สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมเลยครับ ผมเสียใจมากไม่รู้จะทำอย่างไร เลยสมัครพันทิพย์มา เผื่อจะได้ความเห็นจากคนที่เคยมีประสบการณ์หรือผ่านเหตุการณ์ไรทำนองนี้มาก่อน
ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งครับ ผมไม่เคยจีบสาว ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ด้วยความที่ว่าผมหน้าตาธรรมดาๆตี๋ อวบๆอ้วนๆ 5555 บวกกับความขี้อายมากๆของผม คือเวลามอง ผญ นี่ถ้าเค้าหันมาสบตาปุ๊บผมนี่หันหนีเลยครับ เขิน >< ผมจึงไม่เคยมีเพื่อน ผญ มาก่อน เพราะไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยไรทำนองนี้ จนมาเข้ามหาวิทยาลัย
เพื่อนหญิงคนนี้ผมขอใช้ชื่อ ไอ A ตอนผมเข้ามามหาลิทลัย A มันไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ ก้เป็นผู้หญิง ตัวเล้กๆ ขาวๆ ก้ไม่ค่อยได้สนใจ หน้าตาก้กลางๆ
ผมเป็นคนที่เรียนเก่งใช้ได้ (ชมตัวเองนิดนึง 555 ) A มันเลยชอบทักแชทมาถามเรื่องเรียนผมครับ ถามนู่นี่นั่น ตอนนี้ผมก้ยังไม่ได้คิดอะไรครับ ก้คุยปกติ ตอบคถถามมันเรื่องเรียน คุยกันมาได้สักพักใหญ่ๆ ราวๆ ปีนึงเห็นจะได้
ก้เริ่มสนิทกันมากขึ้นครับ มันก้คอยมาแหย่ๆ มาเล่นกับผมคุยนู่นคุยนี่เวลาอยู่มหาลัย ก้ตลกดีครับ สนุกดี แหย่กันไปแหย่กันมา มุ้งมิ้งดี ผมก้เริ่มๆหวั่นไหวแล้วครับ อาจเพราะผมไม่เคยมีเพื่อน ผญ ด้วย แต่ก้ยังไม่กล้าคิดอะไร
รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้จะพีคสุดเลยครับ เรียนดี ทุกๆเรื่องดี แฮปปี้มากๆ ทำให้ผมอยากไป ม. ไปเรียน ไปเจอกับมัน ไปเล่นด้วยกัน แหย่ๆกัน มีความสุขดี เริ่มอยากเจอมันมากขึ้น อยากเจอแม้งทุกวัน55
แต่เราก้เจอกันไม่ได้มากครับ เพราะว่าเวลาเรียนเสร็จผมก็ไปกับกลุ่มของผม A มันก้ไปกับเพื่อนสาวของมัน ก้เลยอยู่ด้วยกันไม่มาก มีช่วงนึงที่กลุ่มมันดูแตกๆกันครับ มันเลยเหลือเพื่อนน้อย มันนจึงชวนผมออกมาเล่นกีฬา ด้วยความที่อยู่หอผมก้เลยออกมาเล่นกีฬากับมัน
ผมสูงประมาน180ซม. A มันเตี้ยครับ 55 ไม่น่าเกิน160ซม. วันนั้นเราเดินไปเล่นกีฬา ก้มีสายตา ผช จ้องมันอย่างเยอะครับ และผมเดินข้างๆก้รู้สึกเหมือนเป็นผู้พิทักษ์ไรทำนองนี้เลย 55เหมือนปกป้องมันได้ เหมือนได้เป็นแฟนมันเลยไรงี้ ความรู้สึกของผมน่าจะเกิดจากวันนั้นครับ
