สวัสดีค่ะ ชาวpantip ทุกคน
วันนี้เราจะมาแชร์เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราเองโดยตรงค่ะ
เราเห็นโพสต่างๆมากมาย เกี่ยวกับประเด็นของแฟนเก่าแย่ๆ
555 ก็แหงเนอะ ถ้าไม่แย่เราจะเลิกทำไม? ถูกมั้ยล่ะคะ
อยากให้ทุกๆคนที่เคยประสบปัญหาแบบเรา หรือกำลังประสบปัญหาแบบอดีตเราอยู่
เราก็อยากจะเอาใจช่วยให้ผ่านไปได้นะคะ ^^

เริ่มเรื่องเลยละกัน เราคบกับแฟนคนก่อนประมาณเดือนเมษายนปีที่แล้ว
ช่วงนั้นเรากำลังทำงานพิเศษอยู่ ที่ร้านหนังสือแห่งหนึ่ง
เราคบกันแต่เราไม่ค่อยมีเวลาให้กับเค้า เพราะต้องทำงานเต็มวัน
เค้าเป็นคนมีนิสัยเจ้าชู้ค่ะ เรื่องนี้เพื่อนก็เคยเตือนแล้วแต่เราไม่ฟัง 555 (ก็คนมันรักนี่นา)
ความรักทำให้คนตาบอดจริงๆค่ะ เรามองไม่เห็นในความเลวของเค้าเพราะเราเชื่อใจเค้ามาก
จนกระทั่งวันนึง เค้าต้องไปเรียนซัมเมอร์ที่กรุงเทพ ซึ่งต้องห่างกับเราราวๆ1เดือน
ตอนนั้นเราเครียดมากๆ เพราะไม่อยากจะห่างกับเค้าเลย
แต่ก็เชื่อใจและคิดว่าซักวันเราต้องเจอกันแน่ๆ ตอนนั้นเค้าให้รหัสเฟสบุ๊คไว้ค่ะ
เราห่างกับเค้าได้ราวๆ 1 อาทิตย์ ต่อมเผือกก็เริ่มทำงาน เราเข้าเฟสบุ๊คเค้าค่ะ
วินาทีแรกที่เห็น แบบว่า oh my god ยิ้มเลวมาก (ใช้คำหยาบขออภัยนะคะ)
ผู้หญิงเป็นโหลค่ะ ถ้ามีคนมายั่วยวนเค้าเราจะไม่ว่าเลย แต่เค้าต่างหากที่เป็นคนเข้าหาผู้หญิงอื่นๆแบบไม่ซ้ำหน้า
จนวันนึง เมื่อถึงเวลาที่เราไปหาเค้าที่กทม เพราะเราก็มีกิจกรรมของทางมหาวิทยาลัยที่กทม.เหมือนกัน
เค้าก็พยายามหาวิธีทางเลิกทุกแบบเลยค่ะ
ซึ่งสุดท้าย เค้าก็บอกว่า เราว่าเราอยากอยู่คนเดียวอ่ะ เรายังไม่พร้อมจะมีใคร เราอยากตั้งใจเรียนก่อน
เราก็พยายามพูดทุกวิธี ว่า เรารักกันมาตั้งเท่าไหร่ ทำไมปล่อยให้มันจบง่ายๆแบบนี้น่ะเหรอ?
สุดท้าย เรารั้งเค้าไว้ไม่ได้ค่ะ เค้าไม่มีการมาส่งเรากลับบ้านหรืออำลาเลยแม้แต่น้อย
ถึงเราจะเลิกกันแล้วเราก็ยังอยากจะรู้ความเป็นไปของเค้าค่ะ
เราเลยแอบเข้าไปดูในเฟสเค้าอีก เค้าก็บอกกับผู้หญิงคนอื่นว่าเราไม่เคยรักใครเท่านี้มาก่อนเลย
ผู้หญิงคนนั้นก็ถามว่าแล้วแฟนล่ะ? เค้าตอบว่า เลิกแล้วอ่ะ ยังไม่ใช่ 555
เรานี่ขึ้นเลยย วันนั้นเราเสียใจมากจนนอนไม่หลับเลยค่ะ เราเสียดายหัวใจ เสียดายเวลา

วันต่อมา เราต้องพยายามลืมเค้าให้ลงให้เร็วที่สุดค่ะ เพราะเราไม่สามารถร้องไห้ให้พ่อแม่เห็นได้
เรารู้สึกมาตลอดตั้งแต่แรกเลยนะ ว่าการร้องไห้เพราะผู้ชาย เป็นเรื่องงี่เง่า
พ่อแม่พี่น้อง ครอบครัวเรายังมีชีวิตอยู่ เราจะร้องไห้ทำไม ไม่มีใครตาย?
แต่ถึงเวลาจริงๆ เราก็อดร้องไห้ไม่ได้ค่ะ เพราะเรารักมาก และเชื่อใจเค้ามากมายจริงๆ
สุดท้ายเราโดนทั้งหักอก และหักหลัง เป็นใครจะทนเย็นชาได้เหรอ?

