สวัสดีครับ นี่คือกระทู้แรกของผม เขียนผิดๆถูกๆยังไงก็ขอโทษไว้ล่วงหน้านะครับ
ผมขอบอกก่อนเลยว่า ผมคือชู้ คุณอาจคิดว่าผมไม่ดี ผมแมร่ง ผมก็รู้เหมือนคนทั้งโลกนั่นแหละครับว่าชู้อะมันผิด กับบางคนชู้อาจเกิดจากความตื่นเต้น แต่สำหรับผม ทุกอย่างมันเกิดจากความรัก ความสนิทสนม แล้วบอกก่อนเลยว่า เป็นญาติพี่น้องกันด้วย แต่ก็ไม่ได้เป็นญาติสนิทกันนะครับ เรื่องมีอยู่ว่า เราสนิทกันเล่นกันมาตั้งแต่เด็ก แต่ก็ต้องพรากจากกันเพราะเธอต้องย้ายบ้านไปอยู่ที่อื่น และผมก็ได้มาเจอเธออีกทีตอนผมเริ่มอายุได้ 17ปี ตอนนี้ผม19 ตลอดเวลา3ปีเราติดต่อกันมาตลอดและเธอก็มีแฟนแล้ว ตอนนี้เธออายุได้23 ครอบครัวเธอคือมาแนวแบบคลุมถุงชน ซึ่งผมก็เพิ่งเคยเจอ ผมยอมรับเลยว่า เธอรักผมมากกว่าเขา เธอให้ความสำคัญผมมากกว่าเขา ผมมีเวลาได้อยู่กับเธอมากกว่าเขาซ่ะอีก และเธอก็บอกผมตลอดว่ารอเราคบกันจริงๆได้ไหม แต่แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่ผมอยากมีอะไรที่มากกว่าคำว่าชู้ที่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ ผมอยากได้เธอเข้ามาเป็นแฟนจริงๆจังๆกับผม ซึ่งก่อนหน้านี้ ผมยอมรับเลยว่าผมไม่ได้จริงจังอะไรกับเธอ แต่ตอนนี้ผมกลับอยากได้อะไรที่มากกว่านั้น ผมเริ่มให้คำถามเธอเรื่องคบกับผมจริงๆจังๆ แต่เธอก็บ่ายเบี่ยงมาตลอดจนผมเริ่มทนไม่ไหวและผมคิดได้ว่า ผมควรถอยออกมาได้แล้ว เธอไม่คิดจะเลิกกับเขาจริงๆหรอก แต่ทุกวันนีผมก็ยังทำไม่ได้ ผมยอมรับเลยว่าผมรักเขามาก มากซ่ะจนโงหัวไม่ขึ้น ผมไม่รู้ว่าผมควรทำยังไงต่อ มันตันไปหมด มืดแปดด้านจริงๆผมคิดแค่ว่า ผมคือชนะใจเขา แต่ชนะไม่ถูกเวลาแค่นั้นเอง  ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ ขอบคุณมากครับ.