เนื่องจากเห็นกระทู้ในพันทิป กระทู้หนึ่งเล่าถึงประสบการณ์วันแรกของเขาสำหรับการขายหมูปิ้งจากกระทู้ จิงๆผมจะเขียนประสบการณ์เรื่องนี้เหมือนกันครับ อะไหนๆก้ไหนลองหน่อยละกันมือใหม่หัดโพสนะครับ
http://ppantip.com/topic/33764774
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55825498
ขอเล่าประสบการณ์ ตรงครับ ผมเองก็ หลายๆคนคิดว่าธุรกิจนี้ค้าขายหมู ปิ้ง เงินดีเงินไว แต่ ใครจะรู้ว่า มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด จขกท ทำธุรกิจประเภทค้าขายอาหารตอนเช้า (หมูปิ้ง น้ำพริกตาแดง ข้าวเหนียว แคบหมู ) +เรื่องส่วนตัวนิดๆหน่อยๆจะได้มีสีสันอ่านเพลินๆ
เริ่มแรกเลยนะครับผมเคยทำงานประจำ ได้วันละ 300.- เข้า 8 ออก 5 โมง โอทีไม่มี วันหนึ่งเสียเงินวันละหนึ่งร้อยบาทค่าน้ำมันรถ 50.- ที่ทำงานผมไกลมากครับ ส่วนค่าข้าวรายวันเฉลี่ย 50.- ผมทำได้เกือบหนึ่งปีครับ ผมทำงานศิลปะ ในสายงานที่เรียนมา จบปริญญาตรี - ทำอยู่ภาคเหนือ จังหวัดหนึ่ง ได้เดือนละ 8000. ต่อเดือน ขาดคือเงินหาย หักเป็นรายวัน 300 ผมไม่มีปัญหากับที่ทำงานแต่อย่างใดเลยครับผมผมมีความสุขมากแต่แล้วผมก็คิด ว่า ถ้าเราอยู่ตรงจุด นี้ เราก็จะไม่ก้าวออกไปไหน วนเวียนอยู่ที่เก่า จึงคิดที่ จะเริ่ม หาอะไรทำ ที่เป็นงานของตัวเอง แว๊บแรกใน หัวผมคิดถึง หมูปิ้ง เช้าขายหมูปิ้ง พอขายเสร็จก็ ทำงานส่วนตัว (ศิลปะปั้นดินครับ) เฮ้อ ผมแบบ คิดเล่นๆ 100 ไม้ ไม้ละ 5 บาท ถ้าขายหมดจะได้ 500 บาท เฉลี่ยแล้ว หมูหนึ่งกิโล ตอนที่ผมทำผมเสียบได้ 50-60 ไม้แต่ละวันไม่นอนเลยครับซึ่งเป็นจำนวนที่น้อยมากจากที่ไปหาอ่านๆหรือถามประสบการณ์จากแม่ค้า มาครับต้องได้อย่างน้อย 60-70 ไม้ น่าจะโอนะ สมมุติซื้อหมูสองร้อยบาทเสียบได้100ไม้ไม้ละห้าบาทก้จะได้เงิน500บาท เลยนะแปบเดียวเองแต่ก็อย่างว่า แค่คิดไม่เห็นภาพ เริ่มเลยละกัน
งานที่เคยทำ+กับงานส่วนตัวที่ทำอยู่ (ceramic)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55836711
หมูปิ้ง คืออาหารในชั่วโมงเร่งด่วน ในทำงาน ช่วงที่ขายคือช่วงตั้งแต่6 โมงเช้าเป็นต้นไป ถึง 8 โมงนี้ ที่นี่ พฤติกรรม การซื้อของคนที่มาซื้อนะครับ เวลานี้ ราวๆนี้ แต่ช่วงเข้าเจ็ด โมงเช้า จะเป็นอะไรที่เร่งรีบมาก ปิ้งแทบไม่ทันครับ อ๋อลืมบอกไปหมูปิ้งถ้าจะให้อร่อยต้อง กินตอนร้อนๆถ้าปิ้งทิ้งไวเย็นแน่นอนแถมแข็งด้วย บางสูตรนะ
ร้านผมยุคแรก 55 ร่มสีสันโดดเด่นสุดๆ ขอเปิดประเดิมภาพแรกเลยละกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55825857
เริ่มจากวันแรกผมได้ เอาหมูปิ้งไป ขาย เป็นจำนวน 100 ไม้ แน่นอนผมคิดในใจไงก็หมดแต่
มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดนะครับ วันแรก ร้านเราเพิ่งมาตั้งใหม่คนที่ สัญจรขับผ่านไปมารถเยอะมาก จะต้องสังเกตุอยู่แล้วร้านนี้ขายอะไรแล้วก็ดูเชิง มันจะขายอะไรยังไง มีอะไรบ้าง คนจอดซื้อมั๊ย ง่ายๆ คือ ดูเชิงครับอารมณ์ประมาณว่าถ้ามีคนจอดแสดงว่าน่าจะพอไปได้อยู่ รู้มั๊ยครับ วันแรก ทำไปร้อยไม้ ผมขาย ได้ อยู่ทั้งหมด 30 ไม้ เฉลี่ยแล้วคนมาซื้อ ประมาณสี่คน ส่วนข้าวเหนียวขายได้ ประมาณ 7 ห่อ ถ้าจำไม่ผิด คือแบบ ท้อแท้มาก คุณพ่อผม มาประเดิมให้แกซื้อไปกิน 10 ไม้ คุณแม่ ช่วยซื้อ ไป สาม ชุดเอาไป ขายที่ โรงเรียนแกขายให้เด็กและครูด้วยกัน ชุดหนึ่งมี 4 ไม้ ข้าวเหนียว 1 แม่ผมเป็นครูนะครับ ส่วนพ่อผมรับราชการทหาร ซึ่งในใจผมก็ยังไม่นับเพราะเป็นเงินที่ได้จาก ครอบครัว ไม่ได้จากขายจริงหน้างาน สรุปวันแรก ขายได้ 30 ไม้ ข้าวเหนียวเอาไปสองโล ผมใส่ได้เกือบ 20 ห่อ โลละ 30 จะได้ประมาณ 8-10 ถุง เฉลี่ย กำไรเหมือนกันนะเนี่ยถ้าขายหมด แต่ขายหมูไม่หมด ส่วนหมูปิ้งผมซื้อไป 200 บาทเสียบได้ ร้อยไม้ วันแรก
ถึงกับถอดใจแต่ที่บ้านตอนแรกก็ไม่มีใครหนับหนุนหรอกครับ แต่ผมหัวดื้อเอง อยากลองทำซักครั้ง เอาวะไหนๆก็ทำละ พ่อพูดขึ้นว่า ค่อยๆไปนะลูก ทุกอย่างต้องเริ่มจาก 0 กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียว ผมก็คิดนะ เออก็จริงอย่างที่ว่า ปล ให้กำลังใจตัวเองพรุ่งนี้ไปใหม่ละกันสู้ๆนะ
เดิมทีไม่มีใครรู้จักเราไม่เคยขายอะไร 2-3 วัน แรกผ่านไปก็ ก็ยังขายได้ เท่าเดิม แต่ผมก็ไม่ท้อนะครับ เพราะจำที่พ่อบอก ไว้เสมอ ใจเย็นๆ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะครับ ขอให้ลูกอดทน ถ้าลูกเลือกที่จะทำพ่อก็ไม่ว่าอะไรนะทำอะไรทำให้เต็มที่อย่าทำแปบเดียว พอเข้าวันที่ 4 ลูกค้าที่เคยซื้อ กลับมาครับ ผมนี้ยิ้มเลยก็แถมๆให้เขาไปบ้าง ลุกค้าใหม่มาบ้าง ก็แถมบ้าง ใครที่เคยมากินก็จะถาม ว่ารสชาติเป็นไง โอเครึยังครับ ควรเพิ่มเติมอะไรรึปล่าวครับ ผมก็รับฟังแล้วก็มาปรับๆดู จนเริ่ม จับทิศทางได้ ว่าเขาชอบกินแบบไหนใช้เวลา ปรับสูตรประมาณอาทิตย์ หนึ่งหลังจากนั้น เชื่อมั๊ยครับ ลูกค้าที่เคยซื้อไปช่วงแรกๆ เขากลับมาซื้อของผมอีก ผมนี้โคตรดีใจเลยครับ เขาก็ชมนะ บางคนก็บอกว่า ปรับอันนี้ นิดหนึ่งแห้งไป หรือยังไง จนได้สูตรที่ โอเค หมูฉ่ำๆเยิ้มๆ ไม้ใหญ่ๆผมคิดไว้เสมอว่า เวลาเราไปซื้อเราก็อยากได้สิ่งที่มันคุ้มค่ากับราคาที่ซื้อนะแบบพอดีพอดีไม่เอาเปรียบผู้บริโภคใจเขาใจเรา ตอนนี้ผมพร้อมรับมือ กับทุกคน จนใครที่เคยมากินจะต้องกลับมาซื้อ ที่ผม ปล. สูตรผมก็หามาจากอินเตอร์เน็ตแหละครับ พลิกแพลงไปจนมันโอเค ผมเสียบหมูเองหมักหมูเอง ตอนแรกใช้นมสดแต่จะมีปัญหาอยู่บ้าง เรื่องอากาศถ้าอากาศร้อนนะนมคือ สิ่งที่อันตรายที่สุดมันจะทำให้หมูเสียรสชาติคือเปรี้ยว ปันหาเริ่มมีครับ ชิมทุกครั้งใหม่ๆ ก็ค่อยๆแก้ไขไป หากล่องมาใส่ มีน้ำแข้งเกบอุณหภูมิความเย็น ลูกค้าก็บอกว่าไม่ลองเอาอย่างอื่นมาขายหรอผมก็เริ่ม หาอะไรใหม่ๆมาขายพวก น้ำพริก ตาแดง แคบหมู เป็นหลักครับ ช่วงอาทิตยแรก ลุกค้าจะไม่ค่อยเยอะ ออกบ้านตีห้าตั้งร้าน เตรียมไฟปิ้งหมู เสร็จอะไรก็ ตี 5 เกือบ หกโมง เช้าครับ (ผมใช้เตาถ่านนะครับ) ตอนแรกซื้อที่ตลาดในราคาถุงละ สิบบาทแต่ ก็ถาม คนขายไปรับมาจากไหน ใหม่ๆก็ซื้ออยู่พักหนึ่งแต่เราก็ต้องลด ต้นทุน ครับ ได้ที่มา ถุงละแปดบาทราคาส่งแต่ต้องเอาทีละเยอะๆ นะครับ ส่วนหมูปิ้ง ผมได้กิโลละ 123 บาท ผมจะซื้อไปขายวันละ สองกิโล ครับ ก็จะเป็นเงิน 123*2
