บารมี  หมายถึง  อุปกรณ์ที่จะช่วยให้ถึงฝั่งนิพพาน  คือเปรียบเหมือนการเดินทางไปสู่นิพพานนั้นจำเป็นที่จะต้องมีอุปกรณ์ช่วยที่จำเป็นอยู่  ๑๐  อย่าง ที่เรียกว่า  บารมี  ๑๐   อันได้แก่

๑. ทานบารมี  บารมีคือการให้   ซึ่งได้แก่การสละสิ่งที่ไม่ควรจะมีออกไป

๒.  ศีลบารมี  บารมีคือศีล  ซึ่งได้แก่การเป็นผู้มีความปกติทางกาย วาจา และจิตใจ

๓.  เนกขัมมบารมี  บารมีคือเนกขัมมะ  ซึ่งได้แก่การอยู่เหนืออำนาจของกาม ไม่ติดกาม

๔.  ปัญญาบารมี  บารมีคือปัญญา  ซึ่งได้แก่การมีความรอบรู้ในเรื่องที่ควรรู้  

๕.  ขันติบารมี  บารมีคือขันติ  ซึ่งได้แก่การมีความอดทนต่อสิ่งที่มายั่วให้พอใจและไม่พอใจ

๖.  วิริยะบารมี  บารมีคือวิริยะ  ซึ่งได้แก่การมีความเพียรพยายามในการกระทำสิ่งที่ดีงาม

๗.  สัจจะบารมี  บารมีคือสัจจะ  ซึ่งได้แก่การมีความจริงใจ  พูดจริง ทำจริง

๘.  อธิฐานบารมี  บารมีคืออธิฐาน  ซึ่งได้แก่การเป็นคนที่มั่นคงหนักแน่น ไม่เปลี่ยนแปลงง่าย

๙.  เมตตาบารมี  บารมีคือเมตตา  ซึ่งได้แก่การเป็นมิตรกับทุกคน  ไม่เป็นศัตรูกับใครๆในโลก

๑๐. อุเบกขาบารมี  บารมีคืออุเบกขา  ซึ่งได้แก่ความปล่อยวาง หรือความวางเฉย คือมีจิตไม่หวั่นไหวไปตามอารมณ์ต่างๆ

บารมีทั้ง  ๑๐  นี้เป็นการสรุปคุณสมบัติของผู้ที่จะเจริญอริยมรรคให้ถึงจุดหมาย  โดยจะต้องสั่งสมคุณสมบัติต่างๆเหล่านี้ให้เต็ม  เมื่อเต็มจึงจะบรรลุนิพพานได้  ซึ่งเพียงการเจริญอริยมรรคอย่างถูกต้องก็เท่ากับเป็นการเพิ่มบารมีอยู่อย่างยิ่งแล้วในตัว และเมื่อผู้ใดเจริญอริยมรรคจนสมบูรณ์ได้ ก็เท่ากับว่าเขามีบารมีทั้ง ๑๐ นี้เต็มแล้ว ส่วนใครที่รู้ว่าตัวเองยังขาดบารมีใดอยู่ ก็ต้องพยายามสร้างบารมีนั้นให้เกิดขึ้น และให้ครบทั้ง ๑๐ จึงจะมีคุณสมบัติเพียงพอที่จะบรรลุนิพานได้.