มิตรสหายท่านนึงกล่าวว่า

ไอ้พวกสโลว์ไลฟ์ ผมอยากจะบอกเลยว่าอย่าเพิ่งมาดัดจริตสโลว์ไลฟ์ เพราะคุณเพิ่งเรียนจบกันมาหมาดๆ ชีวิตต้องรีบก่อนเลย ต้องขยัน ทำงานหนักก่อน ก่อนที่จะมานั่งชิล ใช้ของแพงๆ ใช้ของที่ดูเหมือนง่าย ชีวิตที่ใช้กับชีวิตที่โชว์อันเดียวกันหรือเปล่าไม่รู้นะ แต่คุณผ่านการทำงานหนักหรือยัง ถ้ายังไม่เคยผ่านอย่ามาโชว์สโลว์ไลฟ์ใส่กัน จะมานั่งจิบกาแฟ Dip ใส่กัน กาแฟถ้วยนึงราคาเท่าไร แล้วคุณหาเงินได้วันละเท่าไร คนที่ทำแบบนั้นจำเมืองนอกเขามา เพราะเขารวยแล้ว ญี่ปุ่นเขารวยแล้ว คุณยังไม่มีกิน อย่าเพิ่งดัดจริตสโลว์ไลฟ์ โอเคไหม มันต้องขยัน ผมขยัน ถ้าจะยืนยันทำสิ่งเดิม คุณก็จะเป็นฮิปเตอร์ที่ยังนั่งจิบกาแฟแบบนี้ไปเรื่อยๆ คุณจะเป็นฮิปเตอร์คนเดิมที่ผมหงอกขึ้น แต่ชีวิตไม่มีอะไรเลย มีแต่ความเท่ไว้พูดกัน

==============

คือเรื่องให้วัยรุ่นตั้งใจทำงานไม่ต้องมาสโลวไลฟอะไรนั่น จะยังไงก็เอาเหอะ
ประเด็นอยู่ที่ตรงกาแฟดริป drip นะครับ ไม่ใช่ dip จะพูดถึงวิธีชงกาแฟยังสะกดชื่อไม่ถูกเลยน

เอาจริงๆ กาแฟดริปมันก็ไม่ได้สโลวไลฟ์อะไรนะ
ทำจริงๆน่ะแป๊บเดียวเอง ก็แค่บดเม็ดกาแฟ หรือใช้เม็ดกาแฟที่บดบรรจุถุงมาแล้วก็ได้ เตรียมกระดาษกรอง ต้มน้ำ แล้วก็รินน้ำร้อนใส่กาแฟให้เป็น รอแป๊บนึงก็ได้กาแฟดริปหอมอร่อยหนึ่งแก้วแล้ว

มันเป็นวิธีการปรุงกาแฟที่ดึงรสชาติออกมาอย่างนุ่มนวลมาก ประหยัดดีด้วย ทำกินเองอร่อย ประหยัดกว่า-สตาร์บั๊คเยอะ เอาจจิงๆต้นทุนในการชงกาแฟแบบนี้อยู่ที่แก้วละสิบบาทกว่าๆเท่านั้นเอง

ใครบอกว่าการทำกาแฟดริปดัดจริตวะ ดอกส์ ดัดจริตพ่อสิ

แล้วไอ้อีหน้าไหนมันเอาการทำกาแฟดริปไปโยงกับชีวิตแบบฮิปสเตอร์วะ น่าเบิ๊ดกะโหลก กูไม่ได้-กาแฟดริปเพราะมันฮิป
กรูไม่ได้-เพื่อโชวรวย กรู-เพราะมันอร่อยเว้ย