แมวเอ๋ยเจ้าแมวเหมียว
ร้องเรียกเหมียว เหมียวไม่มา
ยืนหยิ่งไม่เคล้าแข้งไม่เคล้าขา
รอนางทาสมา ง้อให้กิน
    
ยามหิวเจ้าวิ่งมาหา
ชนแข้งเบียดขา คือศรีนิล
ศรีนวลตัวดำนั่งมองแลบลิ้น
ศุภโชคพุงปลิ้น หิวตลอด

น้องสุดท้องนวลจันทร์นี่แสนร้าย
ตบกัดพี่ทุกรายไม่มีใครรอด
ขี้อิจฉาหวงแม่ไม่ให้ใครกอด
บนเตียงปลอดตัวอื่นจึงยอมนอน
    
นางทาสแสนเหนื่อย แมวสี่ตัว
จะดีชั่วแต่ก็รัก ยอมใจอ่อน
ต้องกอดหอมเขาทุกวันไม่ตัดรอน
ยามถูกอ้อนใจละลายหายเหนื่อยพลัน

                                           ดรัสวันต์