สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 278
เปิดมาก็ตกใจ ฟีตแบค..... คนด่ากระจ่าย
ผมต้องขอโทญนะครับที่ทำให้ทุกคนต้องรอ ผมก็ไม่คิดว่าจะมีแฟนคลับน้ำฝนตามดูมากขนาดนี่ ยังไงผมจะเล่าให้จบเลยครับ (รีบเครียงานให้เสร็จแล้วก็มาพิม)
ต่อครับ ............... ( ผมขอเลี่ยงที่จะไม่เล่าอดีตชาติแบงค์และน้ำฝน นะครับมันจะไปอีก ช่วงหนึ่งเลย แต่ขอให้รู้ไว้นะครับว่า ที่แบงค์จากไปเพราะแบงค์เขาเกิดมาเพื่อชดใช้ให้น้ำฝนครับ......... )
ฝนก็เล่าว่า เมื่ออดีตชาติ กูกับผีตนนั้นเป็นคนรักกัน ( ผมอึ่งกับสิ่งที่มันพูด ...) ผีตนนั้นเขาเป็นลูกสาวครูสอนรำมียศใหญ่เหมือนกัน ส่วนกูก็เป็นแค่คนธรรมดา( พูดง่ายๆ คือ ขี้ข้านะครับ ) แต่ด้วยความที่กูอยากมีเท่าๆกับเขา กูเลยตัดสินใจ เป็นโจรในตอนนั้น จนกูได้เป็นหัวหน้าโจร (ผมมองหน้ามันเลย เนียนะโจร ) ฝนก็เล่าต่อว่า มีลูกน้องมากมาย จนกระทั้งมันจะกลับไปหาคนรักของมันแต่คนรักของมันได้มีครอบครัวไปแล้ว มันเลยแค้นจึงสั่งให้พวกลูกน้องเข้าปล่นบ้านครูสอนรำ แล้วได้ฆ่าลูกสาวครูสอนรำด้วยมือของมันเองโดย การเอาไม้ทุบที่หลังแล้วเอามีดฟันคอ (มันเสียใจนะครับร้องไห้เลยตอนนั้นเล่า) ผมก็ถามว่า
ผม - ไหวเปล่าน้ำฝน
ฝน - ไหว (น้ำตามันไหล )
จากนั้นมันเล่าว่าก็ได้นำศพและสมบัติของผีตนนั้น (หีบใบนั้นนะครับ ที่มีพวกเครื่องแต่งหน้านางรำ ) ไปฝั่งไว้ในป่า ( ผมว่านะครับ ถ้าขุดให้ลึกลงไปกว่านี่อีกหน่อยน่าจะเจอกระดูกคน ที่บ้านเช่าหลังนั้น...... สยอง )
ฝนบอกว่าตอนที่รู้เรื่องที่ได้ทำในอดีต มันสลดใจมาก จนท่านปู่บอกมันว่า ....
ท่านปู่ - อย่าคิดมากเลย อิหนู เรื่อง อดีตชาติมันก็แค่สิ่งที่ผ่านมาแล้ว เมื่อรู้ว่าเราทำผิดก็รู้จักแก้ไข (ประมาณนี่นะครับ )
ฝน - ค่ะ (มันบอกว่าร้องไห้เลยครับ)
ท่านปู่ - ตอนนี่ผีตนนั้นนั่งข้างๆหนู นะ
ฝน - เขาต้องการอะไรค่ะ ท่านปู่ ( ไม่ด่าแหะ )
ท่านปู่ - เขาอาฆาตหนู มากเลยนะ ปู่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก กรรมอันนี่หนู ต้องเต็มใจรับเอง เขาถึงจะไป..แต่ เอาละ...กูจะลองช่วยจากที่หนักให้เป็นเบาระกัน
ฝน - ทำไงค่ะ
ท่านปู่ - ไปซื่อต้นไม่มาสักต้น เอาไม้มงคลนะ เอามาให้กูวันนี่เลย ผมก็ถามมันนะครับว่า
ผม - แล้วซื่อต้นไม้อะไรว่ะ (อยากรู้)
ฝน - ว่านเสน่ห์จันทร์ (ผมก็พึ่งเคยได้ยิน)
