***สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ห้องราชดำเนินทุกคน***

กระทู้นี้ เป็นมุมพักผ่อน มุมนี้ไม่มีสี  ไม่มีกลุ่ม.........แต่มีเสียง...................


วันนี้เป็นวันแรกที่กลับมาทำหน้าที่หลังจากยื่นใบลาเข้าป่าไปช่วงนึงและถือโอกาสอู้งานต่อเนื่อง คิดถึงเพื่อนๆ มากๆ
กลับมาเห็นเพื่อนๆ อุ่นหนาฝาคั่งก็ดีใจ ช่วงนี้อากาศร้อนมากๆ เลยค่ะ ว่าแล้วเอาดอกไม้แห่งฤดูหนาวมาฝากกันดีกว่า
ประชดซะเลย หลายคนคงเห็นเราแปะรูปนี้บ่อยๆ



ดอกเหมย หรือที่จีนแต้จิ๋วเรียก "ดอกบ๊วย" ดอกเล็กๆ แต่สวยงาม จะฝ่าฟันเกล็ดน้ำแข็งเพื่อผลิดอกเบ่งบานในฤดูใบไม้ผลิ

ในขณะที่ดอกไม้ชนิดอื่นร่วงโรยไป ดังนั้น ดอกเหมยจึงเป็นสัญลักษณ์ของฤดูใบไม้ผลิและยังเป็นสัญลักษณ์ของความสุข
เบ่งบาน อ่อนเยาว์ตลอดไปด้วย ดอกเหมยเป็นสัญลักษณ์ประจำชาติของไต้หวัน เป็น ดอกไม้ที่งดงาม แต่อดทนและแข็งแกร่ง

ดอกเหมยเป็นหนึ่งในสามของ "สามสหายแห่งเหมันต์" หรือ "ซุ่ยหันซานโหย่ว"

เรามักพบเห็นตามภาพวาดและเป็นสัญลักษณ์ของการอวยพร สามสหายนี้คือ "ไผ่ สน เหมย" เพราะในฤดูหนาวพืชพรรณต่างๆ ล้วนโรยรา
แต่ทั้งสามสหายนี้กลับยืนหยัดเคียงข้างกันต่อสู้กับลมหนาวจวบจนถึงวันแรกแห่งฤดูใบไม้ผลิ



ไผ่ - ทระนงองอาจ แข็งแกร่งแม้ลำต้นจะว่างเปล่า (เหมือนกับคนที่มีเกียรติยศสูงส่งแต่อ่อนน้อมถ่อมตนในการเรียนรู้)

สน - ข้ามผ่านฤดูนาวโดยไม่ร่วงโรย คือความเข้มแข็งและมีอายุยืนยาว

เหมย - ความงามอันสดใส บริสุทธิ์ แลดูบอบบางแต่ไม่อ่อนแอ ยืนหยัดท่ามกลางน้ำแข็งรอฤดูใบไม้ผลิ

ดังนั้น สามสหาย นี้สื่อถึง

"จิตใจอันเข้มแข็งทะนงและองอาจ กล้าที่จะต่อสู้ฟันฝ่าอุปสรรคโดยไม่ย่อท้อ" และ

"ความรักความสามัคคีและน้ำมิตรไมตรี มิตรภาพที่ไม่เคยทอดทิ้งกันและกัน"

ดังนั้นพวกเราทุกคนจะมีมิตรภาพที่งดงาม อยู่เคียงข้างร่วมฟันฝ่าอุปสรรคอย่างองอาจเพื่อรอก้าวเข้าสู่ฤดูใบไม้ผลิไปด้วยกัน

...............................................................

เหมยฮัว - (เติ้งลี่จวิน) เนื้อร้องและบรรยายภาษาไทย