ผู้บริหาร ม.ดัง จังหวัดพิษณุโลก “เผา” นิสิต “กลางวันแสกๆ” ด้วยนโยบายสิ้นคิด ! (Green University)

กระทู้สนทนา

ถ้าพูดถึงสภาพอากาศของจังหวัดพิษณุโลกแล้ว นโยบาย Green University ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งใน จ.พิษณุโลก นับได้ว่าเป็นหนึ่งในนโยบายเพ้อฝันแห่งปีเลยล่ะคุณ เอ้า!! แล้วทำไมมันถึงเพ้อฝันล่ะ ผมจะบอกให้..
นโยบาย Green University เริ่มการประกาศเป็นลายลักษณ์อักษร เมื่อ12 พฤษภาคม 2558 โดยมีคำสั่งในประกาศว่านิสิตของมหาวิทยาลัยจะต้องงดใช้รถจักรยานยนต์ ตั้งแต่เวลา 08:00 น. - 17:00 น. โดยเริ่มตั้งแต่วันที่ 1 กรกฏาคม 2558 โอ้คุณพระ !!!!!!

งดใช้รถแมงกะไซต์ตั้งแต่เช้ายันเย็น บ้าไปแล้วครับท่าน บ้าไปแล้วแน่ๆๆๆๆๆๆๆๆ  ต้องขอบอกว่าคนคิดนโยบายนี้ต้องบ้าแน่ๆ ทำไมนะหรอ ก็เพราะว่าบ้านเมืองพิษณุโลกเราไม่ใช่ ยุโรปนะซิ ที่อุณหภูมิสูงสุดมัน 25 เดินไปไหนเหงื่อไม่แตก นี่พิษณุโลก!! ที่อุณหภูมิตั้งแต่8โมงมันก็ทะลุจะ30แล้ว ยิ่งเที่ยงนะรึ ไม่ต้องบอก 40 องศาขึ้นแน่นอน โอ้วๆๆๆๆๆๆ
ไปเรียนกับเหงื่อและกลิ่นตัวระดับโกอิ้งเวิร์ลคลาส คนเรียนจะมีความสุขหรอนั่นน่ะ ขอตอบแทนเลยนะครับว่า ไม่แน่นอนฝันไปเหอะ ต้องปั่นจักรยานไปเรียน ต้องเดินไปเรียนท่ามกลางความร้อนแบบนรกบนดิน ผู้บริหารเคยมาเดินไหมครับ ไม่ต้องอะไรมากหรอกครับ เคยขี่มอไซต์ไปทำงานไหมละครับ ขี่ในมออะ ลองซักครั้งครับผู้บริหารทั้งหลาย ลองซักครั้งเถิด แล้วจะรู้ว่าอีที่ผมพูดน่ะมันไม่ได้ผิดแม้แต่นิดเดียวเลยยยยยยยยยยยยยยยนะท่าน แล้วขออนุญาตถามต่อครับแล้วถ้าผมต้องนำมอไซต์มาจริงๆละ ไม่สามารถเอาจักรยานมาได้จริงๆต้องทำเยี่ยงไรครับ
ก็ได้รับคำตอบกลับมาจากผู้บริหารว่า “หนูๆ หนูเห็นตรงประตู 5 ไหม นั่นไงที่จอดรถของหนู แล้วเมื่อหนูจอดแล้วนะ หนูลงไปยืมจักรยานที่มอเตรียมให้ได้เลยครับ” โอ้วววววววววววววววววววว~  ที่จอดรถสำหรับ 9,000 คัน โอ้ววว บร๊ะเจ้าโจ๊กกก มันจะจอดได้กี่คันวะนะ เห้ยๆๆๆ แล้วจักรยานที่ให้ยืมมันมีตั้ง 500 คันเลยนะอย่าลืมสิ  ปล. อย่าลืมมม ดูข้างรถนะ เลือกประเทศที่ชอบได้ด้วยแหละ  (แอบเม้านิดนึงนะ วันนึงนึกคึก อยากยื้มจักรยานไปปั่นชมวิวกะสาวยามเย็น  แต่คุณครับ ....คนให้ยืมจักรยานหน้าตารับแขกสุดๆ พูดจายียวนมาก คือพร้อมให้บริการกูมากจริงๆ   หน่ายครับ !!)
เว้ยยยยย  500 เลยนะงงง เด็กมีเหยียบ 20,000 คน ท่านมีให้เรา 500 คัน ขอบคุณครับท่านสำหรับความพร้อมรับมือต่อปัญหาของท่าน