ยุคต่อมา อิอิ ร่มคันใหญ่ บวกกับป้ายไวนิลนิดหน่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55825860
ต้นทุนวัตถุดิบต่อวัน
หมู สองโล250 เสียบได้โลละ เฉลี่ย 70*2 = 140 * 5บาทราคาไม้ละ = 700 แต่บางวันก้ไม่เท่านี้นักเยอะบางเพิ่มบาง
ค่าถ่านใช้วันละถุง นิดๆ (8บาท ) ตีเป็นวันละ สิบบาทละกันเพราะใช้เกิน ถุง
ข้าวเหนียวเอาไปวันละ 70 บาทจะใส่ได้ประมาณ 28 ถุงโดยประมาณ = 140 กำไรเท่าตัวค่าข้าวเหนียวนะร้านประจำชอบใส่ให้เกิน ตลอด (โลละ30) ตอนแรกว่าจะนึ่งเองแต่ ผมต้องเตรียมของเตรียมร้านคนเดียว ขนเองทุกอย่าง แล้วขายเสร็จก็ ทำงานศิลปะ จ๊อบเล็กๆของตัวเอง คือ เครื่องปั้นดินเผา
เครื่องปรุงหมักหมู ผมจะซื้อวัตถุดิบเป็น เป็นแพ็กใหญ่ๆ พวก รสดี น้ำมันหอย น้ำมันพืช น้ำตาลทรายบีป น้ำตาลทราย ซีอิ๊วขาว ซีอิ๊วดำ(หวาน) ผมจะคิดค่าวัตถุดิบแบบเหมาจ่ายอันนี้คำนวนเองจะเสียวันละ ประมาณ 15 บาท
ส่วนค่าน้ำมันใช้รถยนต์ขนของ รถผมใช้แก๊ซLPG เติม 5 วัน 100 บาทตกวันละ 20 บาท ค่าน้ำมันไปกลับ
ต้นทุน 355 ทุกอย่ารวมกัน หมู250 ถ่าน 10 ข้าวเหนียว 70 ค่าหมัก 15 พาหนะเดินทาง 20
วันหนึ่งผมขายได้ เฉลี่ย อยู่ที่ หมู 700 บางทีก็มากกว่านี้ แต่ก็ไม่มากเกินไป 700-730 บางวันก้เสียบได้เยอะ ข้าวเหนียว 140-150 ไม่มากกว่านี้แล้วเริ่มรู้น้ำหนักมือที่ใส่ ส่วนน้ำพริกตาแดง กับแคบหมูจะได้กำไรไม่ค่อยมากเพราะ ขายได้ไม่ค่อยบ่อย ก็ คิดไปเลย 20 บาท สรุปแล้ว ขายได้ 860 บาทต่อวัน
ผมจะได้เงินจากขายหมูช่วงเช้าอยู่ที่ 340- 400 ต่อรอบเช้า นะครับ ผมขายตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง 8 โมงเช้า พวกรถตู้นักเรียน ที่จะไปรับนักเรียนจะมากันตั้งแต่ หกโมง ลูกค้าบางคนก็ เป็นพวกรถตู้ ส่วนตัวไปรับ คน ลืมบอกไปครับที่ผมขาย เป็นสายนอกเมือง ขายริมถนน วันแรกขายที่หัวโค้งรีสอทแต่เจ้าของก็ใจดีบอกขายตรงประตูนี้เลยผมปิดไว้ ไม่ได้ใช้งาน โอโห้ดีมาก ครับๆ ขอบคุณมากเลยครับ
เก็บร้านต้องทำให้เหมือนร้านไม่เคยตั้งอยู่เลยต้องรักษาความสะอาดทุกวันครับ ลูกค้าใหม่ชอบถาม เพิ่งมาขายหรอผมก็บอกว่าขายนานแล้วครับแต่พี่ต้องมาเช้ากว่านีนะในกรณีที่มาสาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55825863
ยัดทุกสิ่งที่อย่างลงไปในรถเก๋งคันจิ๋วๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55836821
สำหรับผมคิดว่า มันคือทำเลทองมาก โคตรดี ลูกค้าจอดรถได้ ใหม่ๆปิดร้าน9 โมงแต่นั่งหงอยจนไม่รู้จะหงอยยังไงแล้วครับ ซักพักเริ่ม มีคนติดก็ ขายคล่องหน่อยเฉลี่ย ของหมด 7.30-8.00 ไม่เกินนี้ แรกๆปิ้งเรื่อยๆ แต่ช่วงนี้ปิ้งแทบไม่ทันลุกค้าประจำ บางคนจะรุ้ถ้าวันนี้ไม่ทันพรุ่งนี้ก็มาผมละดีใจ ครับที่เขาเข้าใจ ผมทำคนเดียว แต่ก็ใช้เวลาซักพักนะอาทิตย์กว่าๆถึงจะเข้าที่ อาทิตยแรกโรงเรียนยังไม่เปิด ยังช้าแต่ก็หมดทุกวัน ขายเสร็จก็ไปจ่ายตลาด กินข้าวแล้วก็ นอนหงีบซักพัก ทำงานส่วนตัว แล้วก็ไปหมักหมูหมักเสร็จก็ ใส่ช่องฟิตแช่ไว้ เย็นๆก้เอามาใส่ ตุ้ ชั้นล่าง ธรรมดาแล้วก็เริ่มเสียบ ใช้เวลาเสียบประมาณชั่วโมงกว่าๆ ใหม่ๆก้นานหลังๆเริ่มรู้ เทคนิค ฮ่าๆ ทุกวันนี้ก็เริ่มเพิ่มจำนวนกำลังซื้อหมู จากเดิม 250 เปน 260 270 แต่ละวันจะไม่เหมือนกันเราต้องรู้ วันด้วยครับลุกค้าจะเยอะน้อยวันไหน จันถึงพุธนี้ขายไว พฤหัส ศุกร์ จะช้า ยิ่งศุกร์ส่วนมากจะรีบไปทำงานรีบกลับบ้านไปทำธุระ วันเสาร์ นี้ขายไวสุดๆ สำหรับผมนะ ส่วนวันอาทิตยผมหยุด พักผ่อน
