สวัสดีค่ะ เห็นช่วงนี้กระทู้ผีฟีเวอร์มากก เราเลยอยากจะขอแชร์ประสบการณ์ที่เจอมาบ้างนะคะ เป็นเรื่องที่คนรู้จักเจอมาบ้าง และเรื่องที่ตัวเราเองเจอมาค่ะ

*เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านด้วยนะคะ แล้วแต่ความเชื่อส่วนบุคคลค่ะ เรื่องที่ได้ฟังมาไม่ทราบว่าจริงหรือแต่ง แต่เรื่องที่เจอมากับตัวเป็นเรื่องจริง 100% ค่ะ !!*

ถ้ามีอะไรผิดพลาด ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ


ขอเล่าเรื่องที่ตัวเราเป็นคนเจอเองก่อนนะคะ
เกริ่นก่อนว่าเราเป็นคนที่รู้สึกถึงสิ่งที่มองไม่เห็นได้ค่ะ คือสัมผัสได้ว่ามี แต่ก็ไม่เคยเห็นจังๆ เลยสักครั้ง (แต่ไม่ต้องมาให้เห็นก็ดีแล้วค่าา T_T)

เรื่องที่จะเล่าเป็นตอนที่เราเรียนอยู่ปี 1 ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งค่ะ ซึ่งมหาวิทยาลัยแห่งนี้ มีกฏว่าเฟรชชี่ปี 1 ของบางคณะต้องไปอยู่หอจังหวัดนครนายกเป็นเวลา 1 ปีค่ะ เราที่เป็นเด็กปี 1 ใสๆ เพิ่งจบจากมัธยมมา ไม่เคยห่างบ้าน ไม่เคยอยู่หอ ตอนแรกก็กลัวเหงานะคะ แต่พอได้เจอเพื่อน เจอเมท ชีวิตหอที่แสนสนุก (?) ก็เริ่มตรงนี้แหละ 555555

และเรื่องที่เจอก็เจอตอนที่อยู่หอนี่ละคะ หอที่เฟรชชี่อย่างเราๆ ต้องไปอยู่คือหอในมหาวิทยาลัย มีด้วยกัน 11 หอ แบ่งเป็นหอหญิงเเละหอชาย ซึ่งหอชายจะมีอยู่ 4 หอ และหอหญิงอีก 7 หอ ซึ่งแน่นอนว่าตำนานสิ่งลี้ลับอะไรนี่มีเยอะมากกกก ลาก กอไก่ไปอีกแสนตัว! เรื่องเล่าพวกนี้ที่เราได้ฟังมา เราจะใส่สปอยย์ไว้ให้นะคะ เผื่อใครอยากอ่าน อิอิ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เรื่อง "สไปเดอร์แมน"
เป็นเรื่องที่เล่าต่อกันมาค่ะ เกิดขึ้นที่หอหญิงในมหาวิทยาลัย
กลางดึกคืนหนึ่งมีรุ่นพี่ผู้หญิงคนนึงออกมานั่งคุยโทรศัพท์กับแฟนที่ระเบียงตรงห้องรวม (หอทุกชั้นจะมีห้องรวมอยู่ตรงกลางและมีระเบียงยื่นออกมา สามารถมองเห็นไปหอตรงข้ามที่หันหน้าเข้าหากันได้) คุยๆ ไป ตาก็เหลือบไปมองที่หอฝั่งตรงข้าม ก็เห็นเงาดำๆ รูปร่างเหมือนผู้หญิง นั่งห้อยขาลงมาอยู่ที่ดาดฟ้าของหอ พอรุ่นพี่เห็นก็แปลกใจ คิดว่าใคร ทำไมไปนั่งเล่นอยู่ตรงนั้น เลยจะลงไปบอกยามที่อยู่ข้างล่าง แต่อยู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นก็กระโดดลงมาจากดาดฟ้าต่อหน้าต่อตา!! รุ่นพี่ก็ตกใจร้องเสียงดังใส่โทรศัพท์ แฟนที่อยู่ในสายก็ถามว่าอะไรๆๆๆ รุ่นพี่ก็บอกว่าเห็นคนกระโดดตึก และขณะที่กำลังจะวิ่งลงไปบอกยาม ตาของรุ่นพี่ก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงที่กระโดดตึกนั้น กำลัง.. ปีนตึกขึ้นมา!! เท่านั้นแหละ รุ่นพี่วิ่งกลับห้องแทบไม่ทัน และเพิ่งคิดได้ว่าตัวเอง "เจอดี" เข้าซะแล้ว พอรุ่นพี่วิ่งเข้าห้องไป รูมเมทก็ตกใจรีบเข้ามาถามว่ามีอะไร แต่รุ่นพี่ไม่ได้ตอบ รีบคลุมโปงนอน จนตอนเช้าค่อยมาเล่าให้รูมเมทฟัง รูมเมทคนนึงบอกว่า ที่รุ่นพี่เจอเมื่อคืน มีคนเจอมาเยอะมาก บางคนก็บอกว่าเป็นวิญญาณของผู้หญิงที่ฆ่าตัวตายเพราะผิดหวังในความรัก บางคนก็บอกว่าเพราะเครียดจากการเรียน เค้าตายโดยที่ไม่รู้ว่าตัวเองตาย เลยทำสิ่งที่ทำก่อนตายซ้ำๆ วันดีคืนดีเค้าก็จะมากระโดดตึกลงมา แล้วก็ไต่ขึ้นไปใหม่ แล้วกระโดดลงมา แบบนี้ซ้ำไปซ้ำมาเรื่อยๆ

