ขออภัยตั้งในกระทู้สนทนาไม่ได้ -/\-
สวัสดีค่ะเพื่อนๆวันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์เรื่องเพื่อนสนิท ที่คิดว่ามันไม่น่าจะเกิดผลกระทบกับความสัมพันธ์ของ พวกเราขนาดนี้ เพราะเพื่อนมีแฟนและคำว่า "น้อยใจ" คำเดียวที่ทำให้เราทะเลาะกัน ก่อนจะเล่าอยากฝากถึงทุกๆคนที่เป็นเพื่อน ทั้งเพื่อนรัก เพื่อนร่วมงาน เพื่อนสนิท อย่าให้เรื่องที่ไม่เป็นเรื่องมฃาทำลายความสัมพันธ์และมิตรภาพของพวกเรานะค่ะ มีอะไรก็ให้เราคุยกันตรงๆปรับความเข้าใจกัน บางทีความเป็นเพื่อนมันอาจจะยั่งยืนขึ้นไปอีกก็ได้...เพิ่งตั้งเป็นกระทู้แรกผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะค่ะ -/\- เข้าเรื่องเลยนะค่ะ
ตอนนี้เรากับเพื่อนกำลังเรียนอยู่ ปี2 ที่ราชภัฎแห่งนึง ขอย้อนกลับไปตอนที่อยู่ ม.4 นะค่ะ ที่เรากับเพื่อนรู้จักกัน ขอเรียกชื่อเพื่อนที่จะเล่านี้ว่า ชื่อ บี ตอนที่เข้า ม.4 ครั้งแรกก็ยังไม่มีเพื่อนหรอกค่ะแล้ววันนึง บี ก็มาพูดกับเราและเราก็พูดคุยกันถูกคอเลยค่ะ อ๋อ บี เนี้ยเขามีเพื่อนกลุ่มน่ะค่ะประมาณ 5-6 คนเป็นเพื่อนกลุ่มค่อนข้างกลุ่มใหญ่ไปไหนมาไหนด้วยกันและเราก็เป็นนึงในนั้น ช่วงเวลานั้นมีความสุขมากเลยค่ะ พอเวลาผ่านไปได้ไม่นานเริ่มขึ้น ม.5 ค่ะ กลุ่มเพื่อนเราก็เริ่มทะเลาะกันและก็เพื่อนต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปเล่นกลุ่มอื่น ก้เหลือเรากับ บี ค่ะ ตอนนั้นเรากับ บี รู้สึกอึดอัดมากเพื่อนไม่เล่นด้วย คือไม่สนิทกับใครแล้วค่ะ ส่วนเราก็ดีหน่อยเป็นคนที่เข้มแข็งกว่า บี ส่วนบีก็เขาเป็นคนชอบหนีปัญหา ไม่ค่อนเข้มแข็งเท่าไหร่ ไม่สู้คนเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นเราสงสาร บี มากเลยค่ะ เอะอะอะไร บี ก็อยากกลับบ้านเพราะกลับบ้านแล้วสบายใจกว่า ช่วงเวลานั้นเราก็อยู่ด้วยกัน 2 คนค่ะ เราก็อึดอัดแต่ในใจก็คิดว่าเราต้องเข้มแข็งไว้ค่ะ เพื่อนก็เหมือนเขาจะร้องไห้และเราก้เลยบอกเืพ่อนไปคำนึงว่า "ไม่ต้องกลัวนะยังมีกูอยู่ กูไม่ทิ้งหรอก" นี่ล่ะค่ะประโยคที่ทำให้เรารัก บี มากขึ้น เพราะช่วงนั้นเราทั้ง2ต้องผ่านมันไปด้วยกันให้ได้ และพอขึ้นมา ม.6 ค่ะ มีเพื่อนกลุ่มนึงมาชวนเรา 2 คนเข้ากลุ่มเราก็โอเคไปเล่นกับเพื่อนกลุ่มนั้น อ๋อลืมเล่า บี