ขายมาได้พักใหญ่แล้วครับ ตอนนี้กำลัง ทำร้านอาหารในเมือง กาแฟสดกับ เบเกอรี่ แล้วก็อาหาร อยู่ในระหว่างการก่อสร้างแต่ดีหน่อยแฟนผม เขียนแบบร้าน แล้วก็ไปหาช่างทำครับ ประหยัดเงินไปเยอะ เรื่องแบบ พอดีพ่อได้ที่ จัดสรรมาทำเลก็โอเคอยู่ครับคงทำร้านเล็กๆตอนนี้ค่อยๆไปธุรกิจเล็กๆกำลังจะเริ่ม
เบเกอรี่ของผมและแฟน อยู่ในโหมดหัดทำตอนนี้ทำได้ประมาณเดือนกว่าแล้วครับ น่าจะขี้เหร่หน่อยนะครับ
update ทุกวัน เรื่อง ขนมๆ ของเรา
http://ppantip.com/topic/33792210/comment4
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://upic.me/show/55825948
ตอนนี้ก็มาเก็บสกิลค้าขาย ส่วนแฟนผม ก็เก็บสกิล เรื่องเบเกอรี่ เราซื้อเตาอบขนม มา ทำแล้วก็เอาไปขายที่โรงเรียนแฟนผมสอนที่เดียวกับแม่ผมครับ แฟนสอนสถาปัตยจบที่เดียวกับผม แต่คนละสาขาวิชา เวลาที่ผมท้อก็ยังมีแฟนที่คอยให้กำลังใจเราและครอบครัวคอยเชียร์ตลอด ตอนนี้พ่อก็จะเกษียณงานออกแล้วครับ แต่ก้อย่างว่าไม่มีใครอยากให้ลุกมาขายของริมถนนหรอกครับ จบปอตรีใครๆก็อยากให้ทำงานดีๆ พี่ผมสองคน คนโตเป็นผู้ช่วยสอนอาจารยในมหาลัยกับทำงานฟรีแลนซ์งานกราฟฟิก คนกลางก็เป็นผู้จัดการดารา พี่เขาก็บอกผมว่าเมื่อก่อนกว่าพี่จะมีวันนี้ ตอนพี่เรียนที่กรุงเทพพ่อส่งเงินให้แค่เฉพาะค่าหอพักเดือนละ สามพัน บาท ค่ากินพี่หาเอง รับจ็อบทั่วไปแจกใบปลิว เสริฟทำสารพัด ไม่ต้องอายใครหรอก ถ้ามัวแต่อายจะได้เงินรึปล่าว แต่เขาก็ไม่เคยมีผลการเรียนที่ ตกต่ำเลย เกรดนิยมเหรียญทองอันดับ1 ได้ทุนเรียนฟรีจนจบทุนเรียนดี พี่ผมคือไอดอลของผมเลยครับ สู้ชีวิตจริงๆ ไม่ต้องไปมองที่อื่นเลย เขาบอกว่าชีวิตยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะ ทำไปเหอะเงินมากเงินน้อยก็เป็นเงินเรา เหนื่อยตอนนี้สบายในข้างหน้าเรียนรู้เยอะๆเก็บสกิลหลายๆด้าน ทำอะไรให้คิดในแง่บวก งานสุจริตก็ทำไปเหอะ อยากลองทำก็ทำเลย ไม่ต้องอายใคร ส่วนผมทำงานประจำ มาก็หลายที่แล้วครับไม่หลายหรอกมั้งครับสองสามที จนมาทำฟรีแลนซ์งานส่วนตัว แล้วก็มาขายอาหารเช้าปิ้งๆย่างๆเนี่ยแหละครับ ตอนนี้ ปั่นเงินอย่างเดียวผมเก็บเงินให้แฟนผม วันละ สองร้อยบาท เดือนถึงจะต้องมีเงินเก็บ 6000 ผมใช้เงินวันละไม่กี่บาท นอกนั้นก็แยกเก็บตั้งหากส่วนตัว
สุดท้ายนี้ก็อยากจะบอกหลายๆคนว่า อย่ากลัวที่จะทำ ลองทำไปก่อนผลลัพท์เป็นไงก็ชั่งมันจะดีหรือร้าย ก็ชั่งมัน อย่างน้อยเราก็ได้ทำแล้วดีกว่าไม่ทำอะไรเลย และไม่มีอะไรที่แน่นอนเสมอไปอย่าไปเชื่อในสิ่งที่ได้ยินมาก อย่างเช่นเห็นกระทู้นั้นรีวิวเรื่องนั้นเรื่องนี้แต่บางทีมันกับตรงกันข้ามนะครับ เผื่อใจไว้บ้างครับ ทุกคนไม่ได้โชคดีเสมอไป แต่ทุกก้าวล้วนมีความสำคัญเสมอจุดหมายปลายทางไม่ใช่ประเด็น ในระหว่างทางที่เดินนั้นแหละครับคือสิ่งที่สำคัญที่สุดประสบการณ์จะสอนเราเอง