ผม - ทำไมว่ะ
ฝน - เพราะผีตนนั้นชื่อจันทร์ แล้วตอนที่ไปซื่อกูถูกใจ อยากได้ต้นนี่ กูเลยคิดว่าเขาต้องการต้นนี่
ผม - อ๋อ เข้าใจแล้ว ... (ยังนี่นี่เอง)
จากนั้นน้ำฝนก็เล่าให้ฟังว่า พอท่านปู่ทำพิธีเสร็จกับต้นว่านเสน่ห์จันทร์ ท่านก็บอกว่า
ท่านปู่ - หนูต้องเอาตอนไม้ต้นนี่ ไปไว้ในห้องหนูนะ ดูแลมันดีๆเขาให้โอกาศหนูแล้วนะ อย่าให้ต้นไม้ตายเด็จขาด เพราะถ้าต้นไม้ตายเมื่อไรหนูจะต้องเดือดร้อนเพราะเขาอีกและจะรุนแรงกว่าเดิมถึงขั้นเป็น อัมพาต เลย
ฝน - ค่ะท่านปู่ (ฝนบอกกลัวเป็นอัมพาต ... 555)
ท่านปู่ - เออ อิหนู อย่าลืมพกตะกรุดและผ้ายันต์ด้วยนะ ยังไงต้องพกไว้นะห้ามหายเด็ดขาด เอาให้อายุเองเลย อายุ 32 ไปก่อน
ฝน - ทำไมต้องเลยอายุ 32 ค่ะ ท่านปู่ (กูก็ยังจะถามเนอะ)
ท่านปู่ - ที่ต้องให้เลย 32 เพราะช่วงนี่เองดวงตกมากและอันตรายมากเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง พกติดตัวไว้เป็นสิริมงคล
ฝน - ค่ะท่านปู่
ฝนเล่าว่าทุกวันนี่ ก็ยังเจอผีตนนั้นบ้างแต่ไม่บ่อย (ไม่เหมื่อนก่อนหน้านั้นครับ เจอทุกวัน )เพราะ น้ำฝนก็ยังทำบุญให้กับผีตนนั้นอยู่เนืองๆ ฝนบอกว่า ต้น ว่านเสน่ห์จันทร์ ที่ท่านปู่ทำพิธีให้ ตอนนี่ก็ยังอยู่ในห้องนอน ดูแลเป็นอย่างดี ..........
อ๋อ.....ลืมบอกไปครับ คนที่บอกว่าผมแอบชอบน้ำฝนรึเปล่านั้น คำตอบก็คือ..... ชอบครับจะไม่ชอบได้ไง ทั้งสวย ทั้งเก่ง ใครอยู่ใกล้ๆก็รักมันทุกคน (มันบอกว่าไปลง นะหน้าทองมาด้วย ไปกันใหญ่แค่นี่ผู้ชายก็เต็มไปหมดแล้ว ) ผมขอเพียงเป็นเพือนน้ำฝนตลอดไปก็พอครับ ความร็สึกมันบังคับกันไม่ได้ ................ชิมิ ชิมิ
ความรักไม่ใช่การครอบครอง..............ขอเพียงได้มองก็สุขสุดหัวใจครับ
มีช่วงหนึ่งที่ผมไปงานเลียงรุ้นกับมันเมื่อไม่นานมานี่ ผมอยากรู้เรื่องความรักของมัน ผมถามมันว่า
ผม - ฝนมีแฟนยัง
น้ำฝน - ยังเลยว่ะ
ผม - ฝนทำไมมึ..ไม่มีแฟนว่ะ
น้ำฝน - วันนั้นไปดูดวงมา กูถามเขาเรื่องเนื้อคู้
ผม - ใครว่ะเนื้อคู้มึ.. (อยากรู้.....มาก)
น้ำฝน - หมดดู เขาบอกว่าไม่ใช่คนไทย ( หน้าเบะๆ )
ผม - เอ๊า ก็เป็นโชคดีของผู้ชายไทยสิที่ไม่ได้มึ..... ไปเป็นเมีย (โชคดีแล้วครับพี่น้องชายไทย ที่ไม่ได้ งูพิษไปอยู่ในบ้าน 555)
น้ำฝน- ...... !@#!@#!@#!@# ตามนั้น ...........................
