อย่างที่เราเคยพิมพ์ไปในหลายๆกระทู้ว่าเราเองก็เป็นคนหนึ่งที่เคยไม่ดูช่องนี้มาหลายปี เพิ่งกลับมาดูและเชียร์ช่องนี้อีกเพราะฟ้าจรดทราย และตามเชียร์เรื่อยๆ เพราะว่าเห็นว่าพยายามทำให้ดีขึ้น กับเห็นใจที่ช่องนี้โดนว่ามาตลอดจากคนที่ยกหางตัวเองและคนที่ไม่เคยดูแต่เม้นท์เอามันส์
ในวันนี้ จขกท.มีความเห็นประการหนึ่งคือ ช่องเจ็ดในระยะหลัง ที่ยกระดับละครขึ้นมาค่อนข้างมาก ทั้งบทและโปรดัคชัน มีบทประพันธ์ใหม่ๆเข้ามามากแทนที่จะรีเมคเรื่องเก่าๆ จนเริ่มมีกระแสในโลกออนไลน์ (ที่คนเมืองเขายกยอนักหนาว่ามันใหญ่ที่สุด เป็นวงกว้างที่สุด ทั้งๆที่ Netizen เมืองไทยก็ยังไม่ถึง 60% ด้วยซ้ำ) ในหลายเรื่อง คือในฐานะที่คอยเชียร์นะ เอาจริงๆ ละครช่องนี้ที่ไม่ค่อยเจาะกลุ่มโซเชียลเน็ตเวิร์ค แค่ติดเทรด์บางอย่างเช่น twitter ไม่ต้องที่หนึ่ง จขกท.ก็ดีใจตายห่านแล้ว คืออย่างน้อยก็เจาะได้บ้าง แล้วค่อยๆไต่ไปเรื่อยๆอย่างค่อยเป็นค่อยไป ก้าวช้าๆอย่างมั่นคงดีกว่า
(เป็นเรื่องปกติของทุกสิ่งในสากลจักรวาลที่มีขึ้นและลง ลงแล้วขึ้น ซึ่งก็ใช้เวลาไม่เท่ากัน)
ในส่วนของละครนั้น ไม่ได้ผูกขาดกับค่ายเก่าแก่ที่ไม่พัฒนาเช่นเดิม แต่กระจายให้ค่ายต่างๆทำมากขึ้น ซึ่งหลายค่ายก็มีผลงานค่อนข้างดี เป็นผลให้ค่ายเก่าแก่ต้องหันกลับมาทบทวนและยกระดับการทำงานของตัวเองบ้าง (แม้ไม่มากนักก็ตาม)
ในส่วนนี้ จึงเป็นที่มาของหัวข้อกระทู้วันนี้คือ "ช่องเจ็ดจะเสียช่วงหลังนี้ ไม่ใช่เพราะทำละครห่วย"
ทำไมจึงพูดอย่างนี้ เนื่องจากการทำละครที่ค่อนข้างพัฒนา ทำให้ข้อครหาเรื่องละครห่วยหรือป่วยลดไปบ้าง (แม้จะยังมีอยู่บ้างจากคนปากปีจอที่ไม่ได้ดูสักครั้ง) ดังนั้น ข้อที่จะทำให้ช่องนี้เสีย จึงมาจากสาเหตุอื่น
สาเหตุในมุมมองของ จขกท.นั้น มีสองประการ ดังนี้
1.ความเหนียมอาย ใจไม่ถึง - ปัญหานี้คือ การที่ทำละครบางเรื่อง ที่มีบางประเด็นค่อนข้างล่อแหลมต่อศีลธรรม (เป็นความย้อนแย้งหรือ paradox อย่างยิ่งที่มีความต้องการดูสื่อเช่นนี้สูงในสังคมที่แหกปากเรียกร้องหาโลกที่อุดมไปด้วยศีลธรรม) ที่ช่องมักจะตัดออกอย่างห้วนๆ ทำให้อารมณ์ของผู้ชมไม่สุด และมีเสียงบ่น(บางคนถึงขั้นก่นด่า) จากผู้ชมหลายๆคน ทำให้ผลงานนั้นแม้จะดี แต่ก็ไม่เต็มที่ ยังขาดๆบางอย่าง
ซึ่ง จขกท. มีความเห็นว่า ถ้าอยากจะทำอะไร ทำให้สุดไปเลยดีกว่า พวกดัดจริตโลกสวยปล่อยนางไปเถอะ ส่วนสังคมจะมองยังไง ก็ต้องเรียนรู้และปรับใช้เอา สังคมยุคนี้มันเปลี่ยนแปลงเร็ว บางสิ่งที่ปีนี้เคยนิยม ปีหน้าอาจไม่ หรือปีนี้ไม่ ปีหน้าก็อาจนิยมทำกัน นำเสนอให้สุด และเรียนรู้จะดีกว่า
เหมือนเด็กที่ค่อยๆเรียนรู้จากการทำหลายสิ่งด้วยตัวเอง แต่ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมปล่อยให้เรียนรู้ด้วยความห่วง ก็จะทำให้ไม่รู้อะไรเลย
