เราคลอดน้องมาเดือนธันวาก็ให้น้องดูดนมทุก 2-3 ชม ถ้าไม่ร้องก็จับมาาให้เข้าเต้า แต่น้องเป็น ผญ แรงดูดก็น้อย แต่เวลาเข้าเต้าปากเค้าก็จะพอง พอเข้าไปอ่านในเนต เค้าบอกว่าเป็นการดูดที่ผิดวิธี เราปรึกษาเพื่อ เพื่อนแนะนำให้ไปคลีนิคนมแม่ที่ไหนก็ได้ เราก็ไปเค้าก็สอนเรา ซึ่งก็วีธีเหมือนที่เราทำอยู้เลยค่ะ
1 เดือนผ่านไปเราก็ซื้อเครื่องปั๊มนม เอเว้นแบบบีบมือ แล้สำหรับ 1 ข้างมาใช้ นมไม่ออกเลย ทนใช้มาสัก 2 อาทิตย์แฟนเราก็ไปซื้อ medela freestyle มาให้
( ขอย้อนกลับไปช่วยก่อนคลอด เพื่อนเราไปงาน bbb ที่สิริกิตติ์ม่ขายเครื่องปั๊ม เราบอกให้แฟนเราซื้อเคาไม่ยอมซื้อเพราะมันแพง และเค้าไปถามพี่สาวเค้ามาหลายคน พี่สาวเค้าไม่เคยใช้เครื่องเลย นมมาเยอะ และให้เข้าเต้าตลอดเวลา แต่เค้าไม่ได้ปั๊มเก็บนะคะ)
ตั้งแต่เราได้เครื่องปั๊มนมมาเราพยายามปั๊มทุก 3 ชม แรกๆก็มาแต่ 2 ออนซ์ จนนี่ผ่านไปจะ 6 เดือนแล้ว ปั๊มครั้งนึง 2 ข้างรวมกันได้แค่ 4-5 ออนซ์ ซึ่งเราว่าน้อยมากและลูกเราไม่พอกินหรอก เราก็เสริมนมผงเข้าไปด้วย ... คือเราแอบเครียดโดยที่รู้ตัวบ้างไม่รู้ตัวบ้าง บอกตามตรง เพราะเวลาปั้มนมเราก็จะเล่นเนตไปด้วย เวลาเข้าไปอ่านกระทู้ หรือดูเฟส หรือ จากอากู๋ แต่ละคนก็บอกว่าปั๊มได้เท่านี้เท่านั้น มีเก็บกันเป็นตู้ หรือให้นมแม่ 100% เราก็ยิ่งเอ๊ะ แล้วชั้นทำไมไม่ได้แบบนั้น เราเชื่อว่าแม่ทุกคนอยากให้ลูกตัวเองกินนมแม่ 100% และกินไปจบโตเลยย เราก็ยิ่งเข้าไปดูว่าต้องกินอะไร ทำยังไง เราเสียเงินไปเยอะเหมือนกันกับเรื่องนี้ จากคนที่ไม่กินหัวปลีหรืออาหารอื่นๆที่เรียกน้ำนม เรากินเกือบทุกวัน เราสั่งยาจากเนตมากินไม่ว่าจะเป็นยาชง แคปซูล สมุนไพรต่าง เราเรียกคนนวดนมมานวดทุกอาทิตย์หรือบางอาทิตยืก็ไปหาเค้าที่บ้าน (ไกลมากกก) ก็พยายามดั้นด้นไป นวดก็เจ็บ แพงก็แพงงงง และ คอยปั๊มทุก 3 ชม นอนน้อยมากก ตื่นบ้างไม่ตื่นบ้าง กลางวันก็ไม่ได้หลับตามลุกหรอก บางทีปั๊มเป็นชั่วโมงจนนมเป็นแผล ชีวิตมนุษย์แม่ เราเลี้ยงเองมีแค่แม่มาช่วยค่ะ แอบร้องไห้ก็บ่อย จิดตกมากกกบอกเรย โทษตัวเองต่างๆนาๆว่าเป็นเพราะปั๊มช้า พยายามบอกตัวเองว่าอย่าเครียด จนตอนนี้มาคิดได้ว่า เมื่อก่อนชั้นก็กินนมผง นมกระป๋องยังโตมาได้ขนาดนี้ สุขภาพแข็งแรงไม่เป็นโรคอะไรเลยนอกจากหวัด ไม่ได้ฉลาดมากกแต่ก็ไม่โง่ ก้ยังโตมาและอยู่รอดได้ 555 ก็พยายามคิดแบบนั้น แต่ก็อดจิตตกทุกครั้งที่เวลาเล่นเนตไม่ได้ทุกที เลยพยายามไม่เข้าไปดูน้ำนมหรืออ่านะไรของใคร แต่ก็อดไม่ได้หรอกนะ 555 เลยคิดว่าสภาพจิตใจมันสำคัญมากกกว่าอย่างอื่น