เนี้ยเป็นคนที่เรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งเลย มีอะไรก็เพื่อนๆช่วยกันแต่ก็มีบ้างที่บีเขาทำเอง และพอมาเล่นกับกลุ่มเพื่อนนี้เราก็สนิทกับทุกคนเลยค่ะ แน่นอนว่าเพื่อนเยอะมันก็ต้องมีนินทากันบ้างและก็แน่นอนค่ะทะเลาะกันเพื่อนคนนี้ไม่พอใจคนนี้ก็มาเล่าให้คนนี้ฟัง ตอนนั้นเหมือนใส่หน้ากากเข้าหากันเลย เฮ้ออออ และเรากับบีก็สนิทที่สุดอยู่ 2 คน ค่ะ ขอเรียนชื่อว่า เอ กับ ซี ขออธิบายนิสัยของ เอ น่ะค่ะ เอ เป็นคนที่เรียกค่อนข้างเก่ง ฉลาด และก็เป็นผู้นำในกลุ่มเรา 4 คนและนิสัยเด็ดขาด เด็ดเดี่ยว กล้าได้กล้าเสีย เข้มแข้ง(กว่าเรา) และเป็นคนที่ไม่ยอมคน เธอดีมาฉันดีกลับเธอร้านมาฉันร้ายกลับกว่า ประมาณนี้ ส่วน ซี ก็เป็นคนกลางๆค่ะ คุยได้กับทุกคนประมาณว่าของเป็นคนกลางแต่มาเล่นกับเราแต่ก็มีบางที่ ซี เขานินทาและไม่ชอบ อ๋อ ซี ก็เป็นคนที่ค่อนข้างเรียนเก่งประมาณกลางๆและยังไงก็ได้กับเพื่อน พวกเราทั้ง 4 คนก็สนิทกันมากขึ้นค่ะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดหนีเรียนก็หนีด้วยกันตอนนั้นชีวิตเริ่มมีความสุขอีกครั้งและเราสัญญากันว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ช่วงเวลาที่เรียนหนังสือน่ะค่ะ บีนั่งกับเอ เรานั่งกับซี เรื่องเรียนขอบอกก่อนค่ะว่า เอ เป็นคนที่คอยบอกคอยสอนเพื่อนๆแนะนำทุกอย่าง แน่นอนค่ะ เอ จะรัก บี มากกว่าเพื่อน มีอะไรก็บอก บี ตลอดคอยช่วยเหลือตลอดเข้าข้างบีคอยปกป้องบีตลอด พอ ม. 6 เทอม 2 พวกเราก็ต้องสอบเพื่อนไปเรียนต่อถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกัน เอ เลือกเรียนราชภัฎ บี เลือกเรียนที่โคราช ซี ก็เรียนพยาบาล ส่วนเราก็เลือกเรียนที่เดียวกันกับเอ เพราะแม่อยากก็อยากให้เรียนใกล้บ้าน ทุกอย่างก็โอเคค่ะ และมีวันนึง บี ก็โทรมาหาเราร้องห่มร้องไห้เราก็ตกใจ (ตอนนั้นเราอยู่กับเอค่ะกำลังจะไปยื่นเอกสารกู้เงินในการเรียน)เราก็ถาม บี ว่าเป้นอะไรร้องไห้ทำไม บี ก็เล่าว่าบีไม่ได้เรียนที่นั่นแล้ว เขาตัดสิทธิ์เพราะไม่ได้ไปยืนยันสิทธิ์ (ที่ไม่ได้ไปยืนยันสิทธิ์เพราะว่าตอนนั้น บี เปลี่ยนโทรศัพท์ ไอโฟน5 เลยเปลี่ยนซิม เพราะที่ มอ เขาจะส่งข่าวทาง sms ) เรากับ เอ ก็ได้แต่ปลอบ บี และแม่ บี ก็คุยกับเราไม่รู้จะทำยังไงสงสารลูกและ เอ ก็เลยบอกว่า งั้นให้ บี