ผมเริ่มชอบมัน แต่ก้พยายามคุยด้วยปกติ ไม่อยากให้มันรู้ว่าผมชอบ เพราะกลัวว่าจะเสียมันไป และด้วยความที่ผมหยอดคำหวานๆไม่เป็น จีบสาวไม่เป็น ก้เลยทำให้คุยกันแบบปกติเลย 55 กากดีๆนี่เอง คือช่วงนี้รู้สึกอยากคุยกับมันทุกวันเลย มีความสุขดี คุยกันทั้งในไลน์ในแชม โอ๊ยยๆๆ คิดถึงช่วงเวลานั้นมากๆ
แต่แล้วมหาลัยก้มีวันหยุดยาว 1 อาทิตครับ เราไม่ค่อยได้คุยกัน ผมไม่กล้าทักไปด้วย กลัวมันรำคาญก้เลยแทบไม่ได้คุยกันเลย คือคิดถึงมัน
ๆเลยครับ 555 พอ ม.เปิด ผมรู้สึกได้ว่าคุยกันน้อยลงมากๆ เหมือนมันมี ผช เข้ามาจีบด้วย ผมก้หงอยๆเลยครับ เซ็งๆ ไม่ฟรุ้งฟริ้งเหมือนแต่ก่อน ผมก้พยายามทักมันไปก่อนบ้างเพราะอยากคุยกับมัน มันก้ตอบครับแต่ก้ตอบช้ามากๆ คือปกติก้ช้าแล้วแต่ช่วงนี้คือช้ามาก ก้เลยเฟลๆ
จนวันนึงเราคุยกันได้เรื่องสองเรื่อง มันก้ไม่ตอบผมครับ แต่มัน ไปตอบไลน์กลุ่มใหญ่ T T คือไม่อ่านไม่ตอบบของผมแต่ไปตอบกลุ่มใหญ่ ตอนนั้นความคิดที่เป้นไปได้นี่ถาโถมมาหมดเลยครับ เสียใจนิดๆแต่ก้ไม่เป็นไร มันอาจจะไม่เห็น
วันรุ่งขึ้นมีสอบ มันไลน์มาหาผมครับ ถามเรื่องสอบ ผมก้เฟลดิครับ โหไม่ตอบไลน์กูแต่ไลน์มาถามข้อสอบ T T คือรู้สึกเหมือนเรามีค่าแค่นี้ไรทำนองนี้เลยครับ แย่มากๆ เฟลสุดๆ เศร้า ผมก้ไม่อยากตอบมันครับ เพราะมันเห็นค่าเราแค่นี้ แต่สุดท้ายก้ใจอ่อนตอบมันไปอยู่ดี T T
ผมจึงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนชาย นาย B B มันก้เลยบอกว่า มืงตัดใจเหอะ A มันมี ผช เข้ามาเยอะ ไม่เหมาะกับมืงหรอก มืงดูเด็กดี เด็กเรียน แล้วอีกอย่างมืงทุ่มให้มันเต็มร้อยแบบนี้ไม่ดีแน่ มืงรีบตัดใจเลย
ผมก้เศร้าเลยครับ ก้เลยพยายามลองตัดใจ ลองงอล ไม่คุยกะมัน ไม่ตอบแชท ผมก้ทำได้ครับ ไม่ตอบมันอยู่10นาที อีก10นาทีต่อมาก้ใจอ่อน T T คือเป็นห่วงมัน พอมาถึงช่วงไฟนอล มันก้ไลน์มาถามข้อสอบครับ ผมก้พยายามแข็งอยากตัดใจ อยากเอาคืนมันมั่งง ทำไมมืงเห็นค่ากุแค่นี้กุก้เสียใจนะไรทำนองนี้ แต่สุดท้าย พล๊อตเรื่องก้เหมือนเดิม ใจอ่อนตอบมัน สอนมัน ถ่ายรูปชีทให้มันดูจนอดนอน นอนตี2ตี3ตื่น9โมง ซึ่งผมอะทำได้อยู่แล้วแต่เป็นห่วงมันกลัวมันทำไม่ได้ เลยอยู่เป็นเพื่อนมันจนดึกดื่น
.
.
