คือมีแฟนเปนชาวต่างชาติค่ะ ระหว่างที่คบกันไม่เคยคิดขอเงินเค้าเลย เพราะตัวเองมีรายได้จากการทำงานอยู่แล้ว
แต่จะเรียกว่าโชคร้ายก้อได้ บังเอิญงานที่ทำอยู่มีปัญหา เจ้านายปิดกิจการ เนื่องจากสภาวะขาดทุน เราเองก้อตั้งรับไม่ทัน
พูดตรงๆคือ ช๊อคเลย ที่การเงินมาสะดุด เพราะปกติก้อทำไปใช้ไป แต่ละเดือนแทบไม่มีเหลือเก็บ เพราะต้องส่งลูกเรียน
พอดีหย่ากับสามีคนไทยแล้วค่ะ  ทุกคนคงรู้ว่างานไม่ได้หากันง่ายๆ เราเลยเอ่ยปากขอความช่วยเหลือกับแฟนต่างชาติ
คือไม่ได้ขอ แต่จะเปนการยืมค่ะ ถ้าเราได้งานเราก้อจะทยอยคืนให้ พอเราเอ่ยไปเค้าก้อเงียบ ทั้งๆที่เค้ารู้ดีว่าเราทำงานหนัก
แทบทุกวันเพราะลูก มันอาจดูเหมือนเราเปนคนเหนแก่ตัวก้อได้ อยู่ดีๆความคิดนึงก้อแว๊บเข้ามาในสมอง ว่าขนาดเราเดือดร้อน
จะเปนจะตายขนาดนี้เค้ายังไม่คิดจะช่วยเลย และต่อไปข้างหน้าเราไม่แย่กว่านี้หรอ เราเลยบอกเลิกเค้าทั้งๆที่รักเค้านี่ละ
( เรากะเค้ายังไม่มีอะไรกันนะค่ะ เปนแค่แฟนไม่ใช่คู่นอน) เพิ่งคบกันมา 5เดือนค่ะ เราคิดแค่ว่าเค้าไม่มีความมั่นคงให้กับเรา
เราไม่อยากผิดพลาดเปนครั้งที่2ค่ะ เราเห็นแก่ตัวหรือป่าวค่ะแบบนี้ แต่เราก้อไม่ได้มีคนอื่นนะค่ะ แต่เรากำลังเดือดร้อน และเรา
ก้อมีแต่เค้าคนเดียว แค่อยากขอยืมช่วงที่ยังไม่มีงานทำแค่นั้นเองค่ะ
เราอยากถามความคิดเห็นของทุกๆคนดูค่ะ บางทีตัวคนเดียวก้อคิดอะไรไม่ออก ไม่รู้ตัวเองทำถูกหรือทำผิด