.เรื่องปัญหาธรรมาภิบาลของสภาสถาบันอุดมศึกษา
ตามที่ปรากฏเป็นข่าวตามสื่อมวลชนแขนงต่างๆอย่างต่อเนื่อง เกี่ยวกับปัญหาของสถาบันอุดมศึกษาหลายแห่ง เช่น มหาวิทยาลัยบูรพา(จ.ชลบุรี) มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี(จ.อุบลราชธานี) และ มหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์(จ.สุรินทร์) นั้น
จุดร่วมของปัญหาของมหาวิทยาลัยเหล่านี้ คือ ปัญหาด้านธรรมาภิบาลของสภามหาวิทยาลัย โดยเฉพาะตำแหน่งนายกสภามหาวิทยาลัย ซึ่งควรจะมีหน้าที่กำกับดูแลการบริหารงานต่างๆรวมถึงดูแลการสรรหาอธิการบดีให้ได้ผู้ที่ไม่มีมลทินด่างพร้อยและสามารถบริหารมหาวิทยาลัยได้อย่างเป็นธรรม แต่กลับไม่ทำหน้าที่ให้สมกับที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าให้ดำรงตำแหน่งสำคัญนี้ หนำซ้ำกลับมีการดำเนินการโดยขัดต่อหลักธรรมาภิบาลอย่างชัดเจน ได้แก่ ขัดต่อหลักนิติธรรม, หลักคุณธรรม, หลักความรับผิดชอบ, หลักความโปร่งใส, หลักการมีส่วนร่วม และหลักของความคุ้มค่า ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านจากประชาคมในมหาวิทยาลัยอย่างกว้างขวาง และลุกลามไปถึงการฟ้องร้องเป็นคดีความทั้งคดีอาญาและคดีปกครองและร้องเรียนกับองค์กรอิสระต่างๆ เช่น ปปช หรือ สตง ซึ่งบางคดี ศาลได้มีคำพิพากษาแล้วแต่สภามหาวิทยาลัยก็มิได้นำพาโดยกล่าวอ้างแต่เพียงว่าคดียังไม่ถึงที่สุด และ ผู้ต้องคำพิพากษายังอยู่ในระหว่างรอลงอาญาจึงยังไม่.ความผิด ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลกระทบร้ายแรงต่อคุณภาพและภาพพจน์ของระบบอุดมศึกษาไทยในภาพรวมได้
จึงขอเรียกร้องไปยังรัฐบาล สภานิติบัญญัติแห่งชาติ สภาปฏิรูปแห่งชาติ รวมถึงหน่วยงานและบุคคลที่เกี่ยวข้อง โดยขอให้มีการดำเนินการดังนี้
ข้อ1 ขอให้รัฐบาลโดยกระทรวงศึกษาธิการรับทราบโดยไม่เพิกเฉยและกำหนดให้ปัญหานี้เป็นเรื่องเร่งด่วนและเป็นวาระแห่งชาติ
ข้อ 2
เสนอให้ สปช และ สนชกำหนดให้การ ปฏิรูปธรรมาภิบาลของสภาสถาบันอุดมศึกษาเป็นวาระแห่งชาติ โดยเสนอให้กรรมการสภามหาวิทยาลัยเป็นได้ไม่เกิน 2 แห่ง เป็นได้สมัยเดียว และขอให้กำหนดมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับผู้ที่จะถูกเสนอชื่อให้ดำรงตำแหน่งนายกสภาและอธิการบดีให้เป็นมาตรฐานเดียวกันทั่วประเทศ
ข้อ 3.ขอให้หน่วยงานที่มีหน้าที่กำกับดูแลสถาบันอุดมศึกษา หยุดกล่าวอ้างว่าไม่มีอำนาจในการจัดการกับปัญหานี้เพราะ ตำแหน่งอธิการบดีของสถาบันที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเป็นเพียงการรักษาการณ์มิใช่อธิการบดีที่ได้รับการโปรดเกล้าอย่างถูกต้อง
ข้อ 4. ขอเรียกร้องให้นายกสภามหาวิทยาลัย และอธิการบดี หรือผู้รักษาการแทนทั้งสองตำแหน่ง โปรดสำนึกและละอายต่อการบริหารงานของตนเอง ที่ก่อให้เกิดความขัดแย้งแตกแยกอย่างรุนแรงเนื่องจากการขาดธรรมาภิบาลที่ปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจนในสังคม บางรายมีผลประโยชน์ทับซ้อน เล่นพรรคเล่นพวก ความเสียหายที่เกิดขึ้นใหญ่หลวงมากนัก ควรแสดง สปิริตลาออกจากตำแหน่งให้มีการสรรหาบุคคลที่เป็นกลางเข้ามารักษาการแทนชั่วคราวจริงๆ โดยโปรดตระหนักว่า การทนอยู่เพื่อผลประโยชนส่วนตนนั้นถือว่าขาดความรับผิดชอบ ทำลายระบบอุดมศึกษาของประเทศอย่างยับเยิน
