สวัสค่ะเพื่อนๆชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้เเรกของเรา เราอยากจะมาระบายเรารู้สึกอึดอัดเกี่ยวกับเรื่องการเรียน เมื่อสมัยมัธยมเรายอมรับว่าเราเป็นคนขยันมาก งานทุกงานที่อาจารย์สั่งมาเวลาเราทำเราจะทำให้มันออกมาเป๊ะๆ เพราะอยากได้คะเเนนดีๆเกรดดีๆ อยากเข้ามหาลัยที่ตั้งใจไว้ซึ่งความตั้งใจของเราก็ส่งผลทำให้เราจบ ม.ปลายมาด้วยเกรด 3.51 เราได้เรียนมหาลัยที่เราตั้งใจไว้ เป็นมหาลัยชื่อดังอยู่เหมือนกันค่ะ คณะวิทยาการจัดการ เราแอดติดสาขาธุรกิจระหว่างประเทศ ใจจริงที่เลือกเรียนคณะนี้ไม่ใช่เพราะว่าชอบนะคะ เเต่ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเรียนอะไรจริงๆ เเต่เพราะเห็นว่าสาขานี้น่าเรียนพอจบไปน่าจะหางานทำได้ง่าย ก็เลยลองแอดดู ผลปรากฏว่าติดค่ะ พอถึงเวลาตอนที่เราต้องเริ่มต้นเป็นเฟรชชี่ ปี 1 ยอมรับจริงๆคะว่า ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปไม่เหมือนสมัยมัธยม ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการอยู่อาศัย การเรียน การทำกิจกรรม (เราอยู่หอนะคะ)เป็นเด็กปทุมธานีที่เช้าไปเรียนใน ชลบุรี เริ่มต้นจากการไปเรียน เเรกๆเราไม่สนใจเรียนเลยเพราะว่ามันเรียนตั้ง 3 ชม ต่อ 1 วิชา คือมันนานมากๆสำหรับตอนเเรกเลยทำให้เราขี้เกียจ เวลาเรียนอาจจะแอบเล่นโทรศัพท์บ้าง ไม่ตั้งใจเรียนบ้าง เเต่เราเข้าเรียนตลอดนะคะ ไม่เคยขาด เพราะอาจารย์เช็คชื่อ พอเรียนๆไปไม่ค่อยได้สนใจ เมื่อถึงเวลาสอบมิดเทอมเราก็ขี้เกียจอ่านหนังสือเพราะมันเยอะมากไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี เเต่เราก็อ่านๆไปให้มันจบๆเเต่ไม่ได้โฟกัสคืออ่านเเบบผ่านๆอะค่ะ  พอคะเเนนออกมาเท่านั้นเเหละค่ะ อึ้งเลย บางวิชาได้ไม่ถึงครึ่ง สรุปดรอปไปวิชานึงเพราะคะเเนนเเย่มากรับไม่ได้ ละมีอีกวิชานึงเต็ม 45 ได้มา 17 มาซึ่งไม่ถึงครึ่ง ณ ตอนนั้นเครียดมากอยากจะดรอปเเต่ก็อยากเรียนต่อ เพราะเพื่อนเชียร์ให้เรียนต่อ หลังจากนั้นเราก็รู้สึกเเย่มากเกรดห่วย ถ้าไม่นับกับตัวอื่นๆนะคะ 2 ตัวนี้คะเเนนเเย่มาก ทีนี้เราก็รู้สึกไม่ไหวกับตัวเองละพอหลังจากมิดเทอมเราก็ตั้งใจเรียนมากกว่าเดิม อ่านหนังสือมากขึ้นตั้งใจอ่านมากกขึ้น โต้รุ่งก็ยอม อันที่จริงเราเป็นคนนอนเร็วค่ะ 4-5 ทุ่มก็นอนเเล้วไม่ว่าจะสอบพรุ่งนี้หรือมะรืนนี้ถ้าง่วงก็นอน เหมือนว่าปล่อยๆไปอ่ะค่ะ พอตั้งใจอ่านหนังสือเข้าหน่อยมันก็เเบบแปลกๆที่ต้องมานอนดึก เเรกๆนี่ไม่ชินเลย รู้สึกฝืนตัวเองๆมาก เเต่ก็คิดว่าตัวเองทำเต็มที่เเล้ว เเต่วิชาที่ได้ 17 คะเเนน เราอ่านมาเต็มมากค่ะ อ่านเเบบจำทุกอย่าง เวลาไหนว่างก็เอามานั่งอ่าน อ่านยันตี 2 ของคืนก่อนสอบศัพท์นู่นนี่นั่นอ่านให้หมด  เเละเเล้วพอถึงไฟนอล เราก็อ่านหนังสือเยอะเลยทีนี้บางวิชาที่สอบเราก็มั่นใจบางวิชาก็ไม่มั่นใจ เเต่วิชาที่ได้ 17 คะเเนนนี่เรามั่นใจมากสรุป คิดว่าทำได้เยอะอยู่ค่ะ เเต่พอเกรดออกเท่านั้นเเหละติด F ตัวโตๆเลยจ้า