เริ่มเลยนะครับ..
ผมชื่อ เอส ตอนนั้นอายุผมประมาน 26 ปี ได้เล่นโปรแกรม Social โปรแกรมหนึ่ง ได้ไปเจอคนคนนึงที่เค้ามาคุยกับผม เค้ามีชื่อว่า มิ้นท์ อายุ 25ปี
เค้าเป็นคนอัทธยาศัยดีเลยที่เดียว...เราคุยกันผ่านโปรแกรมแชตโปรแกรมนั้นระยะหนึ่ง...เราก็ได้นัดเจอกัน หากันบ้าง มีคำพูดหนึ่งที่มิ้นท์พูดออกมาจากปากพร้อมกับกอดผมแน่นมากๆ "อย่าทิ้งผมนะ"
คือยังไงล่ะ ผมก็ตอบไปครับว่า "ผมไม่ทิ้งคุณแน่นอนครับ" และผมก็ฝังใจมาถึงทุกวันนี้........
มิ้นท์ก็ได้มาหาผม บ่อยขึ้น บ่อยขึ้น มากขึ้น !! จนมาถึงวันหนึ่ง เค้าได้งานที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่งซึ่งไกลจากบ้านผมมาก...แต่เค้าก็เทียวไปเทียวกลับทุกวัน...และก็เริ่มหายไปบ้าง 2-3 วัน กลับมาที อาทิตย์ 1 กลับมาที 2อาทิตย์ กลับมาที...แล้วก็หายไปเป็นเดือน...ผมพยายามติดต่อเค้าทุกช่องทาง ก็ไม่มีผล.......
จนมาวันนึง ผมโทรไป แล้วมีเสียงผู้หญิงรับ...ผู้หญิงคนนั้นถามผมว่า เธอกับมินท์ เป็นอะไรกัน??......ผมก็ตอบไม่ได้!!! แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ พูดออกมาว่า "เราชื่อขวัญนะ เป็นแฟนมินท์ เราเพิ่งคบกัน"
เจ็บปวดมากครับ....จากนั้นผมก็เริ่มถอยห่างจากเค้า ไม่กี่วันผ่านไป...เค้าก็กลับมาหาผม!! โดยอ้างว่า มินท์อยู่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ เพราะ มินท์รักเอส
ผมก็ลองให้อภัยเค้า....แล้วก็อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่ง......
1ปี ผ่านไป..
ผมได้แนะนำเพื่อน คนนึงให้เค้ารู้จัก ซึ่งเพื่อนคนนั้นรู้จักผมจากโปรแกรมแชตโปรแกรมหนึ่ง ซึ่งบ้านผมกับบ้านเค้าไม่ไกลกันเท่าไหร่....
แฟนผม ก็เริ่มมีพฤติกรรม แปลกไป...เริ่มขอไปเล่นเกมส์บ้านเพื่อน [คนที่ผมพามารู้จัก] บ่อยขึ้น...แต่ผมก็ไม่คิดอะไร คิดแค่ เออเพื่อนเราคงรู้หนอกมั้งว่าเราคบกันอยู่ คงไม่ทำไรหรอกมั้ง
นับวัน..น้องที่ทำงานแฟนผมก็มาเล่าให้ผมฟังนะครับว่า....เห็นเพื่อนพี่เอส พาพี่มินท์ ไปกินข้าวด้วยแหละ
แต่ผมก็ไม่คิดอะไรไงครับ.....เพราะคิดว่า เพื่อนเราคงไม่หักหลังหรอก!!!
นานวันเริ่มบ่อย....จน น้องที่ทำงานก็มาพูดให้ฟังว่า...พี่เอสระวังนะ "หมาจะคาบไป-"
แต่ผมก็ยืนยันเสียงแข็งเหมือนกัน "คงไม่มีไรหรอกมั้ง"
นานๆเข้า อาการ จากที่รักกันมากๆ ก็ดูเริ่มแย่ลง หาเรื่องมาทะเราะกันมากขึ้นทุกวัน... ผมก็ งง ดิครับ อ่าวกูทำไรผิดหว่า...