ถ้าวันไหนน้ำฝน กลับจาก ญี่ปุ่น จะเอาเรื่องที่ผมพิมไปให้มันดูครับ มัน คงฮ่า แตก...................
สุดท้ายนี่ ขอขอบคุณนะครับแฟนคลับน้ำฝนทั้งหมดเลย ถ้าผมทำอะไรผิดหรือทำให้ท่านไหนไม่พอใจ อโหสิกรรมให้ปมด้วยนะครับ ....... ขอบคุณที่ติดตามกันนะครับ
ผมต้องขอโทญนะครับที่ทำให้ทุกคนต้องรอ ผมก็ไม่คิดว่าจะมีแฟนคลับน้ำฝนตามดูมากขนาดนี่ ยังไงผมจะเล่าให้จบเลยครับ (รีบเครียงานให้เสร็จแล้วก็มาพิม)
ต่อครับ ............... ( ผมขอเลี่ยงที่จะไม่เล่าอดีตชาติแบงค์และน้ำฝน นะครับมันจะไปอีก ช่วงหนึ่งเลย แต่ขอให้รู้ไว้นะครับว่า ที่แบงค์จากไปเพราะแบงค์เขาเกิดมาเพื่อชดใช้ให้น้ำฝนครับ......... )
ฝนก็เล่าว่า เมื่ออดีตชาติ กูกับผีตนนั้นเป็นคนรักกัน ( ผมอึ่งกับสิ่งที่มันพูด ...) ผีตนนั้นเขาเป็นลูกสาวครูสอนรำมียศใหญ่เหมือนกัน ส่วนกูก็เป็นแค่คนธรรมดา( พูดง่ายๆ คือ ขี้ข้านะครับ ) แต่ด้วยความที่กูอยากมีเท่าๆกับเขา กูเลยตัดสินใจ เป็นโจรในตอนนั้น จนกูได้เป็นหัวหน้าโจร (ผมมองหน้ามันเลย เนียนะโจร ) ฝนก็เล่าต่อว่า มีลูกน้องมากมาย จนกระทั้งมันจะกลับไปหาคนรักของมันแต่คนรักของมันได้มีครอบครัวไปแล้ว มันเลยแค้นจึงสั่งให้พวกลูกน้องเข้าปล่นบ้านครูสอนรำ แล้วได้ฆ่าลูกสาวครูสอนรำด้วยมือของมันเองโดย การเอาไม้ทุบที่หลังแล้วเอามีดฟันคอ (มันเสียใจนะครับร้องไห้เลยตอนนั้นเล่า) ผมก็ถามว่า
ผม - ไหวเปล่าน้ำฝน
ฝน - ไหว (น้ำตามันไหล )
จากนั้นมันเล่าว่าก็ได้นำศพและสมบัติของผีตนนั้น (หีบใบนั้นนะครับ ที่มีพวกเครื่องแต่งหน้านางรำ ) ไปฝั่งไว้ในป่า ( ผมว่านะครับ ถ้าขุดให้ลึกลงไปกว่านี่อีกหน่อยน่าจะเจอกระดูกคน ที่บ้านเช่าหลังนั้น...... สยอง )
ฝนบอกว่าตอนที่รู้เรื่องที่ได้ทำในอดีต มันสลดใจมาก จนท่านปู่บอกมันว่า ....
