เมื่อคืนโกรธคุณนายนวลมากมาทำร้ายคุณปุ้ม ของดิฉันทามมายย คุณปุ้มของอิฉันทั้งสวย น่ารัก ฉลาด ถ้าอิฉันมีลูกชายนะ จะไปสู่ขอคุณปุ้มมาเป็นลูกสะใภ้. (พูดเลยอินหนักมาก) ไปไหนมาไหนเจอแต่คนด

รู้สึกเค้าเล่นใหญ่มากกกก แตกต่างจากโทนโดยรวมของละคร หรือที่จริงแล้วคุณนายแกมีปมอะไรรึเปล่า หรือว่ามีความหลังฝังใจกับครอบครัวปุ้ม ทำไมถึงตั้งแง่รังเกียจคนบ้านนั้นแบบโอเว่อ ทั้งพี่ปุ๊ ทั้งปุ้มเลย

รู้สึกว่าแก้ต่างและอธิบายแต่คุณความดีของพี่ปุ๊ให้ยัยแม่คุณนายนวลซะละเอียดยิบ พอทีตอนคุณนายนวลเข้าใจปุ้มผิดว่าจะมาฮุบสมบัติกลับไม่ช่วยอธิบายให้ยัยแม่ได้เข้าใจ ปล่อยให้อาละวาดเป็นหมาบ้าด่าปุ้มเสียๆ หายๆ

นอกจากอยากบ่นเรื่องพระนางออกน้อย..หวานไม่สุด...ระลึกชาติแล้ว..ยังพบว่า บทคุณหนึ่งนี่มักจะเกิดอาการขาตายหรือก้าวขาไม่ออกตอนช่วงที่สำคัญๆนะคะ ตัวอย่างเช่น - ตอนคุณนายนวลเล่นใหญ่รัชดาลัย มาด่าและจะตบน้

คือสงสัยมากๆๆๆๆเลย ว่า วิชาประวัติศาสตร์เนี่ยมันมีประโยชน์อะไร คือแบบเรียนไปเบื่อก็เบื่อ จำก็ไม่ได้ ยากก็ยาก คือพอเรียนจบไปแล้วอะมันก็ใช้อะไรแทบไม่ได้เลยถ้าคุณไม่ได้จะมุ่งไปด้านนี้เนี่ย คือแบบรู้สึกว่

เพราะคนดีมันเป็นได้แค่พี่น้อง จริงไหม อยากเป็นพี่ชายหรืออยากเป็นคนที่เธอรักแบบคนรัก แต่สิ่งเขาบอกว่าเป็นแค่พี่น้องกัน น้องมีคนชอบแล้ว ทำงานที่เดียวกันนั่งกันกับเราอีก ควรจะตัดใจยังไงดี

....

คือ ตอนนี้ผมอายุ15พฤศจิกายนที่จะถึงนี้จะ16 ตอนนี้ผมสูง170 ผมขอสักที 7เซนพจะเป็นได้ไหใครับ  พ่อผมสูง 161 แม่ผมสูง 155 ครับ      ผมมาตกม้าตายตรงนอนนี้แหละมีวิธีแก้ไหมครับ  และขอ

เห็นน้องเล่นเป็นคุณปุ้ม ในหนึ่งในทรวงแล้วชอบมาก น้องเหมาะที่จะเล่นแนวนี้นะใส่เสื้อผ้าคอสตูมแนวนี้สวยหวานมาก ดูแล้วคิดถึงเรื่องปริศนาเลย ฉากไปเล่นเทนนิส ขี่ม้าสอนหนังสือ ความเป็นพีเรียดเหมือนอยู่ในยุคส