สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ ถ้าถ้าไม่เหมาะสมหรืออะไรก็ขออภัยไว้ก่อนเลยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อปีที่แล้ว เราเพิ่งเข้าปีหนึ่ง ก็ต้องมีทำกิจกรรมรับน้องกันเป็นธรรมดา ช่วงแรกๆก็ยอมรับว่าทุกคนไม่ค่อยสนิทกันหรอก พอเริ่มทำกิจกรรมร่วมกันก็เริ่มรักกันมากขึ้น ช่วงแรกๆ เราก็เริ่มทำความรู้จักกับเพื่อนทุกภาคก่อน(เพราะมันปนๆกัน) แล้วก็เริ่มเป็นเพื่อนในภาค จนแยกเป็นเพื่อนแต่ละเอกค่ะ เอกเรามันมีคนน้อยมากยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันไป4ปี ก็ทำความรู้จักกันไป จนมีเพื่อนคนนึงในเอกเรา(เป็นผู้ชาย) เราก็เข้าไปคุยกับเค้า เค้าก็คุยกับเรา ก็ปกติไม่มีไร ช่วงทำกิจกรรมเราจะกระจายไปทั่ว(คือช่วยงานไปเรื่อยๆ) แต่คนนี้จะแบบชอบนั่งอยู่คนเดียว เราเลยไปนั่งคุยเป็นเพื่อน เพื่อนคนอื่นก็มีแซวบ้างแล็กๆ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะช่วงนั้นเราอยู่กับเค้าบ่อย เวลาผ่านไปจนเริ่มเปิดเทอม ช่วงนั้นเราก็ต้องมีกลุ่มเพื่อนสนิทเป็นธรรมดา เค้าก็มาอยู่ด้วย เราก็ไม่ได้อะไรก้เห็นว่าเป็นเพื่อนกันไรงี้
ต่อมาสักพักก็เริ่มออกลาย เริ่มแซว แซวช่วงแรกๆก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะ แต่ยิ่งนานวันเข้าก็เริ่มทำตัวน่าหมั่นไส้มากขึ้น จากแค่แซวกลายเป็นชอบพูดจาลามปามและ เอาและ เราก็เป็นคนตรง(มาก) และก็ไม่ชอบใหเใครมาพูดจาเลอะเทอะแบบไม่เกรงใจกัน ตอนแรกเราก็เตือนเค้าไปว่า "เห้ย มากไปป่าวอ่ะ เริ่มไม่เล่นแล้วนะ" แล้วก็ชอบพูดจาประมาณว่าพร่ำเพ้อถึงอดีตคนรัก ไม่ก็บอกว่าชอบมีคนมองอยู่เรื่อย สักพักก็เปลี่ยนมาบอกว่าชอบคนในภาคเรา เราก็เห้ยจริงง่ะ แล้วก่อนหน้านี่ที่บอกว่าคิดถึงคนเก่าอ่ะ คือไร เราก็เริ่มไม่โอเคและ นานๆเข้า ก็เริ่มแบบอึดอัดแล้วอ่ะ ช่วงทำกิจกรรม เค้าป่วยก็ยอมรับนะแต่รู้สึกแปลกกับท่าเดินของเค้าว่าต้องเดินช้าขนาดนั้นเลยหรอ (เราเป็นประเภทไม่ทิ้งเพื่อนอ่ะค่ะ ใครหายไปต้องตามไม่ก็ถาม) แล้วพอสังเกตไปได้สักพักก็เข้าใจละ ว่าเค้ากำลังเก๊กอยู่(ไม่ได้คิดไปเองนะคะ เพื่อนคนอื่นๆก็บอก) สังเกตได้จากหลายๆอย่างที่เค้าเล่าคือ ชอบบอกว่าตัวเองตอนผอมแล้วดูดีมาก เป็นที่ปลื้มของสาวๆ แต่พอเราดูรูปก็ไม่ได้แย่นะ แต่ไม่หล่ออ่ะ อันนี้ยังไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ช่วงนี้คือเริ่มรู้ไม่ชอบเพื่อนคนนี้แล้ว หลังจากนั้นก็พูดจาไม่เกรงใจและ จนวันนึงทนไม่ไหวก็เลยด่าเค้าไป แล้วก็บอกเค้าว่าเกลียดแบบ "กูเกลียดอ่ะ" อะไรประมาณนี้ แล้วหลังจากนั้นเค้าก็เริ่มออกห่างจากเรา เหมือนกับรู้ตัวว่าเราอยู่ข้างเค้าแล้วรู้สึกแย่ เลยห่างไป แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลย
