ไหนๆ ก็เราก็ขอโม้ อีกสักนิดล่ะกัน เท่าที่เจอมาในช่วงมหาลัย/ทำงาน เราก็จำแนกไว้ดังนี้ ล่ะเธออว์

พวกไม่รักษาคำพูด มักจะให้สัญญา/ความหวัง พูดดูโอ้อวดเกินจริง พอถึงเวลาก็กลับละเลย อ้าง ว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย โบ้ยนั่น โบ้ยนี่ หรือ หลงลืม แก้ตัวว่าอย่าซีเรียสอะไรเลย แล้วมักจะมีการปฏิบัติกับเพื่อนสองมาตรฐานเสมอ คนนี้เป็นอย่าง คนโน้นเป็นอย่าง แต่เอ คนเรามันจะคบกันมันต้องมีความซื่อสัตย์สิ?  ถ้าเห็นใครประพฤติเป็นอาจิณแล้ว ขอให้พิจารณาไว้ก่อน ถ้าไม่อยากถูกหักหลังในวันหน้า สังเกตง่ายๆ ว่าเป็น คนคุยไร้สาระ พูดเรื่อยเปื่อย หาจุดยืนไม่ได้javascript:void(0);

พวกที่เก็บข้อมูล/นกสองหัว มักจะชอบถามสารพัดข้อมูลจากเรา แต่กับปกปิดข้อมูลของตัวเองเอาไว้ พอเรามีปัญหากับใครก็ตามมักจะของเอาข้อมูลเรา โจมตีให้ร้ายเรา หรือขายข่าวให้คู่ขัดแย้งทั้งคู่  ถ้าใครมักมาคุยถึงข้อมูลส่วนตัวเราบ่อยๆ แต่ไม่เคยบอกกล่าวข้อมูลใดๆ ให้เราทราบ ขอให้ระวังไว้ก่อนว่า วันหน้าเขานั้นอาจหักหลังเราได้ สังเกตง่ายๆ ว่าคนแบบนี้มักเข้าไปคุยกับทุกกลุ่มทุกคนได้ ทำตัวเรียบๆ ซื่อ ๆ มีคอนเนคชั่นดี  

พวกศูนย์กลางของทุกสิ่ง มักไม่ยอมรับการตัดสินใจของคนส่วนใหญ่ และไม่ยอมรับผิดชอบในเรื่องผิดพลาดของตัวเอง พาลโวยวายโทษคนโน้นคนนี้ ไปเรื่อย ทำให้เรื่องผิดพลาดที่เกิดขึ้นให้ดูรุนแรงเกินกว่าที่เป็นจริง แน่นอนว่าเขากล้าหักหลังทุกคนเพื่อสิ่งที่เขาต้องการ สังเกตง่ายๆว่า คนแบบนี้ มักมีพฤติกรรม ให้ชาวบ้านเห็นอยู่สายตาเสมอ เห็นใครเกินหน้าตนไม่ได้ มักให้ผู้อื่นยอมรับตนเสมอ และไม่สามารถทักท้วง ว่ากล่าว ตักเตือนได้ ทิฐิสูง

พวกพูดยกยอเกินจริง มักจะจะสรรเสริญเยินยอเรามากกว่าที่ควร ทั้งที่ยังไม่ได้ทำอะไร แล้วแกล้งทำเป็นเห็นดีเห็นงาม เช่น สุดยอดเลย เยี่ยมมาก ดีมาก เห็นด้วยไปเสียทุกอย่างทั้งที่ มันยัง ไม่มีอะไร แต่วันไหนเราพลาด ก็ยำเราเละไม่เป็นคน  ต้องคอยสังเกตดีๆ จึงจะเห็น หรือ วันไหนที่เราทำพลาด เราจะเห็นทันที  ตัวอย่าง จขกท สั่งงานเพื่อนในห้องพลาด โดนอาจารย์ด่าทั้งห้อง แล้วเราก็มาขอโทษเพื่อนยกห้อง แล้วเพื่อนสนิทของ จขกท ก็มาเตือนว่า ไม่ต้องไปยุ่งอะไรกับพวกนั้นแล้วนะ พร้อมโชว์ข้อความ ที่แคปในไลน์กลุ่มเพื่อนดังกล่าว พอได้อ่านดู เรา แทบไม่เหลือความเป็นคนในสายตาเขาเลยเหอๆ  

พวกแฉความลับคน มักจะไม่รักษาความลับของเราที่เขาได้ทราบ เป็นปกติที่เราจะปรึกษาเรื่องความลับกับคนสนิทของเรา ถ้าเขาเป็นคนดี จะไม่มีเรื่องรั่วไหลออกไป แต่ถ้าเขาไม่ใช้คนดี จะพบว่าเรื่องของเรา จะกลายเป็นเรื่อง ซุบซิบ นินทา ที่คนโน้น คนนี้รู้กับไปทั่ว และร้ายไปกว่านั้น ความลับที่บอกไปนั้นกลับกลายมาเป็นหอกทิ่มแทงให้เราเดือดร้อน เรื่องนี้ก็ได้สอนให้เรารู้ว่า อย่าเอาความในของเรา ไปไว้ที่ใจของคนอื่น ปากคนใจ คน มันก็เป็นอะไรที่มันไว้ใจยาก ปากใจคนเรา มันก็เป็นเรื่องพูดยาก คนอื่นเขาก็คือคนอื่น  ไม่มีใครเขาแคร์เรามากหรอก สังเกตง่ายๆ ว่าเป็นมักจะเป็น คนสนิท, คนที่เรารัก, คนที่เราให้ความสำคัญ  

*เทคนิคนี้สามารถนำไปทดสอบความจริงใจของคนใกล้ตัวเราได้ด้วย เราก็ลองเล่าเรื่องที่มัน Fail ของเราแล้วลองดูว่าเรื่องมันจะรั่วไหล หรือ ไม่? *

เสริม พวกชอบมโนและระแวงไปเอง
มโนว่าเราเอาความลับไปบอกคนอื่น ระแวงว่าเราไม่น่าไว้ใจ แล้วเอาเราไปนินทาต่อ(กับอีกคน)
ทั้งๆที่ความจริง เราอยู่ของเราเฉยๆ ไม่ได้ทำห่_ไรเลย
พอเราถามไปตรงๆก็เงียบ แล้วบอกไม่มีอะไร เหอะ น่ารำคาญจริงๆอิพวกนี้หนะ เหมือนเป็นโรคประสาท
CR. Agaric Shimmer