ธุรกิจขายอาหารเช้า (หมูปิ้ง) ใครที่คิดอยากจะทำลองมาฟังดู ประสบการณ์จริงมาเล่าสู่กันฟัง
http://ppantip.com/topic/33764774
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอเล่าประสบการณ์ ตรงครับ ผมเองก็ หลายๆคนคิดว่าธุรกิจนี้ค้าขายหมู ปิ้ง เงินดีเงินไว แต่ ใครจะรู้ว่า มันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด จขกท ทำธุรกิจประเภทค้าขายอาหารตอนเช้า (หมูปิ้ง น้ำพริกตาแดง ข้าวเหนียว แคบหมู ) +เรื่องส่วนตัวนิดๆหน่อยๆจะได้มีสีสันอ่านเพลินๆ
เริ่มแรกเลยนะครับผมเคยทำงานประจำ ได้วันละ 300.- เข้า 8 ออก 5 โมง โอทีไม่มี วันหนึ่งเสียเงินวันละหนึ่งร้อยบาทค่าน้ำมันรถ 50.- ที่ทำงานผมไกลมากครับ ส่วนค่าข้าวรายวันเฉลี่ย 50.- ผมทำได้เกือบหนึ่งปีครับ ผมทำงานศิลปะ ในสายงานที่เรียนมา จบปริญญาตรี - ทำอยู่ภาคเหนือ จังหวัดหนึ่ง ได้เดือนละ 8000. ต่อเดือน ขาดคือเงินหาย หักเป็นรายวัน 300 ผมไม่มีปัญหากับที่ทำงานแต่อย่างใดเลยครับผมผมมีความสุขมากแต่แล้วผมก็คิด ว่า ถ้าเราอยู่ตรงจุด นี้ เราก็จะไม่ก้าวออกไปไหน วนเวียนอยู่ที่เก่า จึงคิดที่ จะเริ่ม หาอะไรทำ ที่เป็นงานของตัวเอง แว๊บแรกใน หัวผมคิดถึง หมูปิ้ง เช้าขายหมูปิ้ง พอขายเสร็จก็ ทำงานส่วนตัว (ศิลปะปั้นดินครับ) เฮ้อ ผมแบบ คิดเล่นๆ 100 ไม้ ไม้ละ 5 บาท ถ้าขายหมดจะได้ 500 บาท เฉลี่ยแล้ว หมูหนึ่งกิโล ตอนที่ผมทำผมเสียบได้ 50-60 ไม้แต่ละวันไม่นอนเลยครับซึ่งเป็นจำนวนที่น้อยมากจากที่ไปหาอ่านๆหรือถามประสบการณ์จากแม่ค้า มาครับต้องได้อย่างน้อย 60-70 ไม้ น่าจะโอนะ สมมุติซื้อหมูสองร้อยบาทเสียบได้100ไม้ไม้ละห้าบาทก้จะได้เงิน500บาท เลยนะแปบเดียวเองแต่ก็อย่างว่า แค่คิดไม่เห็นภาพ เริ่มเลยละกัน
งานที่เคยทำ+กับงานส่วนตัวที่ทำอยู่ (ceramic)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หมูปิ้ง คืออาหารในชั่วโมงเร่งด่วน ในทำงาน ช่วงที่ขายคือช่วงตั้งแต่6 โมงเช้าเป็นต้นไป ถึง 8 โมงนี้ ที่นี่ พฤติกรรม การซื้อของคนที่มาซื้อนะครับ เวลานี้ ราวๆนี้ แต่ช่วงเข้าเจ็ด โมงเช้า จะเป็นอะไรที่เร่งรีบมาก ปิ้งแทบไม่ทันครับ อ๋อลืมบอกไปหมูปิ้งถ้าจะให้อร่อยต้อง กินตอนร้อนๆถ้าปิ้งทิ้งไวเย็นแน่นอนแถมแข็งด้วย บางสูตรนะ
ร้านผมยุคแรก 55 ร่มสีสันโดดเด่นสุดๆ ขอเปิดประเดิมภาพแรกเลยละกัน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
เริ่มจากวันแรกผมได้ เอาหมูปิ้งไป ขาย เป็นจำนวน 100 ไม้ แน่นอนผมคิดในใจไงก็หมดแต่มันไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดนะครับ วันแรก ร้านเราเพิ่งมาตั้งใหม่คนที่ สัญจรขับผ่านไปมารถเยอะมาก จะต้องสังเกตุอยู่แล้วร้านนี้ขายอะไรแล้วก็ดูเชิง มันจะขายอะไรยังไง มีอะไรบ้าง คนจอดซื้อมั๊ย ง่ายๆ คือ ดูเชิงครับอารมณ์ประมาณว่าถ้ามีคนจอดแสดงว่าน่าจะพอไปได้อยู่ รู้มั๊ยครับ วันแรก ทำไปร้อยไม้ ผมขาย ได้ อยู่ทั้งหมด 30 ไม้ เฉลี่ยแล้วคนมาซื้อ ประมาณสี่คน