เราได้ฟังจากเพื่อนอีกกลุ่มที่เค้าไปสนิทด้วย(เพื่อนเอกเดียวกันเล่า)ว่า เค้าไปพูดว่าเราอ่ะน่ารำคาญ ไม่ชอบเราเลย(อ้าว) ชอบจ้องเค้าอยู่นั่นแหละ(หลงตัวเองรึป่าว) ไม่พอ ลามไปถึงเพื่อนในกลุ่มคนอื่นอีก ประมาณว่าอยู่กับคนนี้ไม่ได้เพราะน่ากลัวทั้งที่จริงๆแล้วไม่มีไรเลย เราได้ยินเราก็โกรธมาก เพราะเราแค่เป็นห่วงเค้า การที่เพื่อนเป็นห่วงเพื่อนนี่มันแย่มากเลยหรอ แล้วยิ่งเป็นเพื่อนเอกเดียวกันด้วยควรจะรักกันให้มากๆไม่ใช่หรอ แต่เพื่อนอีกกลุ่มก็พยายามปลอบเราว่าช่างมันเหอะ คืดมากไปก็ปวดหัวเปล่าๆ เราก็เลยเย็นลงบ้าง แต่เราก็เตือนเพื่อนอีกกลุ่มไปเหมือนกันว่า ก็ทนๆไปก่อนละกัน ตอนนี้มันยังไม่ออกลาย อยู่ไปนานๆเดี๋ยวก็รู้เอง เพราะเรื่องนี้เราเจอกับตัวแล้วแบบไม่โอเค จะเล่าให้คนอื่นฟังแล้วต้องเชื่อก็ไม่ใช่ เราไม่ใช่คนดีวิเศษอะไรขนาดนั้น เพื่อนเราก็โอเค ไม่เป็นไรหรอก เอาอยู่แหละ คนเรามันต้องมีการปรับตัวกันบ้าง เวลาผ่านไป บางคนที่แซวเรากับเค้า แรกๆก็ไม่ได้อะไร แต่หลังจากวันนั้นเราจะแสดงท่าทีไม่พอใจทันที เพราะจะได้รู้ว่าเราไม่ชอบแล้ว เรื่องนั้นก็เริ่มหายไป จนสักพัก เพื่อนเราเริ่มบ่นๆเรื่องเพื่อนคนนี้ แต่เพื่อนในกลุ่มอีกคนบอกว่าทนไปเหอะ ยังไงก็เพื่อนเรา(เพื่อนคนนี้เป็นคนดีมากๆ) แต่พอนานเข้ามันก็ต้องมีวันระเบิด เพราะเริ่มสร้างเรื่องแบบแปลกๆ เช่น ออกจากกลุ่มไลน์โดยไม่ทราบสาเหตุ ทักไปไม่ตอบตีตัวออกห่าง ทำตัวแปลกๆ จนวันนึง เพื่อนเรา(ที่ใจดี)คนนั้นระเบิดอารมณ์ด่าเค้าไปกลางห้องเรียน(ตอนนั้นเราไม่อยู่) เพื่อนคนอื่นๆต้องบอกให้ใจเย็นๆ พอใจเย็นลงก็เลยถามไปตรงๆแต่ก็ไม่ตอบ บอกแค่ว่าจะพยายามปรับตัวให้ดีขึ้น แล้วอยู่ดีๆก็มาขอโทษเรา เราก็งง เค้าบอกว่าเค้าเคยตะคอกเราทำให้เราโกรธและไม่คุย ทั้งๆที่เราจำได้ว่าเราต่างหากที่เป็นคนตะคอกใส่เค้า เราก็เลยเออออแบบงงๆไป แต่หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม เพื่อนที่ใจดีของเราก็มาปรึกษาเราว่าจะทำไงดีเพราะเริ่มอาการหนักขึ้น เมื่อก่อนก็ทำงานกลุ่มด้วยกันแต่ตอนนี้เริ่มลำบากใจและ
