งามเกศา น่าลูบไล้ เพียงใดหนอ
นิ่มละออ เรียงสวย ยามมวยผม
งามนวลเนื้อ ดังเดือนฉาย ชายหมายชม
หวังภิรมย์ ประโลมใกล้ กรุ่นกายนาง

งามโอษฐ์อ่อน ราวหมาย ให้จุมพิต
ดังชาดแต้ม แต่งสนิท ประดิษฐ์สร้าง
งามไรทนต์ โฉมแฉล้ม เจ้าแย้มปราง
แลกระจ่าง ดังมุก สุกใสจริง

งามทุกยาม งามทุกวัย ที่ได้พบ
สามโลกจบ ใดจะเทียบ เปรียบน้องหญิง
แต่นงราม งามยิ่งล้ำ น้ำใจจริง
เจ้างามยิ่ง กว่าเบญจ กัลยาณี

งามแท้จริง เกินผู้ใด คือใจเจ้า
ดวงจิตเฝ้า เพียรจงรัก ภักดิ์ต่อพี่
แต่ยังน้อย คอยห่วงหา ทุกนาที
จวบวันนี้ เติบใหญ่ ไม่เปลี่ยนแปร

คราตกต่ำ เคราะห์ซ้ำ กรรมซัดนัก
ทุกข์หน่วงหนัก โถมใส่ ให้พี่แพ้
ก็ได้เจ้า ประโลมใจ ใกล้ดิ้นแด
ต่อชีพแม้ แทบวายวาง ให้ยังคง

ยามก่นเศร้า เขลาประมาท เผลอพลาดทิศ
โพยมไร้ ดาวลิขิต เดินผิดหลง
เจ้าคือแข ส่องทางใจ ไร้พะวง
จึงกลับตรง มิเพลี่ยงพล้ำ ได้ทำนอง

สมแล้วเจ้า จะได้ศักดิ์ รักของพี่
ชั่วชีวี จักไม่มี ใครที่สอง
หนึ่งในทรวง ดวงใจนี้ ที่ได้ครอง
ขอมอบไว้ ให้น้อง เจ้านางเดียว