ผมก้เริ่มๆคิดแล้วว่าเอ้ยคิดกับมันแค่เพื่อนเหอะ อย่าเลยกว่านั้นเลย แต่มันทำไม่ได้จริงๆครับ มันชอบมาแหย่นู่นนี่ มาเล่นด้วย ผมก้พยายามหักดิบแล้วแต่มันทำไม่ได้ สุดท้ายก้คุยกะมันเล่นกะมัน
แต่ทั้งหมดนี้ยังไม่ทำให้ผมอยากมาตั้งกระทู้ในพันทิพย์ ที่มาตั้งเพราะว่า ผมดันไปรู้ความจริงบางอย่างเข้า ซึ่งไม่ควรได้รู้เลย
คือA มันคุยอยู่กับ ผช คนนึงมาได้สักพักแล้ว คือผมไม่คิดว่ามันจะมีคนคุย แบบไม่ได้คิดว่ามันจะคุยแบบหยอดกันเยิ้ม มีโทรคุยกันด้วยจากที่รู้มา
อื้อหือมันเจ็บจีดเลยครับ เหมือนผมเป็นแค่เศษความสุขของมันและเป็นเหมือนคำตอบในหน้าหนังสือที่มันสงสัย ชีวิตช่วงนี้คือแย่สุดๆ เศร้ามากๆ ร้องไห้เลย แต่ก้ยังเป็นห่วงมันอยู่ดีว่ามันจะคุยกันไปถึงขึ้นนั้นรึเปล่า มีไรกันรึเปล่า จะเสียอนาคตไหมไรงี้ คือคิดไปไกลมาก
.
.
.
.
ทีนี้ผมเลยอยากให้เพื่อนๆที่มีประสบการณ์ด้านนี้ หรือเรื่องราวคล้ายๆกันบอกผมทีครับ ผมควรตัดใจยังดีไม่ให้เสียเพื่อน และลืมมันได้เร็วที่สุดครับ เพราะตอนนี้หนักมาก นอนไม่หลับ คิดไม่ตก คิดเรื่องมันเรื่องเดียว เสียจุยยยยย ขอความเห็นด้วยครับขอบคุณครับ T T
แอบชอบเพื่อน แล้วมันไม่เป็นอย่างที่คิดครับ ควรทำไงดี ??
ผมเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่งครับ ผมไม่เคยจีบสาว ไม่เคยมีแฟนมาก่อน ด้วยความที่ว่าผมหน้าตาธรรมดาๆตี๋ อวบๆอ้วนๆ 5555 บวกกับความขี้อายมากๆของผม คือเวลามอง ผญ นี่ถ้าเค้าหันมาสบตาปุ๊บผมนี่หันหนีเลยครับ เขิน >< ผมจึงไม่เคยมีเพื่อน ผญ มาก่อน เพราะไม่กล้าที่จะเข้าไปคุยไรทำนองนี้ จนมาเข้ามหาวิทยาลัย
เพื่อนหญิงคนนี้ผมขอใช้ชื่อ ไอ A ตอนผมเข้ามามหาลิทลัย A มันไม่ค่อยเด่นเท่าไหร่ ก้เป็นผู้หญิง ตัวเล้กๆ ขาวๆ ก้ไม่ค่อยได้สนใจ หน้าตาก้กลางๆ
ผมเป็นคนที่เรียนเก่งใช้ได้ (ชมตัวเองนิดนึง 555 ) A มันเลยชอบทักแชทมาถามเรื่องเรียนผมครับ ถามนู่นี่นั่น ตอนนี้ผมก้ยังไม่ได้คิดอะไรครับ ก้คุยปกติ ตอบคถถามมันเรื่องเรียน คุยกันมาได้สักพักใหญ่ๆ ราวๆ ปีนึงเห็นจะได้
