กระทู้นี้ไม่เหมาะสำหรับผู้ที่มองเศรษฐกิจตามห้างต่างๆนะครับ เราเน้นรากหญ้าที่มีอยู่ทุกทั่วหัวระแหงในดินแดนแห่งนี้

เศรษฐกิจรากหญ้าดูง่ายๆจากตลาดนัดซึ่งเป็นจุดศูนย์รวมสารพัดสิ่งที่เน้นคำว่าถูกเป็นหลัก ปกติต้นเดือนลูกค้าจับจ่ายกัน

หนาตา กลางๆถึงปลายเดือนก็จะเริ่มแผ่วลงๆ...แต่สองสามเดือนมานี่ต้น กลาง ปลายเดือน แทบจะไม่แตกต่างกัน ลูกค้า

ดูเหมือนจะจนลง ซื้อของน้อยลง ต่อราคามากขึ้น ของที่ราคาถูกจะขายดี สินค้าฟุ่มเฟือยแทบจะขายไม่ออก.......

วันก่อนไปซื้อเครื่องพ่นยาที่ร้านขายของฮาร์ดแวร์ที่ประกอบกิจการรับจำนำไปด้วย เจ๊แกทยอยเอาของหลุดจำนำออกมาวาง

เรียงรายเต็มหน้าร้าน แกบ่นว่าสี่ห้าเดือนแล้วที่ลูกค้าขาดส่งดอก ขยายเวลาให้ก็ยังไม่มาส่งดอก จำใจต้องยึดเอาออกขาย

ตัวอย่างเช่นเครื่องเชื่อมตัวใหญ่รับจำนำมาหกเจ็ดพัน ยึดออกขายสามสี่พันไม่มีคนซื้อ ส่งผลถึงถ้าใครเอาของไปจำนำแกก็จะ

กดราคาจำนำลงเหลือแค่พันหรือสองพันถ้าไม่เอาก็ไปร้านอื่น แกบอกทุกวันนี้ไม่อยากรับจำนำอะไรเลยจริงๆ......

ไปอีกร้านนึ่งเป็นร้านจำนำพวกอุปกรณ์ไอที มือถือ โน๊สบุก แกบอกว่าแย่เลยต้องปรับเปลี่ยนแบ่งตึกครึ่งนึ่งออกทำห้องเช่าราคาถูกๆ...

กลับมาถึงบ้าน.....คนเช่าหน้าร้านผมนั่งรออยู่บอกว่าขออยู่เป็นเดือนสุดท้ายนะคะ.....มันวิกฤตหนักไปเรื่อยๆนะครับ....รากหญ้า