แต่ผมก็ไม่ได้อะไร....จนมีอยู่วันนึง เค้าได้ชวนกันมานั่งเล่นที่บ้านผม และก็เริ่มมาบ่อยขึ้น และบ่อยมากขึ้น จนคนที่บ้านเริ่มสงสัยงว่า "มาทำไมบ่อยจัง เอสไปทำงานนิยังไม่กลับ "
แต่เข้าก็ชวนกันไป มีอะไรกันบนห้องผม" ขณะที่พ่อและแม่ผม นั่งกินอาหารอยู่ชั้นล่าง...โดยไม่มีความเกรงใจพ่อแม่ผมที่อยู่ในบ้านเลย......และมาหลายครั้งซะด้วย !!!
จนมีวันนึง...เค้าก็ ได้สารภาพ กับผมว่า
เค้าแอบชอบเพื่อนรุ่นน้องของผม และ เพื่อนรุ่นน้องก็ชอบเค้าเหมือนกัน
แต่เค้าไม่อยากทิ้งผมไป....
ผมน้ำท่วมปาก พูดอะไรไม่ออก
จนผมยื่นคำขาดว่า
"ถ้ายังอยากเป็นแฟนเอสอยู่..เลิกติดต่อกับเพื่อนเอสซะ"
และก็ให้อภัยเป็นครั้งที่ 2..
เหตุการ์ณ ดูเหมือนจะเป็นปรกติสุข แต่ไม่ใช่นะสิ.......
น้องชายผมบอกว่า อ้าวพี่มินท์ เค้าออกไปรับพี่เอส ตั้งแต่ หกโมงแล้วนิ...ยังไม่ถึงอีกหรอ??
ผมเลยถามน้องผมว่า : อ้าวทำไม เค้าออกมาไวจัง ?? [ปรกติผมเลิกงาน 2 ทุ่ม]
น้องชายตอบ : เค้าก็ออกไปรับพี่เอส 6โมงทุกวันนิ !!!!!
ผมก็คิดนะ..... ไอ้
...บ้านกะที่ทำงานกู ไกลกันแค่ 7 นาที ทำไมมารับกู 2ทุ่มเป๊ะเลยวะ!!
แต่ผมก็ไม่ทำอะไร.....แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง....
จนมาคืนนึง ผมกับมินท์ไปปาร์ตี้เพื่อน ที่คลอง 6 ธัญบุรี...เพื่อนของผมก็ถามนะว่า เห้ย ไอ้เอส....พาใครมาวะ ผมก็ตอบไปว่าแฟน!!
เพื่อนทุกคน ก็เริ่มสกีน...เลยครับ...
โต๊ด นุ่น และตูน พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "ดูไปก็ไม่น่าจะเลวร้ายอะไรนะ....แต่เหมือนจะมีอะไรสักอย่างกูยังดูไม่ออก"
จากนั้น นุ่น ก็ลากตัวผมออกมาจากกลุ่มปาร์ตี้ แล้วก็ถามผมตรงๆว่า
"รักมันมากใช่ไหม ? " ผมเลยตบไปว่า ใช่ผมรักมันมาก
"แล้วมันละรักมากเหมือนที่รักมันใหม" จากนั้น เหตุการ์ณที่ผมเจอมา มันวิ่งบนหัวผมจนผมพูดไม่ออก....ได้แต่ยักหน้า
จากนั้น นุ่น ก็วิ่งไปถามมินท์ว่า
"หนูอิส รักเพื่อนกูไหม "[หนูอิสเป็นคำที่เพื่อนที่ คลอง 6 เรียก]
มินท์ก็ตอบว่า : รัก โดยไม่มีทีท่าหรือ อะไรทั้งสิ้น!!!
นุ่นก็เลยพูดออกไป... : ทำเพื่อนกูเสียใจเมื่อไหร่.....แล้วจะเสียใจกว่าเพื่อนกู 100 เท่า
เหมือนจะ 3 เดือนผ่านไป...