ก้เริ่มสนิทกันมากขึ้นครับ มันก้คอยมาแหย่ๆ มาเล่นกับผมคุยนู่นคุยนี่เวลาอยู่มหาลัย ก้ตลกดีครับ สนุกดี แหย่กันไปแหย่กันมา มุ้งมิ้งดี ผมก้เริ่มๆหวั่นไหวแล้วครับ อาจเพราะผมไม่เคยมีเพื่อน ผญ ด้วย แต่ก้ยังไม่กล้าคิดอะไร
รู้สึกว่าชีวิตช่วงนี้จะพีคสุดเลยครับ เรียนดี ทุกๆเรื่องดี แฮปปี้มากๆ ทำให้ผมอยากไป ม. ไปเรียน ไปเจอกับมัน ไปเล่นด้วยกัน แหย่ๆกัน มีความสุขดี เริ่มอยากเจอมันมากขึ้น อยากเจอแม้งทุกวัน55
แต่เราก้เจอกันไม่ได้มากครับ เพราะว่าเวลาเรียนเสร็จผมก็ไปกับกลุ่มของผม A มันก้ไปกับเพื่อนสาวของมัน ก้เลยอยู่ด้วยกันไม่มาก มีช่วงนึงที่กลุ่มมันดูแตกๆกันครับ มันเลยเหลือเพื่อนน้อย มันนจึงชวนผมออกมาเล่นกีฬา ด้วยความที่อยู่หอผมก้เลยออกมาเล่นกีฬากับมัน
ผมสูงประมาน180ซม. A มันเตี้ยครับ 55 ไม่น่าเกิน160ซม. วันนั้นเราเดินไปเล่นกีฬา ก้มีสายตา ผช จ้องมันอย่างเยอะครับ และผมเดินข้างๆก้รู้สึกเหมือนเป็นผู้พิทักษ์ไรทำนองนี้เลย 55เหมือนปกป้องมันได้ เหมือนได้เป็นแฟนมันเลยไรงี้ ความรู้สึกของผมน่าจะเกิดจากวันนั้นครับ
ผมเริ่มชอบมัน แต่ก้พยายามคุยด้วยปกติ ไม่อยากให้มันรู้ว่าผมชอบ เพราะกลัวว่าจะเสียมันไป และด้วยความที่ผมหยอดคำหวานๆไม่เป็น จีบสาวไม่เป็น ก้เลยทำให้คุยกันแบบปกติเลย 55 กากดีๆนี่เอง คือช่วงนี้รู้สึกอยากคุยกับมันทุกวันเลย มีความสุขดี คุยกันทั้งในไลน์ในแชม โอ๊ยยๆๆ คิดถึงช่วงเวลานั้นมากๆ
แต่แล้วมหาลัยก้มีวันหยุดยาว 1 อาทิตครับ เราไม่ค่อยได้คุยกัน ผมไม่กล้าทักไปด้วย กลัวมันรำคาญก้เลยแทบไม่ได้คุยกันเลย คือคิดถึงมัน ๆเลยครับ 555 พอ ม.เปิด ผมรู้สึกได้ว่าคุยกันน้อยลงมากๆ เหมือนมันมี ผช เข้ามาจีบด้วย ผมก้หงอยๆเลยครับ เซ็งๆ ไม่ฟรุ้งฟริ้งเหมือนแต่ก่อน ผมก้พยายามทักมันไปก่อนบ้างเพราะอยากคุยกับมัน มันก้ตอบครับแต่ก้ตอบช้ามากๆ คือปกติก้ช้าแล้วแต่ช่วงนี้คือช้ามาก ก้เลยเฟลๆ
จนวันนึงเราคุยกันได้เรื่องสองเรื่อง มันก้ไม่ตอบผมครับ แต่มัน ไปตอบไลน์กลุ่มใหญ่ T T คือไม่อ่านไม่ตอบบของผมแต่ไปตอบกลุ่มใหญ่ ตอนนั้นความคิดที่เป้นไปได้นี่ถาโถมมาหมดเลยครับ เสียใจนิดๆแต่ก้ไม่เป็นไร มันอาจจะไม่เห็น
