ถึง........... แม่ๆเดือนประดับที่รัก

   ในนามแม่ยกเพชรลดา ไม่ขอแก้ตัวใดๆในทุกความยียวน และความปากร้ายจนแทบเอาตะกร้อเฟี้ยงใส่ทูนหัวของเรา

แต่ในทุกการกระทำของ "อนวัช" มันมีความเป็นห่วงเป็นใย และความพึงพอใจปนอยู่ในนั้น แม่นมโปรดเห็นใจคุณหนึ่งบ้าง

ด้วยความที่หนึ่งนี้ไม่มีสอง เป็นเอกมาโดยตลอด พอมาเจอสาวเจ้าที่พึงใจแต่กลับเป็นคู่กัดสมัยวัยเยาว์ซ้ำสาวเจ้าก็ไม่ยอมลง ไม่อ่อนข้อให้เช่นทุกคน

อีกทั้งยังมีหนุ่มๆคนใกล้ คนไกลคอยเป็นห่วงอยู่รอบตัว ลมเพชรหึงจึงตีขึ้นด้วยประการฉะนี้ //เอ๊ะ!!! นี่ไม่ได้แก้ตัวเลยโน๊ะ แค่อารัมบท ๕๕๕๕

......................................................................................


ดูสิคะ ,,,, คุณหนึ่งที่แสนปากร้าย แต่จริงๆแล้วห่วงหาสาวเจ้าจะแย่ มีอย่างที่ไหน ปากว่าเกลียดเค้าแต่ตามไปนั่งป้อนข้าวต้มหน้าสลอนแบบเน้

















ยามที่ "หทัยรัตน์" มีภัย ก็ดำผุดดำว่าย ท่าลูกหมาตะกายน้ำ งมหาไม่หยุดพัก //พ่อยอดขมองอิ่มของอิแม่ วิ่งซะอกคัพบีกระเพื่อมเลย >.,<





















ส่วนฉากที่ขัง "หนูปุ้ม" ไว้ในตู้ ทูนหัวก็แค่อยากได้ยินคำพูดหวานๆ จากแม่หน้าหวานที่แอบพึงใจ แต่!! สาวเจ้าก็ดุจะไม่เข้าใจ ไม่ยอม

แต่ก็อดห่วงกลัวแม่เนื้ออุ่นจะเจ็บตัวไม่ได้ โถๆๆๆ พอเห็นสาวเจ้าเป็นแผล เจอสะบัดมือใส่ เลยเอ็ดตะโรว่า "แม่เด็กดื้อ" ไป ในใจก็ห่วงเค้านะคะ

ยืนชะเง้อคอรอคนขับรถว่าไปส่งแม่ดวงใจถึงที่หมายหรือไม่ แล้วแม่สาวฝากคำขอบใจมาด้วยหรือเปล่า //โถถังฆอระฆังข้างฝา .. ชายซึนจริงๆนะเจ้าคะ

















ทั้งหมดที่กล่าวมาน้านน ...... แค่อยากบอกแม่ๆเดือนประดับว่า "เปลือกทุเรียน"ที่ส่งมาเพชรลดานั้น เต็มตั้งแต่หลังบ้านจรดประตูรั้วแล้วค่ะ

วอนแม่ๆโปรดเห็นใจในความหน้ามึนของคุณหนึ่งบ้าง //เอิ่มม,,ครั้งหน้าส่งทุเรียนขอแบบมีเนื้อติดมาสักสามสี่โลด้วยนะคะ



ด้วยความระลึกถึงพี่ปุ๊ เอ๊ย!! ระลึกถึงแม่นมทุกท่านอยู่เสมอ

ลงชื่อ ........................ ม ศ ย ย ค น (เมี้ยนศรียาหยีคุณหนึ่ง) #ทีมอนวัช #ทีมเพชรลดา