มีเพื่อนจากหอชายเคยให้ฟังว่า มีอยู่คืนหนึ่ง เขาออกไปตากผ้าที่นอกระเบียง (หอชายอยู่อีกฝั่งหนึ่งของถนน มองออกมาจากระเบียงจะเห็นหอหญิงอยู่ตรงข้าม) แล้วก็เห็น สไปเดอร์แมน กำลังกระโดดลงมา แล้วกำลังไต่ขึ้นไปใหม่ แต่ไม่ใช่แค่นั้น เขาบอกว่าเห็น สไปเดอร์แมน หันหน้ามายิ้มให้เขาด้วย TT อันนี้ก็ไม่รู้ว่าเรื่องที่เพื่อนเล่าจริงรึเปล่านะคะ แต่พอฟังแล้วหลอนมาก แงงงง

เรื่อง "อาจารย์ใหญ่"
เป็นเรื่องที่เล่าต่อมาเหมือนกันค่ะ ในมหาวิทยาลัยจะมีคณะที่เกี่ยวกับการแพทย์สาขาหนึ่งอยู่ค่ะ คณะนี้ต้องเรียนกับอาจารย์ใหญ่ จึงไม่แปลกที่จะมีอาจารย์ใหญ่อยู่ รุ่นพี่ในเอกเล่าให้ฟังว่า เคยมีเด็กในคณะที่ทำงานอยู่ดึกๆในตึก เห็นอาจารย์ใหญ่ลุกขึ้นมาเดิน คนที่ผ่านแถวตึกตอนดึกๆ มองไปที่หน้าต่างก็เห็นอาจารย์ใหญ่ลุกขึ้นมามอง บางคนผ่านก็ได้ยินเสียงกรี๊ด รุ่นพี่เลยบอกว่า เวลาขี่จักรยานผ่าน หรือเดินผ่าน ต้องยกมือไว้ตึกคณะนี้ ไม่รู้จริงไม่จริง แต่เวลาเราผ่านก็ไหว้ตลอดเลยค่ะ 555555