เตรียมเอกสารบอกว่างั้นก็ไปเรียนทีเดียวกันนี้แหละพอตกลงกันเสร็จแม่ บี ก็มาส่ง บี ที่บ้านเรา ตอนนั้นพี่ชายขับรถพาพวกเราไป ตอนนั้น บี ตาบวมหน้าซีดจากการร้องไห้มากๆ และก็ทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย บี เลือกเรียนสาขาเดียวกับเราและผลก็คือเรากับ บี ได้เรียนห้องเดียวกันอีก 5555 จนถึงขั้นแม่ บี บอกว่ายังไงเรา 2 คนก็หนีกันไม่พ้นน่ะ (เรากับบีสนิทกันมากค่ะ ด่าพ่อล้อแม่ที่บ้านก็สนิทกันเวลาคุยกันทีมีแต่คำหยาบคาบ) พอเริ่มเปิดเทอมเรา 3 คนอยู่หอในค่ะ แต่คนล่ะห้องแต่ก็สามารถย้ายห้องมานอนด้วยกันได้ ตอนนั้นยังไม่มีรถมอไซต์ค่ะ เวลาจะไปเที่ยวก็รถสามล้อที่หน้ามอ 5555 และเรากับ บี เรียนห้องเดียวกันก็สนิทกันมากขึ้นไปอีกส่วน เอ ก็เรียนอีกเอกนึงได้เจอกันก็ตอนนอนหรือเวลาไม่มีเรียนแต่เรากับ บี นี้อยู่ด้วยกันตลอดเลยค่ะ บี อยาไปไหนเราก็พาไป ไปด้วยกันเราก็รักเพื่อนคนนี้มากเลยค่ะ และแล้วก็เข้าถึงจุดนึงตอนเทอม 2 บี ก็ไม่ใช่คนขี้ริวขี้เหร่อะไรแน่นอนว่าก็มี ผช มาจีบเราก็ไม่รู้ว่า บี มีคนมาจีบ จน ผช คนนั้นเริ่มแสดงอาการมากขึ้นเราเลยเริ่มสงสัยก็ไปพูดกับ บี บีก็บอกว่า ผช คนนี้ก็เริ่มมาคุยนานแล้วเหมือนจีบนานแล้ว ส่วน ผช คนนี้เขาก็เป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนเดียวกับเรา 2 คน เขาเป็นรุ่นพี่ค่ะเพิ่งมาเรียน ขอเรียนชื่อว่า พี่ที ไอ่เราก็รักเพื่อนน่ะค่ะอยากให้เพื่อนมีความสุขถ้าเพื่อนโอเคกับ ผช คนนี้เราก็ยินดีค่ะ เราก็เริ่มสนิทกับพี่ที บีก็ออกไปไหนกับพี่ที แต่ก็มีเราออกไปด้วยและเขา 2 คนก็ตกลงลองคบหากันดู
เมื่อเพื่อนสนิทกลายเป็นแค่เพื่อนร่วมห้อง เพราะมีแฟนและคำว่า "น้อยใจ"
ตอนนี้เรากับเพื่อนกำลังเรียนอยู่ ปี2 ที่ราชภัฎแห่งนึง ขอย้อนกลับไปตอนที่อยู่ ม.4 นะค่ะ ที่เรากับเพื่อนรู้จักกัน ขอเรียกชื่อเพื่อนที่จะเล่านี้ว่า ชื่อ บี ตอนที่เข้า ม.4 ครั้งแรกก็ยังไม่มีเพื่อนหรอกค่ะแล้ววันนึง บี ก็มาพูดกับเราและเราก็พูดคุยกันถูกคอเลยค่ะ อ๋อ บี เนี้ยเขามีเพื่อนกลุ่มน่ะค่ะประมาณ 5-6 คนเป็นเพื่อนกลุ่มค่อนข้างกลุ่มใหญ่ไปไหนมาไหนด้วยกันและเราก็เป็นนึงในนั้น ช่วงเวลานั้นมีความสุขมากเลยค่ะ พอเวลาผ่านไปได้ไม่นานเริ่มขึ้น ม.5 ค่ะ กลุ่มเพื่อนเราก็เริ่มทะเลาะกันและก็เพื่อนต่างคนก็ต่างแยกย้ายไปเล่นกลุ่มอื่น