พอมาเทอมสองมีงานอะไรที่ต้องทำเป็นกลุ่ม เค้าก็จะอาสาทำเดี่ยวทันที จนอาจารย์เริ่มปรึกษาเรื่องเพื่อนคนนี้กัน แล้วพี่รหัสเราไปได้ยิน เลยมาถามเราว่าจะเอาไงกับเพื่อนคนนี้ เพราะอยู่เอกเดียวกันด้วย เราก็บอกตอนนี้เราไม่ได้อะไรเค้าแล้ว จริงๆเราก็สงสารเค้านะ เพราะภูมิหลังครอบครัวเค้าไม่ค่อยดี ทำให้เค้าคิดว่าเมื่อมีปัญหาจะไม่ยุ่งกับใครทั้งนั้นจนกลายเป็นแบบนี้(อันนี้ฟังจากเพื่อนที่มาจากจังหวัดเดียวกันเล่าให้ฟังค่ะ) แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีพี่เค้าก็เป็นห่วงเหมือนกัน เราก็เลยโอเค ในเมื่อผ่านมานานแล้วก็ไม่โกรธเกลียดกันและ แต่จะให้ไปเริ่มนับหนึ่งใหม่เลยคงไม่ไหว เพราะมันหลายเรื่องมาก แต่คือตอนนี้เราโอเคแล้วนะคะ คือคุยกันได้ปกติ(ก่อนหน้านี้คือไม่คุยและไม่มองหน้า) จนมาเมื่อไม่นานมานี้ ประมาณสองสามอาทิตย์ที่แล้ว มันโพสลงเฟส(จริงๆเรามีเฟสเค้าแต่เราบล็อกการรับรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเค้า เราเลยไม่รู้ว่าเค้าโพสอะไร) ประมาณว่า "กูอยู่คนเดียวได้ กูเก่ง" อะไรประมาณนี้ คือแบบ........ แล้วจะให้เอายังไงค้าาาาาาาา อันนี้คือเพื่อนเราแคปรูปมาแปะให้อ่าน แล้วก็บอกว่าเหนื่อยอ่ะ เราก็เหนื่อยนะ ไม่รู้จะทำไงแล้ว
.
.
.
ใครคิดยังไงช่วยบอกกันด้วยนะคะ ไม่รู้จะแก้ยังไงจริงๆ เราก็ไม่มีอคติกับเค้าแล้วนะคะ คุยได้เหมือนเดิมแล้ว แต่ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ
ทำยังไงกับเพื่อนคนนี้ดีคะ
เรื่องมีอยู่ว่า
เมื่อปีที่แล้ว เราเพิ่งเข้าปีหนึ่ง ก็ต้องมีทำกิจกรรมรับน้องกันเป็นธรรมดา ช่วงแรกๆก็ยอมรับว่าทุกคนไม่ค่อยสนิทกันหรอก พอเริ่มทำกิจกรรมร่วมกันก็เริ่มรักกันมากขึ้น ช่วงแรกๆ เราก็เริ่มทำความรู้จักกับเพื่อนทุกภาคก่อน(เพราะมันปนๆกัน) แล้วก็เริ่มเป็นเพื่อนในภาค จนแยกเป็นเพื่อนแต่ละเอกค่ะ เอกเรามันมีคนน้อยมากยังไงก็ต้องอยู่ด้วยกันไป4ปี ก็ทำความรู้จักกันไป จนมีเพื่อนคนนึงในเอกเรา(เป็นผู้ชาย) เราก็เข้าไปคุยกับเค้า เค้าก็คุยกับเรา ก็ปกติไม่มีไร ช่วงทำกิจกรรมเราจะกระจายไปทั่ว(คือช่วยงานไปเรื่อยๆ) แต่คนนี้จะแบบชอบนั่งอยู่คนเดียว เราเลยไปนั่งคุยเป็นเพื่อน เพื่อนคนอื่นก็มีแซวบ้างแล็กๆ เราก็ไม่ได้อะไร เพราะช่วงนั้นเราอยู่กับเค้าบ่อย เวลาผ่านไปจนเริ่มเปิดเทอม ช่วงนั้นเราก็ต้องมีกลุ่มเพื่อนสนิทเป็นธรรมดา เค้าก็มาอยู่ด้วย เราก็ไม่ได้อะไรก้เห็นว่าเป็นเพื่อนกันไรงี้