“เห้ยไอ้หนู มอเรายังมีรถไฟฟ้าอีกนะว้อยยยย ”
“ตู้วหูวว วว  กี่คันครับท่าน”
“16 คันไอ้หนู”
โอ้วววววววววววววววววววววว 16 คัน  จุได้กี่คนฟร๊ะ  แล้วคืนแล่นตลอดเวลามั้ย ? ที่ผ่านมาแบตหมดทุกสองชั่วโมงนะ และทำไงคับ  ทำไงท่าน บอกผมที!!!!!!! นี่ถ้าผมนั่งนะไม่รู้ว่ากำลังนั่งรถไฟฟ้ามอหรือขี่เต่าวะนะ555555 เขียมมมมมมมมจัดเลยครับ คริๆๆๆๆๆๆๆ

“แต่เราก็ยังเดินได้นะ เดี่ยวลุงจะปลูกต้นไม้ให้ 25,000 ต้น”
ต้นอะไรครับ ถามหน่อยต้นอะไรครับ คือถ้าจะใช้เมล็ดปลูกกี่ปีมันจะโตครับ แล้วถ้ามันมาเป็นกล้าปลูกกี่ปีมันจะโตครับ  แล้วต้นตีนเป็ดผมแนะนำ ขุดไปปลูกให้ไกลมอเลยครับ ผมหอมไม่ไหว ดาวนี่ก็ไม่ปาน  แล้ว “งบ” อะครับ “งบ” เอางบตรงไหนหรอครับ บอกผมที 25,000 ต้น นี่มันปลูกป่าเลยนะครับ ไม่ใช่ประดับแล้วครับ เขียมมมมมมม อีกแล้วครับท่าน

แล้วเรื่องตารางเรียนละครับ ตารางเรียน สมมุตินะสมมุติ ถ้าผมเรียนอยู่ที่คณะหนึ่งที่เรียนเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ต่างๆ แล้วผมมีเรียน 08:00-10.00 น. แล้วคาบต่อไปผมต้องไปเรียนอาคารหนึ่งที่เป็นชื่อช้างของกษัตริย์ ผมต้องทำยังไงครับ ถ้าอาจารย์ปล่อยผมตรงเวลาอะครับผมต้องทำยังไงครับ ผมต้องวาร์ปไปเรียนเหรอ

บ้าไปแล้ว !!!!! จะบอกผมว่า ตามกฎแล้วอาจารย์ต้องปล่อยก่อนสิบนาทีนะ ขอโทษเถอะครับ ตั้งแต่ผมเรียนมาเนี่ยผมยังมิเคยเลย มิเคยเลยที่จะเห็นอาจารย์ท่านไหน ปล่อยก่อนสิบนาทีซักกะครั้งเล๊ย มีแต่ปล่อยเลท 5 นาทีบ้าง 10 นาทีบ้าง พอไปสายก็โดนด่าอีก เขียมมมมม อีกแล้วครับท่าน  ผมว่านะ ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ ผมคงไปทันได้ยินอาจารย์พูดคำว่า  “วันนี้พอแค่นี้นะนิสิต ไว้พบกันใหม่ชั่วโมงหน้า” คริๆ
แต่ๆๆๆๆๆ เดี่ยวก่อน นโยบายนี้ยังมีข้อดีครับ ท่านสามารถนำรถยนต์มาขับในมอได้ครับ 5555555555  สุดยอดดดดด รถยนต์หนึ่งคันกินน้ำมันมากกว่ามอไซต์ 4 เท่า
ปล่อยคาร์บอนไดออกไซต์  มากกว่าร้อยเท่า (ผมเรียนมา ครูบอก) 555555 สุดยอด!!!!!!!!!!!!!!!!!!

