ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัยอยู่ค่ะ มีเพื่อนมาก็หลากหลาย ในทุกๆปีที่ใช้ชีวิตวัยเรียนก็จะต้องมีเพื่อนบางกลุ่มในห้องที่บ้านรวย มีชีวิตที่สุขสบายเหลือเกิน

บ้านเราฐานะไม่รวยค่ะ อยากกินของอร่อยๆตามร้านอาหารบ้าง อยากซื้อชุดไม่ซ้ำใส่บ้าง อยากไปเที่ยวต่างจังหวัดที่เป็นสถานที่สวยๆ อยากมีรถขับในมหาลัยเพราะร้อนเหลือเกิน อยากอยู่หอพักห้องแอร์ อยากเรียนรู้อะไรก็ใช้เงินเป็นใบเบิกทาง ลองคิดดูนะคะ บางทีอยากลองทำเบเกอรี่แต่อุปกรณ์ไมาเอื้ออำนวยเพราะไม่มีเงินซื้อ กลายเป็นคนไม่มีทักษะติดตัว

เราไม่เคยคิดจะตามกระแสนะคะ เพียงแต่เราโดนดูถูกมาเยอะ เวลาไปทำรายงานเราก็มักจะใส่ชุดแต่ตัวเดิมๆ โดนเพื่อนล้อมาก็มาก ไม่มีเงินดูแลตัวเอง อยากมีผิวดีๆแบบคนอื่นแต่ครีมก็แพง รู้สึกน้อยใจจริงๆนะคะ ไม่อยากไปทำกิจกรรมอะไรที่โรงเรียนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรรวมถึงมหาวิทยาลัยด้วยเพราะกลัวมีคนสังเกตเห็นชุดที่มันเก่าๆของเรา

ด้วยปัญหาที่กล่าวมานี้มันเป็นปมด้อยในใจเรามากค่ะ อยากให้ทุกคนช่วยเราคิดวิธีปลงให้ยอมรับปมด้อยของเราให้ได้ เราควรจะคิดยังไงดีคะ ต้องรอทำงานถึงได้ทำอะไรที่ต้องการสักทีใช่ไหมคะ ต้องมองเพื่อนๆในมหาลัยมีชีวิตที่สุขสบายตาปริบๆไปอีก 3-4 ปีใช่ไหมคะ TT