ผมก็จับได้ว่าเค้าแอบคุยกัน ตั้งแต่วันนั้น ที่เค้าสัญญาว่า
จะไม่คุยกับเพื่อนรุ่นน้องผม เค้าติดต่อกันมาตลอด...แอบนัดเจอกันเวลาผมไปทำงาน..แอบไปมีอะไรกัน
เสียใจมากครับ...เสียใจ จนทำอะไรไม่ถูก.....มือไม้สั่นแทบบ้าเลยครับ..
เค้าบอกผมว่า งั้นเด๋วเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านเอง... แต่ผมก็มาช่วยเค้าเก็บของนะ พอเก็บเสร็จ เค้าก็รีบถืออะไป โดยไม่ถามสักคำว่า
"จะให้ไปจริงๆหรอ"
จากวันที่เค้าเก็บของออกไป...4 วันต่อมา เค้าก็มาหาผมที่บูทที่ผมทำงานอยู่...แล้วพูดออกมาว่า "
มันจบแล้วว่ะเอส"
ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2558
ผมร้องไห้หนักมาก.......
ก็ใช้เวลาในการบำบัดนะครับ บอกตามตรง ผมแทบตายนะครับ โทรม กินนอนไม่ได้
แต่ตอนนี้ผมแข็งแรงแล้วครับ.....
3เดือน ต่อมา เสียงโทรศัพท์ ก็ดังขึ้น เป็นเสียง ของผู้จัดการของมินท์!! โทรมาถามผมว่า
ผจก : เอส เอสมีแฟนใหม่หรือยังลูก...
ผม : มีแล้วครับพี่...เพิ่งคบกันครับ
ผจก : อ้าวงั้น ไอ้มินท์ของพี่ก็ แห้วอ่าสิ!!
ผม : อ้าวเกิดอะไรขึ้นหรอพี่ ?? ผมก็ถามไปเพราะสงสัย
ผจก : มินท์กับแฟนใหม่ของมันทะเลาะกันหนักมาก...ตอนนี้หอบผ้า มานอนที่ออฟฟิตเนี่ยะ.....
ผม : เค้าโตแล้ว เค้าน่าจะดูแลตัวเองได้และพี่....งั้นผมฝากพี่ดูแลมันด้วยนะครับ...
ผจก : ไม่อยากดูแลมิ้นท์ มันแล้วหรอ ?
ผม : ผมยังไม่พร้อมที่จะให้เค้ากลับมาครับ......
แฟนที่ดีเป็นเสมือนสมบัติที่หาได้ยาก.....ถ้าเราทิ้งมันไป สมบัติชิ้นนั้นก็จะเป็นของผู้ที่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมกว่า...
HUAKACE
ฉันรักเธอไม่พอ หรือ เธอไม่พอที่จะรัก
เค้าเป็นคนอัทธยาศัยดีเลยที่เดียว...เราคุยกันผ่านโปรแกรมแชตโปรแกรมนั้นระยะหนึ่ง...เราก็ได้นัดเจอกัน หากันบ้าง มีคำพูดหนึ่งที่มิ้นท์พูดออกมาจากปากพร้อมกับกอดผมแน่นมากๆ "อย่าทิ้งผมนะ"
คือยังไงล่ะ ผมก็ตอบไปครับว่า "ผมไม่ทิ้งคุณแน่นอนครับ" และผมก็ฝังใจมาถึงทุกวันนี้........
จนมาวันนึง ผมโทรไป แล้วมีเสียงผู้หญิงรับ...ผู้หญิงคนนั้นถามผมว่า เธอกับมินท์ เป็นอะไรกัน??......ผมก็ตอบไม่ได้!!! แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ พูดออกมาว่า "เราชื่อขวัญนะ เป็นแฟนมินท์ เราเพิ่งคบกัน"
เจ็บปวดมากครับ....จากนั้นผมก็เริ่มถอยห่างจากเค้า ไม่กี่วันผ่านไป...เค้าก็กลับมาหาผม!! โดยอ้างว่า มินท์อยู่กับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ เพราะ มินท์รักเอส
ผมก็ลองให้อภัยเค้า....แล้วก็อยู่ด้วยกันมาจนกระทั่ง......