ท่านปู่ - อย่าคิดมากเลย อิหนู เรื่อง อดีตชาติมันก็แค่สิ่งที่ผ่านมาแล้ว เมื่อรู้ว่าเราทำผิดก็รู้จักแก้ไข (ประมาณนี่นะครับ )
ฝน - ค่ะ (มันบอกว่าร้องไห้เลยครับ)
ท่านปู่ - ตอนนี่ผีตนนั้นนั่งข้างๆหนู นะ
ฝน - เขาต้องการอะไรค่ะ ท่านปู่ ( ไม่ด่าแหะ )
ท่านปู่ - เขาอาฆาตหนู มากเลยนะ ปู่ช่วยอะไรไม่ได้หรอก กรรมอันนี่หนู ต้องเต็มใจรับเอง เขาถึงจะไป..แต่ เอาละ...กูจะลองช่วยจากที่หนักให้เป็นเบาระกัน
ฝน - ทำไงค่ะ
ท่านปู่ - ไปซื่อต้นไม่มาสักต้น เอาไม้มงคลนะ เอามาให้กูวันนี่เลย ผมก็ถามมันนะครับว่า
ผม - แล้วซื่อต้นไม้อะไรว่ะ (อยากรู้)
ฝน - ว่านเสน่ห์จันทร์ (ผมก็พึ่งเคยได้ยิน)
ผม - ทำไมว่ะ
ฝน - เพราะผีตนนั้นชื่อจันทร์ แล้วตอนที่ไปซื่อกูถูกใจ อยากได้ต้นนี่ กูเลยคิดว่าเขาต้องการต้นนี่
ผม - อ๋อ เข้าใจแล้ว ... (ยังนี่นี่เอง)
จากนั้นน้ำฝนก็เล่าให้ฟังว่า พอท่านปู่ทำพิธีเสร็จกับต้นว่านเสน่ห์จันทร์ ท่านก็บอกว่า
ท่านปู่ - หนูต้องเอาตอนไม้ต้นนี่ ไปไว้ในห้องหนูนะ ดูแลมันดีๆเขาให้โอกาศหนูแล้วนะ อย่าให้ต้นไม้ตายเด็จขาด เพราะถ้าต้นไม้ตายเมื่อไรหนูจะต้องเดือดร้อนเพราะเขาอีกและจะรุนแรงกว่าเดิมถึงขั้นเป็น อัมพาต เลย
ฝน - ค่ะท่านปู่ (ฝนบอกกลัวเป็นอัมพาต ... 555)
ท่านปู่ - เออ อิหนู อย่าลืมพกตะกรุดและผ้ายันต์ด้วยนะ ยังไงต้องพกไว้นะห้ามหายเด็ดขาด เอาให้อายุเองเลย อายุ 32 ไปก่อน
ฝน - ทำไมต้องเลยอายุ 32 ค่ะ ท่านปู่ (กูก็ยังจะถามเนอะ)
ท่านปู่ - ที่ต้องให้เลย 32 เพราะช่วงนี่เองดวงตกมากและอันตรายมากเพื่อความปลอดภัยของตัวเอง พกติดตัวไว้เป็นสิริมงคล
ฝน - ค่ะท่านปู่
ฝนเล่าว่าทุกวันนี่ ก็ยังเจอผีตนนั้นบ้างแต่ไม่บ่อย (ไม่เหมื่อนก่อนหน้านั้นครับ เจอทุกวัน )เพราะ น้ำฝนก็ยังทำบุญให้กับผีตนนั้นอยู่เนืองๆ ฝนบอกว่า ต้น ว่านเสน่ห์จันทร์ ที่ท่านปู่ทำพิธีให้ ตอนนี่ก็ยังอยู่ในห้องนอน ดูแลเป็นอย่างดี ..........
อ๋อ.....ลืมบอกไปครับ คนที่บอกว่าผมแอบชอบน้ำฝนรึเปล่านั้น คำตอบก็คือ..... ชอบครับจะไม่ชอบได้ไง ทั้งสวย ทั้งเก่ง ใครอยู่ใกล้ๆก็รักมันทุกคน (มันบอกว่าไปลง นะหน้าทองมาด้วย ไปกันใหญ่แค่นี่ผู้ชายก็เต็มไปหมดแล้ว ) ผมขอเพียงเป็นเพือนน้ำฝนตลอดไปก็พอครับ ความร็สึกมันบังคับกันไม่ได้ ................ชิมิ ชิมิ
ความรักไม่ใช่การครอบครอง..............ขอเพียงได้มองก็สุขสุดหัวใจครับ
มีช่วงหนึ่งที่ผมไปงานเลียงรุ้นกับมันเมื่อไม่นานมานี่ ผมอยากรู้เรื่องความรักของมัน ผมถามมันว่า
ผม - ฝนมีแฟนยัง
น้ำฝน - ยังเลยว่ะ
ผม - ฝนทำไมมึ..ไม่มีแฟนว่ะ
น้ำฝน - วันนั้นไปดูดวงมา กูถามเขาเรื่องเนื้อคู้
ผม - ใครว่ะเนื้อคู้มึ.. (อยากรู้.....มาก)
น้ำฝน - หมดดู เขาบอกว่าไม่ใช่คนไทย ( หน้าเบะๆ )
ผม - เอ๊า ก็เป็นโชคดีของผู้ชายไทยสิที่ไม่ได้มึ..... ไปเป็นเมีย (โชคดีแล้วครับพี่น้องชายไทย ที่ไม่ได้ งูพิษไปอยู่ในบ้าน 555)
น้ำฝน- ...... !@#!@#!@#!@# ตามนั้น ...........................