ลองดู อย่ากลัวที่จะทำ อีกอย่าง ช่องนี้โดนสบประมาทมามาก ย่อมมีภูมิคุ้มกันบางแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร
(หลายคนที่เป็นแฟนคลับขั้น ultra ของนักแสดงหรือค่ายอื่นๆรับไม่ได้เวลามีใครมาวิจารณ์สิ่งที่ตัวเองชอบ ในสิ่งที่แฟนช่องเจ็ดมองว่าเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว)
แต่ก็ต้องขอชม ที่ยังมีความรับผิดชอบต่อสังคม แม้ว่าจะดูมากไป แต่ก็ถือว่าทำดี (ผิดกับผู้ประกอบการหลายๆราย)
หากทำได้ ก็จะเป็นผลดีทั้งกับช่องและทีมงาน นักแสดงเองด้วย
2.ความเป็นนักพรตหรือฤาษี - อันนี้ไม่ได้หมายความว่าช่องนี้เป็นอาศรมหรืออะไร แต่หมายถึงว่า ควรจะพรีเซนท์ ประชาสัมพันธ์ตัวเองให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ใช่อยู่สันโดษแบบนักพรต อยู่แบบที่ตัวเองเป็น ฐานคนชมอย่างไรก็เท่านั้น ไม่โลภ ไม่เพิ่ม (อาจเป็นผลมาจากข้อ 1.ที่ใจไม่ถึง)
คือในส่วนนี้อย่างน้อยก็เป็นข้อดี คือไม่ยัดเยียดให้คนดูมากจนเกินไป ไม่ยัดเยียดจนเลี่ยนเจียนจะอ้วก แต่ก็ถือว่าน้อยไปอยู่ดี
ในเมื่อตอนนี้ก็เริ่มกลับมาพัฒนาใหม่แล้ว ถ้ามั่นคงแล้ว ก็ควรโชว์หรือเปิดตัวตัวเองให้สมศักดิ์ศรีไปเลยดีกว่า อย่าไปเหนียม อยากให้คนรู้จักมากขึ้น ก็ต้องเดินเข้าหา ไม่ใช่รอให้ใครเดินมาหาเอง เพชรงามอยู่กลางป่า ถ้าไม่มีคนไปเจอ มันก็เป็นแค่หินสีธรรมดา ไม่มีค่าอะไร ดังนั้นควรที่จะประชาสัมพันธ์ตัวเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่
ประมาณนี้ เพียงเท่านี้ ก็จะทำให้ลดจุดด้อยลงไป การแข่งขันทางธุรกิจโทรทัศน์และทางเลือกของคนดูก็จะมีมากขึ้น
ช่องเจ็ดจะเสียช่วงหลังนี้ ไม่ใช่เพราะทำละครห่วย
ในวันนี้ จขกท.มีความเห็นประการหนึ่งคือ ช่องเจ็ดในระยะหลัง ที่ยกระดับละครขึ้นมาค่อนข้างมาก ทั้งบทและโปรดัคชัน มีบทประพันธ์ใหม่ๆเข้ามามากแทนที่จะรีเมคเรื่องเก่าๆ จนเริ่มมีกระแสในโลกออนไลน์ (ที่คนเมืองเขายกยอนักหนาว่ามันใหญ่ที่สุด เป็นวงกว้างที่สุด ทั้งๆที่ Netizen เมืองไทยก็ยังไม่ถึง 60% ด้วยซ้ำ) ในหลายเรื่อง คือในฐานะที่คอยเชียร์นะ เอาจริงๆ ละครช่องนี้ที่ไม่ค่อยเจาะกลุ่มโซเชียลเน็ตเวิร์ค แค่ติดเทรด์บางอย่างเช่น twitter ไม่ต้องที่หนึ่ง จขกท.ก็ดีใจตายห่านแล้ว คืออย่างน้อยก็เจาะได้บ้าง แล้วค่อยๆไต่ไปเรื่อยๆอย่างค่อยเป็นค่อยไป ก้าวช้าๆอย่างมั่นคงดีกว่า
(เป็นเรื่องปกติของทุกสิ่งในสากลจักรวาลที่มีขึ้นและลง ลงแล้วขึ้น ซึ่งก็ใช้เวลาไม่เท่ากัน)
ในส่วนของละครนั้น ไม่ได้ผูกขาดกับค่ายเก่าแก่ที่ไม่พัฒนาเช่นเดิม แต่กระจายให้ค่ายต่างๆทำมากขึ้น ซึ่งหลายค่ายก็มีผลงานค่อนข้างดี เป็นผลให้ค่ายเก่าแก่ต้องหันกลับมาทบทวนและยกระดับการทำงานของตัวเองบ้าง (แม้ไม่มากนักก็ตาม)
ในส่วนนี้ จึงเป็นที่มาของหัวข้อกระทู้วันนี้คือ "ช่องเจ็ดจะเสียช่วงหลังนี้ ไม่ใช่เพราะทำละครห่วย"
