สมัครเข้ามาตั้งกระทู้ครั้งแรกเลยค่ะเพราะเราสงสัยมากกก




พักหลังๆ มานี้เราเริ่มสังเกตตัวเองมากขึ้นค่ะทั้งพฤติกรรมที่แสดงออกต่อสิ่งต่างๆ และทัศนคติ
ปกติตอนที่ยังเด็กสักประมาณชั้นประถมเราก็เหมือนเด็กทั่วไปค่ะที่ชอบเล่นกับเพื่อนกลุ่มใหญ่ๆ
ไม่เคยเคอะเขินกับการแสดงออกจนขึ้นมอต้นก็ยังคิดว่าตัวเองดำเนินชีวิตได้ตามปกติ ไม่มีปัญหา
จนกระทั่งขึ้นมอปลาย(ตอนนี้อยู่มอปลายค่ะ แฮ่) เราสังเกตว่าตัวเองเริ่มปลีกวิเวกมากขึ้น...


มันก็ไม่ค่อยแปลกเท่าไหร่อาจจะเพราะโตขึ้นด้วยล่ะมั้งคะ เราเริ่มติดบ้าน ไม่ค่อยจะออกไปไหน
ตอนแรกๆ ก็แค่คิดว่าเพราะขี้เกียจกับไม่มีเงินล่ะมั้งถึงทำให้รู้สึกว่าไม่อยากออกไปไหน งืมๆ
แต่นานวันเข้าเราเริ่มว่ามันไม่ใช่แค่ขี้เกียจกับไม่มีเงินละ เรารู้สึกเบื่อจะเจอผู้คน ยิ่งช่วงเปิดเทอมนะ โอ้โหมาก
เรารู้สึกเหมือนเป็นโรค homesick ตลอดเวลา รู้สึกอยากหนีจากคนเยอะๆ ไปกบดานอยู่ที่บ้านอ่ะค่ะ


ตอนอยู่กับเพื่อนก็ปกติค่ะ เฮฮาปาร์ตี้ หัวเราะหยอกล้อ พูดคุยกับทุกคนได้ตามปกติ ออกจะคึกด้วยซ้ำ
แต่เราโคตรเกลียดกิจกรรมที่ทำร่วมกับคนเยอะมากกก มากจนคิดว่าบางทีเราอาจจะเรื่องมากเรื่องเยอะเกินไปมั้ย?
เราชอบทำงานคนเดียวเงียบๆ ค่ะ สมองจะแล่นมากถ้าอยู่คนเดียว ปกติเวลาว่างก็มักจะแต่งหนังสือไปเรื่อยเปื่อย


บางทีเราก็รู้สึกอิจฉาคนที่ตรงข้ามกับเราจัง พวกนั้นดูร่าเริงแจ่มใส ดูแอคทีฟ มีพลังล้นเหลืออ่ะค่ะ
เข้ากับคนอื่นก็ง่ายไม่เหมือนเราเลย เรานี่ถ้าไม่สนิทด้วยจะรู้สึกอึดอัดมาก ชวนคุยก็ไม่เก่งคงจะทำเขาเบื่อเอาได้
ยิ่งกับคนที่เข้าหาแบบเปิดเผย โผงผาง เราล่ะไม่ชอบจริงๆ ทั้งที่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรผิดนะ มันผิดที่เราเองงงง
ตรงกันข้ามกลับรู้สึกสบายใจที่จะอยู่กับคนคล้ายตัวเองอ่ะค่ะ ซึ่งมันมีน้อยเหลือเกิน


ตอนแรกคิดว่าตัวเองโลกส่วนตัวสูงค่ะ แต่ได้มีโอกาสเจอบล็อกที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับกลุ่มคนจำพวก introvert เลยสงสัยขึ้นมา
โลกส่วนตัวสูงกับ introvert แตกต่างกันมั้ยคะ? อยากรู้ว่าตัวเองจะเป็นพวกประเภทไหน บางครั้งก็รู้สึกสับสนในตัวเองมากๆ เลยค่ะ
เรารู้สึกว่าแบบที่เราเป็นมันทำให้ยากต่อการเข้าสังคมแต่เราก็ชอบที่เราเป็นแบบนี้อ่ะ