ก้เหลือเรากับ บี ค่ะ ตอนนั้นเรากับ บี รู้สึกอึดอัดมากเพื่อนไม่เล่นด้วย คือไม่สนิทกับใครแล้วค่ะ ส่วนเราก็ดีหน่อยเป็นคนที่เข้มแข็งกว่า บี ส่วนบีก็เขาเป็นคนชอบหนีปัญหา ไม่ค่อนเข้มแข็งเท่าไหร่ ไม่สู้คนเลยก็ว่าได้ ตอนนั้นเราสงสาร บี มากเลยค่ะ เอะอะอะไร บี ก็อยากกลับบ้านเพราะกลับบ้านแล้วสบายใจกว่า ช่วงเวลานั้นเราก็อยู่ด้วยกัน 2 คนค่ะ เราก็อึดอัดแต่ในใจก็คิดว่าเราต้องเข้มแข็งไว้ค่ะ เพื่อนก็เหมือนเขาจะร้องไห้และเราก้เลยบอกเืพ่อนไปคำนึงว่า "ไม่ต้องกลัวนะยังมีกูอยู่ กูไม่ทิ้งหรอก" นี่ล่ะค่ะประโยคที่ทำให้เรารัก บี มากขึ้น เพราะช่วงนั้นเราทั้ง2ต้องผ่านมันไปด้วยกันให้ได้ และพอขึ้นมา ม.6 ค่ะ มีเพื่อนกลุ่มนึงมาชวนเรา 2 คนเข้ากลุ่มเราก็โอเคไปเล่นกับเพื่อนกลุ่มนั้น อ๋อลืมเล่า บี เนี้ยเป็นคนที่เรียนหนังสือไม่ค่อยเก่งเลย มีอะไรก็เพื่อนๆช่วยกันแต่ก็มีบ้างที่บีเขาทำเอง และพอมาเล่นกับกลุ่มเพื่อนนี้เราก็สนิทกับทุกคนเลยค่ะ แน่นอนว่าเพื่อนเยอะมันก็ต้องมีนินทากันบ้างและก็แน่นอนค่ะทะเลาะกันเพื่อนคนนี้ไม่พอใจคนนี้ก็มาเล่าให้คนนี้ฟัง ตอนนั้นเหมือนใส่หน้ากากเข้าหากันเลย เฮ้ออออ และเรากับบีก็สนิทที่สุดอยู่ 2 คน ค่ะ ขอเรียนชื่อว่า เอ กับ ซี ขออธิบายนิสัยของ เอ น่ะค่ะ เอ เป็นคนที่เรียกค่อนข้างเก่ง ฉลาด และก็เป็นผู้นำในกลุ่มเรา 4 คนและนิสัยเด็ดขาด เด็ดเดี่ยว กล้าได้กล้าเสีย เข้มแข้ง(กว่าเรา) และเป็นคนที่ไม่ยอมคน เธอดีมาฉันดีกลับเธอร้านมาฉันร้ายกลับกว่า ประมาณนี้ ส่วน ซี ก็เป็นคนกลางๆค่ะ คุยได้กับทุกคนประมาณว่าของเป็นคนกลางแต่มาเล่นกับเราแต่ก็มีบางที่ ซี เขานินทาและไม่ชอบ อ๋อ ซี ก็เป็นคนที่ค่อนข้างเรียนเก่งประมาณกลางๆและยังไงก็ได้กับเพื่อน พวกเราทั้ง 4 คนก็สนิทกันมากขึ้นค่ะไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดหนีเรียนก็หนีด้วยกันตอนนั้นชีวิตเริ่มมีความสุขอีกครั้งและเราสัญญากันว่าจะเป็นเพื่อนกันตลอดไป ช่วงเวลาที่เรียนหนังสือน่ะค่ะ บีนั่งกับเอ เรานั่งกับซี เรื่องเรียนขอบอกก่อนค่ะว่า เอ เป็นคนที่คอยบอกคอยสอนเพื่อนๆแนะนำทุกอย่าง แน่นอนค่ะ เอ จะรัก บี มากกว่าเพื่อน มีอะไรก็บอก บี ตลอดคอยช่วยเหลือตลอดเข้าข้างบีคอยปกป้องบีตลอด พอ ม. 6 เทอม 2 พวกเราก็ต้องสอบเพื่อนไปเรียนต่อถึงเวลาที่ต้องแยกย้ายกัน