ถ้าวันไหนน้ำฝน กลับจาก ญี่ปุ่น จะเอาเรื่องที่ผมพิมไปให้มันดูครับ มัน คงฮ่า แตก...................
สุดท้ายนี่ ขอขอบคุณนะครับแฟนคลับน้ำฝนทั้งหมดเลย ถ้าผมทำอะไรผิดหรือทำให้ท่านไหนไม่พอใจ อโหสิกรรมให้ปมด้วยนะครับ ....... ขอบคุณที่ติดตามกันนะครับ
ความคิดเห็นที่ 268
ถ้าชีวิตประจำวันจะยุ่งขนาดนี้แนะนำว่าไม่ต้องสละเวลามาพิมพ์เถอะคะ อ่านแล้วมันเสียอารมณ์มาก มาๆหายๆ เข้าใจว่าชีวิตมันมีอะไรต้องทำนอกจากมานั่งเขียนพันทิพ แต่ถ้าคิดจะเล่า ละมาๆหายๆ คอมพัง งานเข้า นายด่า มาทีพิมพ์นอกเรื่องเยอะมาก พอจะเข้าเรื่องก้อหยุด งานเข้าอีกแล้ว เลิกอ่านต่อละค่ะ ยอมรับว่าคุณเล่าสนุก น่าติดตาม แต่ถ้าไม่พร้อมแบบนี้ ไม่ขออ่านต่อละค่ะ แนะนำว่าคราวหน้าไม่พร้อม อย่าตั้งกระทู้แนวเล่าเรื่องเลยค่ะ เสียเวลาคนเข้ามา อ่าน เป็นภาระของคนที่คอยติดตาม มันน่าเบื่อ มากกว่าน่าสนใจค่ะ ขอโทษนะคะ อันนี้แค่แสดงความเห็นส่วนตัวค่ะ
แสดงความคิดเห็น
จากคนที่เคยด่าผี...กลับกลาย...เป็นคนกลัวผี (เครดิต น้ำฝน)
สิ่งที่ผมจะเล่าต่อไปนี่มาจากปากน้ำฝนเองครับ เจ้าตัวยังเล่าถึงรายละเอียดต่างๆ มากมายจนมาทำให้เธอเชื่อเรื่องพวกนี่ลองไปฟังกันนะครับว่า เป็นไง ผมคิดว่าสิ่งที่ผมกำลังพิมให้อ่านอยุ่นี่น้ำฝนเขาต้องการให้ช่วยบอกถึงการที่เราจะไปท้าทายกับสิ่งที่มองไม่เห็นนั้นเป็นยังไง ลองมาดูกันนะครับว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรทำไมน้ำฝนถึงได้ เชื่อ....