เรื่อง "เด็กที่หายไป"
เป็นเรื่องที่ได้เล่ากันมาอีกแล้วว คือในมหาวิทยาลัยมีช่วงหนึ่งที่เฟรชชี่ต้องไปทำกิจกรรมร่วมกันทุกคณะ กิจกรรมนี้ก็มีทั้งตอนกลางวันและกลางคืน มีอยู่คืนนึง ขณะที่เด็กปี 1 คนอื่นกำลังจะไปทำกิจกรรมร่วมกันตามปกติ แต่มีเด็กกลุ่มนึง (คณะอะไรไม่ทราบนะคะ TT) ไปบอกรุ่นพี่ที่เป็นพี่เลี้ยง ว่าเพื่อนคนนึงในกลุ่มหายไป รุ่นพี่ที่เป็นพี่เลี้ยงก็บอกให้เด็กกลุ่มนั้นไปเข้ากิจกรรม แล้วก็ให้รุ่นพี่ด้วยกันช่วยกันตามหา คือช่วงที่เข้ากิจกรรมห้ามพกมือถือไปนะคะ เลยไม่สามารถโทร.ตามได้เลย พวกรุ่นพี่ก็ช่วยกันหาไป ใช้เวลาหลายชั่วโมงมาก จนไปเจอเด็กคนนึงนั่งอยู่ในความมืดที่หน้าตึกอาคารเรียนรวม ซึ่งก่อนหน้านี้มีรุ่นพี่หลายคนมาตามหาแถวนี้แล้วแต่ไม่เจอ รุ่นพี่คนที่เจอจึงเข้าไปถามเด็กคนนั้นว่าเป็นเด็กคณะนี้ใช่มั้ย ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ แล้วก็พาเดินกลับไปที่ที่เด็กปี 1 รวมกันทำกิจกรรมอยู่ ระหว่างทางเด็กคนนั้นก็บอกว่าตามเพื่อนไป เพื่อนเป็นคนพาไปแล้วบอกให้รออยู่ตรงนั้น รุ่นพี่ที่ฟังก็โกรธ คิดว่าเด็กคนนั้นโดนเพื่อนแกล้ง เลยเรียกเพื่อนในกลุ่มของเด็กคนนั้นมาว่า แต่เพื่อนของเด็กคนนั้นยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนพาไป และเพื่อนคนอื่นก็ยืนยันอีกว่าเพื่อนในกลุ่มทุกคนอยู่รวมกันตั้งแต่ก่อนเข้ากิจกรรม นอกจากเด็กคนนั้นคนเดียว เด็กคนอื่นในเอกก็เป็นพยานว่าเห็นเด็กกลุ่มนี้อยู่ด้วยกันทุกคนนอกจากเด็กที่หายไป เลยเป็นข้อสงสัยกันว่า แล้วคนที่พาเด็กคนนั้นไปแล้วบอกให้รออยู่ที่หน้าตึกอาคารเรียนรวมคือใคร ???

มาเพิ่มค่ะ !! ลืมเรื่องนี้ได้ไง กรี๊ดดดด

เรื่อง "ไหว้ครูศิลปกรรม"
เรื่องเล่าในตำนานเลยนะคะ เชื่อว่าเด็กปี 1 ทุกคนต้องเคยฟังแน่นอน
ในช่วงเปิดเทอมแรกๆ จะมีประเพณีอย่างหนึ่งของคณะศิลปกรรม คือการไหว้ครู หรือที่เรียกกันว่า ไหว้ครูศิลปกรรม นั่นเอง ประวัติความเป็นมาเราไม่ค่อยทราบนะคะ แต่ได้ยินมาว่า ช่วงไหว้ครูเป็นช่วงที่คนเจอดีเยอะมากกกกที่สุด !! เฮี้ยนนี่สุด !! ถ้าไม่อยากเจอ ไม่อยากเห็น ไม่อยากให้เค้าเข้าไปหาในห้อง ไม่อยากให้เค้าไปรำให้ดู ให้เขียนใส่กระดาษว่า 'ห้องนี้ไม่มีคนอยู่คณะศิลปกรรม' ติดไว้ที่หน้าประตูห้อง (คล้ายๆ กับเคล็ดที่ว่า รถคันนี้สีแดง หรือ บ้านนี้ไม่มีผู้ชาย อะไรประมาณนี้) ก็นั่นละค่ะ เด็กปี 1 ใสๆแบบเรา พอได้ฟังก็กลัวสิคะ! ยิ่งห้องเรามีรูมเมทคณะศิลปกรรมรวมกันอยู่ 2 ใน 5 ด้วยแล้ว TwT พอถึงวันไหว้ครู เราก็จัดเลยค่ะ เขียนใส่กระดาษตัวโตๆ แล้วไปแปะไว้ที่หน้าประตู 55555 วันนั้นมีเพื่อนเอกเดียวกันที่อยู่ห้องตรงข้ามมาร่วมกันกลัวด้วยค่ะ ไม่รู้ว่าจะเจอไม่เจอแต่ขอกลัวไว้ก่อน คือวันนั้นตกลงกันเลยว่าเราจะคุยกันจนเช้านะ!! จะไม่นอนนะ!! แต่จะเปิดไฟไว้ก็เกรงใจเมทคนอื่น เรากับเพื่อนอีกคนเลยนอนคลุมโปงเบียดกันนอน จำได้ว่าหลับไปแบบอึดอัดมากกกกก! แต่คืนนั้นก็ไม่ได้เจออะไรค่ะ ผ่านไปด้วยดี