วันรุ่งขึ้นมีสอบ มันไลน์มาหาผมครับ ถามเรื่องสอบ ผมก้เฟลดิครับ โหไม่ตอบไลน์กูแต่ไลน์มาถามข้อสอบ T T คือรู้สึกเหมือนเรามีค่าแค่นี้ไรทำนองนี้เลยครับ แย่มากๆ เฟลสุดๆ เศร้า ผมก้ไม่อยากตอบมันครับ เพราะมันเห็นค่าเราแค่นี้ แต่สุดท้ายก้ใจอ่อนตอบมันไปอยู่ดี T T
ผมจึงเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อนชาย นาย B B มันก้เลยบอกว่า มืงตัดใจเหอะ A มันมี ผช เข้ามาเยอะ ไม่เหมาะกับมืงหรอก มืงดูเด็กดี เด็กเรียน แล้วอีกอย่างมืงทุ่มให้มันเต็มร้อยแบบนี้ไม่ดีแน่ มืงรีบตัดใจเลย
ผมก้เศร้าเลยครับ ก้เลยพยายามลองตัดใจ ลองงอล ไม่คุยกะมัน ไม่ตอบแชท ผมก้ทำได้ครับ ไม่ตอบมันอยู่10นาที อีก10นาทีต่อมาก้ใจอ่อน T T คือเป็นห่วงมัน พอมาถึงช่วงไฟนอล มันก้ไลน์มาถามข้อสอบครับ ผมก้พยายามแข็งอยากตัดใจ อยากเอาคืนมันมั่งง ทำไมมืงเห็นค่ากุแค่นี้กุก้เสียใจนะไรทำนองนี้ แต่สุดท้าย พล๊อตเรื่องก้เหมือนเดิม ใจอ่อนตอบมัน สอนมัน ถ่ายรูปชีทให้มันดูจนอดนอน นอนตี2ตี3ตื่น9โมง ซึ่งผมอะทำได้อยู่แล้วแต่เป็นห่วงมันกลัวมันทำไม่ได้ เลยอยู่เป็นเพื่อนมันจนดึกดื่น
.
.
ผมก้เริ่มๆคิดแล้วว่าเอ้ยคิดกับมันแค่เพื่อนเหอะ อย่าเลยกว่านั้นเลย แต่มันทำไม่ได้จริงๆครับ มันชอบมาแหย่นู่นนี่ มาเล่นด้วย ผมก้พยายามหักดิบแล้วแต่มันทำไม่ได้ สุดท้ายก้คุยกะมันเล่นกะมัน
แต่ทั้งหมดนี้ยังไม่ทำให้ผมอยากมาตั้งกระทู้ในพันทิพย์ ที่มาตั้งเพราะว่า ผมดันไปรู้ความจริงบางอย่างเข้า ซึ่งไม่ควรได้รู้เลย
คือA มันคุยอยู่กับ ผช คนนึงมาได้สักพักแล้ว คือผมไม่คิดว่ามันจะมีคนคุย แบบไม่ได้คิดว่ามันจะคุยแบบหยอดกันเยิ้ม มีโทรคุยกันด้วยจากที่รู้มา
อื้อหือมันเจ็บจีดเลยครับ เหมือนผมเป็นแค่เศษความสุขของมันและเป็นเหมือนคำตอบในหน้าหนังสือที่มันสงสัย ชีวิตช่วงนี้คือแย่สุดๆ เศร้ามากๆ ร้องไห้เลย แต่ก้ยังเป็นห่วงมันอยู่ดีว่ามันจะคุยกันไปถึงขึ้นนั้นรึเปล่า มีไรกันรึเปล่า จะเสียอนาคตไหมไรงี้ คือคิดไปไกลมาก
.
.
.
.
ทีนี้ผมเลยอยากให้เพื่อนๆที่มีประสบการณ์ด้านนี้ หรือเรื่องราวคล้ายๆกันบอกผมทีครับ ผมควรตัดใจยังดีไม่ให้เสียเพื่อน และลืมมันได้เร็วที่สุดครับ เพราะตอนนี้หนักมาก นอนไม่หลับ คิดไม่ตก คิดเรื่องมันเรื่องเดียว เสียจุยยยยย ขอความเห็นด้วยครับขอบคุณครับ T T