น้ำฝนเล่าให้ฟังว่าเรื่องที่เกิดหลังจากเรียนจบต้องย้อนไปปี 2552 (ตอนจบใหม่ๆนะครับ) ฝนได้ทำงานที่ บริษัทแห่งนึ่งเป็นพนักงานขาย (หน้าตาเพื่อนผมสวยมากนะครับ ) เธอจะต้องออกไปพบลูกค้าอยู่บ่อยๆ จนมีคนมา รุมจีบ มากมายแต่เธอก็ไม่ได้ง่ายไปกับใครเลยนะครับ เธอชอบ คนในบริษัทอยู่คนหนึ่งชื่อ แบงค์ ฝนเล่าให้ฟังว่า นิสัยแบงค์เป็นคนไม่พูด นิ่งๆ เงียบๆ และเป็นผู้ชายคนเดี่ยวที่ไม่มาจีบ ฝนเลยในตอนนั้น (เขาคงคิดว่าฝนเป็นงู พิษ แบบที่ผมคิด ...555) แต่ฝนก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยก่อน ได้แค่มองและรอเวลาที่ แบงค์จะมาคุย จนสุดท้าย น้ำฝนต้องไปพบลูกค้า รถของน้ำฝนเสียที่หน้าบริษัท แบงค์ก็เดินมาแล้วมอง แต่ก็ไม่พูดอะไรแล้วก็เดินจากไป แต่ไม่ถึง 2 นาที แบงค์ก็ขับรถมาจอดข้างๆรถ น้ำฝน ก็ถามน้ำฝนจะไปไหน ฝนเล่าให้ฟังว่า ตอนนั้นดีใจมากเลยบอกว่าจะไปหาลูกค้า แบงค์เลยอาสาที่จะไปส่ง ในระยะเวลาที่ ฝนกับแบงค์อยู่ในรถ ทั้งสองคนก็คุยกัน ถูกอกถูกใจ แบงค์เห็นน้ำฝน พกที่กระเป๋าเล็กจึงถามว่าในนั้นมีอะไรหรอเห็นพกติดตัวไว้ตั่งนานแล้ว ฝนก็บอกว่าในนั้นมี ตะกรุด กับผ้ายันต์ แบงค์ก็เลยถามมีทำไมหรอ น้ำฝนบอกว่าเป็นของน้าให้มา
จนสุดท้ายเวลาผ้านไป ทั้งสองคนก็ได้คบกัน ........แล้วแบงค์ก็ไปเทียวที่คอนโด น้ำฝน ฝนเล่าให้ฟังว่า แบงค์ทำอาหารให้กิน อร้อยมาก (ตามันนี่หวานเลยครับ อินี่ ในระหว่างเล่า) ผมก็เลยถามมันไปว่า
ผม - มึ..มีอะไรกับคนชื่อ แบงค์ป่ะ (ที่ถามเพราะดูจากแววตามันต้องมีอะไรแน่ๆ)
ฝน - สัตว์ แบงค์ไม่ใช่มึ..นะ ไอ้ เหี้... (ด่า.....นำมาก่อนเลย)
ผม - งั้นมึ..เล่าต่อ (ถ้าถามมันไปมากๆ คิดว่าสวนสัตว์จะมาเปิดที่นี่แน่)
ฝนก็เล่าต่อว่า จนมีอยู่วันหนึ่งแบงค์พาน้ำฝนไปทำบุญที่วัด ตอนนั้น ฝนก็กำลังไปให้ อาหารปลา ที่หน้าวัด มีพระรูปหนึ่งมาคุยกับแบงค์แล้วมองมาที่น้ำฝนตอนนั้นฝนก็ไม่คิดอะไร ให้อาหารปลาต่อ จนแบงค์มาถึง แบงค์ก็บอกว่า (น้ำฝนมันก็เล่า)
แบงค์ - ฝน
ฝน -ว่าไงแบงค์
แบงค์ - ไปต่อชะตากันไหม
ฝน -ไม่ไปหรอกแบงค์ไปเลย (มันก็ยังเหมื่อนเดิมไม่เปลียนแปลง ...)