แต่มีเพื่อนมาเล่าให้ฟัง ว่าวันนั้นรูมเมทของเพื่อนเจอค่ะ เค้ามารำให้ดูกลางดึกเลย แล้วถ้าเห็นก็ห้ามหลับตา ห้ามไม่ดูด้วยนะคะ ว่ากันว่าถ้าหลับตาหรือไม่ยอมดูให้จบ เค้าจะโกรธแล้วก็จะตาม รูมเมทของเพื่อนเลยทำใจดูเค้ารำจนจบ พอเค้ารำเสร็จก็หายไปค่ะ รูมเมทเพื่อนบอกตอนนั้นกลัวก็กลัว แต่ทำอะไรไม่ได้ เลยดูๆ ไปทั้งๆ ที่นอนเกร็งอยู่แบบนั้นแหละ ใจแข็งมากจริงๆ เป็นเราคงช็อคไปแล้ว 55555


เรื่อง "ศาล"
ในมหาวิทยาลัยมีศาลเยอะมากกกค่ะ มีหอพระด้วย แต่ที่จะเล่าคือศาลที่อยู่ระหว่างคณะวิศวกรรมศาสตร์ กับ คณะพลศึกษา
ศาลนี้ถ้าจำไม่ผิด จะตั้งอยู่ตรงทางสามแพร่งพอดีค่ะ และที่ศาลจะมีชุดไทยสำหรับถวายแขวนไว้เยอะมาก พวงมาลัยที่มาถวายก็เยอะมากเช่นกัน เคยได้ยินว่าวันดีคืนดี คนที่ผ่านทางนั้นตอนกลางดึกจะเห็นผู้หญิงใส่สไบสีแดง ยืนอยู่ข้างๆ ศาล คือศาลนี้ดูขลังมากจริงๆ เราเคยขี่จักรยานผ่านหน้าศาลตอนประมาณ 5-6 โมง ยังรู้สึกขนลุกเลยค่ะ TT  
มีศาลอีกแห่งที่อยู่ใกล้ๆ กับพลาซ่า เป็นศาลเล็กๆ ได้ยินว่าเป็นศาลของกุมารค่ะ ถ้าเดินผ่านแล้วไม่ไหว้น้องจะโกรธแล้วก็แกล้ง เคยมีบางคนเดินผ่านตอนดึกๆ ก็เห็นเด็กนุ่งโจงกะเบนวิ่งเล่นอยู่แถวนั้นแล้วหายเข้าไปในศาลด้วย ทุกวันนี้เวลาเรากลับไปที่นู่น ถ้าเดินผ่านก็ยกมือไหว้ทุกครั้งเลยค่ะ

จริงๆ มีอีกหลายเรื่องนะคะ แต่ที่ฟังมาแล้วจำได้มีแค่นี้ 5555 ใครที่เป็นรุ่นพี่หรือรุ่นน้อง ถ้ามีเรื่องเล่านอกจากนี้อีกก็เอามาแชร์กันนะค๊า