งงงงงงโคตรจะGreenเลยว่ะ (ผิวผมนี่ Green ก่อนนโยบายเลย)
แล้วลองคิดต่อนะถ้าแบบว่าห้ามหมดอะ แล้วถ้าเด็กแห่ไปซื้อรถยนต์กันหมด ขี่

ให้รอบมอเลยนะ มัน Green ตรงไหนวะ โคตรเรือนกระจกเลย ขอบอกเลยยยย รถติดอีก

นี่ๆๆๆๆๆๆมีข่าวจะบอกอีกๆๆๆๆ ผมเนี่ยนะรู้จักกับวงใน (ลับสุดๆ )พวกนี้อะนะเค้าไปพบผู้บริหารมา เค้ารวบรวมคำเสวนาที่จัดกันอะนะไปเสนอผู้บริหาร ผมจะเล่าใหฟังเป็นฉากๆเลยละ¬¬¬
ผู้บริหาร : “ผมนี่นะกำลังดำเนินนโยบายกรีนยูอย่างเต็มรูปแบบเลย เตรียมที่จอดรถอย่างดีให้ ไม่มีการเพิ่มรถไฟฟ้าใดๆทั้งสิ้น ทุกๆอย่างเพื่อพวกคุณเลยนะเนี่ย
สายข่าว:”ครับผมเข้าใจครับ แล้วที่จอดรถมันก็ไม่พอ รถไฟฟ้าท่านก็ไม่เพิ่มมันไม่พอ ท่านจะทำยังไงครับ”
ผู้บริหาร :”เห้ยๆเรื่องนั้นคุณต้องรับผิดชอบตัวคุณเอง คุณต้องตื่นให้เช้าขึ้นเพื่อที่จะขึ้นรถไฟฟ้าให้ทัน เอาง่ายๆเลยนะ ผมพูดให้เห็นภาพเลยนะ มาเร็วก็ได้ขึ้น มาช้าก็อด ตามนั้น”

สายข่าว:”อ้าว (คิด:เอิ่ม ก็ท่านไม่ได้มาขึ้นกับผมนี่ครับ ลองมาขึ้นไหมครับ เอาแค่เด็กหนึ่งหมื่นคนพอ ถ้าผมมาพร้อมกันตอนเจ็ดโมงเช้า ( มาพร้อมกันเลยนะครับ ) มันจะทันยังไงครับ
( ต่อแถวรึ ตลก) แล้วขอนุญาติถามต่อนะครับ แล้วตัวชี้วัดละครับคืออะไร
ผู้บริหาร :อ๋อ แบบสอบถามครับแล้วก็มีคนตรวจสอบ
สายข่าว:”…(คิด:โดนยำแน่ๆๆๆ คิดอะไรอยู่เนี่ย) ครับขอถามสองเรื่องสุดท้ายนะครับ เรื่องแรกถ้าสมมุติว่านะครับนิสิตแห่เทไปซื้อรถยนต์อะครับ มอจะทำยังไงครับ
ผู้บริหาร : ถ้าบ้านเค้ารวยก็ปล่อยเค้าไปซิ
สายข่าว:”…(คิด:ครับ ไม่เถียงก็ได้ครับ ถ้าจะตอบอย่างนี้ผมไปกินหญ้าให้ดูก็ได้ครับ อย่าเรียกผมนิสิตอีกต่อไปเลย) คำถามสุดท้ายครับ ท่านคิดว่าพร้อมแค่ไหนครับกับโครงการนี้
ผู้บริหาร :โอ้ยยยยคุณ โลกนี้มันไม่มีอะไรพร้อมร้อยเปอร์เซ็นหรอก
สรุป นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า..... เวลาทำโครงการใหญ่ไปไม่ต้องพร้อมก็ได้ อยากทำไรก็ทำเลย เป็นผู้บริหารก็ไม่ต้องพร้อม อยากเลือกใครมาเป็นก็ได้ เอาที่ท่านสบายใจ หลักบริหารไม่ต้องเรียนไม่ต้องพร้อมก็บริหารได้  ถ้านโยบายเป็นนโยบายที่โลกสวย ก็โอเคแล้ว แค่ดีต่อสายตาคนอื่นแค่นั้น  คนปฏิบัติ คนได้รับผลกระทบ ช่างหัวมัน ! ไม่เหมาะสมต่อสภาพและบริบทช่างมัน  แค่นั้นพอ  ผมอยากขึ้นเป็นอันดับหนึ่ง !!
หมายเหตุ :  เหตุการณ์คำพูดทั้งหมดเป็นเรื่องจริงแต่ดัดแปลงคำพูดให้อ่านง่าย และแหล่งข่าวเชื่อถือได้ร้อยเปอร์เซ็น