แบงค์ - ไปเหอฝนเชื่อแบงค์ สิ
ฝน- ไม่
แบงค์ก็ไม่พูดอะไร จากนั้นแบงค์ก็พาฝนกลับไปที่บ้าน แล้วบอกว่า พรุ้งนี่จะพาไปเทียวบ้านตา จากนั้นฝนก็กลับมาคอนโดจากนั้นฝนก็ ทำกิจวัตรส่วนตัวเสร็จ ฝนก็นอน ตอนที่ฝนนอน เหมื่อนกำลังครึ่งหลับครึ่งตื่นฝนก็ได้ยินเสียง ว่า *ไม่มีใครช่วยมึ..ได้หรอก* น้ำฝนก็ตื่นแล้วก็ตอบไปกว่า คิดว่า กรู กลัวไง ผี.เหี้... (ตอนที่มันเล่าถึงนี่ผมก็บอกมันไปว่าฝนก็อายุมากแล้วน่าจะเข้ามาหา ธรรมะบ้างนะ) มันก็บอกว่า ฟังกูก่อนสิ อย่าพึ่งขัด
(ผมได้แต่เงียบ...เบย) จากนั้นมันก็เล่าต่อ ทุกคืนหลังจาก นอนก็จะมีเสียงเหมื่อนคนอยู่ด้วยตลอด คืออยู่คนเดี่ยวแต่ก็ไม่เหมื่อนอยู่คนเดี่ยว บ้างที่ก็ได้ยินเสียง คนเดินรอบๆเตียง มันก็อยู่กับสิ่งเหล่านี่ได้ (นับถือหัวใจมันจริงๆ) จากนั้นฝนก็เล่าต่อว่า
แบงค์ก็มารับไปบ้านตา ตอนที่ไปถึงบ้านตา น้ำฝนเห็นเป็นบ้าน ขนาดเล็ก ปลูกเป็นบ้านไม้ ดูเก่ามากเลยที่เดี่ยว พอเข้าไปในนั้น เจอ ผู้ชายดูมีอายุ กำลังนั่งส่องพระ จากนั้น แบงค์ก็พาไปสวัสดี ตา พอตาเห็นน้ำฝน ตาก็บอกว่า
ตา-หนู มีคนตามหนูอยู่นะ
ฝน- ค่ะ หนูรู้แล้ว
ตา-แล้วหนูไปทำอะไรมาหรอเขาถึงได้ตามหนู
ฝน-ก็เขามาตามหนูเองหนูไม่ได้ ขอร้องให้ตาม
ตา-เขาไม่ยอมปล่อยหนูไปนะ เขาแค้นหนูมาก
ฝน-ค่ะ ก็ปล่อยเขาหนูไม่สนใจ
ตา- หนูต้องพก ผ้ายันต์และตะกรุดเอาไว้กับตัวนะไม่งั่น หนูจะเจอดีแน่เพราะที่หนูอยู่มาได้นี่เพราะ ตะกรุด กับผ้ายันต์เท่านั้นนะ ถ้าไม่มีพวกนี่ หนูอาจจะเจอเขาแน่ๆ
ฝน- ค่ะ ของเหล่านี่ น้าหนูเขาให้มา หนูจะรักษามันไว้
จากนั้นตาคนนั้นก็เขาไปเอาสิ่งของบ้างอย่างมาให้แบงค์ แล้วบอกว่า (ตอนนั้นฝนก็อยู่นะครับ)
ตา- แบงค์รักผู้หญิงคนนี่ไหม
แบงค์ - รักมากครับ
ตา- ถ้าเอ็งรัก เอ็งต้องบอกให้แฟนเอ็ง ไปทำพิธีต่อชะตานะ ไม่งั่นอาจจะไม่รอด ผีที่ตามเขาอาฆาตมาก
ฝน- ตาค่ะ ฝากบอกผีตนนั้นด้วยนะค่ะ ว่า หนูไม่กลัว
แบงค์- ฝนพูดอะไรเนีย
ตา- มันคงเป็นเวรกรรมที่ทำร่วมกันมา สุดแล้วแต่กรรมเวรระกัน
จากนั้นแบงค์กับฝนก็กลับ กัน ตอนที่แบงค์ขับมากับฝนเป็นเวลา พลบค่ำแล้ว ฝนก็เล่าให้ฟังว่า แบงค์ก็พูดเกลียกล้อม ให้น้ำฝนไปทำพีธีต่อชะตา จนน้ำฝนโมโห และรำคาญ เลยทะเลาะกัน (น้ำฝนมันเป็นคนไม่ยอมคน ปากร้ายนะครับ เขาเป็นพวก ขวานฝ่าซากแต่นิสัยดีนะครับ ผมการันตี ) จากนั้นฝนก็เล่าให้ฟังต่อไปอีกว่า