เช้าตรู่วันที่ 13 July 1969 ที่ฐานปล่อยจรวดที่ 81 ของ ศูนย์ปฏิบัติการอวกาศ ไบโคนัวร์ สหภาพโซเวียต วิศวกรและช่างเทคนิคต่างเร่งมือ ตรวจสอบ และ เตรียมความพร้อมให้กับจรวด Proton-K/D ที่จะนำยานอวกาศ Luna 15 ไปลงจอดบนดวงจันทร์ หลังจากที่ภารกิจก่อนหน้านี้ล้มเหลวติดกันถึงสองครั้ง ภารกิจ Ye-8-5 ในครั้งนี้เป็นความหวังสุดท้ายของสหภาพโซเวียตที่จะสามารถนำตัวอย่างพื้นผิวจากดวงจันทร์มาไว้ในครอบครองได้สำเร็จก่อนหน้าอเมริกัน ที่พึ่งประสบความสำเร็จในการ “ซ้อมใหญ่” ในการลงจอดบนดวงจันทร์จากภารกิจ Apollo10 เมื่อสองเดือนที่ผ่านมา

วันที่ 17 July 1969 Luna 15 โคจรรอบดวงจันทร์ เป็นเวลาสองวันและเตรียมความพร้อมของระบบ พร้อมทั้งปรับวงโคจร ในการลงจอดบนดวงจันทร์
วันที่ 18 July 1969 สื่อทั่วโลกประโคมข่าว คนนับล้านนั่งอยู่หน้าทีวี นักบินอวกาศชาวอเมริกัน เดินเข้าไปใน ยานอวกาศ Apollo11ของพวกเขา ที่ตั้งอยู่บนจรวด Saturn-V
วันที่  21 July 1969 ขณะที่  Apollo 11 ประสบความสำเร็จในการลงจอดบนดวงจันทร์ นีล อาร์มสตรอง และ บัซ อัลดริน กำลังปักธงชาติอเมริกัน Luna 15 ลดระดับวงโคจรสู่พื้นผิวดวงจันทร์ ระบบลงจอดประสบปัญหา กระแทกสู่พื้นผิวดวงจันทร์อย่างรุนแรง อเมริกัน ชนะ สหภาพโซเวียตเป็นฝ่ายพ้ายแพ้


“หากเราเป็นที่หนึ่งไม่ได้ เราก็ต้องทำให้ดีกว่าให้ได้” หลังจากนั้นสหภาพโซเวียตได้ผลักดันการพัฒนาจรวด N1 ที่จะสามารถนำนักบินอวกาศของโซเวียตไปตั้งถิ่นฐานและอยู่บนนั้นได้มากถึง 24 ชั่วโมง แทนที่จะเป็นเพียงแค่การ “แวะพัก” ไม่กี่ชั่วโมงอย่างที่อเมริกันทำ แผ่นการเดินทางสู่ดวงจันทร์ ยานแม่ และยานส่วนลงจอดได้ถูกพัฒนาขึ้น และทดสอบในวงโคจรรอบโลก แต่หลังจากการคาดแคลนเงินทุน และปัญหาการเมือง จรวด N1 ได้ถูกยกเลิกการพัฒนา และหากปราศจาก จรวด N1 นี้ก็ไม่มีทางที่จะไปถึงดวงจันทร์ได้ ก่อนที่สหภาพโซเวียตจะล่มสลายไปในที่สุด


หากเลือกที่จะไปดวงดาวดวงไหนก็ได้ ผมขอเลือกที่จะไปดวงจันทร์กับองค์การอวกาศรัสเซีย เพื่อเป็นการดึงภารกิจ N1-L3 กลับมา หากโครงการนี้ประสบความสำเร็จ ก็จะเป็นการกระตุ้นการพัฒนาความสามารถทางด้านอวกาศ เพราะ N1 เป็นจรวดที่มีแรงขับมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา และประเทศมหาอำนาจทางอวกาศอื่นๆก็ต้องเร่งพัฒนาความสามารถของตัวเองเหมือนกัน และอาจทำให้เกิด Space race ครั้งใหม่ขึ้นมา เพราะต่างก็มีเป้าหมายที่จะไปตั้งฐานที่อยู่บนอวกาศเหมือนกันทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเป็น สหรัฐอเมริกา จีน อินเดีย และยุโรป นอกเหนือจากนี้ภารกิจนี้ยังอาจทำให้ชนรุ่นหลังหันมาสนใจองค์ความรู้ทางด้านวิทยาศาสตร์ และ เทคโนโลยีเพิ่มขึ้นอีกด้วย

ส่วนการเตรียมตัว ก็คงเตรียมตัวฝึกฝนในส่วนของความรู้ทางธรณีวิทยา เพราะการไปดวงจันทร์ที่ผ่านมาของอเมริกามีนักธรณีวิทยาจริงๆเพียงคนเดียวเท่านั้น จึงยังมีโอกาสอีกมากที่จะสามารถค้นพบสิ่งใหม่ๆบนดวงจันทร์ ซึ่งยังไม่รวมถึงการขุดลึกลงไปเก็บตัวอย่างใต้พื้นผิวดวงจันทร์ที่นักบินอวกาศอเมริกันยังไม่เคยสำรวจมาก่อนอีกด้วย

Credits:
http://www.russianspaceweb.com/chronology_moon_race.html
http://www.russianspaceweb.com/lk1.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Soviet_manned_lunar_programs
https://www.flickr.com/photos/martintrolle/sets/72157625347058678/