เวิ่นเว้อมานาน อยากถามว่ามีอะไรพอจะช่วยได้คะ ให้มีน้ำนมเยอะขึ้น หรือเราก็พยายามปั๊มแบบนี้ต่อไป อยากบอกว่าคุณพ่อก็สำคัญนะคะ ถ้าอยากให้ลูกเราเป็นเด็กดี ร่าเริง สุขภาพกายและจิตดี ก็พยายามเอาใจคุณแม่กันด้วยนะคะ ไวว้จะมาระบายใหม่ ต่อไปคงจะเม้าท์เรื่องสามี
เราน้ำนมน้อยจัง ทำยังไงดี
1 เดือนผ่านไปเราก็ซื้อเครื่องปั๊มนม เอเว้นแบบบีบมือ แล้สำหรับ 1 ข้างมาใช้ นมไม่ออกเลย ทนใช้มาสัก 2 อาทิตย์แฟนเราก็ไปซื้อ medela freestyle มาให้
( ขอย้อนกลับไปช่วยก่อนคลอด เพื่อนเราไปงาน bbb ที่สิริกิตติ์ม่ขายเครื่องปั๊ม เราบอกให้แฟนเราซื้อเคาไม่ยอมซื้อเพราะมันแพง และเค้าไปถามพี่สาวเค้ามาหลายคน พี่สาวเค้าไม่เคยใช้เครื่องเลย นมมาเยอะ และให้เข้าเต้าตลอดเวลา แต่เค้าไม่ได้ปั๊มเก็บนะคะ)
ตั้งแต่เราได้เครื่องปั๊มนมมาเราพยายามปั๊มทุก 3 ชม แรกๆก็มาแต่ 2 ออนซ์ จนนี่ผ่านไปจะ 6 เดือนแล้ว ปั๊มครั้งนึง 2 ข้างรวมกันได้แค่ 4-5 ออนซ์ ซึ่งเราว่าน้อยมากและลูกเราไม่พอกินหรอก เราก็เสริมนมผงเข้าไปด้วย ... คือเราแอบเครียดโดยที่รู้ตัวบ้างไม่รู้ตัวบ้าง บอกตามตรง เพราะเวลาปั้มนมเราก็จะเล่นเนตไปด้วย เวลาเข้าไปอ่านกระทู้ หรือดูเฟส หรือ จากอากู๋ แต่ละคนก็บอกว่าปั๊มได้เท่านี้เท่านั้น มีเก็บกันเป็นตู้ หรือให้นมแม่ 100% เราก็ยิ่งเอ๊ะ แล้วชั้นทำไมไม่ได้แบบนั้น เราเชื่อว่าแม่ทุกคนอยากให้ลูกตัวเองกินนมแม่ 100% และกินไปจบโตเลยย เราก็ยิ่งเข้าไปดูว่าต้องกินอะไร ทำยังไง เราเสียเงินไปเยอะเหมือนกันกับเรื่องนี้ จากคนที่ไม่กินหัวปลีหรืออาหารอื่นๆที่เรียกน้ำนม เรากินเกือบทุกวัน เราสั่งยาจากเนตมากินไม่ว่าจะเป็นยาชง แคปซูล สมุนไพรต่าง เราเรียกคนนวดนมมานวดทุกอาทิตย์หรือบางอาทิตยืก็ไปหาเค้าที่บ้าน (ไกลมากกก) ก็พยายามดั้นด้นไป นวดก็เจ็บ แพงก็แพงงงง และ คอยปั๊มทุก 3 ชม นอนน้อยมากก ตื่นบ้างไม่ตื่นบ้าง กลางวันก็ไม่ได้หลับตามลุกหรอก บางทีปั๊มเป็นชั่วโมงจนนมเป็นแผล ชีวิตมนุษย์แม่ เราเลี้ยงเองมีแค่แม่มาช่วยค่ะ แอบร้องไห้ก็บ่อย จิดตกมากกกบอกเรย โทษตัวเองต่างๆนาๆว่าเป็นเพราะปั๊มช้า พยายามบอกตัวเองว่าอย่าเครียด จนตอนนี้มาคิดได้ว่า เมื่อก่อนชั้นก็กินนมผง นมกระป๋องยังโตมาได้ขนาดนี้ สุขภาพแข็งแรงไม่เป็นโรคอะไรเลยนอกจากหวัด ไม่ได้ฉลาดมากกแต่ก็ไม่โง่ ก้ยังโตมาและอยู่รอดได้ 555 ก็พยายามคิดแบบนั้น แต่ก็อดจิตตกทุกครั้งที่เวลาเล่นเนตไม่ได้ทุกที เลยพยายามไม่เข้าไปดูน้ำนมหรืออ่านะไรของใคร แต่ก็อดไม่ได้หรอกนะ 555 เลยคิดว่าสภาพจิตใจมันสำคัญมากกกว่าอย่างอื่น
เวิ่นเว้อมานาน อยากถามว่ามีอะไรพอจะช่วยได้คะ ให้มีน้ำนมเยอะขึ้น หรือเราก็พยายามปั๊มแบบนี้ต่อไป อยากบอกว่าคุณพ่อก็สำคัญนะคะ ถ้าอยากให้ลูกเราเป็นเด็กดี ร่าเริง สุขภาพกายและจิตดี ก็พยายามเอาใจคุณแม่กันด้วยนะคะ ไวว้จะมาระบายใหม่ ต่อไปคงจะเม้าท์เรื่องสามี