ส่วนข้าวเหนียวขายได้ ประมาณ 7 ห่อ ถ้าจำไม่ผิด คือแบบ ท้อแท้มาก คุณพ่อผม มาประเดิมให้แกซื้อไปกิน 10 ไม้ คุณแม่ ช่วยซื้อ ไป สาม ชุดเอาไป ขายที่ โรงเรียนแกขายให้เด็กและครูด้วยกัน ชุดหนึ่งมี 4 ไม้ ข้าวเหนียว 1 แม่ผมเป็นครูนะครับ ส่วนพ่อผมรับราชการทหาร ซึ่งในใจผมก็ยังไม่นับเพราะเป็นเงินที่ได้จาก ครอบครัว ไม่ได้จากขายจริงหน้างาน สรุปวันแรก ขายได้ 30 ไม้ ข้าวเหนียวเอาไปสองโล ผมใส่ได้เกือบ 20 ห่อ โลละ 30 จะได้ประมาณ 8-10 ถุง เฉลี่ย กำไรเหมือนกันนะเนี่ยถ้าขายหมด แต่ขายหมูไม่หมด ส่วนหมูปิ้งผมซื้อไป 200 บาทเสียบได้ ร้อยไม้ วันแรกถึงกับถอดใจแต่ที่บ้านตอนแรกก็ไม่มีใครหนับหนุนหรอกครับ แต่ผมหัวดื้อเอง อยากลองทำซักครั้ง เอาวะไหนๆก็ทำละ พ่อพูดขึ้นว่า ค่อยๆไปนะลูก ทุกอย่างต้องเริ่มจาก 0 กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียว ผมก็คิดนะ เออก็จริงอย่างที่ว่า ปล ให้กำลังใจตัวเองพรุ่งนี้ไปใหม่ละกันสู้ๆนะ
เดิมทีไม่มีใครรู้จักเราไม่เคยขายอะไร 2-3 วัน แรกผ่านไปก็ ก็ยังขายได้ เท่าเดิม แต่ผมก็ไม่ท้อนะครับ เพราะจำที่พ่อบอก ไว้เสมอ ใจเย็นๆ เดี๋ยวมันก็ดีขึ้นเรื่อยๆนะครับ ขอให้ลูกอดทน ถ้าลูกเลือกที่จะทำพ่อก็ไม่ว่าอะไรนะทำอะไรทำให้เต็มที่อย่าทำแปบเดียว พอเข้าวันที่ 4 ลูกค้าที่เคยซื้อ กลับมาครับ ผมนี้ยิ้มเลยก็แถมๆให้เขาไปบ้าง ลุกค้าใหม่มาบ้าง ก็แถมบ้าง ใครที่เคยมากินก็จะถาม ว่ารสชาติเป็นไง โอเครึยังครับ ควรเพิ่มเติมอะไรรึปล่าวครับ ผมก็รับฟังแล้วก็มาปรับๆดู จนเริ่ม จับทิศทางได้ ว่าเขาชอบกินแบบไหนใช้เวลา ปรับสูตรประมาณอาทิตย์ หนึ่งหลังจากนั้น เชื่อมั๊ยครับ ลูกค้าที่เคยซื้อไปช่วงแรกๆ เขากลับมาซื้อของผมอีก ผมนี้โคตรดีใจเลยครับ เขาก็ชมนะ บางคนก็บอกว่า ปรับอันนี้ นิดหนึ่งแห้งไป หรือยังไง จนได้สูตรที่ โอเค หมูฉ่ำๆเยิ้มๆ ไม้ใหญ่ๆผมคิดไว้เสมอว่า เวลาเราไปซื้อเราก็อยากได้สิ่งที่มันคุ้มค่ากับราคาที่ซื้อนะแบบพอดีพอดีไม่เอาเปรียบผู้บริโภคใจเขาใจเรา ตอนนี้ผมพร้อมรับมือ กับทุกคน จนใครที่เคยมากินจะต้องกลับมาซื้อ ที่ผม ปล. สูตรผมก็หามาจากอินเตอร์เน็ตแหละครับ พลิกแพลงไปจนมันโอเค ผมเสียบหมูเองหมักหมูเอง ตอนแรกใช้นมสดแต่จะมีปัญหาอยู่บ้าง เรื่องอากาศถ้าอากาศร้อนนะนมคือ สิ่งที่อันตรายที่สุดมันจะทำให้หมูเสียรสชาติคือเปรี้ยว ปันหาเริ่มมีครับ ชิมทุกครั้งใหม่ๆ ก็ค่อยๆแก้ไขไป หากล่องมาใส่ มีน้ำแข้งเกบอุณหภูมิความเย็น ลูกค้าก็บอกว่าไม่ลองเอาอย่างอื่นมาขายหรอผมก็เริ่ม หาอะไรใหม่ๆมาขายพวก น้ำพริก ตาแดง แคบหมู เป็นหลักครับ ช่วงอาทิตยแรก ลุกค้าจะไม่ค่อยเยอะ ออกบ้านตีห้าตั้งร้าน เตรียมไฟปิ้งหมู เสร็จอะไรก็ ตี 5 เกือบ หกโมง เช้าครับ (ผมใช้เตาถ่านนะครับ) ตอนแรกซื้อที่ตลาดในราคาถุงละ สิบบาทแต่ ก็ถาม คนขายไปรับมาจากไหน ใหม่ๆก็ซื้ออยู่พักหนึ่งแต่เราก็ต้องลด ต้นทุน ครับ ได้ที่มา ถุงละแปดบาทราคาส่งแต่ต้องเอาทีละเยอะๆ นะครับ ส่วนหมูปิ้ง ผมได้กิโลละ 123 บาท ผมจะซื้อไปขายวันละ สองกิโล ครับ ก็จะเป็นเงิน 123*2