เอ เลือกเรียนราชภัฎ บี เลือกเรียนที่โคราช ซี ก็เรียนพยาบาล ส่วนเราก็เลือกเรียนที่เดียวกันกับเอ เพราะแม่อยากก็อยากให้เรียนใกล้บ้าน ทุกอย่างก็โอเคค่ะ และมีวันนึง บี ก็โทรมาหาเราร้องห่มร้องไห้เราก็ตกใจ (ตอนนั้นเราอยู่กับเอค่ะกำลังจะไปยื่นเอกสารกู้เงินในการเรียน)เราก็ถาม บี ว่าเป้นอะไรร้องไห้ทำไม บี ก็เล่าว่าบีไม่ได้เรียนที่นั่นแล้ว เขาตัดสิทธิ์เพราะไม่ได้ไปยืนยันสิทธิ์ (ที่ไม่ได้ไปยืนยันสิทธิ์เพราะว่าตอนนั้น บี เปลี่ยนโทรศัพท์ ไอโฟน5 เลยเปลี่ยนซิม เพราะที่ มอ เขาจะส่งข่าวทาง sms ) เรากับ เอ ก็ได้แต่ปลอบ บี และแม่ บี ก็คุยกับเราไม่รู้จะทำยังไงสงสารลูกและ เอ ก็เลยบอกว่า งั้นให้ บี เตรียมเอกสารบอกว่างั้นก็ไปเรียนทีเดียวกันนี้แหละพอตกลงกันเสร็จแม่ บี ก็มาส่ง บี ที่บ้านเรา ตอนนั้นพี่ชายขับรถพาพวกเราไป ตอนนั้น บี ตาบวมหน้าซีดจากการร้องไห้มากๆ และก็ทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย บี เลือกเรียนสาขาเดียวกับเราและผลก็คือเรากับ บี ได้เรียนห้องเดียวกันอีก 5555 จนถึงขั้นแม่ บี บอกว่ายังไงเรา 2 คนก็หนีกันไม่พ้นน่ะ (เรากับบีสนิทกันมากค่ะ ด่าพ่อล้อแม่ที่บ้านก็สนิทกันเวลาคุยกันทีมีแต่คำหยาบคาบ) พอเริ่มเปิดเทอมเรา 3 คนอยู่หอในค่ะ แต่คนล่ะห้องแต่ก็สามารถย้ายห้องมานอนด้วยกันได้ ตอนนั้นยังไม่มีรถมอไซต์ค่ะ เวลาจะไปเที่ยวก็รถสามล้อที่หน้ามอ 5555 และเรากับ บี เรียนห้องเดียวกันก็สนิทกันมากขึ้นไปอีกส่วน เอ ก็เรียนอีกเอกนึงได้เจอกันก็ตอนนอนหรือเวลาไม่มีเรียนแต่เรากับ บี นี้อยู่ด้วยกันตลอดเลยค่ะ บี อยาไปไหนเราก็พาไป ไปด้วยกันเราก็รักเพื่อนคนนี้มากเลยค่ะ และแล้วก็เข้าถึงจุดนึงตอนเทอม 2 บี ก็ไม่ใช่คนขี้ริวขี้เหร่อะไรแน่นอนว่าก็มี ผช มาจีบเราก็ไม่รู้ว่า บี มีคนมาจีบ จน ผช คนนั้นเริ่มแสดงอาการมากขึ้นเราเลยเริ่มสงสัยก็ไปพูดกับ บี บีก็บอกว่า ผช คนนี้ก็เริ่มมาคุยนานแล้วเหมือนจีบนานแล้ว ส่วน ผช คนนี้เขาก็เป็นเพื่อนร่วมห้องเรียนเดียวกับเรา 2 คน เขาเป็นรุ่นพี่ค่ะเพิ่งมาเรียน ขอเรียนชื่อว่า พี่ที ไอ่เราก็รักเพื่อนน่ะค่ะอยากให้เพื่อนมีความสุขถ้าเพื่อนโอเคกับ ผช คนนี้เราก็ยินดีค่ะ เราก็เริ่มสนิทกับพี่ที บีก็ออกไปไหนกับพี่ที แต่ก็มีเราออกไปด้วยและเขา 2 คนก็ตกลงลองคบหากันดู