วิธีลืมแฟนเก่าที่ใช้ได้ผลสำหรับเราอย่างแรก คือ การตั้งสติ คิดแบบมีเหตุผล
ว่าที่เราเจ็บน่ะ เพราะอะไร เพราะเรารักเค้ามาก? เราจะทำอย่างไรให้รักเค้าน้อยลงหรือไม่รักไปเลย
วันแรก เรายอมรับเลยนะ ว่าเราร้องไห้แบบหนักมาก ร้องไห้ไม่กินข้าวกินปลา
สุดท้ายเมื่อเราร้องไห้จนพอใจแล้ว เราจะรู้สึกว่าการร้องไห้แบบจะเป็นจะตาย
แต่แฟนเก่าเรา มันเคยมาร้องไห้เพื่อเราซักนิดหรือเปล่า? แล้วเราควรจะร้องไห้ต่อไปเหรอ
เมื่อคิดได้แบบนั้น เราก็เริ่มชวนเพื่อนๆไปสถานที่เดิมๆที่เราเคยไปกับแฟนเก่าค่ะ
ถ้าเรานึกถึงแฟนเก่าอีก แนะนำให้ร้องไห้กับเพื่อนค่ะ อย่างน้อยเราก็รู้สึกว่าเราไม่ได้อยู่บนโลกนี้คนเดียว
และสิ่งสุดท้ายที่สำคัญคือ อโหสิกรรมค่ะ เราเกลียดเค้ามากก็จริง แต่ในชาติก่อนเราอาจจะเคยทำแบบนี้ก็ได้นะคะ
การที่คนเราเกิดมาเจอกันได้ไม่ใช่เรื่องบังเอิญเลย และการรักกันได้ก็ไม่ใช่เรื่องบังเอิญอีกเช่นกัน
เพราะคนเราไม่ได้รักใครบนโลกก็ได้ แต่เรารักแค่คนบางคนที่เรารู้สึกดีด้วยเท่านั้น จริงมั้ยคะ?
แต่เราไม่ได้หมายความว่าการอโหสิกรรม จะทำให้เราชอบเค้ามากขึ้นนะ เราแค่อภัยเค้าในสิ่งที่เค้าทำไว้
แต่ถ้าเค้ามาจมกองเลือดหน้าเรา เราคิดว่า เราก็ไม่ช่วยเหมือนกัน 55555
เพราะฉะนั้น อโหสิกรรมค่ะ ขออย่าได้เกิดมาพบมาเจอกันในชาติหน้าอีกเลยย

นี่แหละค่ะ ประสบการณ์ทั้งหมดที่เราเคยพบเจอมา
ปัจจุบัน เรามีแฟนที่น่ารัก ไม่เจ้าชู้ หน้าตาดี และเรียนอยู่คณะแพทยศาสตร์ ถือว่าเราโชคดีมากๆเลยล่ะ
ได้ทั้งคนที่นิสัยดีหน้าตาดี และสามารถเลี้ยงดูเราได้ในอนาคต
ยอมรับนะคะ ว่าแรกๆมีปัญหากระทบกระทั่งกันมากมายเพราะกลัวเหตุการณ์ซ้ำรอย
แต่สุดท้าย เราก็สามารถผ่านจุดนั้นและประคองความรักปัจุบันของเราได้เป็นอย่างดี

จำไว้นะคะ เพื่อนๆ ผู้หญิงชาวpantip ผู้หญิงเรามีค่าเสมอ อย่าลดคุณค่าของตัวเราไปรั้งผู้ชายเลวๆเลยนะคะ
และฝากถึงผู้ชายที่ชอบถามว่าผู้หญิงชอบผู้ชายเลวๆเหรอ?
ไม่ค่ะ 555 เพราะพวกผู้ชายเหล่านั้นแกล้งทำตัวดีกับผู้หญิงแค่ตอนจีบ แล้วหลังๆค่อยเลว
จึงได้ดูเหมือนกับว่าผู้หญิงชอบผู้ชายเลวๆ เชื่อเถอะค่ะ ผู้หญิงเรา ถ้าจะหาสามีหรือพ่อที่ดีของลูกซักคน
ยังไงๆ คนดีก็สำคัญมากที่สุดค่ะ ขอบคุณมากค่ะ