ผมได้แนะนำเพื่อน คนนึงให้เค้ารู้จัก ซึ่งเพื่อนคนนั้นรู้จักผมจากโปรแกรมแชตโปรแกรมหนึ่ง ซึ่งบ้านผมกับบ้านเค้าไม่ไกลกันเท่าไหร่....
แฟนผม ก็เริ่มมีพฤติกรรม แปลกไป...เริ่มขอไปเล่นเกมส์บ้านเพื่อน [คนที่ผมพามารู้จัก] บ่อยขึ้น...แต่ผมก็ไม่คิดอะไร คิดแค่ เออเพื่อนเราคงรู้หนอกมั้งว่าเราคบกันอยู่ คงไม่ทำไรหรอกมั้ง
นับวัน..น้องที่ทำงานแฟนผมก็มาเล่าให้ผมฟังนะครับว่า....เห็นเพื่อนพี่เอส พาพี่มินท์ ไปกินข้าวด้วยแหละ
แต่ผมก็ไม่คิดอะไรไงครับ.....เพราะคิดว่า เพื่อนเราคงไม่หักหลังหรอก!!!
นานวันเริ่มบ่อย....จน น้องที่ทำงานก็มาพูดให้ฟังว่า...พี่เอสระวังนะ "หมาจะคาบไป-"
แต่ผมก็ยืนยันเสียงแข็งเหมือนกัน "คงไม่มีไรหรอกมั้ง"
นานๆเข้า อาการ จากที่รักกันมากๆ ก็ดูเริ่มแย่ลง หาเรื่องมาทะเราะกันมากขึ้นทุกวัน... ผมก็ งง ดิครับ อ่าวกูทำไรผิดหว่า...
แต่ผมก็ไม่ได้อะไร....จนมีอยู่วันนึง เค้าได้ชวนกันมานั่งเล่นที่บ้านผม และก็เริ่มมาบ่อยขึ้น และบ่อยมากขึ้น จนคนที่บ้านเริ่มสงสัยงว่า "มาทำไมบ่อยจัง เอสไปทำงานนิยังไม่กลับ "แต่เข้าก็ชวนกันไป มีอะไรกันบนห้องผม" ขณะที่พ่อและแม่ผม นั่งกินอาหารอยู่ชั้นล่าง...โดยไม่มีความเกรงใจพ่อแม่ผมที่อยู่ในบ้านเลย......และมาหลายครั้งซะด้วย !!!
จนมีวันนึง...เค้าก็ ได้สารภาพ กับผมว่า เค้าแอบชอบเพื่อนรุ่นน้องของผม และ เพื่อนรุ่นน้องก็ชอบเค้าเหมือนกัน
แต่เค้าไม่อยากทิ้งผมไป....ผมน้ำท่วมปาก พูดอะไรไม่ออก
จนผมยื่นคำขาดว่า "ถ้ายังอยากเป็นแฟนเอสอยู่..เลิกติดต่อกับเพื่อนเอสซะ"
และก็ให้อภัยเป็นครั้งที่ 2..
เหตุการ์ณ ดูเหมือนจะเป็นปรกติสุข แต่ไม่ใช่นะสิ.......น้องชายผมบอกว่า อ้าวพี่มินท์ เค้าออกไปรับพี่เอส ตั้งแต่ หกโมงแล้วนิ...ยังไม่ถึงอีกหรอ??
ผมเลยถามน้องผมว่า : อ้าวทำไม เค้าออกมาไวจัง ?? [ปรกติผมเลิกงาน 2 ทุ่ม]
น้องชายตอบ : เค้าก็ออกไปรับพี่เอส 6โมงทุกวันนิ !!!!!
ผมก็คิดนะ..... ไอ้
แต่ผมก็ไม่ทำอะไร.....แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง....
จนมาคืนนึง ผมกับมินท์ไปปาร์ตี้เพื่อน ที่คลอง 6 ธัญบุรี...เพื่อนของผมก็ถามนะว่า เห้ย ไอ้เอส....พาใครมาวะ ผมก็ตอบไปว่าแฟน!!