อึ้งค่ะอึ้ง!! เเต่จะทำไงได้ผิดที่เราเองตั้งเเต่เเรกที่ไม่ได้ตั้งใจตั้งเเต่มิดเทอม เทอมเเรกเราก็เลยได้ GPA มา 2.41 ซึ่งน้อยมากตั้งเเต่เกิดยังไม่เคยเเตะ 2เเละพอมาถึงเทอม 2 เราเริ่มปรับตัวได้มากขึ้นกับการเรียน เริ่มชินกับเวลาเรียนที่มันยาว เราก็ตั้งใจไว้ว่าจะต้องทำคะเเนนให้ดีเลยตอนมิดเทอม ก็อ่านหนังสือล่วงหน้าเลย 1 อาทิตย์ก่อนสอบ เเต่เจอวิชาหนักเข้าไปคือบัญชี ก็นั่งอ่านอยู่อย่างงั้นอ่ะตั้งเเต่เช้ายันตี 2-3 พอมาอีกวันก็อ่านอีกเเบบนี้เรื่อย ๆ พอถึงวิชาอื่นก็อ่านเเบบตั้งใจให้เข้าหัวเลย ก็คิดว่าโอเคละเทอมนี้มิดเทอมจะต้องออกมาดีทุ่มเทขนาดนี้มันต้องได้อะไรกลับมาบ้างเเหละ พอสอบเสร็จคะเเนนออก ก็โอเคดีในระดับนึง เเต่บางวิชาก็เงิบสิ ได้ 9 คะเเนนงี้ จะอยู่ต่อหรอก็ดรอปสิค่ะ พอเสร็จปึ๊บเราก็เเบบคะเเนนน้อยอีกละไร ก็เริ่มเฟลๆเเละ พอถึงไฟนอลฮึดเอาก็เอาว่ะลองดูอีกรอบ ก็อ่านๆๆๆยันโต้รุ่ง ติวกับเพื่อน ๆ คือเเบบทุ่มเทเลย นอนดึกเเค่ไหนก็ยอมไม่ได้นอนก็ยอม เพราะกลัวติดเอฟด้วย ไม่อยากเสียใจเหมือนครั้งก่อน พอสอบไฟนอลก็เต็มที่เลยที่นี้มาวัดกันสักตั้ง พอเจอข้อสอบนี่ถึงกับเงิบ ทำไมยากจังวะ ช้อยนี่มาเป็นอิ๊งๆ เพียบ เราก็อ่านศัพท์มานะคะ เเต่ไม่คิดว่าจะเยอะขนาดนี้เงิบไปอีก ก็มั่วๆไปทำได้บ้างไม่ได้บ้างตามๆกันไป ตอนนี้ก็รอ GPA สะสมอยู่คิดว่า 2 เทอมไม่น่าจะถึง 2.15 เเต่อาจจะได้ 2.10 ประมาณนี้ ตอนนี้รู้สึกเครียดมากค่ะ อยากจะบ้าตายเคยได้เเต่ 3 กว่าๆมาตลอด เเต่ก็เข้าใจว่านี่มหาลัยอาจจะยากนิดนึง เเต่เราก็ตั้งใจเเล้วนะอาจจะไม่ถึงขึ้นดีที่สุดเเต่ก็ตั้งใจมากๆเเล้ว อ่านทุกเล่ม อ่านหลายรอบด้วย เเต่ทำไมเกรดยังเเย่อยู่เลย กลัวว่าพอขึ้นปีสูงๆ เกรดอาจจะต่ำเลยอาจจะส่งผลให้โดนไทร์ได้ ตอนนี้รู้สึกเเย่ค่ะเฟลมาก เสียใจ เมื่อวานนั่งดูเกรดเเม่ถามว่า ได้น้อยอีกเเล้วหรอ เราก็บอกไปว่าใช่ น่าจะน้อยกว่าเทอมก่อน เเม่ก็หัวเราะค่ะ ถามว่าเครียดหรอ เราก็บอกใช่ เเต่เเม่ก็ไม่พูดอะไรต่อ เเต่เเม่คอยบอกเราเสมอว่าให้ตั้งใจเรียนนะ จะได้มีงานดีดีทำ จะได้ไม่ต้องมาลำบากเหมือนเเม่ เเม่ไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดนะ ทุกวันนี้ค่าเทอมเเม่ก็จ่ายเเถมเเพงซะด้วย เราเลยรู้สึกว่าเราไม่เอาไหน รู้สึกเเบบเรียนได้ไม่ดีกับสิ่งที่เเม่ต้องเสียไปทั้งหยาดเหงื่อที่หาเงินมาจ่ายค่าเทอมหามาให้ใช้ ปัจจุบันเรากำลังขึ้นปี 2 นะค่ะ กลัวว่าเกรดเเบบเดิมจะกลับมาอีก เพราะจะเรียนยากขึ้นเรื่อยๆ เเถมไม่ถนัดคำนวณอีกทีนี้ไปกันใหญ่ ที่เราตั้งกระทู้นี่มาเพราะเราไม่รู้จะยังไงต่อไปดี มันอื้อกลัวติดโปรก็กลัว กลัวไม่จบก็กลัว เราก็เลยอยากรู้ว่าเราควรจะทำยังไงต่อไปดี เเต่ที่เเน่ๆเราจะตั้งใจเรียนให้มากขึ้นๆอ่านหนังสือทุกวันๆให้ได้ ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นเเน่นอนเราเชื่ออย่างงั้น หรือเพื่อนๆคนไหนเคยเป็นเเบบเราก็ลองมาเล่าสู่กันฟังได้น้า เเชร์ๆประสบการณ์