แบงค์จอดรถแล้วมีปากเสียงกัน จากนั้นน้ำฝนก็ เอาผ้ายันต์และตะกรุด ขว้างไปนอกรถด้วยความที่โมโห สิ่งที่แบงค์พูด แต่แบงค์เขาก็ตามไปเก็บนะครับก็กำลังหาอยู่ ฝนก็นั่งอยู่ในรถตอนนั้น ฝนก็มองดูแบงค์กำลังหา ตระกรุด และผ้ายันต์ น้ำฝนก็เห็นผีนางรำตนนั้นกำลังจะเข้าไปใกล้ตัวแบงค์ น้ำฝนก็เรียกแบงค์ให้แบงค์ระวัง !!!!!! แต่แบงค์หันมา แล้วก็ล้มลง ฝนก็เลยรีบเปิดประตูรถ แล้ววิ่งไปที่แบงค์นอนอยู่ จากสภาพของแบงค์ คืด หัวแตก เหลือดไหล ฝนก็เล่าต่อไปว่า ฝนก็พยายามตั่งสติ แล้วโทรไปหาบ้านตา โดยใช่มือถือแบงค์โทร จากนั้นไม่กี่น่าที่ ตอนที่ฝนกำลังรอ ตามาช่วยนั้น ก็ได้ยินเสียง ดนตรีไทยขึ้นอีก.......พร้อมกับบนหลังคารถมีผู้หญิงนางรำกำลัง รำอยุ่บนหลังคารถ จากนั้นก็ยืนชี้หน้าน้ำฝน ฝนเลาให้ฟังว่า ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรแล้ว เป็นห่วงแบงค์กลัวแบงค์เป็นอะไรมาก ไม่สนใจอะไรเลยกอดแบงค์ไว้ (ถ้าผมโดน มันคงปล่อยผมนอนจมกองเลือด แล้วเดินไป ด่าผีตนนั้นแน่ๆ) ไม่กี่นาที ตาแบงค์ก็มา ท่านมาดูสภาพแบงค์แล้วบอกให้แบงค์ไปโรงพยาบาล อาการหนักครับ ตาก็ไปส่งแบงค์ที่โรงยาบาลใกล้ที่สุด ส่วนน้ำฝนก็ตามไปดูแบงค์ที่โรงพยาบาล จากนั้น ตาก็เดินมาคุยกับน้ำฝน
ตา-เรื่องมันเกิดอะไรขึ้นหรอ
ฝน-หนูทะเลาะกันค่ะ
ตา-แล้วทำไมถึงทะเลาะกัน
ฝน- แบงค์เขาเซ่าซี้ ให้ไปต่อชะตา
ตา- แล้วทำไมหนูถึงไม่ไป ละ
ฝน- ไปทำไมค่ะ หนูไม่เข้าใจ
ตา- หนูรู้ไหมตอนที่ตาเดินเข้าไปหยิบของมาให้แบงค์ ทางวิณญานตนนั้นเขาได้บอกตาว่า บอกให้หลานเลิกกับผู้หญิงคนนี่ ซะ ไม่งั่นจะมาเอาชีวิตมัน ตาถึงได้ถามมันไปไงว่า มันรักหนูมากไหม มันตอบว่ามาก แล้วตาถึงบอกไงว่า มันคงเป็นเวรกรรมที่ทำด้วยกันมา
สุดท้าย แบงค์อยู่ที่โรงพยาบาล เดือน กว่า แบงค์ก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับ ทำให้น้ำฝนเสียใจมาก ตอนวันที่ไปงานศพแบงค์ ฝนก็ไปช่วยงาน ขณะที่ฝนกำลังรับแขกที่มาร่วมในงานศพนั้น น้ำฝนก็ได้กลิ่นน้ำหอมที่แบงค์ชอบใช้อยู่ทุกวัน จากนั้นตาแบงค์ก็เดินมาหาน้ำฝนบอกน้ำฝนว่า แบงค์เขาไปสบายแล้วนะหนู หมดเวรหมดกรรมกันแล้ว ฝนเลยถามตาแบงค์ไปว่า ทำไมคนที่ตายไม่ใช่หนูระค่ะ ทำไม
อยุ่ดีๆ น้ำฝนก็มาถามผมครับว่าเชื่อเรื่อง ** อดีตชาติไหม ** .................ทำเอาผม งง ระครับ >>> มาถามเรื่องอดีตชาติ กรู จะรู้กับมึ..ไหมนิ<<<