ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่า ผมเล่าเรื่องไม่ค่อยเก่ง ใครอ่านแล้วงงก็ขออภัยด้วยครับ และขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงที่เจอกับตัวเองจริงๆ
และตั้งแต่ผมเกิดมาจนถึงตอนนี้ ผมยังไม่เคยเจอผีเลย แต่เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ผมเชื่อว่าสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็นมันมีจริงๆ...
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ย้อนไปประมาณปี 254X จำไม่ได้ว่าปีไหน แต่เป็นตอนที่ผมอยู่ชั้นประถมศึกษา บ้านที่ผมกับพ่อแม่อยู่เป็นบ้านพักในโรงงานแห่งหนึ่ง
แถวหอพักผมจะมีป่าเล็กๆพื้นที่ประมาณ 1 ไร่ ในป่านั้นมีศาลเพียงตาตั้งอยู่ ซึ่งผมในตอนนั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ตั้งในป่าทำไม และข้างๆป่าจะมีสนามตะกร้ออยู่ 1 สนาม ทุกๆเย็นหลังกลับมาจากโรงเรียนประจวบเหมาะกับที่พนักงานโรงงานเลิกงาน ก็จะออกมาเล่นตะกร้อกัน ซึ่งพ่อผมก็ไปเล่นด้วย ส่วนตัวผมนั่งดูอยู่ข้างสนาม ตำแหน่งที่ผมนั่ง ข้างหลังจะเป็นกองเครื่องจักรในโรงงานที่เสียแล้วตั้งไว้เต็มไปหมด ถัดไปอีกจะเป็นป่าที่ได้บอกไว้
พอถึงตอนโพล้เพล้ ผมมีอาการท้องเสีย จึงตัดสินใจปีนกองเครื่องจักรที่อยู่ข้างๆป่า แล้วทำการถ่ายหนักที่บริเวณนั้น ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร หลังจากที่เลิกเล่นตะกร้อ ผมและพ่อจึงกลับบ้าน พอนอนหลับ คืนนั้นผมฝันว่า ตัวผมนอนอยู่บนที่นอน แล้วผมมองไปประตูหน้าบ้าน ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะว่าประตูหน้าบ้านเปิดออก ผมก็จ้องมองไปสักพัก อยู่ๆก็มีควันขาวๆลอยต่ำๆ คล้ายดรายไอซ์ ผ่านประตู ทิศทางมาจากป่าแห่งนั้น และ ก็เห็นคนแก่อายุประมาณ 80-100 ปีขึ้นไป ลอยมาหยุดอยู่ตรงประตูหน้าบ้าน หันหน้ามาทางผม ลักษณะเท่าที่จำได้ คือ เป็นคนแก่ผู้ชาย ผอม ทรงผมสั้น ผมขาว หนวดขาว ผิวคล้ำ ใส่ชุดราชปะแตน ถือไม้เท้า นัยน์ตาดำ มองผมด้วยอารมณ์เหมือนไม่พอใจอะไรมา ผมก็มองโดยไม่หลบสายตา อยู่ๆ ในฝันผมก็ไปนั่งอยู่ตรงข้างๆสนามตะกร้อ เป็นภาพรีเพลย์เมื่อเย็น เห็นพ่อเล่นตะกร้ออยู่ แต่ผมขยับร่างกายไม่ได้ จึงตะโกนเรียก "พ่อ พ่อ พ่อ" อยู่หลายครั้ง พ่อก็ไม่หัน เหมือนกับไม่ได้ยินเสียงผม เรียกอยู่นาน อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงดุๆของผู้ชายคนนั้นในหัวผมว่า "เรียก มั น ทำไม กุ นี่แหละพ่อ!!!" แล้วหยุดฝันเพียงเท่านี้
เช้ามาผมเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พ่อกับแม่ฟัง ท่านก็นิ่งๆ ไม่ได้บอกอะไรผม แม่เพียงแต่บอกให้พ่อไปขอขมาศาลนั้น หลังจากวันนั้นผมก็ไม่เจออะไรอีกเลย จนผ่านมาหลายปี แม่บอกว่า ตอนที่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน 2 ปีแรก แม่ทานยาคุมกำเนิดตลอด พออะไรหลายๆอย่างพร้อมจึงปล่อยให้มีลูก ตอนนั้นพ่อได้ไปที่ศาล และขอลูกชายจากศาลนั้น กลางคืนพ่อก็ฝันว่ามีผู้ชายแก่ๆลักษณะตรงกันกับที่ผมเจอในฝัน เดินมาหาพ่อ พร้อมกับอุ้มเด็กทารก 2 คน ผิวขาว 1 คน และ ผิวคล้ำ 1 คน พร้อมกับบอกพ่อว่า "เอาเด็กคนคล้ำไปแล้วกัน" พ่อก็รับไว้ ไม่นานแม่ก็ตั้งครรภ์ พอคลอด เด็กคนนั้นซึ่งก็คือผม ลักษณะผิวคล้ำ แข็งแรงดี หลังจากคลอด หมอตรวจเจอเนื้องอกขนาดเท่าหัวเด็กในมดลูก ซึ่งหมอบอกว่า ไม่น่าจะมีลูกได้ ถึงมีก็มีโอกาสพิการสูง แต่ผมก็ครบอาการ 32 แม่ผมจึงเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดเอามดลูกออก และกินยาฮอร์โมนมาโดยตลอด ไม่สามารถมีลูกได้อีกต่อไป....
เรื่องทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะครับ ขอบคุณครับ
เจ้าที่เข้าฝัน
และตั้งแต่ผมเกิดมาจนถึงตอนนี้ ผมยังไม่เคยเจอผีเลย แต่เหตุการณ์นี้เป็นเหตุการณ์ที่ผมเชื่อว่าสิ่งลี้ลับที่มองไม่เห็นมันมีจริงๆ...
เรื่องมันมีอยู่ว่า...
ย้อนไปประมาณปี 254X จำไม่ได้ว่าปีไหน แต่เป็นตอนที่ผมอยู่ชั้นประถมศึกษา บ้านที่ผมกับพ่อแม่อยู่เป็นบ้านพักในโรงงานแห่งหนึ่ง
แถวหอพักผมจะมีป่าเล็กๆพื้นที่ประมาณ 1 ไร่ ในป่านั้นมีศาลเพียงตาตั้งอยู่ ซึ่งผมในตอนนั้นก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่า ตั้งในป่าทำไม และข้างๆป่าจะมีสนามตะกร้ออยู่ 1 สนาม ทุกๆเย็นหลังกลับมาจากโรงเรียนประจวบเหมาะกับที่พนักงานโรงงานเลิกงาน ก็จะออกมาเล่นตะกร้อกัน ซึ่งพ่อผมก็ไปเล่นด้วย ส่วนตัวผมนั่งดูอยู่ข้างสนาม ตำแหน่งที่ผมนั่ง ข้างหลังจะเป็นกองเครื่องจักรในโรงงานที่เสียแล้วตั้งไว้เต็มไปหมด ถัดไปอีกจะเป็นป่าที่ได้บอกไว้
พอถึงตอนโพล้เพล้ ผมมีอาการท้องเสีย จึงตัดสินใจปีนกองเครื่องจักรที่อยู่ข้างๆป่า แล้วทำการถ่ายหนักที่บริเวณนั้น ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดอะไร หลังจากที่เลิกเล่นตะกร้อ ผมและพ่อจึงกลับบ้าน พอนอนหลับ คืนนั้นผมฝันว่า ตัวผมนอนอยู่บนที่นอน แล้วผมมองไปประตูหน้าบ้าน ก็รู้สึกแปลกใจ เพราะว่าประตูหน้าบ้านเปิดออก ผมก็จ้องมองไปสักพัก อยู่ๆก็มีควันขาวๆลอยต่ำๆ คล้ายดรายไอซ์ ผ่านประตู ทิศทางมาจากป่าแห่งนั้น และ ก็เห็นคนแก่อายุประมาณ 80-100 ปีขึ้นไป ลอยมาหยุดอยู่ตรงประตูหน้าบ้าน หันหน้ามาทางผม ลักษณะเท่าที่จำได้ คือ เป็นคนแก่ผู้ชาย ผอม ทรงผมสั้น ผมขาว หนวดขาว ผิวคล้ำ ใส่ชุดราชปะแตน ถือไม้เท้า นัยน์ตาดำ มองผมด้วยอารมณ์เหมือนไม่พอใจอะไรมา ผมก็มองโดยไม่หลบสายตา อยู่ๆ ในฝันผมก็ไปนั่งอยู่ตรงข้างๆสนามตะกร้อ เป็นภาพรีเพลย์เมื่อเย็น เห็นพ่อเล่นตะกร้ออยู่ แต่ผมขยับร่างกายไม่ได้ จึงตะโกนเรียก "พ่อ พ่อ พ่อ" อยู่หลายครั้ง พ่อก็ไม่หัน เหมือนกับไม่ได้ยินเสียงผม เรียกอยู่นาน อยู่ๆผมก็ได้ยินเสียงดุๆของผู้ชายคนนั้นในหัวผมว่า "เรียก มั น ทำไม กุ นี่แหละพ่อ!!!" แล้วหยุดฝันเพียงเท่านี้
เช้ามาผมเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้พ่อกับแม่ฟัง ท่านก็นิ่งๆ ไม่ได้บอกอะไรผม แม่เพียงแต่บอกให้พ่อไปขอขมาศาลนั้น หลังจากวันนั้นผมก็ไม่เจออะไรอีกเลย จนผ่านมาหลายปี แม่บอกว่า ตอนที่พ่อกับแม่อยู่ด้วยกัน 2 ปีแรก แม่ทานยาคุมกำเนิดตลอด พออะไรหลายๆอย่างพร้อมจึงปล่อยให้มีลูก ตอนนั้นพ่อได้ไปที่ศาล และขอลูกชายจากศาลนั้น กลางคืนพ่อก็ฝันว่ามีผู้ชายแก่ๆลักษณะตรงกันกับที่ผมเจอในฝัน เดินมาหาพ่อ พร้อมกับอุ้มเด็กทารก 2 คน ผิวขาว 1 คน และ ผิวคล้ำ 1 คน พร้อมกับบอกพ่อว่า "เอาเด็กคนคล้ำไปแล้วกัน" พ่อก็รับไว้ ไม่นานแม่ก็ตั้งครรภ์ พอคลอด เด็กคนนั้นซึ่งก็คือผม ลักษณะผิวคล้ำ แข็งแรงดี หลังจากคลอด หมอตรวจเจอเนื้องอกขนาดเท่าหัวเด็กในมดลูก ซึ่งหมอบอกว่า ไม่น่าจะมีลูกได้ ถึงมีก็มีโอกาสพิการสูง แต่ผมก็ครบอาการ 32 แม่ผมจึงเข้าโรงพยาบาลผ่าตัดเอามดลูกออก และกินยาฮอร์โมนมาโดยตลอด ไม่สามารถมีลูกได้อีกต่อไป....
เรื่องทั้งหมดก็จบลงเพียงเท่านี้ ขอบคุณที่สละเวลามาอ่านนะครับ ขอบคุณครับ