ปัญหาธรรมมาภิบาล...ในอุดมศึกษา
ตามที่ปรากฏเป็นข่าวตามสื่อมวลชนแขนงต่างๆอย่างต่อเนื่อง เกี่ยวกับปัญหาของสถาบันอุดมศึกษาหลายแห่ง เช่น มหาวิทยาลัยบูรพา(จ.ชลบุรี) มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี(จ.อุบลราชธานี) และ มหาวิทยาลัยราชภัฎสุรินทร์(จ.สุรินทร์) นั้น
จุดร่วมของปัญหาของมหาวิทยาลัยเหล่านี้ คือ ปัญหาด้านธรรมาภิบาลของสภามหาวิทยาลัย โดยเฉพาะตำแหน่งนายกสภามหาวิทยาลัย ซึ่งควรจะมีหน้าที่กำกับดูแลการบริหารงานต่างๆรวมถึงดูแลการสรรหาอธิการบดีให้ได้ผู้ที่ไม่มีมลทินด่างพร้อยและสามารถบริหารมหาวิทยาลัยได้อย่างเป็นธรรม แต่กลับไม่ทำหน้าที่ให้สมกับที่ได้รับพระมหากรุณาธิคุณโปรดเกล้าให้ดำรงตำแหน่งสำคัญนี้ หนำซ้ำกลับมีการดำเนินการโดยขัดต่อหลักธรรมาภิบาลอย่างชัดเจน ได้แก่ ขัดต่อหลักนิติธรรม, หลักคุณธรรม, หลักความรับผิดชอบ, หลักความโปร่งใส, หลักการมีส่วนร่วม และหลักของความคุ้มค่า ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านจากประชาคมในมหาวิทยาลัยอย่างกว้างขวาง และลุกลามไปถึงการฟ้องร้องเป็นคดีความทั้งคดีอาญาและคดีปกครองและร้องเรียนกับองค์กรอิสระต่างๆ เช่น ปปช หรือ สตง ซึ่งบางคดี ศาลได้มีคำพิพากษาแล้วแต่สภามหาวิทยาลัยก็มิได้นำพาโดยกล่าวอ้างแต่เพียงว่าคดียังไม่ถึงที่สุด และ ผู้ต้องคำพิพากษายังอยู่ในระหว่างรอลงอาญาจึงยังไม่.ความผิด ซึ่งอาจก่อให้เกิดผลกระทบร้ายแรงต่อคุณภาพและภาพพจน์ของระบบอุดมศึกษาไทยในภาพรวมได้
จึงขอเรียกร้องไปยังรัฐบาล สภานิติบัญญัติแห่งชาติ สภาปฏิรูปแห่งชาติ รวมถึงหน่วยงานและบุคคลที่เกี่ยวข้อง โดยขอให้มีการดำเนินการดังนี้
ข้อ1 ขอให้รัฐบาลโดยกระทรวงศึกษาธิการรับทราบโดยไม่เพิกเฉยและกำหนดให้ปัญหานี้เป็นเรื่องเร่งด่วนและเป็นวาระแห่งชาติ
ข้อ 2
เสนอให้ สปช และ สนชกำหนดให้การ ปฏิรูปธรรมาภิบาลของสภาสถาบันอุดมศึกษาเป็นวาระแห่งชาติ โดยเสนอให้กรรมการสภามหาวิทยาลัยเป็นได้ไม่เกิน 2 แห่ง เป็นได้สมัยเดียว และขอให้กำหนดมาตรฐานขั้นต่ำสำหรับผู้ที่จะถูกเสนอชื่อให้ดำรงตำแหน่งนายกสภาและอธิการบดีให้เป็นมาตรฐานเดียวกันทั่วประเทศ
ข้อ 3.ขอให้หน่วยงานที่มีหน้าที่กำกับดูแลสถาบันอุดมศึกษา หยุดกล่าวอ้างว่าไม่มีอำนาจในการจัดการกับปัญหานี้เพราะ ตำแหน่งอธิการบดีของสถาบันที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเป็นเพียงการรักษาการณ์มิใช่อธิการบดีที่ได้รับการโปรดเกล้าอย่างถูกต้อง
ข้อ 4. ขอเรียกร้องให้นายกสภามหาวิทยาลัย และอธิการบดี หรือผู้รักษาการแทนทั้งสองตำแหน่ง โปรดสำนึกและละอายต่อการบริหารงานของตนเอง ที่ก่อให้เกิดความขัดแย้งแตกแยกอย่างรุนแรงเนื่องจากการขาดธรรมาภิบาลที่ปรากฎให้เห็นอย่างชัดเจนในสังคม บางรายมีผลประโยชน์ทับซ้อน เล่นพรรคเล่นพวก ความเสียหายที่เกิดขึ้นใหญ่หลวงมากนัก ควรแสดง สปิริตลาออกจากตำแหน่งให้มีการสรรหาบุคคลที่เป็นกลางเข้ามารักษาการแทนชั่วคราวจริงๆ โดยโปรดตระหนักว่า การทนอยู่เพื่อผลประโยชนส่วนตนนั้นถือว่าขาดความรับผิดชอบ ทำลายระบบอุดมศึกษาของประเทศอย่างยับเยิน