ต่อมาสักพักก็เริ่มออกลาย เริ่มแซว แซวช่วงแรกๆก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะ แต่ยิ่งนานวันเข้าก็เริ่มทำตัวน่าหมั่นไส้มากขึ้น จากแค่แซวกลายเป็นชอบพูดจาลามปามและ เอาและ เราก็เป็นคนตรง(มาก) และก็ไม่ชอบใหเใครมาพูดจาเลอะเทอะแบบไม่เกรงใจกัน ตอนแรกเราก็เตือนเค้าไปว่า "เห้ย มากไปป่าวอ่ะ เริ่มไม่เล่นแล้วนะ" แล้วก็ชอบพูดจาประมาณว่าพร่ำเพ้อถึงอดีตคนรัก ไม่ก็บอกว่าชอบมีคนมองอยู่เรื่อย สักพักก็เปลี่ยนมาบอกว่าชอบคนในภาคเรา เราก็เห้ยจริงง่ะ แล้วก่อนหน้านี่ที่บอกว่าคิดถึงคนเก่าอ่ะ คือไร เราก็เริ่มไม่โอเคและ นานๆเข้า ก็เริ่มแบบอึดอัดแล้วอ่ะ ช่วงทำกิจกรรม เค้าป่วยก็ยอมรับนะแต่รู้สึกแปลกกับท่าเดินของเค้าว่าต้องเดินช้าขนาดนั้นเลยหรอ (เราเป็นประเภทไม่ทิ้งเพื่อนอ่ะค่ะ ใครหายไปต้องตามไม่ก็ถาม) แล้วพอสังเกตไปได้สักพักก็เข้าใจละ ว่าเค้ากำลังเก๊กอยู่(ไม่ได้คิดไปเองนะคะ เพื่อนคนอื่นๆก็บอก) สังเกตได้จากหลายๆอย่างที่เค้าเล่าคือ ชอบบอกว่าตัวเองตอนผอมแล้วดูดีมาก เป็นที่ปลื้มของสาวๆ แต่พอเราดูรูปก็ไม่ได้แย่นะ แต่ไม่หล่ออ่ะ อันนี้ยังไม่เท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ช่วงนี้คือเริ่มรู้ไม่ชอบเพื่อนคนนี้แล้ว หลังจากนั้นก็พูดจาไม่เกรงใจและ จนวันนึงทนไม่ไหวก็เลยด่าเค้าไป แล้วก็บอกเค้าว่าเกลียดแบบ "กูเกลียดอ่ะ" อะไรประมาณนี้ แล้วหลังจากนั้นเค้าก็เริ่มออกห่างจากเรา เหมือนกับรู้ตัวว่าเราอยู่ข้างเค้าแล้วรู้สึกแย่ เลยห่างไป แต่ไม่ใช่อย่างนั้นเลย
เราได้ฟังจากเพื่อนอีกกลุ่มที่เค้าไปสนิทด้วย(เพื่อนเอกเดียวกันเล่า)ว่า เค้าไปพูดว่าเราอ่ะน่ารำคาญ ไม่ชอบเราเลย(อ้าว) ชอบจ้องเค้าอยู่นั่นแหละ(หลงตัวเองรึป่าว) ไม่พอ ลามไปถึงเพื่อนในกลุ่มคนอื่นอีก ประมาณว่าอยู่กับคนนี้ไม่ได้เพราะน่ากลัวทั้งที่จริงๆแล้วไม่มีไรเลย เราได้ยินเราก็โกรธมาก เพราะเราแค่เป็นห่วงเค้า การที่เพื่อนเป็นห่วงเพื่อนนี่มันแย่มากเลยหรอ แล้วยิ่งเป็นเพื่อนเอกเดียวกันด้วยควรจะรักกันให้มากๆไม่ใช่หรอ แต่เพื่อนอีกกลุ่มก็พยายามปลอบเราว่าช่างมันเหอะ คืดมากไปก็ปวดหัวเปล่าๆ เราก็เลยเย็นลงบ้าง แต่เราก็เตือนเพื่อนอีกกลุ่มไปเหมือนกันว่า ก็ทนๆไปก่อนละกัน ตอนนี้มันยังไม่ออกลาย อยู่ไปนานๆเดี๋ยวก็รู้เอง เพราะเรื่องนี้เราเจอกับตัวแล้วแบบไม่โอเค จะเล่าให้คนอื่นฟังแล้วต้องเชื่อก็ไม่ใช่ เราไม่ใช่คนดีวิเศษอะไรขนาดนั้น เพื่อนเราก็โอเค ไม่เป็นไรหรอก เอาอยู่แหละ คนเรามันต้องมีการปรับตัวกันบ้าง เวลาผ่านไป บางคนที่แซวเรากับเค้า แรกๆก็ไม่ได้อะไร