เพื่อนทุกคน ก็เริ่มสกีน...เลยครับ...
โต๊ด นุ่น และตูน พูดเป็นเสียงเดียวกันว่า "ดูไปก็ไม่น่าจะเลวร้ายอะไรนะ....แต่เหมือนจะมีอะไรสักอย่างกูยังดูไม่ออก"
จากนั้น นุ่น ก็ลากตัวผมออกมาจากกลุ่มปาร์ตี้ แล้วก็ถามผมตรงๆว่า "รักมันมากใช่ไหม ? " ผมเลยตบไปว่า ใช่ผมรักมันมาก "แล้วมันละรักมากเหมือนที่รักมันใหม" จากนั้น เหตุการ์ณที่ผมเจอมา มันวิ่งบนหัวผมจนผมพูดไม่ออก....ได้แต่ยักหน้า
จากนั้น นุ่น ก็วิ่งไปถามมินท์ว่า "หนูอิส รักเพื่อนกูไหม "[หนูอิสเป็นคำที่เพื่อนที่ คลอง 6 เรียก]
มินท์ก็ตอบว่า : รัก โดยไม่มีทีท่าหรือ อะไรทั้งสิ้น!!!
นุ่นก็เลยพูดออกไป... : ทำเพื่อนกูเสียใจเมื่อไหร่.....แล้วจะเสียใจกว่าเพื่อนกู 100 เท่า
ผมก็จับได้ว่าเค้าแอบคุยกัน ตั้งแต่วันนั้น ที่เค้าสัญญาว่า จะไม่คุยกับเพื่อนรุ่นน้องผม เค้าติดต่อกันมาตลอด...แอบนัดเจอกันเวลาผมไปทำงาน..แอบไปมีอะไรกัน
เสียใจมากครับ...เสียใจ จนทำอะไรไม่ถูก.....มือไม้สั่นแทบบ้าเลยครับ..
เค้าบอกผมว่า งั้นเด๋วเก็บเสื้อผ้าออกจากบ้านเอง... แต่ผมก็มาช่วยเค้าเก็บของนะ พอเก็บเสร็จ เค้าก็รีบถืออะไป โดยไม่ถามสักคำว่า "จะให้ไปจริงๆหรอ"
จากวันที่เค้าเก็บของออกไป...4 วันต่อมา เค้าก็มาหาผมที่บูทที่ผมทำงานอยู่...แล้วพูดออกมาว่า "มันจบแล้วว่ะเอส" ในวันที่ 13 กุมภาพันธ์ 2558
ผมร้องไห้หนักมาก.......
ก็ใช้เวลาในการบำบัดนะครับ บอกตามตรง ผมแทบตายนะครับ โทรม กินนอนไม่ได้
แต่ตอนนี้ผมแข็งแรงแล้วครับ.....
3เดือน ต่อมา เสียงโทรศัพท์ ก็ดังขึ้น เป็นเสียง ของผู้จัดการของมินท์!! โทรมาถามผมว่า
ผจก : เอส เอสมีแฟนใหม่หรือยังลูก...
ผม : มีแล้วครับพี่...เพิ่งคบกันครับ
ผจก : อ้าวงั้น ไอ้มินท์ของพี่ก็ แห้วอ่าสิ!!
ผม : อ้าวเกิดอะไรขึ้นหรอพี่ ?? ผมก็ถามไปเพราะสงสัย
ผจก : มินท์กับแฟนใหม่ของมันทะเลาะกันหนักมาก...ตอนนี้หอบผ้า มานอนที่ออฟฟิตเนี่ยะ.....
ผม : เค้าโตแล้ว เค้าน่าจะดูแลตัวเองได้และพี่....งั้นผมฝากพี่ดูแลมันด้วยนะครับ...
ผจก : ไม่อยากดูแลมิ้นท์ มันแล้วหรอ ?
ผม : ผมยังไม่พร้อมที่จะให้เค้ากลับมาครับ......