ยุคต่อมา อิอิ ร่มคันใหญ่ บวกกับป้ายไวนิลนิดหน่อย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ต้นทุนวัตถุดิบต่อวัน
หมู สองโล250 เสียบได้โลละ เฉลี่ย 70*2 = 140 * 5บาทราคาไม้ละ = 700 แต่บางวันก้ไม่เท่านี้นักเยอะบางเพิ่มบาง
ค่าถ่านใช้วันละถุง นิดๆ (8บาท ) ตีเป็นวันละ สิบบาทละกันเพราะใช้เกิน ถุง
ข้าวเหนียวเอาไปวันละ 70 บาทจะใส่ได้ประมาณ 28 ถุงโดยประมาณ = 140 กำไรเท่าตัวค่าข้าวเหนียวนะร้านประจำชอบใส่ให้เกิน ตลอด (โลละ30) ตอนแรกว่าจะนึ่งเองแต่ ผมต้องเตรียมของเตรียมร้านคนเดียว ขนเองทุกอย่าง แล้วขายเสร็จก็ ทำงานศิลปะ จ๊อบเล็กๆของตัวเอง คือ เครื่องปั้นดินเผา
เครื่องปรุงหมักหมู ผมจะซื้อวัตถุดิบเป็น เป็นแพ็กใหญ่ๆ พวก รสดี น้ำมันหอย น้ำมันพืช น้ำตาลทรายบีป น้ำตาลทราย ซีอิ๊วขาว ซีอิ๊วดำ(หวาน) ผมจะคิดค่าวัตถุดิบแบบเหมาจ่ายอันนี้คำนวนเองจะเสียวันละ ประมาณ 15 บาท
ส่วนค่าน้ำมันใช้รถยนต์ขนของ รถผมใช้แก๊ซLPG เติม 5 วัน 100 บาทตกวันละ 20 บาท ค่าน้ำมันไปกลับ
ต้นทุน 355 ทุกอย่ารวมกัน หมู250 ถ่าน 10 ข้าวเหนียว 70 ค่าหมัก 15 พาหนะเดินทาง 20
วันหนึ่งผมขายได้ เฉลี่ย อยู่ที่ หมู 700 บางทีก็มากกว่านี้ แต่ก็ไม่มากเกินไป 700-730 บางวันก้เสียบได้เยอะ ข้าวเหนียว 140-150 ไม่มากกว่านี้แล้วเริ่มรู้น้ำหนักมือที่ใส่ ส่วนน้ำพริกตาแดง กับแคบหมูจะได้กำไรไม่ค่อยมากเพราะ ขายได้ไม่ค่อยบ่อย ก็ คิดไปเลย 20 บาท สรุปแล้ว ขายได้ 860 บาทต่อวัน
ผมจะได้เงินจากขายหมูช่วงเช้าอยู่ที่ 340- 400 ต่อรอบเช้า นะครับ ผมขายตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง 8 โมงเช้า พวกรถตู้นักเรียน ที่จะไปรับนักเรียนจะมากันตั้งแต่ หกโมง ลูกค้าบางคนก็ เป็นพวกรถตู้ ส่วนตัวไปรับ คน ลืมบอกไปครับที่ผมขาย เป็นสายนอกเมือง ขายริมถนน วันแรกขายที่หัวโค้งรีสอทแต่เจ้าของก็ใจดีบอกขายตรงประตูนี้เลยผมปิดไว้ ไม่ได้ใช้งาน โอโห้ดีมาก ครับๆ ขอบคุณมากเลยครับ
เก็บร้านต้องทำให้เหมือนร้านไม่เคยตั้งอยู่เลยต้องรักษาความสะอาดทุกวันครับ ลูกค้าใหม่ชอบถาม เพิ่งมาขายหรอผมก็บอกว่าขายนานแล้วครับแต่พี่ต้องมาเช้ากว่านีนะในกรณีที่มาสาย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ยัดทุกสิ่งที่อย่างลงไปในรถเก๋งคันจิ๋วๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
สำหรับผมคิดว่า มันคือทำเลทองมาก โคตรดี ลูกค้าจอดรถได้ ใหม่ๆปิดร้าน9 โมงแต่นั่งหงอยจนไม่รู้จะหงอยยังไงแล้วครับ ซักพักเริ่ม มีคนติดก็ ขายคล่องหน่อยเฉลี่ย ของหมด 7.30-8.00 ไม่เกินนี้ แรกๆปิ้งเรื่อยๆ แต่ช่วงนี้ปิ้งแทบไม่ทันลุกค้าประจำ บางคนจะรุ้ถ้าวันนี้ไม่ทันพรุ่งนี้ก็มาผมละดีใจ ครับที่เขาเข้าใจ ผมทำคนเดียว แต่ก็ใช้เวลาซักพักนะอาทิตย์กว่าๆถึงจะเข้าที่ อาทิตยแรกโรงเรียนยังไม่เปิด ยังช้าแต่ก็หมดทุกวัน ขายเสร็จก็ไปจ่ายตลาด กินข้าวแล้วก็ นอนหงีบซักพัก ทำงานส่วนตัว แล้วก็ไปหมักหมูหมักเสร็จก็ ใส่ช่องฟิตแช่ไว้ เย็นๆก้เอามาใส่ ตุ้ ชั้นล่าง ธรรมดาแล้วก็เริ่มเสียบ ใช้เวลาเสียบประมาณชั่วโมงกว่าๆ ใหม่ๆก้นานหลังๆเริ่มรู้ เทคนิค ฮ่าๆ ทุกวันนี้ก็เริ่มเพิ่มจำนวนกำลังซื้อหมู จากเดิม 250 เปน 260 270 แต่ละวันจะไม่เหมือนกันเราต้องรู้ วันด้วยครับลุกค้าจะเยอะน้อยวันไหน จันถึงพุธนี้ขายไว พฤหัส ศุกร์ จะช้า ยิ่งศุกร์ส่วนมากจะรีบไปทำงานรีบกลับบ้านไปทำธุระ วันเสาร์ นี้ขายไวสุดๆ สำหรับผมนะ ส่วนวันอาทิตยผมหยุด พักผ่อน
