จากกระทู้นี้
http://ppantip.com/topic/33067911
เราไม่ท้องค่ะ แต่หลังจากนั้นเราหวนกลับไปคบกับแฟนเก่าอีก แล้วเราก็ท้องจริงๆจนได้ค่ะ
ตอนนี้ท้องได้สามเดือนแล้ว หลายคนสงสัยว่าเรามีบทเรียนแล้วทำไมปล่อยให้ท้องได้
เราสารภาพว่าเกิดจากความประมาทของเราและสามีค่ะ ไม่อยากแก้ตัวอะไรแต่ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป
เราต้องเสียงานที่กำลังจะก้าวหน้าจำใจลาออกกลับมาอยู่บ้านเกิด ไม่มีงานแต่งงานหรูหราแค่ผูกข้อมือจบค่ะ
ที่แย่กว่าคือต้องย้ายไปอยู่บ้านสามีแล้วทางแม่สามีไม่ชอบหน้าเรา จากที่คนอื่นเล่ามาแม่สามีคิดว่าเราเป็นตัวถ่วงอนาคตลูกชายเขา
ลูกเขาน่าจะได้เมียดีกว่าเราค่ะ จริงๆเขาไม่อยากรับเราเป็นสะใภ้เลยด้วยแต่บ้านเรามีญาติที่มีหน้ามีตาอยู่ในท้องที่ เขากดดันให้ทางนั้นรับผิดชอบค่ะ
ทีนี้พอเราย้ายไปอยู่ก็โดนเต็มๆค่ะ ทางบ้านเขาเย็นชามากไม่อยากจะพูดจะสุงสิงกับเรา เราพยายามทำตัวขยัน ช่วยงานบ้านเท่าที่คนท้องจะทำได้ค่ะ
ไม่ได้ไปนั่งกินนอนกินเฉยๆ รู้สึกแย่เหมือนกันนะคะจากที่เคยทำงานมีรายได้ เคยได้ไปเที่ยวไปกินไปช็อปปิ้งตามใจ ตอนนี้ต้องมาอยู่แต่บ้าน
แถมเงินที่ใช้คือขอสามีล้วนๆ จะซื้อจะใช้อะไรก็อึดอัดใจ เงินส่วนตัวเราสมัยยังทำงานก็ให้แม่ไปหมดค่ะ เราแต่งไปแบบตัวเปล่าเลย
ระหว่างเรากับสามีก็ใช่ว่าจะราบรื่นนะคะ เขาไม่ค่อยเต็มใจแต่งงานและโทษเราที่คุมไม่ดีปล่อยให้ท้อง หลังแต่งเขาก็ไม่ค่อยสนใจเราค่ะ
ไม่แตะเนื้อต้องตัวเราเลย เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็บอกเมิงท้องไงเขาก็เลยไม่ยุ่งด้วยแต่มันไม่ใช่อ่ะค่ะ มันดูห่างเหินเย็นชาผิดปกติ
คนรักกันจะกอดจะหอมบ้างก็น่าจะมีแต่เป็นเราทำฝ่ายเดียว เขาไม่ทำเลย มาคิดๆดูเราพลาดเองที่ใจอ่อนคบกับเขาใหม่
เรายังรักเขาแต่ไม่รู้เขารักเราแค่ไหน เขาอาจจะแค่อยากมีอะไรด้วยเฉยๆก็ได้ ยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่านค่ะ นอนร้องไห้คนเดียวประจำ
ตอนนี้เรารู้สึกว่าทางบ้านสามีพยายามบีบให้เราอยู่ไม่ได้และเป็นฝ่ายขอเลิก ซึ่งเราคิดทุกวันค่ะ แต่ถ้ายอมเลิกก็คงเจอปัญหาอีกมากมาย
สงสารพ่อแม่ด้วยแค่เราท้องก่อนแต่งคนก็ซุบซิบนินทาแล้ว ถ้าแต่งได้ไม่กี่เดือนเลิกแล้วอุ้มท้องมาอยู่บ้านก็เป็นภาระพ่อแม่อีก
เราไม่ได้จดทะเบียนสมรสด้วยนะคะ สามีบอกคลอดแล้วค่อยจดก็ได้ เราพยายามปรึกษาเพื่อนส่วนมากก็ยุให้เลิกค่ะ
แต่เราคิดว่าจะทนจนคลอดเผื่อทางบ้านสามีเห็นหน้าหลานแล้วอาจจะมีอะไรดีขึ้นก็ได้ แต่ก็ต้องทนอีกหกเดือนเต็มๆเลย
พอเราบอกจะทนเพื่อนก็เลยถามว่าถ้าลูกออกมาแล้วทางนั้นไม่สนใจเหมือนเดิมล่ะ เมิงจะทนไปจนตายเลยมั้ย
เราก็เอามาคิดแล้วร้องไห้อีก ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากขอคำแนะนำค่ะ เราอาจจะพิมพ์วกไปวนมาถ้าสงสัยอะไรก็ถามมาได้นะคะ
