เรื่องของ คนขายที่มีน้ำใจ กับ ขอทาน

วันนี้ผมได้ไปทำธุระแถวๆ BTS นานา และมีคนขายน้ำแข็งไสเข็นรถมาขาย ด้วยความที่อากาศร้อนตับแลบ เลยซื้อน้ำแข็งไสมาถ้วยนึง 20 บาท พอจ่ายเงินเสร็จผมกำลังจะเดินไป ก็มีขอทานคนหนึ่งเดินเข้ามาขอซื้อน้ำแข็งไสเปล่าๆ 3 บาท ในใจผมคิดว่าต้องโดนคนขายไล่ตะเพิดไปแน่เลย แต่ตรงกันข้ามคนขายกลับไสน้ำแข็งใส่น้ำแดงใส่วุ้นมะพร้าว ลูกชิด ราดนมข้น ให้เขาไป (เหมือนถ้วยของผมเลย) พร้อมกับไม่รับเงินขอทาน ในใจผมตอนนั้นคือ ชื่นชมคนขายมากๆๆๆๆๆ ไม่ไหวแล้ว ผมจึงเดินเข้าไปเอาแบงค์20 จ่ายให้คนขาย เขาก็ยังบอกว่าไม่เป็นไร แต่ผมก็ยัดเยียดให้เขา

คือ ที่เล่านี้ไม่ได้จะโชว์หรือโอ้อวดตัวเอง แต่ถ้าให้ผมเลือกระหว่างเอาเงินให้ขอทานกับเอาเงินให้คนขาย แน่นอนครับผมเลือกให้คนขาย เพราะส่วนตัวผมคิดว่าการเอาเงินให้ขอทานเป็นการสนับสนุนในทางที่ไม่ถูกต้อง ควรสนับสนุนให้เขาทำงานไรก็ได้ ไม่ใช่ขอไปวันๆ ส่วนคนขายคนนี้ขอชื่นชมน้ำใจของเขามากๆๆครับ อยากให้เพื่อนๆ ดูเป็นแบบอย่าง สังคมไทยของเราจะน่าอยู่นะครับ ^ ^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่