ขายมาได้พักใหญ่แล้วครับ ตอนนี้กำลัง ทำร้านอาหารในเมือง กาแฟสดกับ เบเกอรี่ แล้วก็อาหาร อยู่ในระหว่างการก่อสร้างแต่ดีหน่อยแฟนผม เขียนแบบร้าน แล้วก็ไปหาช่างทำครับ ประหยัดเงินไปเยอะ เรื่องแบบ พอดีพ่อได้ที่ จัดสรรมาทำเลก็โอเคอยู่ครับคงทำร้านเล็กๆตอนนี้ค่อยๆไปธุรกิจเล็กๆกำลังจะเริ่ม
เบเกอรี่ของผมและแฟน อยู่ในโหมดหัดทำตอนนี้ทำได้ประมาณเดือนกว่าแล้วครับ น่าจะขี้เหร่หน่อยนะครับ
update ทุกวัน เรื่อง ขนมๆ ของเรา http://ppantip.com/topic/33792210/comment4
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนนี้ก็มาเก็บสกิลค้าขาย ส่วนแฟนผม ก็เก็บสกิล เรื่องเบเกอรี่ เราซื้อเตาอบขนม มา ทำแล้วก็เอาไปขายที่โรงเรียนแฟนผมสอนที่เดียวกับแม่ผมครับ แฟนสอนสถาปัตยจบที่เดียวกับผม แต่คนละสาขาวิชา เวลาที่ผมท้อก็ยังมีแฟนที่คอยให้กำลังใจเราและครอบครัวคอยเชียร์ตลอด ตอนนี้พ่อก็จะเกษียณงานออกแล้วครับ แต่ก้อย่างว่าไม่มีใครอยากให้ลุกมาขายของริมถนนหรอกครับ จบปอตรีใครๆก็อยากให้ทำงานดีๆ พี่ผมสองคน คนโตเป็นผู้ช่วยสอนอาจารยในมหาลัยกับทำงานฟรีแลนซ์งานกราฟฟิก คนกลางก็เป็นผู้จัดการดารา พี่เขาก็บอกผมว่าเมื่อก่อนกว่าพี่จะมีวันนี้ ตอนพี่เรียนที่กรุงเทพพ่อส่งเงินให้แค่เฉพาะค่าหอพักเดือนละ สามพัน บาท ค่ากินพี่หาเอง รับจ็อบทั่วไปแจกใบปลิว เสริฟทำสารพัด ไม่ต้องอายใครหรอก ถ้ามัวแต่อายจะได้เงินรึปล่าว แต่เขาก็ไม่เคยมีผลการเรียนที่ ตกต่ำเลย เกรดนิยมเหรียญทองอันดับ1 ได้ทุนเรียนฟรีจนจบทุนเรียนดี พี่ผมคือไอดอลของผมเลยครับ สู้ชีวิตจริงๆ ไม่ต้องไปมองที่อื่นเลย เขาบอกว่าชีวิตยังมีอะไรที่ต้องเรียนรู้อีกเยอะ ทำไปเหอะเงินมากเงินน้อยก็เป็นเงินเรา เหนื่อยตอนนี้สบายในข้างหน้าเรียนรู้เยอะๆเก็บสกิลหลายๆด้าน ทำอะไรให้คิดในแง่บวก งานสุจริตก็ทำไปเหอะ อยากลองทำก็ทำเลย ไม่ต้องอายใคร ส่วนผมทำงานประจำ มาก็หลายที่แล้วครับไม่หลายหรอกมั้งครับสองสามที จนมาทำฟรีแลนซ์งานส่วนตัว แล้วก็มาขายอาหารเช้าปิ้งๆย่างๆเนี่ยแหละครับ ตอนนี้ ปั่นเงินอย่างเดียวผมเก็บเงินให้แฟนผม วันละ สองร้อยบาท เดือนถึงจะต้องมีเงินเก็บ 6000 ผมใช้เงินวันละไม่กี่บาท นอกนั้นก็แยกเก็บตั้งหากส่วนตัว
สุดท้ายนี้ก็อยากจะบอกหลายๆคนว่า อย่ากลัวที่จะทำ ลองทำไปก่อนผลลัพท์เป็นไงก็ชั่งมันจะดีหรือร้าย ก็ชั่งมัน อย่างน้อยเราก็ได้ทำแล้วดีกว่าไม่ทำอะไรเลย และไม่มีอะไรที่แน่นอนเสมอไปอย่าไปเชื่อในสิ่งที่ได้ยินมาก อย่างเช่นเห็นกระทู้นั้นรีวิวเรื่องนั้นเรื่องนี้แต่บางทีมันกับตรงกันข้ามนะครับ เผื่อใจไว้บ้างครับ ทุกคนไม่ได้โชคดีเสมอไป แต่ทุกก้าวล้วนมีความสำคัญเสมอจุดหมายปลายทางไม่ใช่ประเด็น ในระหว่างทางที่เดินนั้นแหละครับคือสิ่งที่สำคัญที่สุดประสบการณ์จะสอนเราเอง