สวัสดีคะ ตอนนี้กำลังเรียนอยู่ ม.4  เราเลือกเรียนสายวิทย์คณิตทั้งๆที่ไม่เก่งคณิตกับวิทย์เลย ( แต่เรารู้สึกชอบเคมีกับชีวะนะแต่ก้ไม่รู้ว่าใจจริงชอบจริงๆหรือป่าว )
คือเราคิดไว้ตั้งแต่ม.3 อะคะว่าอยากเป็นหมอ  ที่อยากเป็นเพราะอยากช่วยคนป่วยจริงๆคือมีความรู้สึกว่าเวลาที่เราอยู่โรงพยาบาลเนี้ยยย เราอยากจะทำอะไรที่มันมากกว่าการยืนดูเขาเฉยๆคือเราอยากช่วยเขาจริงๆ ไม่ได้อยากเรียนหมอเพราะพ่อแม่บังคับ ไม่ได้อยากเรียนหมอเพราะตามเพื่อนแต่มันเหมือนใจเรารักไปแล้วแต่รักคงยังไม่พอ (เธอคงไม่รับฟัง55555555 โทษคะนอกเรื่อง) คือถ้าเรารัก เราก้ต้องตั้งใจเรียน อ่านหนังสือเยอะๆ อันนี้รู้คะแต่มันทำไม่ได้   คือเหมือนเราห้ามใจตัวเองไม่ได้บังคับใจตัวเองไม่ได้แล้วเรายิ่งติดโทรศัพท์ติดเกมส์ติดโซเชี่ยลเน็ตเวิร์คมากกก เรามีเวลา 2 ปีกว่าๆ ในการเรียนในการอ่านหนังสือแต่เหมือนเวลาแค่ 2 ปีกว่าๆมันไม่พอสำหรับเราแต่ตอนนี้เราก็ยังไม่เริ่มอ่านหนังสือเลยคะ  ตอนเรียนเราก้ตั้งใจเรียนอยู่นะแต่เหมือนพอออกจากห้องคือไม่ได้อะไรเลย เราไม่ใช่คนเก่งพื้นฐานเราก้ไม่แน่นพอ แล้วเราเป้นคนที่สมองช้าด้วย ความจำสั้นอีก
คือจะโทษสมองไม่ได้หรอกคะคือเราก้ขี้เกียจด้วยนั่นแหล่ะ55555555555555
.
.
.
.
.
.
.
.
.
บางครั้งก้เหนื่อยกับตัวเองนะคะ55555555555555555
อยากจะขอคำปรึกษาและคำแนะนำพี่ๆ คะว่า
- มีวิธีเอาชนะความขี้เกียจไหมคะ?
- พี่เคยติดเกมส์ไหมคะ ถ้าเคย พี่มีวิธีห้ามใจตัวเองยังไงไม่ให้เล่น?
- เรียนหมอหนักไหม?
- แบ่งเวลาเล่น,อ่านหนังสือยังไง?
- แล้วต้องเตรียมตัวยังไงบ้างหรอคะ?
- แล้วพี่รู้ได้ยังไงคะว่าพี่อยากเป็นหมอจริงๆ?

ถามเยอะไป คือไม่รู้จะไปขอคำปรึกษาใครคะ มีญาติเรียนหมอเหมือนกันแต่ไม่กล้าถามคือนานๆเจอกันทีคะไม่ค่อยสนิทกันด้วย เหมือนพี่เขาโรคส่วนตัวสูงคะเหมือนไม่ต้องการชะนีน้อยอย่างเราไปรบกวน55555555555 แต่เจอกันทุกครั้งก้เห้นอ่านหนังสือตลอดคือบางทีเราก้อยากรู้นะว่าเรียนหมอเค้ามีเวลาทำอะไรอย่างอื่นไหมนอกจากอ่านหนังสือ