คือพ่อเราอายุ 50 แล้ว แล้วคือท่านสูบมาตั้งแต่อายุ 15 แถมกินเหล้าด้วย แบบกินเหล้าทุกวันดึกแค่ไหนก็จะกินต้องกินให้ได้ แล้วคือเราไม่ชอบควันบุหรี่ คือเกลียดเลย ตอนเราเด็กๆพ่อก็สูบไม่หนักเท่าไหร่ วันละ10มวน แต่มีช่วงหนึ่งพ่อสูบบุหรี่ไฟฟ้า คือเอามาสูบในรถอะ คือสูบในรถเลยปิดกระจกด้วยเราบอกว่าเราจะอ้วกเราไม่ชอบ พ่อก็บอกมันกลิ่นบลูเบอรี่ คือเราไม่อยากนั่งรถกับพ่อเลยช่วงนั้น คือเราเตือนหลายทีละเคยมีครั้งหนึ่งพ่อสูบในรถเรากระชากออกจากปากเลย แล้วก็หัวเราะหยิบเอาอันใหม่มาสูบ คือเราเพลียอ่ะ แล้วก้เพิ่งมาเลิกบุหรี่ไฟฟ้าช่วงที่ไม่ให้มีบารากุ พ่อก็กลับไปสูบแบบธรรมดาอีก สูบหนักกว่าเดิมอีก วันละเกือบ20มวน คือห่างไม่ได้เลย ช่วงนี้เวลาพ่อสูบที่ไรเราจะชักสีหน้าทันที พ่อก็จะไปสูบไกลๆ พ่อเข้ามาในรถมันก็ได้กลิ่น แล้วอีกอย่างคือแม่เราก็ทนไปอยู่ใกล้ๆนั่งใกล้ๆ เราก็บอกละว่าควันบุหรี่มันไม่ดี แม่เราก็บอกจะทำไงได้ ก็ป๊าติดไปแล้ว เราก็เอ้าาาาาา!!! จะไปนั่งใกล้ๆทำไม แล้วคือช่วงนี้เราเดินทางบ่อบปกติเรามีกัน4คนเวลาไปไหนก็จะนอนกับพี่ แต่พี่ไม่อยู่ช่วงนี้ เราก็เลยต้องนอนกัน3คน ซึ่งพ่อเรากรนดังแถมน่ารำคาญเราแบบนอนไม่หลับเลย คือมันติดๆขัดๆแบบมันน่ารำคาญมาก แล้วแบบเราต้องขับรถเป็นพันกิโล แล้วนอนไม่พอ พอเราบอกแม่ว่ารำคาญเสียงป๊ากรน แม่ก็ดุเราว่าทำไมไม่ปรับตัวพอตื่นเช้ามาเรานอนไม่พอแล้วเห้นคนอื่นอารมณ์ดีแล้วเราหงุดหงินแบบอิจฉาจนน้ำตาไหลเลย  แล้วอีกอย่างพ่อเราแบบชอบไอมีเสมหะแบบชอบคากตลอดคากทีนี้เราจะอ้วกตามเวลาไปไหนหรือไปกินข้าวข้างนอกเราอายโต๊ะข้างๆมาก พ่อเราคากทีคือจะกินข้าวไม่ลงอ่ะ คือไม่รู้จะพูดกับพ่อยังไง อยากให้เลิกสูบทั้งๆที่รู้ตัวเองว่าปอดมีจุดก็ยังจะสูบ เราแบบทำไรไม่ได้อะ อยากได้คำพูดหรือวิธีที่จะให้พ่อเลิกให้ได้ เราก็ไม่รุว่าพ่อจะเลิกตอนไหนต้องให้ป่วยหนักก่อนหรอถึงจะเลิก คือเรายังไม่อยากให้ใครมาเป็นอะไรตอนนี้เรายังเรียนไม่จบยังไม่มีงานทำ  ปล.ที่เรามาตั้งกระทู้เพราะเรานอนไม่หลับ พ่อกรนดังมากเราจะร้องไห้อะ เรานอนไม่หลับคือพี่เราก็กรนนิดๆนะแต่แบบเสียงเพราะเรียบๆอันนั้นทนได้ แต่พ่อเราแบบมาไม่เป็นจังหวะเลยเราหนวกหูสุดๆ