เราจะมาดูกระทู้ตลอดค่ะ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ
แต่งงานแล้วย้ายไปอยู่บ้านสามี โดนสารพัดเลยค่ะขอคำแนะนำด้วยค่ะ
เราไม่ท้องค่ะ แต่หลังจากนั้นเราหวนกลับไปคบกับแฟนเก่าอีก แล้วเราก็ท้องจริงๆจนได้ค่ะ
ตอนนี้ท้องได้สามเดือนแล้ว หลายคนสงสัยว่าเรามีบทเรียนแล้วทำไมปล่อยให้ท้องได้
เราสารภาพว่าเกิดจากความประมาทของเราและสามีค่ะ ไม่อยากแก้ตัวอะไรแต่ชีวิตต้องเดินหน้าต่อไป
เราต้องเสียงานที่กำลังจะก้าวหน้าจำใจลาออกกลับมาอยู่บ้านเกิด ไม่มีงานแต่งงานหรูหราแค่ผูกข้อมือจบค่ะ
ที่แย่กว่าคือต้องย้ายไปอยู่บ้านสามีแล้วทางแม่สามีไม่ชอบหน้าเรา จากที่คนอื่นเล่ามาแม่สามีคิดว่าเราเป็นตัวถ่วงอนาคตลูกชายเขา
ลูกเขาน่าจะได้เมียดีกว่าเราค่ะ จริงๆเขาไม่อยากรับเราเป็นสะใภ้เลยด้วยแต่บ้านเรามีญาติที่มีหน้ามีตาอยู่ในท้องที่ เขากดดันให้ทางนั้นรับผิดชอบค่ะ
ทีนี้พอเราย้ายไปอยู่ก็โดนเต็มๆค่ะ ทางบ้านเขาเย็นชามากไม่อยากจะพูดจะสุงสิงกับเรา เราพยายามทำตัวขยัน ช่วยงานบ้านเท่าที่คนท้องจะทำได้ค่ะ
ไม่ได้ไปนั่งกินนอนกินเฉยๆ รู้สึกแย่เหมือนกันนะคะจากที่เคยทำงานมีรายได้ เคยได้ไปเที่ยวไปกินไปช็อปปิ้งตามใจ ตอนนี้ต้องมาอยู่แต่บ้าน
แถมเงินที่ใช้คือขอสามีล้วนๆ จะซื้อจะใช้อะไรก็อึดอัดใจ เงินส่วนตัวเราสมัยยังทำงานก็ให้แม่ไปหมดค่ะ เราแต่งไปแบบตัวเปล่าเลย
ระหว่างเรากับสามีก็ใช่ว่าจะราบรื่นนะคะ เขาไม่ค่อยเต็มใจแต่งงานและโทษเราที่คุมไม่ดีปล่อยให้ท้อง หลังแต่งเขาก็ไม่ค่อยสนใจเราค่ะ
ไม่แตะเนื้อต้องตัวเราเลย เล่าให้เพื่อนฟังเพื่อนก็บอกเมิงท้องไงเขาก็เลยไม่ยุ่งด้วยแต่มันไม่ใช่อ่ะค่ะ มันดูห่างเหินเย็นชาผิดปกติ
คนรักกันจะกอดจะหอมบ้างก็น่าจะมีแต่เป็นเราทำฝ่ายเดียว เขาไม่ทำเลย มาคิดๆดูเราพลาดเองที่ใจอ่อนคบกับเขาใหม่
เรายังรักเขาแต่ไม่รู้เขารักเราแค่ไหน เขาอาจจะแค่อยากมีอะไรด้วยเฉยๆก็ได้ ยิ่งคิดยิ่งฟุ้งซ่านค่ะ นอนร้องไห้คนเดียวประจำ
ตอนนี้เรารู้สึกว่าทางบ้านสามีพยายามบีบให้เราอยู่ไม่ได้และเป็นฝ่ายขอเลิก ซึ่งเราคิดทุกวันค่ะ แต่ถ้ายอมเลิกก็คงเจอปัญหาอีกมากมาย
สงสารพ่อแม่ด้วยแค่เราท้องก่อนแต่งคนก็ซุบซิบนินทาแล้ว ถ้าแต่งได้ไม่กี่เดือนเลิกแล้วอุ้มท้องมาอยู่บ้านก็เป็นภาระพ่อแม่อีก
เราไม่ได้จดทะเบียนสมรสด้วยนะคะ สามีบอกคลอดแล้วค่อยจดก็ได้ เราพยายามปรึกษาเพื่อนส่วนมากก็ยุให้เลิกค่ะ
แต่เราคิดว่าจะทนจนคลอดเผื่อทางบ้านสามีเห็นหน้าหลานแล้วอาจจะมีอะไรดีขึ้นก็ได้ แต่ก็ต้องทนอีกหกเดือนเต็มๆเลย
พอเราบอกจะทนเพื่อนก็เลยถามว่าถ้าลูกออกมาแล้วทางนั้นไม่สนใจเหมือนเดิมล่ะ เมิงจะทนไปจนตายเลยมั้ย
เราก็เอามาคิดแล้วร้องไห้อีก ไม่รู้จะทำยังไงดี อยากขอคำแนะนำค่ะ เราอาจจะพิมพ์วกไปวนมาถ้าสงสัยอะไรก็ถามมาได้นะคะ
เราจะมาดูกระทู้ตลอดค่ะ ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