แต่หลังจากวันนั้นเราจะแสดงท่าทีไม่พอใจทันที เพราะจะได้รู้ว่าเราไม่ชอบแล้ว เรื่องนั้นก็เริ่มหายไป จนสักพัก เพื่อนเราเริ่มบ่นๆเรื่องเพื่อนคนนี้ แต่เพื่อนในกลุ่มอีกคนบอกว่าทนไปเหอะ ยังไงก็เพื่อนเรา(เพื่อนคนนี้เป็นคนดีมากๆ) แต่พอนานเข้ามันก็ต้องมีวันระเบิด เพราะเริ่มสร้างเรื่องแบบแปลกๆ เช่น ออกจากกลุ่มไลน์โดยไม่ทราบสาเหตุ ทักไปไม่ตอบตีตัวออกห่าง ทำตัวแปลกๆ จนวันนึง เพื่อนเรา(ที่ใจดี)คนนั้นระเบิดอารมณ์ด่าเค้าไปกลางห้องเรียน(ตอนนั้นเราไม่อยู่) เพื่อนคนอื่นๆต้องบอกให้ใจเย็นๆ พอใจเย็นลงก็เลยถามไปตรงๆแต่ก็ไม่ตอบ บอกแค่ว่าจะพยายามปรับตัวให้ดีขึ้น แล้วอยู่ดีๆก็มาขอโทษเรา เราก็งง เค้าบอกว่าเค้าเคยตะคอกเราทำให้เราโกรธและไม่คุย ทั้งๆที่เราจำได้ว่าเราต่างหากที่เป็นคนตะคอกใส่เค้า เราก็เลยเออออแบบงงๆไป แต่หลังจากนั้นก็เหมือนเดิม เพื่อนที่ใจดีของเราก็มาปรึกษาเราว่าจะทำไงดีเพราะเริ่มอาการหนักขึ้น เมื่อก่อนก็ทำงานกลุ่มด้วยกันแต่ตอนนี้เริ่มลำบากใจและ
พอมาเทอมสองมีงานอะไรที่ต้องทำเป็นกลุ่ม เค้าก็จะอาสาทำเดี่ยวทันที จนอาจารย์เริ่มปรึกษาเรื่องเพื่อนคนนี้กัน แล้วพี่รหัสเราไปได้ยิน เลยมาถามเราว่าจะเอาไงกับเพื่อนคนนี้ เพราะอยู่เอกเดียวกันด้วย เราก็บอกตอนนี้เราไม่ได้อะไรเค้าแล้ว จริงๆเราก็สงสารเค้านะ เพราะภูมิหลังครอบครัวเค้าไม่ค่อยดี ทำให้เค้าคิดว่าเมื่อมีปัญหาจะไม่ยุ่งกับใครทั้งนั้นจนกลายเป็นแบบนี้(อันนี้ฟังจากเพื่อนที่มาจากจังหวัดเดียวกันเล่าให้ฟังค่ะ) แต่เราก็ไม่รู้จะทำยังไงดีพี่เค้าก็เป็นห่วงเหมือนกัน เราก็เลยโอเค ในเมื่อผ่านมานานแล้วก็ไม่โกรธเกลียดกันและ แต่จะให้ไปเริ่มนับหนึ่งใหม่เลยคงไม่ไหว เพราะมันหลายเรื่องมาก แต่คือตอนนี้เราโอเคแล้วนะคะ คือคุยกันได้ปกติ(ก่อนหน้านี้คือไม่คุยและไม่มองหน้า) จนมาเมื่อไม่นานมานี้ ประมาณสองสามอาทิตย์ที่แล้ว มันโพสลงเฟส(จริงๆเรามีเฟสเค้าแต่เราบล็อกการรับรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเค้า เราเลยไม่รู้ว่าเค้าโพสอะไร) ประมาณว่า "กูอยู่คนเดียวได้ กูเก่ง" อะไรประมาณนี้ คือแบบ........ แล้วจะให้เอายังไงค้าาาาาาาา อันนี้คือเพื่อนเราแคปรูปมาแปะให้อ่าน แล้วก็บอกว่าเหนื่อยอ่ะ เราก็เหนื่อยนะ ไม่รู้จะทำไงแล้ว
.
.
.
ใครคิดยังไงช่วยบอกกันด้วยนะคะ ไม่รู้จะแก้ยังไงจริงๆ เราก็ไม่มีอคติกับเค้าแล้วนะคะ คุยได้เหมือนเดิมแล้ว แต่ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค่ะ