สวัสดีคะ เอาเรื่องหลอนๆตอนเด็กมาแชร์ให้อ่านกันคะ
บอกก่อนว่าเรื่องผีหรือวิญญาณ เราเป็นคนเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งนะคะ จนตอนนี้ก็ยังเป็นอย่างนี้อยู่
     เรื่องที่จะเล่าจะเป็นประสบการณ์ตรง 2 เรื่อง แต่เป็นคนละช่วงอายุคะ เริ่มเลยนะ.....
     ตอนสมัยที่พิมพ์อายุ 8 ขวบ ก็ประมาณ ป.1 ป.2 ตอนนั้นคุณพ่อซื้อสกู๊ตเตอร์ให้เป็นของขวัญวันเกิด (ที่ยืนแล้วใช้เท้าดันพื้นอ่ะคะ)
เด็กได้ของเล่นใหม่ก็เห่อเนอะ พอได้มาก็ขยันออกจากบ้านคะ ใครใช้ให้ไปซื้อของก็ไม่อิดออดคะ เพราะอยากเล่น 2-3 ทุ่มก็ไปไม่บ่น เป็นอย่างนี้อยู่ประมาณอาทิตย์นึงคะ จนวันนึงอย่าให้ไปซื้อโค้กให้หน่อย ก็ไปคะเวลาตอนนั้นเกือบ 2 ทุ่มได้ ก็เอาสกู๊ตเตอร์ออกจากบ้านคะ ซึ่งซอยบ้านจะเป็นซอยแบบรถมอเตอร์ไซค์ขับเข้าได้อย่างเดียวคะ สวนกันยังลำบาก บ้านพิมพ์อยู่สุดซอย และเป็นทางตัน ตั้งแต่ปากซอยบ้านมาฝั่งหนึ่งเป็นกำแพงอิฐตลอดทาง ส่วนอีกด้านจะเป็นบ้านไม้สำหรับเช่า 3 ห้อง ก่อนจะถึงบ้านพิมพ์ก็จะเป็นบ้านไม้หลังใหญ่ และพอมีหน้าบ้านให้จอดรถมอไซค์ได้ มองเข้าไปจะเป็นกำแพงกั้นไว้ ข้างในจะเป็นสวนและเป็นที่สำหรับเลี้ยงไก่ชนของพวกน้าๆในซอยบ้าน ปกติทุกครั้งที่ผ่านจะเฉยๆไม่ได้สนใจว่าตอนดึกจะมืดและน่ากล้วแค่ไหน เพราะอยู่มาตั้งแต่เกิด แต่วันนี้พอพิมพ์ไถสกู๊ตเตอร์ออกมาจากบ้านระหว่างที่กำลังจะผ่านสวนนั้น หางตาก็เห็นเป็นหัวผู้หญิงลอยสวนกับพิมพ์ไป มาแต่หัวจริงๆ ผมทรงแบบสมัยดูหนังเรื่องมนต์รักลูกทุ่งคะ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ (ใครรู้ว่าเป็นทรงอะไรบอกด้วยนะคะอธิบายไม่ถูก)
     ระหว่างที่ผ่านไปเราหันไปมองคะ คือมองทำไมไม่รู้  แต่สงสัยว่ามันลูกอะไร พอเห็นเท่านั้นละคะ ถีบสกู๊ตเตอร์ออกไปจากซอยอย่างไวเลย ขากลับต้องเอามือข้างนึงบังไว้จะได้ไม่เห็นอีกรอบ อีกวันจึงค่อยเล่าให้ย่าฟังแล้วถึงได้รู้ว่า เจ้าของสวนเคยจ้างคนมาตัดต้นกล้วยเพราะมันเกะกะ แต่พอฟันไปแล้วมีเสียงกรี๊ดดังออกมาทันที แล้วน้ำยางต้นกล้วยก็ไหลออกมาเป็นเลือด จึงไม่กล้าตัดและปล่อยไว้อย่างนั้นจนถึงทุกวันนี้ ไม่ทราบว่าเป็นนางตานีหรือเปล่านะคะ คนในซอยบ้านก็เคยเห็นแต่นางไม่เคยมีใครโดนหลอกแบบหัวโกร๋นนะคะ ผีอยู่ส่วนผีคนอยู่ส่วนคนคะ

                                                                                                                    

     อีกเรื่องอันนี้เกิดตอน อายุประมาณ 14 ปี คะ ช่วงปิดเทอมตอนนั้นไปเยี่ยมน้าที่ทำงานอยู่ในจังหวัดระยอง ซึ่งเป็นหมู่บ้านของนายทุนชาวต่างชาติ และมีโรงเรียนนานาชาติภายในหมู่บ้านด้วย (ไม่รู้ตอนนี้เปลี่ยนหรือยัง) ก็ได้เข้าพักบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านแห่งนี้ ก็เล่นน้ำที่สระว่ายน้ำหน้าบ้าน ทำอาหารกินกันตามปกติ
     จนถึงช่วงดึกพิมพ์ก็ผล่อยหลับบนโซฟาหน้าทีวี เท้าหันไปทางประตูเข้าบ้าน (ประตูเข้าบ้านอยู่ด้านข้างของตัวบ้านนะคะ) แล้วฝันว่ารู้สึกเหมือนมีคนจ้องมองนานมาก แล้วมองไปรอบๆห้องก็เห็นผู้หญิงสาวสวย ใส่ชุดสีขาว ผมยาวถึงหน้าอก ยืนอยู่ที่ประตู พอพิมพ์ลุกขึ้นมาผู้หญิงคนนั้นก็ยิ้มอ่อนๆ แต่แววตาแข็งทื่อไร้ความรู้สึกจ้องมาที่พิมพ์ แล้วน้ำตาก็ไหลออกมาเป็นเลือด  พิมพ์สะดุ้งตื่นขึ้นมาทันที มองไปที่ประตูก็เห็นเงาลางๆค่อยๆหายไป ก็ลุกเข้าห้องไปนอนกับย่าคะ แล้วเล่าให้ทุกคนฟังตอนเช้า ก็ลงความเห็นว่าทำบุญเถอะคงมาขอส่วนบุญ พอกลับมาถึงกรุงเทพฯได้ทำบุญ ตักบาตร กรวดน้ำไปให้ ระหว่างที่พระสวดพิมพ์เงยหน้าขึ้นมา เห็นผู้หญิงคนนั้นยืนอยู่แล้วยิ้มมาให้ แล้วก็ไม่เคยพบเธออีกเลย แต่จนทุกวันนี้ก็ยังจำหน้าได้นะ เพราะสวยมากจริงๆ ติดตา


                                                                                                                           


     จบแล้วคะ นี่คือเรื่องที่เจอกับตัว แต่ถ้าเรื่องของคนในบ้านมีเยอะคะ ปู่ทวดเราเป็นหมอผีตั้งแต่รุ่นพ่อเราขึ้นไป จะเจอแบบผงะกันทุกคน ผิดอะไรยังไง ขอโทษด้วยน๊าาาาาาา เล่าให้พันทิปฟังต่อจากครอบครัวกันเลยทีเดียว ไม่กล้าเล่าให้เพื่อนฟัง กลัวมันไม่กล้ามาเที่ยวที่บ้าน ห้าห้าห้า ขอบคุณที่ทนอ่านจนจบนะคะ