คือผมสงสัยว่า ในเมื่อ ความเคลือบแคลงสงสัยในพระศาสดา ก็เป็นเพียงเรื่องปกติ ที่พระพุทธเจ้าก็ทรงส่งเสริม ให้รู้จักพิจารณา สงสัย สังเกต และสืบค้น หาข้อเท็จจริงด้วยปัญญา อย่างมีเหตุผล แล้วทำไมชาวพุทธบางกลุ่มในโต๊ะศาสนา ที่ชอบทำตัวเป็นเจ้าของศาสนา จึงพยายามปิดกั้น การตั้งข้อสงสัย
ในพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ ซึ่งขัดกับแนวทางคำสอน ของพระศาสดา เสียเอง หละครับ





ที่ร้ายกาจสุดๆ ก็คือ กรณีการวิพากษ์ พฤติกรรมการทำทานของพระเวสสันดร โดยเทียบกับหลักธรรม และศีล ในพระพุทธศาสนา
กลับถูกกล่าวหาใส่ร้ายว่า เป็นการลบหลู่ พระไตรปิฎก พระโพธิสัตว์ และพระพุทธเจ้า ไปได้ไงกันครับ ?





แน่ใจไหมครับ ว่าที่พวกท่านพยายามทำกันอยู่นี้ เป็นวัฒนธรรมชาวพุทธ ที่พระพุทธเจ้าตรัสสอนเอาไว้จริงๆ ?