

เดี๋ยวจะหยิกให้เนื้อเขียวเลย... ดูสายตาพี่เหมสิ เหมือนเกรงๆกลัวน้องจะหยิกจริง
     

พอเห็นพ่อหมื่นวิชิตเอาอกเอาใจเจ้าลำดวน ก็ดูทำท่าหมั่นไส้


มองกันไปมองกันมาอิคนดูนี่เขินจนนั่งไม่ติดแล้ว ทั้งที่ไม่ได้เกี่ยวไรด้วยเลย
          

คาถา ต๊บทิงทิง ต๊บทิงทิง ใครเจอเข้าไปเป็นอันเสร็จทุกรายไม่เว้นแต่คุณพี่เหม แอบมองตลอดจนจะสิงกับพุ่มไม้แล้ว

  

กว่าจะสำนึกผิดก็ไม่ทันแล้ว มาตามแก้กรรมจนเบี้ยอัฐหมดเนื้อหมดตัว ลำบากติ่งต้องโอนเงินไปให้อีก
  

แลกแหวนแลกสร้อยกันเหมือนหมั้นหม้ายไว้ (นี่ก็เพ้อใหญ่ 5555)
  
  
  

เขินจนสะดุดรักอีกต่างหาก อิฉันสงสารช้างมันเหลือเกินโดนถูจนหนังถลอกปอกเปิกหมดแล้ว พ่อเหมเขินแล้วทำไมต้องมาลงที่แม่พังโตด้วย

  

มองตามหลังแม่ลำดวนแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่คนเดียว จนแม่พังโตส่งเสียงแปร๊นๆ แซวออกมา พ่อเหมจึงหันไปดุแม่พังโตทันทีแก้เขิน
  
  

อย่าร้องไห้ไปเลยนะเจ้าลำดวน เดี๋ยวพี่จะเช็ดน้ำตาให้เจ้าเอง


อยากบอกว่าดูไปสามรอบแล้วเรื่องนี้ เราไม่ใช่ติ่งเจมส์ แต่ตอนนี้กำลังจะเป็นแล้วค่ะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