มาเข้าเรื่องของเรากันต่อค่ะ
ตอนที่อยู่หอ เราได้อยู่หอ 7 ชั้นบนสุด ในห้องจะอยู่กันได้ 5 คน มีเตียงเรียงกัน 3 เตียง และเตียงสองชั้นอีก 1 เตียง เตียงสองชั้นที่ว่าจะตั้งอยู่ติดกับหน้าต่างบานเกล็ดของห้องและประตูอยู่ทางปลายเท้า ตอนที่เข้าไปดูห้องครั้งแรก เราคิดไว้ว่าขอนอนตรงไหนก็ได้ที่ไม่ใช่เตียงสองชั้นข้างบน แต่พอไปดูแผนผังที่นอนที่ทางหอจัดไว้ให้  แจ็กพอตแตกเลยค่ะ ได้ที่เตียงสองชั้นแถมข้างบนอีกตั้งหาก 555555 #ร้องไห้หนักมาก TwT
ข้างๆ ของเตียงบนจะมีหน้าต่างที่เป็นกระจกใสๆ สามารถมองเห็นนอกห้องได้ แต่เราเอากระดาษสีดำมาปิดไว้ค่ะ

เรื่องเกิดขึ้นในคืนหนึ่งที่ฝนตกหนัก อยู่ๆ ก็มีฟ้าผ่า บึ้ม! ขึ้นมาดังมากกกกก เราเลยสะดุ้งตื่น งัวเงียไปกดโทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆ เพื่อดูเวลา จำได้ว่าตี 4 กว่าๆ ช่วงเช้ามืด เราที่ยังตื่นไม่เต็มตากำลังเคลิ้มๆ กึ่งหลับกึ่งตื่น ก็ได้ยินเสียง..

..ก๊อกๆ

..ก๊อกๆ

..ก๊อกๆ

เสียงเคาะประตู ดังไล่มาตั้งแต่ห้องสุดทางเดินอีกฝั่ง ไล่เคาะมาเรื่อยๆ ทุกห้อง
ตอนนั้นเราก็ง่วงๆ ในใจก็คิดว่าพี่ยามมาเคาะประตูเช็คดูรึเปล่า มาเคาะอะไรตอนนี้คนจะนอน
กระจกข้างๆ เตียงที่เราเอากระดาษสีดำไปปิดไว้ จะมีช่องเล็กๆ ให้พอมองเห็นได้บ้าง พอเสียงเคาะดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เราก็ลืมตามองผ่านช่องเล็กๆ นั้นออกไปนอกห้อง เผื่อคิดว่าถ้าเป็นพี่ยามจะได้ไปเปิดประตูให้ เสียงเคาะก็ดังใกล้เข้ามาจนถึงห้องข้างๆ

และห้องเรา... จนผ่านห้องเราไป

แต่เราไม่เห็นใครอยู่ข้างนอกเลย !!

เสียงเคาะดังก๊อกๆ ก็ยังเคาะไปเรื่อยๆ ผ่านห้องเราไป วนไปเคาะห้องตรงข้ามไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ ....

ตอนนั้นเราก็ตัวเกร็งเลยค่ะ ทำอะไรไม่ถูก แต่บวกกับที่ง่วงนอนมากด้วย ก็เลยเคลิ้มหลับไป ตื่นมาอีกทีก็เช้าแล้วค่ะ 555555
ตอนเช้าเราก็มาถามเมทว่าได้ยินเสียงฟ้าผ่ามั้ย ได้ยินเสียงเคาะประตูมั้ย เมทบอกได้ยินแต่เสียงฟ้าผ่า

แล้วเสียงเคาะประตูที่เราได้ยินคืออะไร??

มั่นใจมาก ว่าไม่ได้ฝันไปเพราะเราตื่นขึ้นมาจริงๆ ตอนนี้ยังคิดอยู่เลยว่าตอนนั้นจะมองออกไปทำไม ดีที่มองออกไปแล้วไม่เจออะไรๆ นี่ยังกลัวอยู่เลยค่ะ นั่งพิมพ์ไปก็ขนลุกไป แงงงง T_T

มีเรื่องอื่นที่เคยเจออีกนะคะ เดี๋ยวมาเล่าต่อค่าาา