ทำไมจึงพูดอย่างนี้ เนื่องจากการทำละครที่ค่อนข้างพัฒนา ทำให้ข้อครหาเรื่องละครห่วยหรือป่วยลดไปบ้าง (แม้จะยังมีอยู่บ้างจากคนปากปีจอที่ไม่ได้ดูสักครั้ง) ดังนั้น ข้อที่จะทำให้ช่องนี้เสีย จึงมาจากสาเหตุอื่น
สาเหตุในมุมมองของ จขกท.นั้น มีสองประการ ดังนี้
1.ความเหนียมอาย ใจไม่ถึง - ปัญหานี้คือ การที่ทำละครบางเรื่อง ที่มีบางประเด็นค่อนข้างล่อแหลมต่อศีลธรรม (เป็นความย้อนแย้งหรือ paradox อย่างยิ่งที่มีความต้องการดูสื่อเช่นนี้สูงในสังคมที่แหกปากเรียกร้องหาโลกที่อุดมไปด้วยศีลธรรม) ที่ช่องมักจะตัดออกอย่างห้วนๆ ทำให้อารมณ์ของผู้ชมไม่สุด และมีเสียงบ่น(บางคนถึงขั้นก่นด่า) จากผู้ชมหลายๆคน ทำให้ผลงานนั้นแม้จะดี แต่ก็ไม่เต็มที่ ยังขาดๆบางอย่าง
ซึ่ง จขกท. มีความเห็นว่า ถ้าอยากจะทำอะไร ทำให้สุดไปเลยดีกว่า พวกดัดจริตโลกสวยปล่อยนางไปเถอะ ส่วนสังคมจะมองยังไง ก็ต้องเรียนรู้และปรับใช้เอา สังคมยุคนี้มันเปลี่ยนแปลงเร็ว บางสิ่งที่ปีนี้เคยนิยม ปีหน้าอาจไม่ หรือปีนี้ไม่ ปีหน้าก็อาจนิยมทำกัน นำเสนอให้สุด และเรียนรู้จะดีกว่า
เหมือนเด็กที่ค่อยๆเรียนรู้จากการทำหลายสิ่งด้วยตัวเอง แต่ถ้าพ่อแม่ไม่ยอมปล่อยให้เรียนรู้ด้วยความห่วง ก็จะทำให้ไม่รู้อะไรเลย
ลองดู อย่ากลัวที่จะทำ อีกอย่าง ช่องนี้โดนสบประมาทมามาก ย่อมมีภูมิคุ้มกันบางแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องกลัวอะไร
(หลายคนที่เป็นแฟนคลับขั้น ultra ของนักแสดงหรือค่ายอื่นๆรับไม่ได้เวลามีใครมาวิจารณ์สิ่งที่ตัวเองชอบ ในสิ่งที่แฟนช่องเจ็ดมองว่าเป็นเรื่องขี้ประติ๋ว)
แต่ก็ต้องขอชม ที่ยังมีความรับผิดชอบต่อสังคม แม้ว่าจะดูมากไป แต่ก็ถือว่าทำดี (ผิดกับผู้ประกอบการหลายๆราย)
หากทำได้ ก็จะเป็นผลดีทั้งกับช่องและทีมงาน นักแสดงเองด้วย
2.ความเป็นนักพรตหรือฤาษี - อันนี้ไม่ได้หมายความว่าช่องนี้เป็นอาศรมหรืออะไร แต่หมายถึงว่า ควรจะพรีเซนท์ ประชาสัมพันธ์ตัวเองให้มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ไม่ใช่อยู่สันโดษแบบนักพรต อยู่แบบที่ตัวเองเป็น ฐานคนชมอย่างไรก็เท่านั้น ไม่โลภ ไม่เพิ่ม (อาจเป็นผลมาจากข้อ 1.ที่ใจไม่ถึง)
คือในส่วนนี้อย่างน้อยก็เป็นข้อดี คือไม่ยัดเยียดให้คนดูมากจนเกินไป ไม่ยัดเยียดจนเลี่ยนเจียนจะอ้วก แต่ก็ถือว่าน้อยไปอยู่ดี
ในเมื่อตอนนี้ก็เริ่มกลับมาพัฒนาใหม่แล้ว ถ้ามั่นคงแล้ว ก็ควรโชว์หรือเปิดตัวตัวเองให้สมศักดิ์ศรีไปเลยดีกว่า อย่าไปเหนียม อยากให้คนรู้จักมากขึ้น ก็ต้องเดินเข้าหา ไม่ใช่รอให้ใครเดินมาหาเอง เพชรงามอยู่กลางป่า ถ้าไม่มีคนไปเจอ มันก็เป็นแค่หินสีธรรมดา ไม่มีค่าอะไร ดังนั้นควรที่จะประชาสัมพันธ์ตัวเองให้มากกว่าที่เป็นอยู่
ประมาณนี้ เพียงเท่านี้ ก็จะทำให้ลดจุดด้อยลงไป การแข่งขันทางธุรกิจโทรทัศน์และทางเลือกของคนดูก็จะมีมากขึ้น