เรื่องนี้เกิดจากเรื่องจริงๆของเรา คือปัญหามันเกิดมาจากช่วงปลายๆเมษาที่ผ่านมา อยู่ๆก็มีคนทักไลน์และโทรมาหาเรา เรากดรับก็ไม่ตอบ แล้วทักไลน์มาหาเรา มาคุยจีบบอกว่าน่ารัก บอกว่ารู้ที่ทำงาน เคยเห็นหน้า พอถามก็บอกไม่อยากบอก คุยโน่นคุยนี่จนเรารำคาญละจะไม่คุยแล้ว แต่มันก็ส่งมาเรื่อยๆ จนเราทนไม่ไหวตอบกลับ ตอนนั้นเราเอะใจว่าเบอร์ที่โทรมามันคุ้นๆ ก็เลยลงไปถามคนที่บ้านว่าคุ้นๆเบอร์นี้มั้ย ? คำตอบคือ คุ้น คุ้นมาก เพราะนั่นคือเบอร์โทรศัพท์ของคนในบ้านเราเอง นั่นคือน้าเขย น้าเขยของเราเอง พอเรารู้เลยเริ่มกลัว กลัวมากๆ เราก็บอกเขาว่าพอแล้วไม่คุยแล้วเรากลัวมาก เขาไม่เลิก เราเลยว่าแรงๆว่า ทำแบบนี้แฟนน้า(น้าสาวเรา)เขาไม่ว่าหรอ ? เขาก็บอก ทำใม ? มีปัญหาอะไร เราก็ตอบดีๆว่า เราไม่ชอบเลย คนแกล้งสนุกคนโดนแกล้งมันไม่สนุกด้วยนะ เขาก็ตอบแบบขึ้นขึ้นกู ละเลิกคุยไป ตอนนั้นเราเครียดมาก ร้องไห้จนตาบวมจริงๆ เพราะน้าเขยคนนี้นิสัยดีมาก คุนสนุก ตามใจเรา คนอื่นก็ชอบเขามาก แต่!! น้าเขยเราเขาชอบขอเราหอมแก้ม อารมณ์แบบเดี๋ยวเถอะเดี๋ยวหอทเลย แบบนี้ค่ะ คือเราโตแล้ว เราไม่ชอบ เราเคยบอกกับแฟน แฟนจะเอาเรื่องแต่เราบอกไม่เป็นไร จนครั้งนึงเขาขอเราหอม เราเลยให้คิดว่า ให้ไปจะได้จบๆ แต่ว่าไม่ค่ะ ยังขอเรื่อยๆ จนเรากลัวมาก หาเรื่องหลบ คือเขาให้เหตุผลว่า รักเรา ดูแลเรามาตั้งแต่เด็กไม่คิดอะไร เราก็เฉยๆ และระวังตัวมากขึ้น หลังจากจบเรื่องคุยไลน์ น้าสาวเราก็โทรมาถามว่า ทำใมว่าเขาแรงแบบนั้น เขาแค่แกล้งเล่นเอง ขอโทษเขาเดี๋ยวนี้เลย และตัดสายไป ตอนนั้นเราแบบเสียใจมาก ทำใมคนอื่นเข้าข้างเขา เเล้วเราล่ะ ? เราผิดอะไร จากนั้นน้าเขยก็ส่งข้อความมาด่าเราแรงมาก ขึ้นกู ว่า กูเลี้ยงมา คิดว่ากูคิดกับแบบนั้นหรือไง ? เงินที่ใช้ก็เงินกู ต่อไปนี้ไม่ต้องยุ่งกัน ประมาณนี้ เราร้องไห้หนักมาก ซักพักน้าสาวส่งไลน์มา เขาเหน็บแนมเราว่าเราเองรึเปล่าที่คิดไม่ดี คิดไปเองงี้ เราก้ปฏิเสธและขอโทษไป เขาก็ไม่ตอบ หลังจากวันนั้นเราเลยคิดแผนจะไปค้างบ้านเพื่อน เรายอมรับตรงนี้เลยว่าเราผิดจริงๆ เราโกหกคนที่บ้านว่าจะไปค่าย เราไม่อยากสู้หน้าเขา เรากลัวว่าจะโดนเหน็บแนมโดนด่าอีก วันที่ออกมาจากบ้านตอนแรกปกติดี แต่จากนั้นก็จับได้แล้วตามหาเราวุ่น จะแจ้งความ โทรมาขู่เรา ให้พี่สาวโทรมาถาม ให้คนนู้นคนนี้โทรมาถาม เรากลัวมาก จนน้าชายแท้ๆมารับไปบ้านพักชั่วคราว เราก็เล่าให้เขาฟัง เขาก็บอกเขาไม่รู้เลย ทำใมเป็นคนแบบนี้ น้าชายพามาบ้านพักที่มีป้ากะลุง น้าชายเราไม่อบากให้เรื่องใหญ่ เลยให้เราโกหกว่าออกจากบ้านเพราะอยากไปเที่ยว ลุงกะป้าใจดีมากพาเราไปนู่นไปนี่ จนเราต้องกลับบ้าน ตอนเรากลับบ้านก็ให้เงินมาด้วย แล้วบอกว่ามีอะไรก้บอกนะลูก คือเหมือนป้าลุงจะรู้นะแต่เขาไม่พูดอะไร พอกลับมาบ้านโดนยึดโทรศัพท์ น้าสาวไม่พูดด้วย น้าเขยเฉยๆกะเรา ทุกคนทำตัวปกติ ยกเว้นกับเรา เราโดนยึดโทรศัพท์1เดือนเต็มๆ เราเสียโอกาศหลายอย่างมาก ทั้งเรื่องเรียน เรื่องประกวดงานต่างๆ เเละเราเลิกกับแฟน ตอนนั้นชีวิตเราพังมาก อาทิตย์ถัดมาพี่สาวมาหาที่บ้านเเล้วเรียกไปคุยว่า ทำใมทำตัวงี้ คิดอะไรอยู่ ? บลาๆ เราร้องไห้หนักกว่าเดิม เพราะคิดว่าพี่สาวจะมาปลอบ เเล้วหลังจากวันนั้น เรากลายเป็นคนผิด ทุกคนในบ้านยี้เรา มองเราแปลกๆ หาว่าเรานั่นแหละคิดมาก คิดไปเอง นั้นน้านะ คิดอะไรอยู่ เราเสียใจมาก ทุกคนให้ความสนใจที่น้าสาว เพราะกำลังท้องและจะคลอด ยายก็ปลอบเราว่าเขาก็เป็นห่วงคนท้อง ทำให้เขาสบายใจไปก่อน สบายใจ ? โดยโยนความผิดให้เรางี้หรอ ? เราผิดอะไร ตอนนี้พ่อเราทราบเรื่อง(พ่อแยกทางกันเราอยู่กะตายาย ที่บ้านไม่ทราบเรื่องที่เราติดต่อพ่ออยู่เพราะคิดว่าตายไปแล้ว แต่พ่อเราส่งเสียเราอยู่ แบบเเอบให้ ฝากคนที่ตลาดมาให้แบบนี้) พ่อเราจะเอาเรื่องละจะรับเราไปอยู่ที่เชียงราย แต่เราไม่ไป เราห่วงตายาย ห่วงเรียนเพราะได้ที่เรียนดี เราก็เลยบอกว่าจะทนไป จนตอนนี้ น้าเขยเราไม่คุยกะเรา ทะเหมือนเราไม่อยู่ในบ้าน น้าสาวพูดด้วยแต่น้อยมาก ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่พูดด้วย คนในบ้านเหมือนกัน ยกเว้นตายาย เขารู้มาตั้งแต่ต้น ตอนนี้เราอึดอัดใจมาก เราจะทำไงดี ? เราอยากให้มันเหมือนเดิม เเต่คงไม่ได้อีกเเล้ว ตอนนี้เครียดมาก น้าสาวคลอดลูกมาอยู่ที่บ้าน เราเหมือนตกนรก พูดอะไรไม่ได้ กระดิกตัวไม่ได้เลย ไม่อยากกลับบ้าน กลัวเวลาโรงเรียนเลิก พยายามหาที่ไปเที่ยวกับเพื่อน พอถึงเวลากลับบ้านเราเหมือนจะตายทุกที อยากเล่าเพราะอยากได้กำลังใจและแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